Dag 3 in New York (VS): One World Observatory, Memorial 9/11 en Brooklyn
Om nog eens de 1e deel van onze reis naar NYC, het is hier
Vandaag zijn we naar One World Observatory geweest, het observatorium van de wolkenkrabber One World Trade Center, gebouwd naast de oude Twin Towers en geopend in 2014. Ik realiseer me, kijkend naar de foto’s dat deze toren er “camouflage” uitziet, maar in werkelijkheid kun je hem heel goed zien en verwar je hem niet met de lucht 😀
Vlak ernaast is een winkelcentrum (met de witte visgraatachtige pieken) dat het World Trade Center heet.
De twee locaties van de Twin Towers werden twee reusachtige fonteinen/greppels: “north pool” en “south pool”, waar de namen van alle slachtoffers zijn geschreven. De Twin Towers waren, vergeleken met andere wolkenkrabbers, niet zo breed, ik had ze me echt groter voorgesteld.
Tussen die twee in ligt het 9/11 museum. Ik herinner me dat ik in 2015 erg emotioneel was toen ik er voor het eerst heen ging. Maar deze keer, is het oké. #inmodecontrol
Vanaf One World Observatory kunt u het Vrijheidsbeeld zien, maar ook heel New York en zijn bruggen (het is het hoogste observatorium van de stad). De lift brengt ons in 45 seconden naar de 100e verdieping (382 meter). Omdat het erg hoog is, kunnen we niet naar buiten zoals bij Top of the Rock of Empire State Building. We moeten binnen blijven en door die schone ramen kijken.
We lunchen ernaast bij Shake Shack, hun golvende frietjes zijn niet slecht, maar hun hamburger lijkt deze keer niet zo goed (vergeleken met 2015 toen we voor de 1e keer naar NYC gingen).
Terwijl JB het 9/11 Memorial opnieuw bezoekt (ik was er in 2015), slenter ik naar het World Trade Center om wat te windowshoppen.
Dus, ik laat JB zijn ervaring hier vertellen:
Ik was 14 jaar oud toen de gebeurtenissen van 11 september 2001 plaatsvonden, net als iedereen, en het was toen dat ik de naïviteit van mijn kindertijd achter me liet en me begon te interesseren voor de actualiteit en de complexiteit van de wereld. De eerste keer dat ik in New York was, vond ik het ongelooflijk dat ik de regie voerde op de plaats zelf van deze aanslagen, waarvan wij allen de beelden voor ogen hebben.
De emotie was iets minder sterk dan de eerste keer omdat ik min of meer wist wat ik zou gaan zien. Ik heb niet veel foto’s genomen omdat a/ ik denk dat de plaats er niet geschikt voor is. b/ het verboden is om foto’s te nemen in de meest interessante / bewegende kamers.
Het gedenkteken herinnert aan de gebeurtenissen van 9/11 en de wereldwijde veranderingen die het teweegbracht. Het is vandaag moeilijk te herinneren, maar afgezien van de conflicten en de honderdduizenden doden die er het gevolg van waren, veroorzaakte het een aanzienlijke beperking van de persoonlijke vrijheden en rechtvaardigde het wetten die massabewaking mogelijk maakten (uiteraard wordt dit niet behandeld in de herdenking). Ik vind het een stuk missen dat probeert uit te leggen, zonder het te rechtvaardigen, waarom sommige mensen tot dit soort terroristische daden komen. Misschien is dit niet de plaats.
Er zijn veel overblijfselen van het World Trade Center aanwezig en veel voorwerpen die in de chaos van de evacuatie van het gebied zijn achtergelaten. Het maakt de gebeurtenis heel echt, het is aangrijpend.
De twee gebieden die ik het meest ontroerend vind zijn:
- Een herdenkingszaal waar het portret van elk slachtoffer hangt. Het is indrukwekkend! Afgezien van het aantal, beseffen we dat de slachtoffers in werkelijkheid “dames en heren van alle afkomst” zijn.
- Een zaal die van minuut tot minuut de vlucht 93 reconstrueert die in Pennsylvania neerstortte na de opstand van de passagiers die hun noodlottig lot hadden begrepen. Zeer ontroerend zijn de audio-archieven van de passagiers die hun dierbaren opbelden om afscheid te nemen. Het is moeilijk om naar te luisteren zonder een brok in je keel te krijgen. Kleenex was beschikbaar bij de uitgang van de kamer.
Brooklyn
Daarna nemen we een veerboot ($2,75) naar Brooklyn, naar de wijk Dumbo, en wandelen tussen “Time Out Market” (mooi dak) en de parken ernaast.
Time Out New York
Time Out is een concept dat in verschillende steden over de hele wereld is ontwikkeld. Wij konden Time Out in Lissabon bezoeken (en vingen een glimp op van de Time Out in aanbouw in Montreal). Deze plek verzamelt de beste chef-restaurants van de stad, in een soort luxe kantine, die het mogelijk maakt de gastronomie van een stad op één plaats te ontdekken. Meestal is Time Out in de stad, maar voor New York is dat waarschijnlijk te duur, dus deze is in Brooklyn.
We lopen wat rond en komen oog in oog te staan met dit “stuk” van de Manhattan Bridge. Dit uitzicht zo beroemd (zie Instagram) en het was op een filmposter denk ik. Hoe dan ook, het is er druk, de hele tijd, en de toeristen trekken zich niets aan van de auto’s, en poseren als profs voor de lens gedurende lange minuten, in het midden van de weg.
In Brooklyn zijn er veel super artistieke graffiti muurschilderingen, als eerbetoon aan rappers. Maar (1) we zouden ze niet kunnen herkennen (2) het is te warm om te lopen. Je moet weten dat er rondleidingen alleen voor dat als dat is je passie 😉
Daarna gaan we eten bij Julianna’s. Vlak ernaast is nog een pizzeria met een wachtrij van minimaal 1 uur. Bij Julianna’s wachten we maar 20 minuten en het is duidelijk dat onze pizzeria door dezelfde man is gemaakt als die ernaast. Dus waarom moeite doen, toch? De pizza’s worden op vuur (kolen) gebakken en zijn echt enorm. Neem een grote pizza voor twee, in plaats van ieder een pizza.
De Brooklyn Bridge
We zijn met de veerboot naar Brooklyn gekomen (de metro kan ook) maar we gaan te voet terug naar Manhattan. Ja, want de zonsondergang vanaf de Brooklyn Bridge is een must-see! In de zomer is de zonsondergang gepland om 20.30 uur, dus gaan we er, rustig, om 19.45 uur heen.
Er is een platform boven de auto’s om rustig te wandelen (en zelfs te fietsen) zonder bang te hoeven zijn. Er zijn trouwens twee rijstroken: één voor fietsen, de andere voor voetgangers, maar dat hadden we pas in de gaten toen verschillende fietsers tegen ons schreeuwden. Oeps.
Dit is de place to be voor Instagrammers. Ik zag een paar toeristen naar een heel mooi meisje wijzen en fluisteren “is dat niet de vriendin van xxx?”. Ze heeft waarschijnlijk miljoenen volgers op Instagram maar ik heb GEEN idee wie het was 🙁 en ik begreep niet eens wie xxx was
Het is maar goed dat ik niet voor Voici werk of in de public relations zit, want ik ben echt slecht in namen noemen. In de Luxemburgse tuinen kwam ik een van de hoofdrolspelers uit Amélie Poulain tegen en het enige wat ik tegen hem kon zeggen was “euhhhhh, euuuhhh” #mortified Op de dag dat ik Brad Pitt voor me zie, noem ik hem misschien wel Benjamin Button
Na zoveel lopen, schreeuwen onze voeten om hulp en we nemen genoegen met een goedkoop Aziatisch restaurant in de buurt van ons huis. En dan slapen.
Wordt vervolgd… (de rest is hier)
- Om de vorige aflevering (Dagen 1 & 2 in New York) te lezen en herbekijken klik hier
- Praktische gids : 7 dagen in New York, 25 ideeën
- Zie ook al onze artikelen over de Verenigde Staten