Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Met het “gezamenlijke ticket” dat we via ons hotel hebben gekocht, kunnen we vanuit Koh Phangan in 5u30 naar Krabi. We staan vroeg op, de taxi van de bootmaatschappij wacht op ons om 6 uur. Onderweg kruisen we een Canadese vrouw die de taxi aanhoudt. Ze is vijftig jaar oud, ze reist alleen, ze gaat net als wij naar Krabi maar heeft geen taxi of boot gereserveerd. Een echte avonturier! Een Zweedse vrouw naast ons vraagt, onder zoveel zenuwachtigheid, hoe zij het gedaan zou hebben als er geen taxi was, waarop zij antwoordt dat er altijd wel een zou zijn

Nog een bewijs van het gemak voor de toeristen in Thailand

Ik passeer een toerist met voeten vol bedwantsenbeten. De dichtheid schokt me en ik zeg tegen mezelf dat mijn beten misschien toch niets met vlooien te maken hebben?

Aangekomen in Krabi worden we in het midden van nergens afgezet en moeten we 100 bahts betalen aan de busmaatschappij om in het centrum afgezet te worden

JB heeft ervoor gezorgd een ibis budget (Franse standaard van netheid) te boeken, zodat ik een rustige nacht kon doorbrengen zonder elk uur wakker te worden (ook al word ik niet meer gebeten, het zit nog steeds in mijn hoofd, ik heb denkbeeldige beten). Na inspectie van de kamer en alle matrassen, is er geen teken van vlooien. Ik kan eindelijk een rustige nacht doorbrengen

We lunchen in het restaurant van het hotel: deze soep is echt lekker! Maar het is te goed

Krabi is zo’n toeristische stad dat de verkopers en masseurs geen klanten nodig hebben om rijk te worden. Onze pogingen om af te dingen mislukken vaak. Er zijn zelfs Mc Donalds, Starbucks, Subway

Krabi heeft bergen en eilanden die vreemd genoeg op Halong Bay lijken (alleen niet zo mooi)

Het hoofdstrand : Ao Nang is nogal teleurstellend, met troebel water (misschien door de regen ?), een ondraaglijke geur en slechts 2 meter zand. Hoe dan ook, mensen komen hier voor de “4 eilanden” tour, voor Koh Phi Phi, Koh Lanta, Maya Bay (uit de film “The Beach”), niet om te zwemmen

Maar zeevruchten zijn in de meeste restaurants verkrijgbaar. En heel vers. U betaalt per kilo zeevruchten en de chef-kok kookt op bestelling (BBQ, gestoomd, gesauteerd)

Na de zeevruchten maak ik de fatale fout om op straat een Thaise Ice Tea te kopen (met zeker niet erg aanbevolen ijsblokjes, waar ik als Vietnamees immuun voor dacht te zijn) die me de hele dag in bed zal houden

Dag 2:

JB heeft een paar littekens van de steken. Ik ook, maar het is niet zoals gewoonlijk. We worden het beu omdat er geen bewijs is van bedwantsen. We zeggen tegen onszelf dat we op het verkeerde spoor zitten en dat we voor de zekerheid naar een dokter moeten gaan

Ik lig de hele dag in bed vanwege buikpijn, ijsblokjes, airconditioning, gekruid eten… Nee, nee, nee! De dokter, het zal voor morgen zijn dan. JB is verplicht om bij mij in het hotel te blijven en maakt alleen gebruik van het prachtige zwembad van het hotel tijdens het werk. Hier is het, we waren niet ziek in India maar in Thailand lol. Dit land lijkt niet van ons te houden, snif

Op dat moment realiseer je je dat je reeds gekochte ticket de enige reden is waarom je niet uit dit vijandige gebied kunt ontsnappen. We hebben hier nog een week, overlevingsmodus AAN. (Noot van JB: Thailand is erg mooi en het is jammer dat we al een ticket hebben, het weerhoudt ons ervan langer te blijven 🙂 )

Dag 3:

We gaan ’s morgens naar een door ons hotel aanbevolen kliniek (First Standard Clinic) om onze gezondheidsproblemen te laten onderzoeken

Een hele opluchting, want volgens de dokter heeft een deel van mijn beten met allergie te maken, en de rest met een insect (ik vermoed zandvlooien). Maar er is niets om je zorgen over te maken. JB’s recente beten in Krabi zijn gewoon muggenbeten. Dus 0 bedvlooien volgens hem. Phew!

We worden zeer goed behandeld, met drie verpleegsters die voor ons zorgen, plus een dokter. We worden onmiddellijk opgevangen in een “spoedkamer”. De dokter is echt geduldig en legt dingen goed uit. Aan het eind kregen we het aanbod om een foto te maken om de kliniek te promoten 🙂 het zal op hun Facebook-pagina worden geplaatst

Medicatie + consultaties kosten ons 60€. Op elk medicijn staat onze naam + precieze aanduiding wanneer in te nemen en hoeveel per dag. We zullen zien of het vergoed wordt door onze Chapka verzekering

Vandaag is de verjaardag van de Koningin, tevens Moederdag in Thailand, het is een officiële feestdag. Het is vrijdag en veel mensen maken van dit lange weekend gebruik om een weekend in de resorts door te brengen. Het is ook het gekozen moment voor 13 aanslagen in verschillende Thaise steden, waaronder Phuket, waarbij verscheidene doden en gewonden zijn gevallen

Op 11 en 12 augustus deed zich een reeks explosies voor in verscheidene badplaatsen in Thailand (Patong, Trang, Hua Hin, Bang Niang, Krabi, Nakhon Si Thammarat en Surat Thani). Mensen wordt geadviseerd waakzaam te zijn en bijeenkomsten te vermijden

Volg de instructies van de plaatselijke autoriteiten. Denk eraan om je dierbaren gerust te stellen

In noodgevallen kan de Franse ambassade in Bangkok worden bereikt op +66 81 994 49 01.

Veel vrienden schrijven ons om te vragen hoe het met ons gaat. We zijn niet ver van Phuket maar toch ver genoeg (3 uur met de boot). Een grote brand heeft 5 winkels verwoest in de stad waar wij zijn (Krabi) maar niemand weet of de branden verband houden met de aanslagen

Het feest dat aanvankelijk in ons hotel was gepland voor de verjaardag van de koningin, gaat natuurlijk niet door. We zien op Thaise TV zenders zoals BFM waar het nieuws over de aanslagen wordt doorgelust. Op een ander kanaal zien we de koninklijke familie naar de tempels gaan en de mensen begroeten. Het schijnt een zeer belangrijke dag te zijn voor de thailanders, vandaar de nog sterkere impact van een reeks explosies en branden zoals deze op het moreel van de thailanders

Dag 4, 5, 6

We proberen elke dag naar Railay Beach te gaan, maar op het moment van vertrek, regent het veel. Kortom, we zagen niets van Krabi behalve het hotel, de kliniek, de massagesalons en enkele visrestaurants

Het lijkt erop dat we hier kwamen om me te laten rusten. Ik voel me een beetje schuldig, maar een paar dagen vrij per jaar, zelfs als het in Thailand is, is heel acceptabel. Ik duim dat het niet gebeurt in Tahiti of op Paaseiland, waar we maar een paar dagen zullen zijn

Vanmorgen, om tien uur, nemen we de gratis shuttle van het hotel om naar het centrum te gaan. Onderweg begint het te regenen en als ik regen zeg, is het als een moesson in Azië, maar dan urenlang (op andere plaatsen in Azië stormt het op dit moment). De shuttle komt aan in het centrum, de chauffeur kijkt ons aan, niemand stapt uit, hij begrijpt dat we allemaal terug willen. Dus maakten we een ritje van 10 minuten

Deel 2: Praktische tips

Tips

• Wanneer u met de bus in Krabi aankomt, wordt u in het midden van nergens afgezet bij het hoofdkantoor van de busmaatschappij. Koop daar uw bus/minibuskaartje naar Ao Nang of naar uw hotel voor 100 baht.
• Het is beter om in Krabi te blijven (de hotels zijn beter dan die in Koh Phi Phi) en excursies of boten te nemen naar andere eilanden in de omgeving. Boten kosten tussen 100 baht en 300 baht/persoon (enkele reis), en excursies rond 500 baht in augustus (lunch inbegrepen)
• Geef de voorkeur aan Bangkok om te winkelen, de winkels van Krabi zijn buitensporig duur