Asie,  Carnets de voyage,  TDM,  Vietnam

Ho Chi Minh Stad (Vietnam): vervoersknooppunt

De goedkoopste vlucht vanuit Manila landt om 12:20 uur in Ho Chi Minh stad. Gewoonlijk zijn we altijd voorzichtig om voor 19.00 uur in een nieuwe stad aan te komen, maar Ho Chi Minh stad is een uitzondering (1) omdat ik Vietnamees ben, en (2) omdat Ho Chi Minh stad een stad is die niet slaapt.
Waarom is de stad (het vroegere Saigon) naar Ho Chi Minh genoemd? Er zijn verschillende steden die naar hem genoemd kunnen worden: de hoofdstad Ha Noi, zijn geboorteplaats (Nghe An) en Saigon.
Maar het is Saigon dat werd gekozen (40 jaar geleden – 1976, één jaar na de bevrijding van het Zuiden), om zijn naam te dragen, om verschillende redenen (1) Ho Chi Minh (of “Oom Ho” voor de Vietnamezen), kon niet lang genoeg leven om de hereniging van Noord- en Zuid-Vietnam mee te maken. Deze stad naar hem vernoemen heeft een symbolische waarde (2) Hij ging naar het buitenland om een oplossing te zoeken voor de bevrijding van Vietnam uit de haven van Bach Dang (Saigon).
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Het is niet de eerste keer dat we in Ho Chi Minh stad komen, dus gebruiken we het alleen als vervoersknooppunt. We kwamen aan om 0h20, we vertrekken de volgende dag om 8h. Tijdens deze 32 uur hebben we gewoon genoten van het beste van de stad: de mensen.
img_4107.jpg
De eerste maaltijd sinds onze terugkeer in Vietnam is natuurlijk in het restaurant “Quan An Ngon”. Het is een keten die mij bijzonder aanspreekt omdat er veel gerechten zijn. In Ha Noi, is het ook een van mijn favoriete restaurants. Verschillende keukens omringen dit restaurant, elk verantwoordelijk voor 2 of 3 gerechten. De obers lopen rond om de gerechten te halen en de klanten te bedienen.
Ik hou niet zo van zuid Vietnamees eten, het zit vol met olie en suiker. Hier zien we de zuidelijke loempia’s, gerold in rijstwafels met gaten erin, die de knapperigheid van de loempia’s moeten bevorderen. Het nadeel is dat het ook vettiger is.
Het gerecht ernaast (banh trang …) (ik ben de naam vergeten) is echter erg goed. De ingrediënten die u ziet, worden gebruikt om zelf loempia’s met varkensvlees en groenten te rollen.
img_4110.jpg
Daarna brengen we de hele middag door bij mijn favoriete schoonheidsspecialiste, die ik in Hanoi kende maar die naar Saigon is verhuisd. Zij is niet de eerste noch de laatste die dat doet. De salarissen zijn aantrekkelijker, soms tot 2x meer dan in het Noorden. Met zijn 270 dagen zon per jaar (Vietnamezen houden niet zo van de zon, maar kinderen zijn minder ziek als het weer zo stabiel is), en de grootste bedrijven die in HCM City zijn gevestigd, trekt het zuiden veel talenten aan.
Moet ik het hebben over de kwaliteit van Vietnamese gezichtsbehandelingen? Het is gewoon het beste in heel Zuidoost-Azië, en veel beter dan in Frankrijk. De Vietnamezen zijn zeer goed uitgerust, de machines worden uit de hele wereld geïmporteerd om elk huidprobleem op te lossen. En tijdens het aanbrengen van het masker laat de schoonheidsspecialiste je niet alleen, ze masseert je armen en hoofd om de tijd sneller te laten gaan. Een andere zeer beroemde plaats voor gezichtsbehandelingen is Zuid-Korea (maar ik ben er nog nooit geweest, ooit hoop ik).
Op weg daarheen met de taxi, zag ik een winkel met een zeer marketing naam “Phan nu Hoang Cung” (koninklijk poeder). Het heeft duidelijk mijn consumptieve kant wakker gemaakt. Men zegt dat het een geheim product is, gereserveerd voor de koninginnen en concubines van de koning. Hoe meer ze het gebruiken, hoe mooier hun huid wordt. In het begin dacht ik dat het leuk zou zijn om dit soort 100% natuurlijke producten naar Frankrijk te exporteren en bekendheid te geven. Maar na het lezen van de instructies, gaf ik het op, te ingewikkeld, zelfs ik raak in de war.
S Avonds lopen we door de straten in de buurt van ons hotel en ik zie dat JB een hotel heeft geboekt in “khu phố Tây” (de hoek van de buitenlanders). Deze hoek omvat 3 straten: Bùi Viện, Đề Thám, Phạm Ngũ Lão. Kan je net zo goed vertellen dat we heel weinig locals zien, en de massages (elke 5m) zeker niet qualis.
Ah ja, we zagen een “local” 😀 Terwijl we wanhopig op zoek waren naar een restaurant dat min of meer Vietnamees was (d.w.z. geen pizza/burgers), riep een man ons toe “ah les français, bonsoir, venez ici, la bière n’est pas chère” (Fransen, goedenavond, kom hier, het bier is niet duur) alvorens te filosoferen “hier in Vietnam was François Hollande niet erg bekend, tot zijn bezoek hier om Airbus te verkopen…. en het feit dat hij niet getrouwd is, de Vietnamezen zijn het niet gewend…” Wooow, te gek dat een plaatselijke bewoner zo goed Frans spreekt, is het niet? Maar je zult niet zo onder de indruk zijn als je zijn gezicht ziet: hij is blank, en Frans 😀 Het maakte ons aan het lachen: de man drinkt een biertje in het meest toeristische en minst lokale deel van Vietnam, en praat alsof hij Vietnamees is en dat ik de buitenlander in dit verhaal ben lol (hij vroeg me waar ik vandaan kwam).
Omdat we te lui zijn om van buurt te veranderen, stel ik me tevreden met een portie “banh trang tron” (rijstwafelsalade) en “xoai lac” (geschudde mango’s, ja ja het is de echte naam) gekocht bij een straatverkoper (let op: buikpijn de volgende dag).
En JB eet gewoon een “bun cha” in Hanoi-stijl. Als de gebruiksaanwijzing van het gerecht in het Engels is, weet je dat je in een te toeristische wijk bent
img_4112.jpg
Gelukkig zijn er nog een paar straatverkopers met onvertaalde uithangborden. Zie je het geschrift op de muur achter je? Aangezien de straatverkoper geen fysieke winkel heeft, moest hij de uren op de muur schrijven en zeggen dat hij alleen ’s avonds verkoopt en niet overdag.
img_4115.jpg
Er is altijd een deal tussen de winkels en deze verkopers. Als zij een deel van het trottoir van de winkels in beslag nemen, houden zij in ruil daarvoor de fietsen van de klanten in het oog en waarschuwen hen wanneer de politie er is. De politie komt regelmatig langs om motorfietsen te bekeuren die op straat geparkeerd staan.
img_4114.jpg
Kem xoi dua = Kokos ijs met kleefrijst en pinda’s. JB vindt het geweldig!
Te gretig om deze vervuilde stad te verlaten, richting Mui Ne.

Deel 2: Praktische tips

Hoe er te komen

Ho Chi Minh Stad is een belangrijk luchtknooppunt in Vietnam. De luchthaven ligt op slechts 10 km van het 1e district (het meest toeristische gebied van de stad). Er zijn prepaid taxi’s beschikbaar, maar die zijn duurder dan de taxi’s met meter die voor de luchthaven geparkeerd staan.

Tips

  • De stad is supergroot (veel groter dan Hanoi) en vervuild (de dichtheid van motorfietsen per m2 is indrukwekkend) dus lopen is geen optie. Geef de voorkeur aan hotels in het 1e district om het bezoek te vergemakkelijken (alle interessante musea/hoeken liggen in het 1e district).
  • Vervoersmogelijkheden :
    • Taxi met meter (Mai Linh is een goede optie)
    • Uber (motor of auto): goedkoop en veilig
  • Als je het nog niet hebt, koop een SIM kaart, het is goedkoop en de 3G is uitstekend
  • Als u nog niet immuun bent voor de Vietnamese bacteriën, kies dan alleen restaurants of straatverkopers waar veel Vietnamezen eten. Voedselvergiftiging is een groot probleem in Vietnam, dus wees voorzichtig!
  • Koop geen bustickets online (sleeperbus thingy), het is twee keer zo duur als in een agentschap of hotel. De bekende busmaatschappijen zijn : Sinh Cafe, Viet Nhat of voor de lokale bevolking : Phuong Trang

 

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *