Bogotá (Colombia): Bloemenmarkt & Smaragd Museum

We kwamen op een dag naar Bogota om de stad te bezoeken met JB’s vader. Hier zijn we weer, omdat het ons makkelijker maakt om naar het Colombiaanse Amazonegebied te reizen.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

In plaats van het vliegtuig te nemen, hebben we deze keer een 11 uur durende busrit tussen Medellín en Bogotá doorstaan. We verblijven niet langer midden in de candeleria (historisch stadscentrum) maar in de zakenwijk Chapinero, zeer veilig, met veel banken, coworking spaces en trendy restaurants.

We zijn erg blij met ons hotel Vilar America(Booking link) met een goede internetverbinding, een enorme kamer (met keuken) (we kregen een upgrade) voor 30€/nacht.

We maken gebruik van onze zeldzame vrije tijd om de plaatsen te ontdekken die we de 1e keer niet konden bezoeken.

Paloquemao Markt

Er werd ons verteld over deze ongelooflijke bloemenmarkt. Aangekomen op de plek rond 11:30 uur (om te eten), zien we helemaal niets. Waar zijn die ongelooflijke bloemen waar we over gehoord hebben? Het blijkt dat we enkele uren te laat zijn. De schoonmakers ruimen de laatste weggegooide bloemen op. En op het trottoir aan de overkant verkopen een paar wijze kerels boeketten die nog niet verwelken, maar wel bijna.

De markt vindt vroeg in de ochtend plaats, buiten. Jammer. We gaan naar de binnenkant van de markt, waar werkelijk alles verkocht wordt.

Er zijn borden die de locatie van elke sectie aangeven. En er is een eierafdeling. Dat klopt.

Gevulde varkensvlees (met rijst binnenin), kon het niet testen maar het ziet er geweldig uit.

We kiezen voor een menu del dia in een boui boui op de markt. We hebben een grote soep van aardappelen en varkensvlees. Dit wordt gevolgd door een “plato fuerte” bestaande uit rijst, salade (of spaghetti) + vlees + verse limoen/geel sap. 8000COP/persoon.

Het zijn niet alleen bloemen, maar ze worden ook gebruikt als aromatisch kruid.

Eindelijk komen we bij de bloemenafdeling, er zijn er een stuk minder dan ’s morgens, maar het is nog steeds mooi. En ook hier vieren ze Halloween.

Smaragd Museum

Daarna nemen we een Cabify (equivalent van Uber) naar het Smaragd Museum. Je moet een ID laten zien om een bezoekerspasje te krijgen en naar de 23e verdieping te gaan.

Het bezoek kost 5 000COP/persoon en we hebben een gids die zeer goed Engels spreekt om ons te begeleiden. Helaas kunnen we geen foto’s nemen omdat het een privé-museum is, en een privé-collectie, maar er zijn veel ruwe smaragden. Sommige zijn gesneden, andere gelaten zoals ze zijn.

Het interessantste is dat de muren van de verschillende mijnen zijn uitgehakt en hier worden getoond – zodat je kunt zien wat je in een smaragdmijn zou kunnen hebben gevonden, maar ook het verschil tussen de mijnen kunt zien – aangezien je niet dezelfde gesteenten en mineraalsamenstellingen aantreft.

De enige plaats waar je je kan laten fotograferen is een namaakmijn en -muur 😀 Het bezoek eindigt met een bezoek aan een winkel. Het is niet aan te bevelen de stenen hier te kopen (te duur), ik heb twee andere adressen die ik kan aanbevelen.

Het liftincident

We nemen de lift. Door op een knop te drukken die de verdieping aangeeft waar we heen willen, krijgen we een lift “toegewezen” (G in ons geval). Aangekomen op de benedenverdieping, gaan de deuren niet open, de lift maakt van de jojo en het is de paniek die ons overvalt. We drukken snel op de noodknop en iemand antwoordt ons… in het Spaans natuurlijk. In paniek, begrijp ik de helft niet van wat ze zeggen – en de eerste keer, hangen ze op.

De tweede keer heb ik begrepen dat ze ons vragen op welke verdieping(piso) we zijn. Om er zeker van te zijn dat iemand aan onze uitgave werkt, bellen we het museum (gelukkig hebben we nog ontvangst). De persoon vraagt ons in welke lift we zijn en mijn zeer goede geheugen helpt me (ik herinner me dat we de G-lift namen).

Hoe dan ook, we zitten op de grond – ter voorkoming van een “vrije val” (met dank aan de Facebook-video’s die ons hiervan bewust maakten) – ook al zou de beste positie zijn geweest om op de grond te gaan liggen. Na 15 minuten horen we eindelijk een geluid en gaat de deur open… Ik ben nog nooit zo blij geweest om de liftdeur open te zien gaan. Op dat moment vertelt JB me dat hij verwachtte langer vast te zitten – de vorige keer, in Parijs, moest hij met 4 andere mensen 1 uur wachten in een piepkleine lift.

Gedurende de 2 dagen na dit incident, nemen we de andere liften met veel voorzichtigheid en indien mogelijk, nemen we de trap ahahha

Carulla

Als je veel Exito hypermarkten ziet in Medellin, is het eerder Carulla die je ziet in Bogota. Ik vind het echt leuk! Vooral hun fruit en groente afdeling. Het is goed georganiseerd en vooral, er is gedetailleerde uitleg over de vruchten die ik helemaal niet ken.

Deel 2: Praktische tips

Ons liftincident toont aan hoe belangrijk het is om altijd een lokale simkaart bij jete hebben.

Begroting

• Vervoer: met Cabify: tussen 7.000COP en 10.500COP per rit
• Bezoek aan het Smaragdgroen Museum: 5.000COP/persoon
• Lunch op de markt: 8.000COP/persoon

Zie ons andere artikel over Bogota hier, en artikelen in Colombia hier