Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Dag 1: Patan -> Pokhara

Vertrek uit het hotel om 6 uur om onze “toeristenbus” te nemen om 7 uur in de buurt van Thamel. Het is een toeristenbus omdat iedereen een zitplaats heeft in tegenstelling tot de “lokale bus”. De bus is zeer comfortabel, voorzien van airconditioning, gratis Wifi, elektrische stekker, gratis fles water, … Voor 700 roepies per persoon brengt de bus ons bijna naar het centrum van Pokhara

In tegenstelling tot de route Kathmandu – Birgunj, waarbij men zich bij elke bocht afvroeg of men zou sterven, is de weg die van Kathmandu naar Pokhara leidt veel groter, en ook toeristischer. Er zijn verschillende haltes met toiletten, restaurants klaar om 3 bussen tegelijk te ontvangen. De prijs is ook toeristisch : 80 roepies voor thee (in plaats van 20), 200 roepies voor een cola (in plaats van 80). Het uitzicht is minder indrukwekkend dan Kathmandu – Birgunj. We volgen echter een rivier en zien vele “kooien” die in de leegte hangen om mannen van de ene oever naar de andere te vervoeren dankzij een lange kabel

Na 6 uur (inclusief 1 uur file rond Kathmandu), komen we eindelijk aan in Pokhara. De toeristische kant van de zaak begint: 300 roepies om bij het hotel te komen (slechts 3 km), veel te duur. Maar we nemen het toch, te moe om te onderhandelen

Ons hotel ligt op een verhoogde positie en onze kamer heeft een vrij mooi uitzicht op het meer. Er wordt gebouwd in ons hotel en dat maakt veel lawaai. Door te klagen over het lawaai, slaagde JB erin om ons voor minder een betere kamer te bezorgen voor de volgende nachten. Ik moet zeggen dat hij erg goed is geworden in afdingen en ondanks mijn Vietnamese kant, schaam ik me altijd als ik moet afdingen en iemand moet vertellen dat het me te duur is om 0,5€ meer te betalen (Noot van JB: het is niet omdat het 50 cent is dat je je moet laten afzetten)

Er is een Koreaans restaurant, hoog aangeschreven op TripAdvisor. Ik denk dat het de beste maaltijd is die ik gehad heb sinds het begin van de wereldtournee. Kom op. Ik geef je zijn naam: Natssul. De eigenaren zijn Koreaans. Ik hou van hun “bijgerechten” (kim chi en ingemaakte groenten). We besluiten de volgende dag terug te komen om hun barbecue te testen

Dag 2: Boot op het Phewa meer, Massage, Resto’s

Het was een slechte ochtend, want het regende en we konden de besneeuwde bergen toch niet zien

We zijn gemotiveerd om naar de supermarkt te gaan om basishygiëneproducten te kopen. Hier is het, in tegenstelling tot andere Nepalese steden, zo toeristisch dat het gemakkelijk is om toiletpapier te vinden (Indiërs en Nepalezen gebruiken water en hun linkerhand, voor hen heeft toiletpapier geen nut)
In Pokhara vindt u alles: trekkingmateriaal, internationale restaurants voor alle smaken (Frans, Duits, Koreaans, Japans, Chinees, Indiaas, maar weinig Nepalese restaurants), spa, massages… Het is de basis van waaruit mensen dagenlange trektochten in de Annapurna maken en ook de plaats waar ze van hun trektocht terugkomen. Dus, na zoveel moeite, zullen ze meer geïnteresseerd zijn in een goede massage, Europees eten in plaats van lokaal eten. Dat is logisch

Men luncht bij het Koreaanse restaurant (Natssul) waar men de vorige dag was, hun barbecue is zeer goed en overvloedig maar men moet wel van dit soort gerechten houden die een beetje werk vereisen

We huren een bootje met roeimachine voor 500 roepies per uur, de kleur van het water (bruinig door de moesson) valt ons een beetje tegen. De wandeling op het meer is zeer aangenaam, we kunnen zelfs zelf roeien als we willen. Een groep buitenlanders geeft de voorkeur aan de waterfiets. We stoppen 10 minuten op een eiland in het midden van het meer, waar een kleine tempel is met veel duiven (alle Nepalese tempels worden overspoeld door duiven omdat rijst deel uitmaakt van de offergaven). De tijd lijkt stil te staan, we zitten hier zo goed

We eindigen de middag in de Mandala Spa in het Mount Kailash hotel. Tijdens het happy hour (10u tot 17u) kost de massage 1600 roepies voor 1 uur en het ontspanningspakket (1u30 massage, 30mn sauna/hammam) 2700 roepies. Dit is niet te duur in verhouding tot de kwaliteit van de behandeling en de netheid van de plaats – en zeer betaalbaar voor Pokhara. Als ik het kuuroord verlaat, voel ik me alsof ik op een wolk zweef, ik voel me heel licht. Het is zeldzaam dat een massage zo’n effect op me heeft

Terug in het hotel staat de vrouw van de baas erop dat ik Chinees ben (mijn stem is Chinees, mijn huid is Chinees, mijn hoofd is Chinees volgens haar) ook al zeg ik haar het tegendeel. Arme vrouw. Ik haast me om mijn thee op te drinken en een eind te maken aan haar beledigingen

Ik merkte ook dat de kinderen van de baas erg geïnteresseerd in ons waren. Als ze ons bezig zien met de kleedkamers, komt een van hen zelfs naar onze kamer om een kijkje te nemen

Birgunj heeft ons helaas een les geleerd: als je niet van kinderen houdt, moet je ze op geen enkele manier aanmoedigen om contact te maken, vooral niet tijdens een moment van zwakte, door aan te bieden UNO of iets anders te spelen. Vooral als we een paar dagen op dezelfde plek blijven. Want dat zal het einde betekenen van onze vrijheid/intimiteit, of het nu gaat om Couchsurfing, Airbnb of een verblijf in een hotel. Ze zullen op de deur kloppen, door het raam kijken of op een andere manier proberen binnen te dringen. We glimlachten naar ze, en ze keken wie weet hoe lang uit ons raam. Tuurlijk, het is schattig, het is ontroerend … maar ik hou niet van kinderen

We dineren in een Vietnamees restaurant (Pho 99) en ontdekken dat het menu vreemd lijkt op dat in de buurt van Kathmandu. In feite is het een ketting. De pho is echt goed, en de gebakken noedels ook

Dag 3: Paragliding

We staan vroeg op, in de hoop te kunnen paragliden, maar het regent. De dag ervoor zijn we naar een reisbureau gegaan (erkend door de staat -> garantie van kwaliteit), Essence Tours & Travels, dat lagere tarieven hanteert dan de anderen. We gaven hen ons telefoonnummer en vroegen hen ons te bellen zodra er een mogelijkheid was om te paragliden

Om 9 uur bellen ze ons, zoals beloofd, om te zeggen dat we het om 11 uur kunnen doen

Zodra de kosten zijn betaald (10 000 rupiah/persoon inclusief foto’s en video’s), staat er al een auto klaar voor het reisbureau om ons de berg op te brengen. Behalve wij, zitten er nog 5 andere Chinese reizigers in de auto. Hoe weet ik dat het Chinezen zijn? Ik kan ze horen praten. Te veel

JB en ik kijken elkaar aan en vragen ons af hoe het zal zijn als we in China zijn en omringd door Chinezen. Praten ze de hele tijd zo? Super luid? Nemen ze elke 10 seconden selfies in de auto?

Toen ik op de top van de berg aankwam, was ik de eerste die met een paraglider afdaalde. Dus, afgezien van de basisinformatie (je moet rennen aan het begin, je benen ontvouwen bij de landing), heb ik niet veel uitgewisseld met mijn gids. Wat JB betreft, hij was de laatste die afdaalde, zodat hij zijn gids veel informatie kon vragen. Blijkbaar zijn 60% van hun klanten Chinezen, die vooral geïnteresseerd zijn in mooie foto’s/selfies. Dit verklaart waarom de gidsen enkele elementaire Chinese woorden kennen om hun klanten te vertellen dat ze moeten rennen, hun benen moeten buigen enz. omdat de meesten van hen geen woord Engels spreken

Omdat er geen wind is, vliegen we maar 15 minuten (in plaats van 30 minuten bij harde wind), maar het is meer dan genoeg. Het uitzicht is niet slecht, maar in normale tijden (behalve in de moesson) moeten de landschappen adembenemend zijn

We doen wat acrobatische figuren aan het einde van de vlucht, die dezelfde sensaties geeft als de achtbaan in het Parc Astérix. De landing is vlak naast het meer van Pokhara, zo dicht bij het water dat men bang zou kunnen zijn om op de bodem van het meer te liggen. Maar de gidsen zijn ervaren en landen met zo’n precisie dat we in een ketting kunnen landen, een paar seconden na elkaar, zonder elkaar te raken

We zullen de middag doorbrengen met kijken naar het meer vanaf ons balkon terwijl we werken

Dag 4: Mini Trek

We ontbijten stevig in een klein restaurantje voor de trekking. Tot onze verbazing zien we twee koeien die hetzelfde idee hebben als wij: ook zij proberen het restaurant binnen te komen. Verjaagd door de eigenaar, zullen ze gewoon zijn gazon en zijn mooie planten opeten

Het voordeel van het laagseizoen is dat er niet veel toeristen zijn. We hebben een gids speciaal voor ons, wat mij motiveerde om deze tocht te doen (in het begin wilde ik dat niet, omdat ik bang was een last voor iedereen te zijn). Ik neem het minimum aan dingen mee: mijn telefoon, mijn kredietkaart, 500 roepies, 1 Kit Kat, mijn mini urban survival kit en 1 waterdichte jas. Een pet op het hoofd, wandelschoenen aan de voeten en een zonnebril, daar gaan we!

Onze trekgids is erg aardig, is in de 40, heeft thuis twee katten en lijkt erg geduldig

Een taxi brengt ons helemaal naar Kande (1000m), waar het als een gek regent. Van daaruit trekken we naar het Australische kamp (2000 m), Dhampus en dan Phedi op de weg naar beneden

Het eerste deel ziet er gemakkelijk uit: je gaat omhoog en omhoog, via vrij stevige stenen trappen

Aangekomen in het Australische kamp na 1u30 wandelen, maken we een kleine pauze. Het uitzicht zou prachtig moeten zijn, maar het regent en we zien niets.

Na de pauze, staan we op het punt te vertrekken als ik een mug op mijn voeten voel. Ik kijk en ontdek met afschuw een bloedzuiger die mijn bloed aftapt. Ik doe er een verband om (dankzij mijn overlevingspakket) en loop door. De afdaling in de regen is erg zwaar, de gids pakt mijn hand gedurende de hele afdaling omdat ik niet stop met glijden (zonder te vallen gelukkig)

Ik weet niet of het de hoogte is of de vermoeidheid, maar mijn knieën trillen en mijn gezichtsvermogen geeft me verontrustende hallucinaties: ik kan een huis zien in zoom-in/zoom-uit-effect

Een half uur later voel ik iets prikken. Ik kijk en zie een enorme bloedzuiger van 8 cm op mijn been. Ik gil van angst omdat het visioen zo vreselijk is. De muggen staan er zo schattig naast. Ik durf het niet eens te verwijderen en de gids moet er voor zorgen, arme kerel. Ook hij wordt aangevallen door enorme bloedzuigers, zelfs onder zijn shirt. In feite zijn ze zeer talrijk op grote hoogte en wanneer het regent. Zij kunnen zich projecteren op de slachtoffers, in dit geval op onze schoenen, en zich langzaam omhoog bewegen naar onze voeten of benen. Ik had lange sokken moeten dragen om mezelf te beschermen

Als we worden aangevallen door bloedzuigers, kunnen we het niet helpen, we raken geobsedeerd door het geringste ongemak. De gids en ik controleren onze schoenen om de 50 meter en het geringste ongemak leidt tot een grondige inspectie van onze voeten en benen

De massale aanwezigheid van bloedzuigers is het einde van mijn verlangen om te trekken. Ik vraag de gids om een taxi om ons zo snel mogelijk op te halen, wat helaas erg moeilijk is tijdens de moesson. We lopen nog 2 uur voordat de taxi ons weet te bereiken tussen Dhampus en Phehdi. Intussen is het mooi weer, de bloedzuigers zijn verdwenen en de stenen zijn minder glibberig. Maar mijn knieën trillen nog steeds, dus beëindigen we de tocht een uur eerder dan gepland

JB, die in Vietnam (in Sapa) 5 uur lang in sandalen heeft rondgetrokken en in Italië de Gran Paradiso heeft beklommen, doet het heel goed en is helemaal niet gebeten door bloedzuigers. Hij is echter de enige die een korte broek draagt

Kortom, een trektocht midden in een moesson, een heel slecht idee! Maar gezien de voorbeschouwing die we hebben als de lucht helder is en de bloedzuigers weg zijn, moet de trektocht in Nepal in september/oktober/november sensationeel zijn. We zetten wat foto’s hier

Ik weet dat veel bloggers reisgidsen afraden, maar eerlijk gezegd ben ik het daar niet mee eens. Ten eerste, het pad is helemaal niet goed aangegeven. Er zijn verschillende passages waar je naast een klif staat of met je voeten in een waterval. Een gids hebben om hulp te halen als er iets gebeurt, lijkt essentieel

Na zoveel moeite trakteren we onszelf op een laatste diner in het Koreaanse restaurant naast de deur (Kims Restaurant), niet erg authentiek maar wel erg goed en royaal opgediend

Ik ontdekte op het internet dat Chinese hackers de controle hebben overgenomen van de schermen en luidsprekers van twee Vietnamese luchthavens. China is zeer ongelukkig met onze ongunstige houding ten opzichte van hun aanspraak op maritieme ruimten die niet de hunne zijn. Een paar dagen eerder, hebben ze de grootste Tibetaanse boeddhistische site vernietigd. Hierdoor heb ik geen zin meer om naar China te gaan, we schrappen China van ons oorspronkelijke reisschema. In plaats daarvan zullen we ons geld op de Filippijnen uitgeven

We maken onze bagage klaar voor de terugkeer naar Kathmandu de volgende ochtend, voor we naar Thailand en zijn prachtige stranden vliegen

Deel 2: Praktische tips

• Alles is onderhandelbaar, ook al staan de prijzen op de folders of in de kantoren van de agentschappen. Het is zo toeristisch dat er om de 5m een reisbureau is. Een opmerking als “het andere bureau bood ons 20% goedkoper” en het is in de zak
• Geef de voorkeur aan de door de staat erkende agentschappen. Het staat in grote letters op hun flyer of op hun uithangbord. Wij kozen voor Essence Tours & Travels en zijn zeer tevreden over hun tarieven en service
• Het is niet nodig iets te boeken voor uw aankomst in Pokhara. De agentschappen zijn zeer talrijk, u kunt alles ter plaatse reserveren of zelfs de kledij van de trektocht ter plaatse kopen
• Zoals overal in Nepal, maar vooral in Pokhara, geven ze de prijzen altijd in dollars en berekenen ze het equivalent in roepies volgens de wisselkoers. Als u niet genoeg geld in Nepalese roepies heeft, kunt u in dollars betalen