Als u de vorige afleveringen gemist heeft, hier zijn de links

Istanbul #1 : Bezoek aan Sainte-Sophie
Istanbul #2 : Op ontdekking in de wijk Sisli

Vandaag neem ik jullie mee naar de markten en naar de beroemde Galatabrug in Istanbul. Deze brug, hoewel hij erg mooi is, verbindt Europa niet met Azië. Nee nee nee! Laten we zeggen dat het de oude stad (Europese kant) verbindt met de modernere stad (nog steeds aan de Europese kant). De Aziatische kant is ultra modern 😀

Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

De Grote Bazaar

Winkelen is mijn passie. En over de markt slenteren is natuurlijk een activiteit waar ik enorm van geniet. Vooral als ik het in Istanbul doe, waar de kleuren, de sfeer, de geur… wekken al mijn zintuigen tegelijk. De beroemdste (en zeer grote) markt is de Grote Bazaar. Het ligt op 10 minuten lopen van de beroemde monumenten van Istanbul, dus het is heel gemakkelijk in te passen in je schema, zelfs als je maar twee dagen in Istanbul bent

Het is super beroemd en bestaat al meer dan 500 jaar. Natuurlijk, door vele branden is het bouwwerk dat we nu zien niet meer dan 500 jaar oud. Deze bazaar is echt heel erg groot, er zijn veel in- en uitgangen (als je niet gefouilleerd wordt, moet je voor een poortje langs dat bij alles piept, voordat je naar binnen gaat. Zeer elementaire veiligheidsmaatregelen). Typ Grand Bazaar van Istanbul op Google Maps, het is niet gemakkelijk om het zelf te vinden. De Grote Bazaar is overdekt, maar eromheen zijn ook veel winkels. Het verbaast me dat we niet zo veel gevraagd zijn. Helaas zijn de mooiste winkels die waar een bordje “GEEN FOTO” hangt. Ik zal u laten onderdompelen in de chaotische sfeer van deze markt op een zaterdag, door middel van een paar foto’s. Zelfs als mensen met nostalgie terugdenken aan de geweldige tijd van de Grand Bazaar, vol met zijde-, leder- of bontproducten… voor een lambdatoerist als ik, vind ik de producten die hier (goedkoper dan vroeger) verkocht worden zeer gevarieerd, zeer mooi, zeer verschillend van wat ik gewend ben te zien – ook al vind je er onder andere namaak en zeker producten die in China gemaakt zijn

Wat de meeste indruk op me maakt zijn de opzichtige gouden juwelen. Ze zijn echt enorm, en ik moet bekennen dat ik nog nooit een vrouw zulke grote juwelen heb zien dragen. Naar mijn mening, moet het meer dienen als een investering? (het is mooier dan edelmetaal), het is niet mogelijk om zo’n zware ketting te dragen 😀 Trouwens, winkels verkopen wel edelmetaal. Het kunnen kleine gouden munten zijn, tot een staaf zo groot als mijn handvat. Ik hou van sieraden met Arabische kalligrafie erop (het zegt Allah), het is zo mooi! Gelukkig voor mijn portemonnee, zijn ze erg opzichtig en passen ze niet bij mij

Als we de grote bazaar verlaten, zien we een hele straat smeden, die te mooie sleutels verkopen (we vragen ons af of ze echte deuren openen), en kopieën van Aladdin’s lamp in alle maten <3 Ohlala ohlala!!! Ze hebben ook metalen dienbladen, ik weet niet of het met de hand gemaakt is met de repoussé methode, of dat het een sjabloon is dat het ontwerp op het metaal drukt. Ze verkopen veel metalen theeserviezen, wat nogal verrassend is, want in het restaurant zie ik ze hun thee drinken in een uitlopend en doorzichtig glas. Kortom, u zult wel begrepen hebben dat ik veel ogen heb, en dat mijn zintuigen zo geprikkeld zijn dat ik bijna flauwviel van vermoeidheid, honger en hoofdpijn

Faruk Güllüoglu

We rusten haastig uit bij Faruk Güllüoglu, een banketbakker die ik de vorige dag al zag, er waren zoveel mensen! We zeggen tegen onszelf dat het goed moet zijn. Ze schijnen eten te verkopen voor de lunch, maar als we toast willen bestellen, legt de ober uit dat er een stroomstoring is en dat we in plaats daarvan genoegen moeten nemen met hun gebak. Dus bestelde ik de beroemde traditionele appelthee (met gedroogde appelstukjes), een soort mille-feuille/lasagne met kaas erin, wat gebakjes… Het is goed, maar ook niet wow. Aan de andere kant, ik valideer de appel thee, het is super goed!

De Egyptische Bazaar

We lopen 15 minuten naar de Egyptische bazaar. Hij heeft deze naam gekregen omdat deze bazaar werd gebouwd dankzij de belastingen die uit Egypte werden ingevoerd (dankzij hen!), maar er zijn hier geen Egyptische kooplieden. Verwacht ook geen mummies als souvenirs 😀 Hier ruik je veel meer specerijen en kruiden dan in de Grand Bazaar. Maar het is erg klein, er zijn twee hoofdassen en dat is het! We gaan er snel langs in 20 minuten top chrono. Ze verkopen vooral specerijen, thee, maar ook kaas, gedroogd rundvlees, en sponzen

De graal van deze markt is saffraan. Turkije saffraan, dat 25TL/100g kost (100g of 1g? weet ik niet meer), komt van saffloer (saffloer van de ververs) en is volgens de verkopers m$rde vergeleken met Iran saffraan. Een Turkse vriend vertelde me de vorige dag dat er een echte handel in saffraan bestaat, die in Iran voor 4 TL wordt gekocht en hier in Istanbul voor 200 TL per gram wordt verkocht. Maar ik moest echte saffraan vinden, hehe. Ik probeer het lot te vertrouwen door naar een willekeurige winkel te gaan. Hier staat de prijs duidelijk op 60TL per gram. De verkoper demonstreert dit door wat Iraanse saffraan in heet water te doen, dat geel wordt. Volgens hem is dit het bewijs dat het om echte saffraan gaat. Omdat ik absoluut NIETS over saffraan weet, besluit ik een gram te kopen om alleen thuis wetenschappelijke tests te doen (8,6€), wat qua volume overeenkomt met de grootte van mijn handpalm

Resultaat: hij verkocht me wat m$rde!!! Toen ik thuiskwam, bekeek ik verschillende YouTube-video’s (net als Wikipedia, YouTube is zo’n veilige bron ahahha) en daar staat dat saffraan afkomstig is van de rode stempels van een bloem, en dat de kleur dus in die stempel zit. Als je dus een beetje saffraan in koud water doet, moet het even duren voor de gelige kleur tevoorschijn komt. Terwijl mijn namaaksaffraan bij contact met koud water onmiddellijk kleur afgeeft, totdat het een oranje kleur krijgt, een bewijs dat het geverfd is, in het beste geval door kurkuma, in het slechtste geval door een chemisch bestanddeel. Nou ja, hoe dan ook, ik wilde wat kopen om in mijn gezichtslotion te doen, dus het stoort me niet al te veel dat het kurkuma is (wat heel goed is voor de huid), dus ik heb een nepproduct gekocht om vannacht minder stom te slapen 😀

Nieuwe Moskee Wijk

Als je de Egyptische bazaar verlaat, kom je in het gebied rond de Nieuwe Moskee. Omdat we buiten de bazaar zijn, zijn de prijzen ineens lager. Ik las op Internet dat we hier meer kans zouden hebben om echte Iraanse saffraan te vinden, maar ik zal mijn geluk later in Marokko nog eens beproeven (nee, het is niet ironisch, hoop doet leven). Terwijl JB de prijzen van de ene kraam tot de andere vergelijkt alvorens te kiezen voor 500g gedroogde abrikozen (aan 28TL per kilo of 4€) en een 500g dadels (super super booooones!). Je moet ook absoluut gaan voor de pistachenoten, verkocht voor 6€ per kilo. Ze verkopen ook loukoum per kilo, en helemaal niet duur

We proberen de twee prachtige moskeeën ernaast te bezoeken : de Nieuwe Moskee (die 500 jaar geleden nieuw was) – links op de foto – en de Rüstem Pasa Camii – rechts op de foto – maar beide zijn in aanbouw :'( SNIF, het schijnt tot 2019 in renovatie te zijn

We maken van de gelegenheid gebruik om de omgeving van de Bosporus te verkennen, met een prachtig uitzicht op de Galatatoren in de verte

Dit is de plek om de gebakken vis sandwich te proberen. Ernaast liggen boten die alle kanten op gaan (naar de Aziatische kust, naar de eilanden, om een rondvaart te maken, enz.) Het is er erg levendig en je voelt je er snel verloren

Galatabrug

Op de Galatabrug is er altijd een leger van vissers, het is niet mogelijk een foto te nemen zonder een vislijn op de foto looool. Sommigen maken er gebruik van om een zaak op te zetten en verkopen aas en visbenodigdheden. Ik denk dat de vissers professionals zijn, ze komen hier om hun brood te verdienen, niet voor hun vrije tijd. Wie echt mooie foto’s wil maken, moet naar het lagere niveau van de brug gaan, waar restaurants zijn. In het midden van de brug is er een zeer groot fotogebied om mooie foto’s te nemen van de Nieuwe Moskee en Galata

Uitzicht op links, nog steeds in Europa

Gezicht naar rechts, nog steeds in Europa

Aan de andere kant van de Galatabrug, in de wijk Karaköy, bevindt zich een rustige wijk vol restaurants. Je staat hier veel dichter bij het water (je beseft hoe hoog het water staat, en het lijkt ook diep). De vissers worden vergezeld door zwerfkatten, en zijn erg hebzuchtig. Ze aarzelen niet om van tijd tot tijd een kleine vis te stelen. Maar de vissers zijn erg aardig en doen ze geen pijn. Al deze vissoorten zijn te vinden op de menukaarten van de restaurants in de omgeving

Kom op, twee foto’s van de zonsondergang om te laten zien hoe mooi het hier is!

Met een lege maag gaan we dineren in een nogal trendy plaats, met veel bars, tea-rooms en hamburgers. Dit zijn de twee parallelle straten, waar het restaurant Pim Karaköy is gevestigd. Het eten is hier veel duurder dan elders, rond de 30TL (bijna 5€). Het is cool om slechts 5€ te betalen voor een gerecht, want in 2016 zou het 10€ hebben gekost en ik zou hebben gemopperd over het betalen van 10€ voor zo weinig eten 😀 Hoe dan ook, de plaats is erg trendy, vol met goed geklede en rijke lokale bevolking, wat een verandering is ten opzichte van de populaire restaurants die we gewend zijn te frequenteren sinds het begin van ons verblijf in Istanbul

Deel 2: Praktische tips

Begroting

• Grand Bazaar: gratis toegang
• Egyptische Bazaar: vrije toegang
• Gedroogde abrikozen: 28TL/kg
• Pistachenoten: 45TL/kg
• Dadels: 25TL/kg
• Gegrilde Vissandwich: 16TL
• Faruk Güllüoglu Restaurant: Ik denk dat mijn thee me 16TL kostte
• Restaurant Pim Karaköy: 30TL/schotel (wees voorzichtig met kleine hoeveelheden), aan de andere kant is hun zelfgemaakte lemonata (limonade) geweldig (16TL ?).