Amérique,  Carnets de voyage,  Chili,  TDM

Valparaíso (Chili) : una ciudad muy linda

Sinds een paar dagen komt het woord lindo(a) veel voor, omdat we alleen maar te schattige steden bezoeken. We zijn in Valparaíso, slechts 8,5 km van Viña del Mar, de stad van 42 heuvels, met zijn beroemde graffiti en zijn kleine straatjes

Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Dag 1:

Nadat we afscheid hebben genomen van onze buren (aan wie we een beetje gehecht zijn geraakt na de nieuwjaarsborrel) in Viña del Mar, nemen we de bus naar Valparaíso. Door een misverstand met de buschauffeur zet hij ons af bij het busstation en niet bij de kathedraal van Valparaíso. We moeten dus een tweede bus nemen om naar de kathedraal te gaan en de trappen op naar ons hostel

Het is een echt labyrint, we hebben moeite om ons hostel, de Casa Azul, te vinden. Ik zie een blauw geschilderd huis en denk dat het waarschijnlijk dit huis is, maar hoe kom ik er bij? Ik zie iemand op het terras van het huis komen en vraag het hem. In feite waren we er langs gelopen, maar bij de ingang stond alleen het nummer, geen straatnaam of naam van het hostel

Dit wordt het meest verfijnde hostel dat we ooit hebben gekend. Er zijn 6 bedden in de kamer, 2 kolommen van 3 stapelbedden. Elk bed heeft zijn eigen licht, gordijn, stopcontact en bergruimte + een enorme locker in de kamer. Het is klein maar goed uitgerust

We vertrekken om de stad en zijn beroemde cerro Conception te verkennen door deReina Victoria lift te nemen. De klim duurt maar 15 seconden, voor 100$CH


De straten zijn echt te mooi

Het uitzicht van de haven

Het uitzicht op de andere heuvels

Het restaurant waar we stopten om te eten is ook super lekker. Op maandag zijn er niet veel winkels open (het is 2 januari), een paar restaurants in de buurt van de kabelbanen zijn open, maar ze zijn erg duur

Ik heb gelezen dat schoenplaatjes afkomstig zijn van de oude “containers” (ik zet tussen aanhalingstekens omdat het een soort container was). Ze worden hier gerecycleerd om huizen te isoleren. De verf zou afkomstig zijn van bootverf, vandaar de felle kleuren (om de boten meer zichtbaarheid te geven). Nu is de verf niet meer dezelfde als die van de boten, maar de traditie van “schreeuwerige kleuren” is gebleven. De haven van Valparaíso beleefde zijn glorietijd in de 19e eeuw omdat het een verplichte doorgang was voor de Europeanen die deelnamen aan de goudkoorts. Het was er erg druk tot de aanleg van het Panamakanaal. Nu blaast de export van Chileens fruit Valparaíso nieuw leven in, maar het zal nooit meer worden zoals vroeger

Een harde wind begint over de stad te waaien, we besluiten terug te keren om rustig op het terras uit te rusten als er plotseling een grote rook uit het niets opdoemt

Om dit in een paar minuten te veranderen

Vanaf het strand van Viña del Mar kun je de brand in Valparaíso zien (foto gevonden op Twitter)

In het zuiden van de stad woedt, zoals bijna elk jaar, een grote brand in het Parque Laguna Verde, een arme wijk op de top van de heuvels. De elektriciteit viel 1 uur uit in ons gebied, maar er ging geen alarm af. We volgen het nieuws op de voet, want het gebied is maar 5 km van ons huis en met zo’n monsterlijke wind als vandaag, weet je maar nooit… 2 uur later, is het vuur onder controle. Het resultaat van de brand: 19 gewonden en 100 van de 500 huizen in het gebied verwoest

Dag 2:

Vanmorgen doet JB zijn dagelijkse rondje joggen terwijl ik met de kat van het hostel speel. Als we onszelf toestaan om zo stil te zijn, dan is dat omdat we besloten hebben om ’s middags een Franse wandeling te maken

Een late lunch bij Empanadas famosas (ze waren echt lekker en zo groot als mijn hoofd), en hier staan we dan om 15.30 uur voor het standbeeld op Plaza Sotomayor, het trefpunt. Jonathan, schepper van Valp’Otop Tourseen Zwitsers-Chileense, verwelkomt ons met een glimlach. Het principe is eenvoudig: het is een rondleiding te voet, in het Frans, uitsluitend gebaseerd op fooien. Er zijn er elke dag, degenen die willen deelnemen komen hier om 15.30 uur, en aan het eind van de rondleiding (3 uur later), als ze de rondleiding leuk vonden, kunnen ze geven wat ze willen aan de gids. Ook al zijn we uiteindelijk maar twee “klanten”, Jonathan brengt ons toch om de tour te doen, we zien dat hij het meer uit passie doet dan voor het geld. Met enkele kleine verrassingen die zeer op prijs worden gesteld (hint: we kunnen hetzelfde vervoer nemen als de plaatselijke bevolking)

De 3 uur gaan zo snel voorbij dat het interessant is. Wij hebben recht op veel uitleg over de graffiti die de stad bedekken, plaatselijke adresjes die u niet mag missen, adembenemende uitzichtpunten, gebieden die iets minder toeristisch zijn maar wel de moeite waard. Hij zal ook met ons praten over politiek en dictatuur, wat we waarschijnlijk niet zouden hebben gehad met andere, meer politiek correcte gidsen. Kortom, JB die al 100% veroverd is door Valparaiso, vindt hier nieuwe argumenten om hier minstens een maand te willen blijven

We leren door met hem te bespreken dat als de buschauffeurs zo aardig tegen ons zijn (ze stoppen vaak om te vragen waar we heen gaan), dat komt omdat zij ook een deel van de recettes krijgen, dus het was niet helemaal belangeloos! De vuilniswagen gaat niet altijd de heuvel op, dus zien we de kinderen vaak de heuvel af rennen om het vuilnis naar beneden te brengen

We passeren verschillende graffiti en gebouwen die we de vorige dag helemaal gemist hadden. De stad is een echt labyrint, je hebt echt een gids nodig om de beste hoekjes te ontdekken

Aan het eind van de rondleiding zijn we zo blij een Frans restaurant te vinden dat wordt gerund door Christophe. Het restaurant heet La Cantine, naast het openluchtmuseum. We vragen hem of hij een tartaar op het menu heeft. Het antwoord was ja. Maar het is 3 januari, zijn voorraad is uitgeput en de leveranciers zijn nog niet hersteld van de nieuwjaarsborrel, dus het restaurant zal vandaag gesloten zijn. Hij vertelde ons over zijn concept van een klein Frans landhuis in Valparaiso en wij zijn er 100% voor gewonnen. Over enkele maanden zal de bakkerij die aan dit restaurant is verbonden, worden geopend, met een tuin en een zwembad voor de meer gemotiveerden

Op aanraden van Jonathan proberen we een typisch Chileens gerecht dat hier in Valparaiso wordt gemaakt: chorrillana, voor de nasleep van een eetbui. JB heeft het goede idee om een individuele portie te nemen voor twee…. we zullen er maar de helft van opeten

… want het is erg vullend! En behoorlijk vet

Hier zijn we dan, ondanks onze grote verliefdheid, is het al tijd om terug te komen naar Santiago. Vaarwel Valparaíso!

Deel 2: Praktische tips

Hoe er te komen

Valparaíso ligt op slechts 1u30 met de bus van Santiago, er vertrekken bussen om de 15 minuten vanaf het busstation, voor 4000$CH/persoon

Vanuit Viña del Mar kunt u zowel de metro als de bus nemen

Begroting

  • Bus Viña del Mar -> Valparaíso: 460$CH/persoon
  • Kabelbaan : 100 tot 300$CH/persoon
  • 8000$CH/bed/persoon in La Casa Azul Hostal, dat wij ten zeerste aanbevelen!
  • ongeveer 5000$CH/persoon voor een 3H tour met Valp’Otop Tours (in werkelijkheid geven we wat we willen, maar 5000$CH/persoon is het gemiddelde).
  • Restaurants
    • op de top van de heuvels, naast de kabelspoorwegen : 20000$CH voor twee
    • de heuvels af, in de bui bui : 4000$CH tot 7000$CH voor twee
    • sappen : 1000$CH/glas

Advies

  • Er zijn niet veel vuilnisbakken op de top van de heuvels, dus houd uw afval bij u
  • Er zijn een paar bussen en colectivo taxi’s die de heuvels bedienen, maar de gemakkelijkste manier is om de kabelbanen te nemen (die zelfs de lokale bevolking dagelijks neemt)
  • Het is beter om onderaan de heuvels te eten, het is 4 keer goedkoper
  • Als u oudejaarsavond in Valparaíso wilt doorbrengen, reserveer dan ruim van tevoren. Het is beter om boven op de heuvels(cerro) te zijn om het vuurwerk te zien en niet onderaan, voor de haven, waar een concert is, maar u zult het vuurwerk dan minder goed zien.
  • De plaatselijke bevolking zal u vertellen dat u rond Cerro Conception en Alegre moet blijven en niet te ver naar het westen moet gaan. Bellavista Hill (waar wij waren) is residentieel, veilig en minder toeristisch. Ik zou het ook aanraden.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *