6 Tips om het meeste uit de reisgidsen (Lonely Planet, Routard) te halen tijdens de wereldreis (zonder ze mee te nemen)

Of u het nu leuk vindt of niet, reizen met een reisgids zoals de Lonely Planet of de Routard kan helpen om bepaalde situaties snel te deblokkeren, zoals het vermijden van te veel betalen voor een taxi bijvoorbeeld. Hoe kunt u er tijdens uw wereldreis van profiteren zonder 17 boeken van elk 1 kg in uw tas mee te moeten nemen?

1. Download het uittreksel van de Lonely Planet gidsen op de Kindle app

Het deel waar ik het meest van hou in de Lonely Planet gidsen zijn de “reisroutes”. Hoezeer ik ook een hekel heb aan de “must-see toeristische bestemmingen”, ik moet zeggen dat deze routes perfect zijn ontworpen om uitvoerbaar, probleemloos en economisch te zijn; en bovendien super visueel. De vele keren dat ik ben afgeweken of extra stops heb ingelast (ik ben zelf een rebel), heeft me veel tijd en geld gekost (herinner je je nog de toevoeging van Puerto Galera vanuit Coron op de Filippijnen? een nachtmerrie-reis van meer dan 24 uur).

Foto: Reisroute uit de reisgids “South America on a Shoestring” van Lonely Planet

Dit deel van de routebeschrijving is altijd GRATIS beschikbaar wanneer u het uittreksel van de gids uit de Kindle-applicatie downloadt. Bovendien geeft het gratis uittreksel altijd toegang tot het meest interessante deel: contactgegevens van de ambassade, landprofiel, aanbevolen reisroutes, must-see items, budget per dag en de kaart van de hoofdstad van het land.

2. Koop gidsen voor meerdere landen op Kindle/of per hoofdstuk

Ik koop nog steeds Lonely Planet gidsen, maar alleen voor landen die ik helemaal niet ken, en vooral als er multi-country guides zijn. Zo kost de gids over alle landen in Zuid-Amerika slechts 18€, terwijl de gids over Chili al 16€ kost. U krijgt ook een goede deal als u de gids Cambodja – Vietnam – Laos – Thailand koopt, die ook reisroutes door deze landen biedt (waardevolle informatie die u niet overal op het internet kunt vinden).

Uiteraard loop ik niet rond met reisgidsen van 3 ton in mijn tas. De Kindle-app van Amazon is hier perfect voor, en de reisgidsen zijn aangepast aan het Kindle-formaat om op een kleine smartphone te kunnen worden gelezen. Plus, de Kindle versie is goedkoper dan de papieren versie.

Als u niet van plan bent om het hele land te bezoeken, is het mogelijk om slechts één hoofdstuk via Kindle te kopen. Dit is wat ik deed voor Rajasthan in India. De hoofdstukken zijn goedkoop (3€) en bevatten toch de essentiële info over het land (Landprofiel/Transport/Gezondheid/Taal).

3. Koop de Engelse versie

Als u Engels kent, is het beter om de Engelse versie te kopen. De Franse versie is gewoon een afgeleefde vertaling van de Engelse. De Engelse gidsen worden elk jaar bijgewerkt, terwijl het 2-3 jaar kan duren voordat de Franse versie wordt bijgewerkt. Het is vervelend als je naar landen reist met een inflatie van twee cijfers, de budgetten die de gids aangeeft zijn volledig uit de richting.

4. Voor budget & gastronomie, vertrouw op de Routard

Ik heb vaak de begrotingen van de Lonely Planet en de Routard kunnen vergelijken. Ik moet zeggen dat de ramingen van de Routard-begroting dichter bij de realiteit liggen. De rubriek “gastronomie” is in de Lonely Planet altijd een teleurstelling, terwijl die in Routard voortreffelijk is. Beide rubrieken (budget & gastronomie) zijn gratis beschikbaar op de website van Routard voor elk land.

5. Open je ogen, de reisgidsen wachten misschien op je in een hostel

Deze papieren gidsen zijn zo zwaar dat ze onderweg vaak door reizigers worden achtergelaten. Het is niet ongewoon om in jeugdherbergen bijna nieuwe reisgidsen tegen te komen.

6. Geloof niet alles wat je verteld wordt

Reisgidsen worden door mensen geschreven. De geuite meningen zijn dus volledig subjectief. Een must-see ervaring voor de auteur kan een nachtmerrie zijn voor iemand anders. Vraag de plaatselijke bevolking altijd om bevestiging/check TripAdvisor voordat u een bestemming overslaat, of veel geld betaalt voor een excursie. Hier zijn een paar voorbeelden om te bewijzen dat “ze ons niet alles vertellen!”

• gidsen vergelijken de landschappen van land A niet met die van land B. Zo zullen zij u pushen om Franz Josef in Nieuw-Zeeland te bezoeken, een grote raap tegenover de Perito Moreno gletsjer die u in Argentinië gaat bezoeken.
• gidsen moeten zoveel mogelijk mensen onderbrengen. Dus zelfs als er mogelijkheden zijn voor gehandicapten (of sportgehandicapten zoals ik), of gezinnen met kinderen, zullen de gidsen die negeren. Ik had bijvoorbeeld bijna Torres del Paine gemist door te denken dat ik de W-route moest doen; of Abel Tasman Park door te denken dat de enige optie was om te kajakken en een week te lopen.
• de frequentie en het bestaan van het vervoer moeten systematisch worden gecontroleerd: elke dag worden nieuwe wegen aangelegd, nieuwe busmaatschappijen ook.
• Niemand had het over de mogelijkheid om in één dag de zoutwoestijn van Uyuni te bezoeken (en mijn $ te sparen). Alle gidsen hebben het over de 3-daagse hindernisbaan. Als een tour te duur is, wees er dan zeker van dat er een goedkoper alternatief bestaat (hoe zouden de plaatselijke bewoners het anders doen?)
• Er wordt weinig gesproken over veiligheid en oplichting. Een lelijke maar mooie buurt zal op dezelfde manier worden voorgesteld als een ultra-veilige woonwijk. Van tijd tot tijd kunnen de woorden “populair” of “arm” worden gebruikt, hetgeen impliceert “ga daar ’s nachts niet heen”; of wanneer het woord “verkieslijk” wordt gebruikt, impliceert het “het is dat of je zou kunnen sterven”. Het is aan u, elke keer weer, om uit te zoeken wat de veilige gebieden van elke stad zijn om uw hotel te boeken.
• De lengte van de voorgestelde reisroutes is altijd overdreven (nou ja, voor mij die van intense en snelle reizen houdt). Vergelijk uw reistempo met dat in de reisgidsen en pas uw reisroute dienovereenkomstig aan.