Puno en het Titicacameer (Peru) : bezoek aan de drijvende eilanden Uros & Taquile

Dit is de tweede keer dat we het Titicaca Meer bezoeken (zie ons artikel over de Boliviaanse kant hier), maar deze keer zijn we geïnteresseerd in de Peruaanse kant ervan.
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Route Cusco – Puno

We hebben de dag ervoor buskaartjes voor Puno gekocht in een reisbureau. Het agentschap zei ons dat we de tickets om 19.00 uur zouden krijgen. We moesten wachten tot 20.00 uur en dreigden onze reservering te annuleren, zodat zij ze om 20.00 uur zouden leveren. Verrassing: de bus vertrekt niet om 22.30 uur zoals ons was verteld, maar om 22.00 uur.
De les van de dag: in Zuid-Amerika is het beter om de kaartjes rechtstreeks in de busterminal te kopen 😀
We nemen meteen een taxi naar de terminal (5 soles). Gezien het late uur, zorgen we ervoor een echte taxi te nemen (d.w.z. met radio en telefoonnummer op het dak). Een korte stop om een “pollo a la brasa” te halen vlak voor de terminal en we zijn klaar voor de nachtelijke tocht naar Puno.
We moeten Tour Peru nemen omdat onze favoriete maatschappij Peru Hop met “vakantie” is tijdens het regenseizoen. Tour Peru heeft veel negatieve recensies, maar gelukkig hebben we, afgezien van het agressieve rijgedrag van de chauffeur (grove rembewegingen), verder geen klachten.

Puno

We komen om 5:30 uur in Puno aan (ik heb mijn wekker op 5:15 uur gezet om de stop niet te missen). Het is moeilijk JB slaapt de hele nacht niet omdat hij zijn benen niet kan strekken ondanks de aankoop van 1e klas stoelen (in cama). Zoals gewoonlijk had ik een goede nacht, omdat ik na 8 maanden reizen de vaardigheid heb ontwikkeld om overal en altijd te slapen. Gelukkig ligt het hotel dat we kozen(Posada de Percybal Lago Inn, Booking link, Agoda link) op slechts 3 minuten lopen van de terminal. En we kregen meteen een kamer, ondanks onze vroege aankomst.
Om 8 uur ’s morgens worden we gewekt door een enorm lawaai aan de kant van het meer. Het is een repetitie voor het Kerstfeest de volgende dag.

We brengen de hele dag door met het verkennen van deze lelijke stad. Zelfs de plaatselijke markt weet ons niet te verleiden, het eten is afschuwelijk, maar het is goedkoper dan in Cusco.
Opmerking: dit is de enige Peruaanse stad waar we slecht gegeten hebben, maar we waren dol op de markten in Cusco, Aqua Calientes..

Op het centrale plein stuiten we op een plaatselijk festival (te veel geluk!), de inwoners rondom Puno trekken hun 31 aan om naar het centrale plein te paraderen. De sfeer is geweldig! Er is ons verteld dat het feest de volgende dag nog groter zal zijn.

JB maakt van de gelegenheid gebruik om zich te laten scheren (7 soles) en naar de kapper te gaan (10 soles). De kapper is zo nauwgezet dat hij niet alleen zijn materiaal ontsmet met alcohol en vuur, maar ook zijn messen twee keer heeft verwisseld.
We gaan naar de haven (3 minuten lopen van ons hotel) om de kaartjes voor de boot van de volgende dag te kopen.
JB vindt het Titicacameer aan de Peruaanse kant mooier.


Ik geef de voorkeur aan de Boliviaanse kant. Ik vind het meer minder schoon aan de Peruaanse kant.
Er gaan regelmatig boten naar de drijvende Uros eilanden, voor 10 soles.

S Avonds, niet erg hongerig, blijf ik in het hotel terwijl JB iets te eten gaat halen. Hij komt amper 5 minuten later terug nadat hij in zijn kuit gebeten is door een hond… Gelukkig heeft zijn broek hem gered en heeft hij alleen een kleine schram (geen bloed). Onze dokter en JB’s moeder hebben een noodoproep om 2 uur ’s nachts Franse tijd (altijd wat beltegoed op Skype om te bellen naar vaste of mobiele nummers, het is erg praktisch). Uiteindelijk raadden ze ons aan de wonde gewoon te ontsmetten, en aangezien JB ook tegen tetanus was ingeënt, maakten ze zich geen zorgen meer.
N.B.: wij hebben vóór de wereldreis geen rabiësvaccin gekregen, volgens het advies van onze artsen, omdat we tijdens onze reis altijd een ziekenhuis in de buurt hebben (en blijkbaar moeten we ondanks het vaccin toch nog meer prikken krijgen, het vaccin geeft ons maar 24 uur extra). Maar raadpleeg uw arts voor uw reis.
JB denkt dat het de waakhond van de buren is. En we werken een strategie uit om de volgende dag uit het hotel te komen zonder het pad van de hond te kruisen (d.w.z. meteen de straat oversteken).

Uros & Taquile

Wij kiezen voor een dagtour om Uros te bezoeken voor 1 uur en Taquile eiland voor 3 uur, voor 25 soles/persoon + 5 soles entreegeld voor de Uros eilanden. We hadden naar het eiland Amantani kunnen gaan, maar dit eiland ontvangt al veel geld van toeristen die er een nachtje doorbrengen, dus willen we het eiland Taquile helpen, dat minder geld ontvangt.
De boot zou om 7.30 uur moeten vertrekken, maar de plaatselijke bevolking neemt dezelfde boot als wij en besteedt veel tijd aan het laden van de goederen. Tenslotte vertrekken we pas om 8 uur. De boot is veel comfortabeler dan die in Bolivia, met verstelbare stoelen alsof we in een bus zaten. Vanmorgen is het water bijzonder kalm. In de verte zien we totora’s (planten die op riet lijken), er zijn er geen aan de Boliviaanse kant, maar er zijn er hier veel.


30 minuten later komen we aan op een van de Uros-eilanden, volledig gebouwd van totoras (een soort riet) en eucalyptushout

In tegenstelling tot de neppe drijvende eilanden in Bolivia, zijn deze authentiek en veel stabieler. We krijgen een lange uitleg over de opbouw van het eiland: basis van totorawortels, drijvend, daarna bedekt met dikke lagen verse totora’s. Om te voorkomen dat het eiland op drift raakt, worden grote stukken eucalyptushout van 10 meter lang op de bodem van het meer geplant en aan het drijvende gedeelte vastgemaakt. Anders, zoals de man zei, riskeren we af te drijven naar Bolivia hehe. Alles wordt in het Spaans uitgelegd, maar de voordracht is goed getimed, er zijn miniaturen gemaakt om het onderwerp te illustreren, zodat iedereen het begreep.
De drijvende eilanden werden gebouwd door de Uros om te ontsnappen aan de Inca’s. Nu zijn er geen Uros meer maar Aymaras, die ons vertellen dat ze er nog steeds wonen.

Tijdens de presentatie vertelde de heer over een traditionele boot waarmee je voor 10 soles/persoon een tochtje kunt maken. Iedereen herinnerde zich het idee van de boot. Maar niemand herinnerde zich de betaling van 10 soles. Na het ritje (zonder belangstelling omdat we alleen maar op het meer dobberen, zonder precieze bestemming), schreeuwden de toeristen tegen het schandaal, omdat ze dachten dat het gratis was.
Maar ja, je zou denken van wel! Vooral omdat de prijs vele malen werd gegeven, maar niemand echt Spaans verstond. Geen probleem voor ons, want we wisten ervan, maar de prijs-kwaliteitverhouding van het ritje is ronduit schandalig.

Het tochtje toonde ons dat het heel moeilijk was om zo’n boot te besturen. Ik begrijp nu beter waarom ik de lokale bevolking zie vissen en riet zie verzamelen met motorboten.
3 uur later, komen we aan op Taquile Eiland. Na een waarschuwing van de kaartjesverkoper van de vorige dag volgen we de kapitein van de boot, want we moeten naar de top van het eiland om de boot terug te nemen vanuit een andere haven. De Bulgaarse toeristen schijnen totaal de weg kwijt te zijn, ik moet hun vertaler zijn.
Het gaat direct omhoog, hard hard hard!



Boven aangekomen, gaan we allemaal zitten in een restaurant met een panoramisch uitzicht. Op het grote plein dansen en zingen de dorpelingen in traditionele kledij, ik weet niet of het voor Candlemas is of dat het voor de toeristen is. Het is in ieder geval erg mooi!

De Bulgaren vertellen ons over hun tegenspoed bij het huren van een auto vanuit Lima en het nemen van de kortste route naar Machu Picchu, volgens Google Maps. Ze moesten door mini-rivers rijden, kwamen bijna op de bodem van de klif terecht, en moesten een tractor betalen om hen uit de modder te halen. Dus de route van één dag werd drie dagen. Ze lieten ons ook hun kleine drone zien, gekocht voor de gelegenheid. De drone trekt ieders aandacht, vooral de kinderen.
Dit dorp heeft zeker geen elektriciteit (ook al zagen we zonnepanelen), maar ze slagen er toch in om ons een heerlijke gegrilde forel voor te schotelen. Dit alles voor 20 soles, thee inbegrepen.

Uiteindelijk zijn we 3 uur op het eiland geweest. Eerlijk gezegd is er niet veel te zien, in tegenstelling tot Isla del Sol waar wel wat ruïnes te bezichtigen zijn.
De landschappen zijn nog steeds prachtig, maar JB en ik willen echt niet overnachten op een eiland zonder elektriciteit, zonder stromend water. We zijn een beetje moe op het moment (en koud).
Na 2 nachten op het Isla del Sol in Bolivia te hebben doorgebracht, zien wij de noodzaak niet in om een nacht op een Peruaans eiland door te brengen.

Het meer is een beetje ruw op de terugweg. De regen zal spoedig vallen.

We krijgen nog steeds een mooie zonsondergang.

We vonden deze dag geweldig, ook al neemt het vervoer (6 uur heen en terug) het bezoek over en maakt het de dag echt lang. Ik raad je aan om ter plaatse te slapen om er veel van te genieten.
Ik geef altijd de voorkeur aan het Isla del Sol in Bolivia, dat ik minder toeristisch vind dan de Peruaanse eilanden.
We haasten ons naar het busstation om kaartjes te kopen voor Copacabana de volgende dag. We eten in een restaurant vlak naast de terminal. Het is verschrikkelijk! We kunnen niet wachten om terug te gaan naar Bolivia!

Deel 2: Praktische tips

Hoe te genieten van de Peruaanse eilanden op het Titicacameer

• Ik raad je aan om zo weinig mogelijk tijd in Puno door te brengen en direct naar de eilanden te gaan (als je schema het toelaat).
• Wees voorzichtig, de Taquile en Amantani eilanden zijn echte eilanden, net als het Isla del Sol. Alleen de Uros eilanden zijn drijvende eilanden.
• Ga naar de haven om bootkaartjes te kopen. Er zijn verschillende aanbiedingen:
  • Rondreis naar de Uros eilanden 10 soles, 2 uur in totaal, regelmatige afvaarten
  • 1 dag: Uros -> Taquile -> Puno : 25 soles + 5 soles entreegeld voor de Uros + lunch aan 20 soles
  • 2 dagen: Uros -> Taquile. Een overnachting in Taquile (vraag de kapitein om hulp bij het vinden van een familie die u onderdak kan bieden). Terugkeer naar Puno de volgende dag, vanuit een andere haven, aan de andere kant van het eiland, om 17.00 uur.
  • 2 dagen: Uros -> Amantani. Een overnachting in Amantani (vraag de kapitein om hulp bij het vinden van een familie die u onderdak kan bieden). Vertrek en lunch in Taquile de volgende dag. Terugkeer naar Puno om 17:00 uur.
• De Lonely Planet raadt aan om in Amantani te overnachten vanwege de authenticiteit, maar ’s avonds zult u zich “verkleden” als de plaatselijke bevolking en zijn er traditionele dansen. Het is nogal toeristisch, is het niet? Overnachten in Taquile is misschien authentieker omdat de agentschappen niet meer voorstellen om in Taquile te slapen.
• De agentschappen bieden allemaal eendaagse tochten aan naar Taquile of 2 dagen met een overnachting in Amantani. Hoewel ze een commissie vragen, is het beter om de boottickets in de haven te kopen en de kapitein het adres te vragen van de dorpelingen die klaar staan om u te verwelkomen. Op deze manier betaalt u de accommodatie rechtstreeks aan de dorpelingen. Als je bij ze blijft, breng ze dan wat fruit of rijst. Omdat ze afgesneden zijn van de wereld, ontbreekt hun alles
• Er is een manier om op een drijvend Uros eiland te slapen, het is via Cristina. Tussen 50€-90€/persoon, een traditionele boot komt u ophalen, u verblijft een nacht op het drijvende eiland en gaat met haar man op zoek naar totora’s en wat vissen. 951-69-5121, 941-47-2355, [email protected]. Cristina’s reisdagboek + contactgegevens zijn beschikbaar op deze blog
• U kunt ook een nacht boeken bij Felix: 70 dollar voor twee bij Uros Amaru Marka Lodge (Booking link). De prijs is inclusief vervoer vanaf Puno en halfpension (diner + ontbijt)
• Een lezeres vertelde ons over haar verblijf in Uros titicaca lodge, gerund door Ivan. Ik zet je haar commentaar hier :
  • “Ik ben net terug van mijn verblijf daar en vond het geweldig, dus ik wilde u wat informatie geven die uw lezers zou kunnen helpen:
    – persoonlijk heb ik ervoor gekozen om geen enkele nacht in de lelijke stad Puno door te brengen, ik ben direct gaan slapen in de titicaca lodge op de Uros eilanden. er zijn slechts 4 logementen, activiteiten en eten zijn inbegrepen. de kamers hebben panoramische ramen op het meer, het is magisch!
    – ik ben het met je eens over het niveau van vuil aan deze kant
    -er was elektriciteit op ons drijvend eiland maar het water was ijskoud ondanks de zonneboiler
    -ik heb de plaatselijke bevolking kunnen ontmoeten die op de eilanden wonen en heb een ochtend meegedaan met kinderen van een kinderdagverblijf, het was geweldig!”

Begroting

• Transport : Cusco – Puno : 35 soles in semi-cama of 60 soles in cama met Tour Peru
• Accommodatie: Posada de Percybal Lago Inn (link naar booking, link naar Agoda) 14€/nacht tweepersoonskamer met eigen badkamer en warme douches. Pas op voor de hond van de buren (aan de linkerkant als u het hotel verlaat).
• Eten: 5 soles op de lokale markt (beurrrk). Er zijn kraampjes bij de haven, misschien zijn die beter?
• Tour 1 dag : Uros -> Taquile -> Puno : 25 soles + 5 soles entreegeld + 10 soles voor de traditionele boot + 20 soles lunch = 60 soles/persoon

Om mee te nemen

• Kleine biljetten + geld (geen geldautomaat, biljetten van 100 soles zijn moeilijk te krijgen)
• Water
• Een hoed + zonnecrème
• Als u op de eilanden slaapt, wees er dan op voorbereid dat u geen douche kunt nemen (of een zeer koude douche)
• Snack: de dag is erg lang
• Muziek + extra batterij: de reis is erg lang

Na Puno?

• Je hebt keuze te over als je naar een andere Peruaanse stad gaat. Kies het bedrijf dat je wilt. Wij hebben de diensten van Tour Peru getest en bevelen hen aan, althans voor de route Cusco – Puno.
• Als je naar Bolivia gaat, zijn er 2 maatschappijen die Copacabana aandoen: Tour Peru en Titicaca bus. De Titicaca bus vertrekt elke dag om 6 uur, 7:30 uur of 10 uur. We vertellen u hier over ons verblijf op het Isla del Sol (Titicacameer) aan de Boliviaanse kant.
• Het is beter om naar Copacabana te gaan, en dan een andere bus te kiezen om naar La Paz te gaan. Er is een verplichte overstap in Copacabana, u wordt misschien in een minibusje naar La Paz gepropt. Het is dus beter om zelf de bus te kiezen die u bevalt in Copacabana (vertrek van Copacabana naar La Paz om 13.30 uur).