Na Machu Picchu is de ontdekking van de Regenboogberg de excursie die door de reisbureaus in Cusco het meest wordt gepromoot

De “regenboogbergen” of “montañas de colores” zijn spectaculaire bergen die bedekt lijken te zijn met schilderingen van 7 verschillende kleuren. Dit werk is 100% natuurlijk en is in de loop van duizenden jaren ontstaan. Het rood is het resultaat van ijzeroxide, het groen van kopersulfaat, het geel van zwavel, ..

Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

De tour is vrij standaard, ongeacht het gekozen agentschap en omvat

• De pick-up bij je hotel om 3 uur ’s nachts
• Vervoer naar Vinicunca
• Het ontbijt
• Wandelen met een gids
• De lunch
• De terugkeer naar Cusco

De gidsen zijn uitgerust met eerste hulp kits, inclusief een zuurstoftank, aangezien deze expeditie ons tot op 5100 meter hoogte brengt. Op deze hoogte is er ongeveer 45% minder zuurstof dan op zeeniveau

Om eerlijk te zijn, de pick-up om 3 uur ’s nachts deed me een beetje aarzelen (het is te vroeg!), maar het idee om deze prachtige plek te ontdekken, de mogelijkheid om een beetje aan lichaamsbeweging te doen (mijn laatste jogging gaat terug tot Valparaiso) en de nieuwsgierigheid om te ontdekken hoe mijn lichaam op deze hoogte zou reageren, deden me besluiten

Aangezien de dienstverlening min of meer dezelfde zal zijn, afhankelijk van het agentschap, moet u de prijzen vergelijken. Een eerste agentschap stelde mij de tocht voor voor 120 soles, wat in principe overeenkomt met de prijs in het hoogseizoen. We zijn momenteel in het laagseizoen (januari 2017) en ik heb eindelijk de tour gevonden voor 65 soles, waar ik op de site nog 10 soles aan entreegeld bij moet optellen

De volgende ochtend om 3 uur werd ik opgehaald bij het hotel. Ik ging de avond ervoor vroeg naar bed, maar de nacht was nog veel te kort..

Het is 3 uur rijden in een minibusje naar een piepklein dorpje waar een eenvoudig ontbijt op ons wacht, onze twee gidsen adviseren ons om cocabladeren in onze drankjes te doen om hoogteziekte te voorkomen. Ik vond het ontbijt een beetje licht in vergelijking met de inspanning die zou volgen, dus ik raad je aan een extra snack mee te nemen voor de klim

Deze halte is ook de gelegenheid voor een briefing die in de Engelse versie tot het minimum zal worden beperkt. Het rudimentaire Engels van onze gids zal hem doen zeggen dat we “zeventig” kilometer heen en “zeventig” kilometer terug zullen lopen. Gelukkig moesten we “zeven” verstaan en niet “zeventig”. Hij vertelt ons dat het ongeveer 3 uur duurt om naar boven te gaan en 2u30 om naar beneden te gaan

We nemen het minibusje ongeveer tien minuten om aan te komen in Vinicunca, het beginpunt van de trektocht, op een hoogte van ongeveer 4100 meter, dus we zullen 1000 meter hoogteverschil hebben. Mijn eerste indruk is dat het echt koud is! Om 3 uur ’s morgens in Cusco was mijn fleece voldoende, om 6 uur ’s morgens in Vinicunca zijn de jas, de muts en de handschoenen niet te veel ! Als goede winkeliers zijn de dorpelingen er als je iets vergeten bent : drank, chocoladerepen, sokken, hoeden, ..

De klim begint en de eerste hectometers doen me beseffen dat het niveau van onze groep van een tiental mensen zeer heterogeen is, een groot deel van de groep neemt snel afstand van de kopgroep waar ik trots deel van uitmaak

Het moet gezegd worden dat het hoogteverschil, gevoegd bij de hoogte, deze tocht behoorlijk veeleisend maakt en de agentschappen zijn voorzichtig om niet te vermelden dat een goede fysieke conditie vereist is. Gelukkig stellen de dorpelingen aan allen die niet in goede conditie zijn voor om paard te rijden, het is noodzakelijk om 40 soles te betalen voor de beklimming, of 80 soles voor de beklimming EN de afdaling

Het eerste uur is nogal frustrerend omdat we regelmatig stoppen om op de laatkomers te wachten. Mijn weinige bergbeklimmervaring heeft me geleerd dat een langzaam en gestaag tempo noodzakelijk is voor een goede beklimming. We zijn er helemaal niet en ik verlies mijn ritme en krijg het koud bij elke pauze

Tijdens een van deze gedwongen pauzes legt een Koreaanse vrouw me uit dat ze al eens in Parijs is geweest en dat ze de metro haatte (“Het stinkt er vreselijk!”). Ik antwoord haar dat ik het begrijp, als ze zou weten dat het door (of dankzij?) de Parijse metro komt dat ik op wereldreis ben gegaan..

Na een tijdje komt men tot een stilzwijgende overeenkomst: iedereen gaat in zijn eigen tempo. Er is toch geen risico om te verdwalen, het is rechtdoor, we zien elkaar op de top

De landschappen zijn prachtig: eerst gaan we langs een rivier en dan door weiden die bevolkt worden door vele lama’s en schapen. We zien kleine en eenvoudige dorpjes. Er is hier geen gsm-netwerk en volgens mij ook geen elektriciteit

Na ongeveer 2 uur lopen, zijn de regenboogbergen eindelijk zichtbaar. Het is echter een driedubbele afstraffing: de hoogte, de hellingshoek die groter wordt en de kou maken de klim echt zwaar. Ik moet hard werken en dat moet duidelijk zijn, want steeds meer dorpelingen bieden me aan om te rijden

De dorpelingen zijn indrukwekkend: ze zijn zo groot als drie appels, dragen eenvoudige sandalen en gaan in een gestaag tempo op en neer zonder enig teken van vermoeidheid of ademnood

Na 2u30 komen we aan het moeilijkste gedeelte, behalve dat de paarden daar stoppen, zullen zij die tot dan hebben gerust, moeten werken als ze tot het einde willen gaan. 15 minuten lopen en we komen aan voor de gekleurde bergen. Dorpelingen verkopen drankjes en chocoladerepen. Kleine muren maken dat je wilt gaan zitten. Ga niet zitten! Veel mensen maken deze fout en hebben niet de moed om de laatste meters van de beklimming te nemen, waar het uitzicht veel spectaculairder is

Ik finishte met moeite, ik lag ver voor op onze groep maar een van onze twee gidsen die ver achter lag haalde me in en passeerde me na een paar minuten. Je ziet degenen die er aan gewend zijn!

De aankomst op de top klinkt als een overwinning en het uitzicht is onze beloning. Het 360° panorama is prachtig, de verschillende kleuren zijn duidelijk zichtbaar, we hebben ook een prachtig uitzicht op een gletsjer aan de overkant, weelderig!

Ik blijf ruim 30 minuten op de top om het landschap te bewonderen terwijl ik op de anderen wacht en dan begin ik terug te gaan naar beneden omdat ik het erg koud begin te krijgen. Enige kleine teleurstelling: onze gids geeft ons geen uitleg, terwijl andere groepen dat wel mogen doen. Gezien zijn niveau Engels kon ik toch niet veel verwachten

De afdaling lijkt erg lang, de vermoeidheid is goed voelbaar en spieren die niet gewend zijn om te worden aangesproken beginnen te klagen. Mijn aankomst op de parkeerplaats wordt gemarkeerd door een bliksemschicht en een grote donderslag. Net als ik de minivan instap begint er een vreselijke hagelbui, ik zou de enige zijn die niet de sprong waagt 😃

Daarna hebben we een eenvoudige maar welkome lunch, het is echt goed om te eten na deze inspanning!

Dan terug naar Cusco rond 19.00 uur

De enige vergissing van de dag zal zijn dat we besloten hebben een nachtbus naar Puno te nemen. Na de korte nacht en de inspanning van de dag, had ik echt een goed bed nodig!

Deel 2: Praktische tips

Een goede fysieke conditie is vereist, behalve als u de optie paard neemt
Pas op voor bergziekte. Plan een paar dagen acclimatisatie in Cusco. Ga zo nodig de dag ervoor naar de apotheek om Sojochi pillen te kopen

Om mee te nemen (maar alles is onderweg te koop indien nodig)

• Sommige mueslirepen
• Water
• Warme kleren, muts en handschoenen
• Poncho voor de regen