Reisdagboek Osaka (Japan) #3: Kasteel van Osaka, kersenbloesems, Namba Walk, Bic Camera, SK-II
Lees het reisdagboek #1 hier, #2 hier
Ohayô gozaimasu! (hallo in het Japans), hier ben ik om jullie te vertellen over de rest van mijn reis in Japan
Als je eens wist hoe moeilijk ik het heb om Japanse zinnen te onthouden! Als je konichiwa hebt leren zeggen dankzij de film Taxi, moet je weten dat het pas vanaf de middag wordt gebruikt :'( En Japanners schijnen liever Ohayô gozaimasu! te zeggen, zelfs ’s middags
Dus, als iemand hallo tegen me zegt, zit ik vast, glimlachend, verwerkend “verdomme, wat zeggen we nu al na ohayô? kadasui? gounamas? denk, denk!!!” en de persoon voor me heeft al de tijd gehad om te incasseren en afscheid te nemen
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips
Deel 1: Reisverslag
Vandaag ontdekken we de echte Japanse ramen. Jb heeft een bekend restaurant gespot, waar je via machines bestelt, en dan in een individueel compartiment gaat zitten om te eten. Er is een bord met geel/rood/groene kleuren, dat aangeeft of er plaatsen vrij zijn of binnenkort vrij komen. Intussen geven we onze voorkeuren aan door de opties te omcirkelen (aldente of zachte noedels, veel chili of niet, uien of geen uien…)
De service is ultra efficiënt. Er is een gordijn voor elke zitplaats, waar we een paar armen zien zwaaien, een persoon die hallo zegt (weer loop ik vast – hoe laat is het? kan ik “konichiwa” zeggen vanaf 11:50?)
Zelfs de lepel past perfect in de kom, zodat je niet per ongeluk verdrinkt in de soep
Ik moet toegeven dat het super lekker is, ook al ben ik geen fan van ramen (niet typen!). Het is super consistent, ik had moeite om de helft van de soep op te eten
Kasteel van Osaka
We nemen de metro om naar Osaka Castle te gaan, dat alleen aan de buitenkant mooi is. Dat is het!
Het is omgeven door slotgrachten, tuinen en vooral kersenbloesems!
Helaas staan ze nog niet allemaal in bloei, en de exemplaren die in bloei staan zijn wit, maar het blijft een mooi gezicht. Beneden ziet u een traditionele boot, in de verte hoort u traditionele muziek, en onder de kersenbloesems ziet u Japanse mensen op het gras luieren, met een picknickmand naast zich. Het is zo vredig, het is zo aangenaam
Ondanks de rij hebben we maar 10 minuten nodig om het toegangskaartje te kopen (600yen per stuk) voor een bezoek aan het interieur van het kasteel, dat is omgebouwd tot museum
Ons werd aangeraden om met de lift naar de 5e verdieping te gaan, de trap naar de 8e verdieping te nemen en dan naar beneden te lopen (we kunnen toch niet met de lift naar beneden)
Toegankelijkheidsinformatie: Osaka Castle is toegankelijk voor rolstoelgebruikers (tot de 5e verdieping, van de 8). Praat met een medewerker en zij zullen je naar de lift brengen, en via de lift ook weer naar beneden.
Dat is wat we kiezen om te doen. Het uitzicht vanaf de 8e verdieping is echt cool, het zou koeler zijn geweest als alle kersenbomen in bloei stonden (en roze waren). Maar het is al een geweldige manier om te zien hoe schoon en onvervuild de stad is
Wij gingen naar beneden om elke verdieping te bezoeken en konden niet meer teleurgesteld zijn: wij verwachtten de vertrekken van de koningen te bezoeken. In plaats daarvan worden we getrakteerd op een tentoonstelling van tekeningen, prenten en miniaturen uit het kasteel
Aangezien we geen grote lezers zijn van uitleg in musea, raakt men vrij snel verveeld. Op de benedenverdieping is het mogelijk samuraikleding te huren en (tegen betaling) een foto te nemen
U kunt ook uw paspoort stempelen, maar dat duurt een hele pagina
We gaan de kersenbloesems bekijken in Osaka Castle (er zijn zelfs speciale websites) en bezoeken de tuin op een avond (met het licht en al). Overdag is de tuin gratis, maar als we ’s avonds gaan om de kersenbloesems te zien oplichten, moet er betaald worden. Tussen de bloei en de “volle bloei”, zal een week zitten. En de bloemen blijven zo een week lang in “volle bloei”
Als we klaar zijn om te vertrekken, zien we een man het afval sorteren. Naast de drankautomaten staan bakken, alleen gereserveerd voor drank. Maar de niet erg oplettende toeristen gooien alles daar neer. De man is dus verplicht het afval te sorteren, er is meer afval dan blikjes of flessen om te recycleren. Het stemt ons droevig dat te zien, want als de toeristen beter zouden opletten, zou deze meneer alleen maar zakken voor de vuilnisbakken hoeven te verwisselen, en de bakken pletten
Opmerking: in Japan zagen we op straat geen vuilnisbakken voor huishoudelijk afval, alleen vuilnisbakken & flessen (het staat in het Engels aangegeven, of de gaten rond zijn). Houd je afval bij je en gooi het weg als je thuiskomt (airbnb, hotel).
Namba wandeling
Toen we op zoek waren naar een eetgelegenheid op Namba Walk (een kleine galerie-uitgang aan het eind van een metro), kwamen we een boekhandel tegen. Ik hang graag rond in boekenwinkels en blader graag door tijdschriften (zelfs als ik ze niet begrijp). Het geeft je een idee van wat de lokale bevolking denkt
Dus was ik geïnteresseerd in boeken die een beetje meisjesachtig waren. En ik kwam dit boek tegen over etiquette in Europa, waarin je leert hoe je pasta moet eten, chocoladebrood… Zo schattig!
De modeboeken laten aan de hand van voorbeelden zien hoe men zich naar zijn morfologie stijlvol kan kleden en kleuren kan matchen
Vrouwentijdschriften hebben veel foto’s (goed voor mij) en weinig advertenties
Ik heb de indruk dat je hier niet onwetend kunt zijn, er is altijd wel een boek dat je leert hoe je dit of dat moet doen
Bic Camera
We hebben het er de vorige keer over gehad, maar deze keer met foto’s erbij. Het is een winkel van 9 verdiepingen, een combinatie van Darty/Fnac/Boulanger. We wilden een hoofdtelefoon kopen voor JB, maar gezien de enorme keuze in de winkel (alleen al honderden modellen blue-tooth hoofdtelefoons), dachten we dat we beter eerst wat onderzoek konden doen
Er zijn enkele grappige dingen, zoals (van links naar rechts, van boven naar beneden): een riem om rechtop te staan, een stokje om in de mond te steken om het gezicht op te bouwen, een nagelknipper met een vergrootglas, de hitachi hada crie waarmee de huid kan worden gereinigd of bevochtigd met behulp van ionen
De refa machines die de v-lijn geven aan het gezicht, of de yaman machines (massage, reiniging van het gezicht) zijn de topproducten van de schoonheidsafdeling. Er zijn ook apparaten om de ogen te ontspannen, oude cassettespelers, audio-chromecasts (voor niet-bluetooth luidsprekers), oortelefoons om als oorbellen aan de oren te klemmen, contactlenzen om de pupil te vergroten, matrassen om op elke stoel te leggen voor de rugleuning; en ballen die rondrollen om stof op te vangen
Nieuwe restaurants ontdekt
Voorbij een winkel die rundvleesspiesjes per stuk verkoopt, stoppen we en laten ons verleiden door een stuk Japans rundvlees aan 2000 yens per 100g (15€). Het is echt sappig, super mals, beter dan we dachten. Jammer dat het zo duur is
We kopen ook een klein spiesje van Kobe rundvlees (15€ voor de grootte van twee vingers – het is erg lekker, erg mals maar een beetje vet – wat normaal is gezien de kop van dit soort vlees)
Aangezien er niet veel ruimte is voor de rundveehouderij, is rundvlees in Japan en Zuid-Korea erg duur. We gaan naar Kobe om daar het Kobe rundvlees te proeven (en geven ongeveer 100€/persoon uit voor een maaltijd). Dus, de kwaliteit van de Kobe beef spies vandaag is zeer geruststellend 😀
Een paar meter verderop verkoopt een restaurant yakitori’s (tussen 150yen en 300yen). Het is niet zo slecht, maar we hadden beter verwacht
De volgende dag gaan we naar het Ajinoya restaurant, zeer beroemd voor okonomiyaki, een soort omelet. Het enige probleem: 45 minuten in de rij staan. We kiezen elk een chiaka-konomiayki met stokjes van kleefrijst op de bodem. Ik vind het een grappige ervaring, maar ik heb me niet laten overbluffen door de kwaliteit en de smaak
Winkelen
Terwijl JB werkt, verwen ik me met mijn favoriete bezigheid: winkelen. Ik ontdek de MUK winkel in een winkelcentrum. Ik had de hele winkel kunnen kopen, er zijn designer juwelen, super schattig en super fijn zoals ik wil. Degenen die kleine vingers hebben, kleine polsen zullen deze winkel op prijs stellen (ook zeer betaalbaar)
Ik ga naar MUJI om te zien of het echt anders is dan de winkels in Frankrijk. Het is gewoon groter, met meer kleding, cosmetica en vooral een restaurant en eetgedeelte
Daarna ga ik naar de SK-II winkel in Takashimaya (zoals galeries lafayette) om mijn huid te laten analyseren. Voor Aziaten is SK-II net zo beroemd en duur als Lancôme
Ga gewoon naar de officiële SK-II verkooppunten en vraag om een huidanalyse met de “MAGIC RING” machine die eruit ziet als op de foto
Helaas, de resultaten zijn catastrofaal voor mij. De machine laat mijn huid er 35 jaar oud uitzien (terwijl ik eigenlijk maar 33 ben). SNIF. Dus, wie ging naar huis met een set SK-II producten om hun huid te redden? ME! 80€ in mini formaat om één of twee jaar jeugd te redden
Opmerking over SK-II: SK-II producten worden overal in Japan verkocht, maar het gerucht gaat dat de producten die in de showrooms worden verkocht, echt in Japan worden gemaakt en zijn samengesteld voor Japanse vrouwen – terwijl de producten die elders worden verkocht, misschien 30% goedkoper zijn, maar in China of Singapore worden gemaakt – ook door SK-II, maar de samenstelling is een beetje anders
Alvorens het beroemde “eerste essentie” product van SK-II te gebruiken (dat bacteriën vol melkzuren, vitaminen… bevat), is het absoluut noodzakelijk een test te doen (achter de oren), en het in het begin om de 3 dagen te gebruiken, daarna om de 2 dagen… zodat de huid eraan went – anders loopt u het risico een purging waar te nemen.
Onsen
Ondertussen hebben we ook twee andere onsens getest: een 100% lokale (lees JB’s review hier), en een andere super toeristische (lees JB’s review hier)
Deel 2: Praktische tips
Als je van winkelen houdt, neem dan altijd je paspoort mee. Voor aankopen van 5.000 yen of meer geven de winkels u graag een factuur, zodat u op de luchthaven de 8% BTW terug kunt vragen.