Franse theetijd in het Ritz Hotel in Parijs (Frankrijk)
Ter gelegenheid van Anh’s verjaardag, verraste ik haar door haar uit te nodigen om de Franse theetijd te ontdekken die het Ritz hotel aanbiedt.
Sinds enkele jaren zijn we gewend om iets te gaan drinken in high-end hotels. Hoewel de drankjes natuurlijk duurder zijn dan in een klassieke bar, waarderen wij de rust, de mooie inrichting en de kwaliteit van de bediening.
Vandaag, als we naar het Ritz gaan, is het toch een ander niveau dat we ontdekken!
We kwamen om 14.30 uur aan, het tijdstip van onze telefonische reservering van een paar weken eerder.
Reeds, het hotel is gelegen aan de Place VendĂ´me, die bekend staat als een van de meest luxueuze plaatsen ter wereld. Voor het hotel staan luxe auto’s geparkeerd. Bodyguards met oortjes houden het gebied in de gaten. Zodra we het hotel binnenkomen, worden we verwelkomd door een piccolo (met de karakteristieke Ritz-hoed) en hij biedt aan mijn rugzak op te bergen.
Het is duidelijk dat we van niveau zijn veranderd.
Theetijd wordt aangeboden in de Salon Proust van het hotel. Het Ritz is zeer gehecht aan Marcel Proust, aangezien de romanschrijver aanwezig was bij de inhuldiging van het hotel in 1898 en er meteen zijn tweede thuis van maakte. Toen het in 2016 heropende (het Ritz sloot enkele jaren voor een grondige renovatie), bracht het hotel een eerbetoon aan hem door middel van deze salon.
De woonkamer is prachtig en dompelt ons onder in een ander tijdperk. Het portret van Marcel Proust boven de open haard domineert de plaats.
Ondanks een kleine verwarring om onze reservering te vinden, is de ontvangst onberispelijk. Het is eigenlijk heel fascinerend om je met zoveel consideratie behandeld te voelen terwijl onze kledingstijl er geen twijfel over laat bestaan: wij zijn hier indringers 🙂 (het pak voor de bruiloft van mijn broer ligt al op zolder!).
De theetijdformule kost 68 € en geeft recht op een warme drank en een selectie gebakjes gemaakt door de banketbakker François Perret.
De proeverij begint met een stukje madeleine waarop melk met thee zal worden gegoten.
Gevolgd door een herziene rum baba. Een genot, maar dat is slechts het voorgerecht.
Het is tijd om uw warme drank te kiezen uit een indrukwekkende selectie van uitzonderlijke theeën en infusies.
Anh kiest een thee van een 500 jaar oude wilde theeplant, ik wist niet eens dat die bestond. Met witte handschoenen aan komt de ober ons de theeblaadjes presenteren en legt ons uit hoe de thee geplukt en bewaard werd alvorens hem te bereiden, magisch.
Dan wacht ons een schotel met drie niveaus en 16 koekjes met als thema “terug naar de kindertijd”.
Onze favorieten: de chocolademarmel en de beroemde madeleine (van Proust).
We hadden ervoor gezorgd om een zeer lichte lunch te nemen voordat we kwamen, maar desondanks konden we het niet afmaken. Dus onze ober bood aan om de restjes in een doos te doen, zo cool.
Om ons te verontschuldigen voor de verwarring over onze reservering, biedt onze ober ons zelfs een vanille en wodka cocktail aan, overgoten met een meringue.
Luxe wordt vaak gemeten in de aandacht voor detail, de rekening komt aan als een bladwijzer in Marcel Proust’s A la recherche du temps perdu.
De factuur staat op de pagina waarop staat:
“En weldra, gebukt onder de sombere dag en het vooruitzicht van een droevige morgen, hief ik een lepel thee naar mijn lippen waarin ik een stukje madeleine had laten trekken. Maar op het ogenblik dat de slok vermengd met de kruimels van de cake mijn gehemelte beroerden, huiverde ik, aandachtig voor het buitengewone dat zich in mij afspeelde. Een heerlijk genot was over mij gekomen, geĂŻsoleerd, zonder enig besef van de oorzaak. Het had me onmiddellijk onverschillig gemaakt voor de wisselvalligheden van het leven, de rampen ervan onschadelijk, de kortstondigheid een illusie.
We vertrekken zelfs met een geschenk: een klein doosje thee 🙂
Na deze heerlijke thee nemen we de tijd om het hotel te bezoeken: we passeren in het winkelcentrum dat Caesar Ritz, de stichter van het hotel, voor zijn vrouw had laten bouwen. We lopen langs de Franse tuin en ontdekken zelfs de toiletten ^^. Alleen jammer, de beroemde Hemingway bar was op dat moment gesloten (we zullen het een paar jaar later goedmaken door zijn huis in Key West in Florida te bezoeken).
Samenvattend, een schitterende ervaring om voor te leven. U zult de proeverijen, de kwaliteit van de service, de schoonheid van de plaats en de sfeer van een andere tijd op prijs stellen.