Delhi (India) – tussen chaos, vervuiling en wonderen
Hitte, vervuiling… maar we houden ervan!
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips
Deel 1: Delhi reisverslag
Dag 1: Vliegveld -> Guest house -> Markt
Na Doha en zijn 36 uur van magie, doen onze eerste uren in Delhi ons spijt hebben Doha zo vroeg te verlaten. Vaarwel aan de airconditioning, vaarwel aan de schone vloer schoongemaakt met bleekmiddel! Hier zijn we in Delhi, het is 40°C in de schaduw. Eerste echte contact met een Indiaan om geld te wisselen. Ik geef hem mijn paspoort, hij praat alleen met JB. Waarom zou ik bestaan ? Ik ben maar een vrouw
Een kleine kanttekening: ondanks de problemen met de betaling van het e-Visa vóór ons vertrek, kostte het ons slechts 5 minuten om dit e-Visa op de luchthaven te valideren (een eenvoudige stempel om de uiterste datum te markeren). Tot zover dat!
5 minuten later, op de luchthaven, gaan we een winkel binnen om water te kopen. We twijfelen tussen verschillende flessen, een Indiër merkt het op en raadt ons een merk aan. Hij neemt 2 flessen voor zichzelf, wij doen hem na en volgen hem naar de kassa. Een minuut later: “Ik heb voor jullie betaald, welkom in India, geniet ervan!”
Na zoveel vriendelijkheid, worden we omringd door nep taxichauffeurs. We zoeken het prepaid taxi kantoor, ze geven er niet om “het kantoor is daar”, dat wil zeggen heel ver van het echte kantoor. We blijven de borden volgen en betalen de taxi 400 roepies (5 euro) in plaats van 350 roepies (omdat de airco 50 roepies meer kost). 3 Indianen omringen ons om te vragen waar we heen gaan. Ze nemen zelfs ons bonnetje. Ik word boos en neem het terug uit hun handen
Ons bonnetje gaat van de ene hand naar de andere tot aan de handen van de echte chauffeur wanneer al die tussenpersonen begrijpen dat we naar het huis van een “vriend” gaan en niet naar een hotel. Oef, wat een goed idee om een pension te boeken. Onderweg merk ik dat het gewoon een meer geconcentreerde versie van Vietnam is, het vuil en de vervuiling waarover de mensen me vertelden zijn heel vergelijkbaar met Vietnam. Ik voel me bijna thuis
Nou ja, in het echt is de airco net zo efficiënt als een ventilator, maar de reis duurt 30 minuten, onze 70 cent (50 roepies) zijn het meer dan waard. De chauffeur vraagt ons onze telefoon te geven, zodat hij het pension kan bellen (hij schijnt niet te weten waar het is). We hebben een SIM-kaart gekocht op de luchthaven, maar die zal pas over een paar uur actief zijn. En hij is tenslotte de taxi, hij moet het maar zien te redden! Na 2-3 vragen aan de lokale bevolking vindt hij het eindelijk, maar vraagt ons om een enorme fooi (die we niet hebben gegeven, niet overdrijven)
Het guesthouse wordt gerund door een oude vrouw van rijke komaf, ze is Sikh, en spreekt uitstekend Engels. Ze wordt geholpen door 3 mensen (personeel, zegt ze, maar het is echt huiselijk) om voor haar en de gasten te zorgen. Twee van hen doen het huishouden en een Nepalese zorgt voor het koken. Bij wijze van uitzondering nodigt zij ons uit om ’s avonds met haar en twee gasten te komen eten, wij zijn maar al te blij en aanvaarden het met plezier
De twee Australische gasten willen naar de markt. We maken van de gelegenheid gebruik om met hen een taxi te nemen (met 50 roepies extra voor de airco) om naar de Sarojini-markt te gaan. Ik koop Bindi’s voor 20 roepies (je weet wel, die rode stip op het voorhoofd van Indiase vrouwen), deels omdat ik ze mooi vind, en deels om met rust gelaten te worden (in Noord-India betekent het dat ik getrouwd ben). Er is een onmiddellijk voor-en-na-effect: ik ben echt genomen voor een Indiase vrouw of op zijn minst een lokale. Aan de andere kant, JB blijft lastig gevallen worden door iedereen hihihi
Wat ik leuk vind aan deze markt is dat het er niet druk is met toeristen, dus ik hoef niet eens te onderhandelen. Er zijn tal van kraampjes waar de prijzen van punjabi broeken worden getoond, kijk gewoon rond om de goedkoopste winkel te vinden. Ik koop er een voor 100 roepies, de broek is super wijd, comfortabel en als ik geluk heb is het 100% katoen
Het is ondraaglijk warm en zelfs de Indiërs zweten (we zijn niet de enigen!), het valt me op dat de Indiase meisjes er heel fris uitzien. Ik kijk beter, ze hebben allemaal een kleine handdoek in hun hand om het zweet af te vegen. Ah ah! Toen hij ons zag lijden onder de hitte, klampte een verkoper ons aan en liet ons tissues zien “You NEED hankerchiefs” ahahah!
We eten in een Indiaas fast-food restaurant ernaast en leren om als Indiërs in de rij te staan: de eerste die bediend wordt is niet de eerste die aankomt, maar degene die zich weet op te dringen. We ontdekken de belastingen die niet op het bord vermeld staan, waardoor een maaltijd die ons 300 roepies zou moeten kosten, wordt opgeblazen tot 400 roepies. De cola is duur (80 roepies exclusief belasting), we drinken vanaf nu alleen nog maar water. In dit fast-food restaurant is er een waterhoek waar iedereen (gratis) zijn waterfles kan vullen en zijn handen kan wassen
Moe van de hitte gaan we terug naar het guesthouse door een riksja en de metro te nemen (blijkbaar is het in Delhi heel gebruikelijk om zo dicht mogelijk bij de eindbestemming te komen door de metro te nemen en dan met de riksja te eindigen). De metro is voorzien van airconditioning, veel mensen zitten op de trappen die naar de metro leiden, gewoon om wat frisse lucht te krijgen. JB blijft de aandacht trekken van de Indiërs in de metro, ik verwacht nog vele verzoeken, mensen die met ons komen praten of een foto van ons nemen, maar uiteindelijk valt niemand ons lastig. Om er zeker van te zijn dat ik stil ben, ga ik in de metrotrein zitten die gereserveerd is voor vrouwen (er zijn enorme problemen met seksueel geweld in India) terwijl JB bij de mannen blijft staan
S Avonds eten we met de vrouw van het pension en de twee gasten. Het personeel is bezig met koken en de tafel voor ons af te ruimen, zonder met ons te eten. De dame geeft bevelen en schreeuwt in het Indiaas tegen hen omdat ze het brood (het beroemde bladerdeeg) niet snel genoeg maken. Het is een beetje vreemd om zo bediend te worden. Het is een beetje gênant. Maar het eten is heerlijk en we voelen ons gelukkig dat we een echt lokaal diner hebben. We zullen niet vergeten om het “personeel” aan het eind van ons verblijf een royale fooi te geven
Dag 2: Qutub Minar -> Humayun’s Tomb -> Taj Mahal Hotel -> Massage
Ontbijt in het guesthouse waar we gebakken brood met curry saus eten (heerlijk!). 40 roepies later brengt een riksja ons naar Qutub Minar, waar we de op twee na hoogste minaret ter wereld zien, de grootste in India. Het is een site die ook moskee ruïnes, graven en meer omvat. Het is echt heel mooi en zorgvuldig gedaan, tot in het kleinste detail.
Tijdens het bezoek merken we dat verschillende Indiërs ons fotograferen terwijl we ondergedoken zijn. JB wordt vaak gevraagd voor selfies. Hij ziet eruit als een ster en het amuseert hem enorm. Ik ben de fotograaf.
U ziet dat ik zeer goed ben uitgerust: waaier, zakdoek, paraplu (om de indruk te wekken voortdurend in de schaduw te lopen, het is een zeer doeltreffende techniek in geval van lopen onder de zon in Azië, bij gebrek aan een paraplu, volstaat de paraplu). Ik draag de Indiase broek die ik de dag ervoor op de markt heb gekocht. Normaal gesproken moet het gedragen worden met een tuniek/blouse om de punjabi look compleet te maken, maar ik heb nog geen tuniek gevonden die ik leuk vind.
Daarna gaan we afwisselend met de riksja en de metro naar Humayun’s Tomb, de voorloper van de Taj Mahal, waar ook verschillende monumenten staan.De site is heel goed gerestaureerd, want de voor/na-foto’s zijn onherkenbaar. Het bezoek is aangenaam ondanks de 36°C, want het is niet alleen mooi, maar het is ook fris binnen, met een klein briesje dat aangenaam is.
Daarna gaan we naar het Taj Mahal hotel bij een metrostation omdat ik een foto van het hotel had gezien en ik het mooi vond. Toen we aankwamen, vroegen we ons af of we aan het verkeerde adres waren, want voor ons stond een banaal gebouw in een rechthoekige vorm. We draaien ons om, op zoek naar de kant die het meest op de foto lijkt, maar we kunnen hem niet vinden. We gaan toch naar binnen, gewoon om te zien hoe een 5 sterren hotel er in India uitziet. Het interieur stelt niet teleur, het buitenzwembad is mooi en de service is onberispelijk (nieuw gênant moment : een bediende is belast met het openen van de kraan wanneer je je handen wast in het toilet, …). We blijven er om een kleine ijsthee te drinken (ik denk dat het de enige plaats in India is waar we zeker zijn van de kwaliteit van de ijsblokjes). Dit is waar we ons realiseren dat we in het verkeerde hotel zijn. De te mooie Taj Mahal waar ik een foto van zag is in… Mumbai. Boven, het hotel in Mumbai, onder het hotel in Delhi.
Helemaal bevroren na de ijsthee en de airconditioning in de hotelbar, zijn we nog nooit zo blij geweest om bij 36°C in de straten van Delhi te lopen.
Ons pension ligt naast een bioscoopcomplex, omgeven door vele winkels, spa, en bui-bui. We denken dat het leuk zal zijn om de Indische massage te proberen. Uiteindelijk zal het een Tibetaanse massage zijn. De prijzen zijn hier vrij hoog (2500 roepies inclusief belastingen of 32€) maar de service is top. De masseuse staat op een klein stoeltje, waardoor ze hard kan drukken op onze vermoeide spieren. Na de massage, krijgen we zelfs een gratis stoombad en douche.
We proberen de bui-bui voor de eerste keer in India. Zonder foto’s op het menu, bestellen we broodjes, momos en brood. Het is echt heerlijk (ook al zeggen onze foto’s iets anders). Op de terugweg naar het guesthouse kopen we een kilo rijpe mango’s in een winkeltje op straat, voor 100 roepies (1,33€), tien keer goedkoper dan in Frankrijk.
Wij feliciteren onszelf met de oordeelkundige keuze van een verblijf in een woonwijk ver van het stadscentrum (maar bereikbaar met de metro), die ons in staat stelt bijna als de plaatselijke bevolking te leven. 100% Indiaas ontbijt. Bij de bui-bui, probeert niemand ons op te lichten. Niemand volgt ons, niemand vraagt ons om tips voor niets. Op geen enkel moment stellen de riksja’s voor (of leggen ze op!) om naar een souvenirwinkel te gaan (in tegenstelling tot de riksja’s in de buurt van de toeristische plaatsen), zelfs niet als het duidelijk nodig is om te onderhandelen (bij een eerste prijs van 100 roepies wordt de onderhandeling afgesloten bij 30 of 40 roepies). Kortom, het goede leven! Alle ongemakken waarmee een normale toerist in India te maken krijgt, wel, wij voelen ons op dit gebied niet betrokken. En bonus : geen toerist aan de horizon. Misschien is dat de reden waarom we nog steeds in Delhi leven, terwijl velen de verschrikking hadden voorspeld.
Dag 3: Rode Fort -> Oud Delhi
Het is maandag en we ontdekken vandaag pas het echte Delhi met de metro die tien keer drukker is dan wat we de afgelopen twee dagen hebben gezien. Ik begrijp nu beter waarom iedereen ons waarschuwt tegen Delhi als bestemming voor onze eerste reis naar India. Inderdaad, als iedereen een hotel neemt in dit gebied, is het gewoon ondraaglijk. Old Delhi is erg lawaaierig, vies en we worden constant aangesproken zodra we de metro verlaten. Het aanvankelijke plan is om een plek te vinden om te eten, maar na de hevige verzoeken van de riksja, wijzigen we ons plan om deze keer rechtstreeks met een fietsriksja naar het Rode Fort te gaan. Het verkeer is verschrikkelijk, maar we zijn blij dat we in een tuk tuk zitten en niet te voet zijn, want het zou moeilijk zijn geweest om midden in dit alles te lopen.
Aangekomen in het Rode Fort, wordt ons verteld dat het op maandag gesloten is, maar er is van alles te koop voor 20 roepies per riksja in de buurt: de grote moskee, de specerijenmarkt enz. Aardige tuk tuk chauffeur die het ons eerder had kunnen vertellen.
We verstoppen ons dan in de kleine straatjes van Old Delhi op zoek naar een restaurant, waar de riksja’s ons niet kunnen lastigvallen. Wij zijn de enige toeristen en zien een bui bui met zwarte muren. We kijken naar de kok en denken dat, ook al is hij niet 100% schoon naar Franse normen, hij ook niet vuil is. We kopiëren onze buurman door zijn bord te laten zien en vragen om 2 gerechten zoals die “niet pikant” maar hij lijkt het niet te begrijpen. De gerechten worden super heet en pittig geserveerd. We vinden het moeilijk om zowel de hitte als het hete pittige gerecht te verdragen. Maar het is erg goed.
We winkelen wat voordat we langs een Sikh tempel lopen. We zien mensen die hun hoofd bedekken met een soort gele bandana (zo niet een tulband), die hun schoenen aanhouden en hun voeten wassen alvorens naar binnen te gaan. Het is lunchtijd, ik denk dat al deze mensen komen genieten van de gratis lunch die ook in de Sikh tempels wordt aangeboden. Bovendien, deze is goed geklimatiseerd. Erg moe door Old Delhi, besluiten we snel terug te keren om onszelf te behouden. We komen in India speciaal voor de Taj Mahal, we moeten niet zo snel van India walgen 🙂
JB kent voor het eerst de hevige strijd om in de metro te komen, die hem pijnlijk doet denken aan de Parijse lijn 13, terwijl ik geniet van de Peace & Love-sfeer in de vrouwenwagon ernaast. Mannen mogen niet in de vrouwenauto, terwijl vrouwen in elke auto mogen. Ik zie nog steeds een paar vrouwen in de auto van de mannen, het kan niet zo gevaarlijk zijn, anders waren ze niet bij de mannen geweest (of worden ze begeleid?).
We gaan naar Select Citywalk om het foodcourt te bekijken waar de eigenaar van het guesthouse ons over vertelde. Het is gewoon een bling bling winkelcentrum waar je alle internationale merken kunt vinden (H&M, Sephora, Clinique). Ik maak van de gelegenheid gebruik om Indiase kleren te kopen bij Fabindia, erg duur in vergelijking met de markt (tussen 1000 en 2000 roepies inclusief belastingen), maar handgemaakt met respect voor de tradities blablabla. Ze zullen enkele kleren vervangen die ik in Frankrijk heb gekocht (technische kleren of mijn 100% linnen jurk)
Het is waar dat de traditionele Indiase kleding goed is en aangepast aan de hitte. Het katoen is zeer fijn maar niet doorschijnend, de snit is luchtig, de sjaal die over de top gedragen wordt kan gebruikt worden om het hoofd en de nek te bedekken. Indiase vrouwen zijn zeer modieus, de sjaal moet doen denken aan de kleur van de broek of het topje. Het geheel is zeer gecoördineerd, kleurrijk.
Het is met deze positieve noot dat wij ons verblijf in Delhi beëindigen, onderbroken door een heerlijke Indische maaltijd in onze kleine woonwijk.
Morgen, vertrek met het vliegtuig naar Udaipur, waar de regen op ons wacht (yessss dank u dank u)! Regen betekent een vol meer = Udaipur, de meest romantische stad in Rajasthan.
DEEL 2: Praktische adviezen voor Delhi
Hoe er te komen
Met het vliegtuig. Delhi is onderdeel van het rond-de-wereld ticket. Om er te komen, vanuit Parijs, gingen we via Doha (we raden de tussenstop ten zeerste aan).
Tips
- Vergeet niet het kleine e-Visa machtigingspapier af te drukken dat naar uw e-mailadres wordt gestuurd.
- Vermijd het stadscentrum. Saket is een veilige en betaalbare woonwijk. Kies zoals ons Grace’s Home of Tree of Life. Dit zijn kwaliteits pensions dicht bij de metro, restaurants en winkelcentra
- Koop de SIM-kaart op de luchthaven, waar u met uw paspoort een SIM-kaart kunt krijgen. Overal elders zullen ze minder flexibel zijn en kan een Indiase identiteitskaart vereist zijn. Koop 1 of 2 GB, want de wifi van het guesthouse is waardeloos en je hebt internet nodig om niet te worden opgelicht door de riksja’s.
- Ga op de luchthaven naar het taxibureau en neem een “prepaid taxi”. Geef ze het adres van het hotel, niet de naam van het hotel. Het voordeel van een pension is dat de taxi denkt dat je bij een vriend logeert en je niet zal proberen op te lichten door je naar een ander hotel te brengen waar ze commissie krijgen
- Bezoek het centrum van de stad in het weekend (Rode Fort, Grote Moskee), dan is het minder druk in de metro en kun je even op adem komen. Op zondag is de markt in Old Delhi gesloten. Als je niet van de markt houdt, is het een goed moment om naar het Rode Fort te gaan en onderweg een beetje stil te zijn. Aan de andere kant, het Rode Fort is gesloten op maandag zoals vele monumenten
- Ga op weekdagen naar andere monumenten die verder van het stadscentrum liggen, zoals Humayun’s Tomb of Qutub Minar.
- Voor de riksja, goed onderhandelen. Als de chauffeur 100 rupees vraagt, onderhandel dan tot 30 rupees en ga dan tot 40 rupees. In minder toeristische gebieden zal de eerste prijs 70 roepies zijn, en betaal je uiteindelijk 40 roepies. Een heel eenvoudige regel is: minder dan 1Km -> lopen. Ongeveer 2Km -> 40 roepies. Daarbuiten: metro
- Voor de metro kunt u losse kaartjes kopen. U hoeft alleen maar uw aankomststation op te geven. U kunt de kaartjes uit de automaat kopen, maar u moet alleen met briefjes van 10 roepie betalen. Er is een tassencontrole bij de ingang van de metro, er zijn 2 controlepunten voor mannen en vrouwen.
- Er is een auto gereserveerd voor alleen vrouwen voor alle metro’s, kijk voor de pijlen, het zal veiliger zijn voor u en vooral ruimer
Begroting
- 100 roepies = 1,3€
- Pension : 2800 roepies/dubbele kamer/dag + 100 roepies fooi/dag
- SIM kaart + 3G data : 1 300 roepies
- Massage: Rs. 2,600/1 uur massage in Alaya Spa (dichtbij ons guesthouse)
- Eten: 177 roepies/persoon/maaltijd (we aten goedkoop omdat we in de woonwijk zaten, dus de prijs was heel betaalbaar zoals voor de Indiërs). Moet je proberen : momos (een soort dim-sum)
- Winkelen: kleding bij Fabindia kost ongeveer 650 roepies/stuk, erg duur voor de Indiase markt maar het is van uitstekende kwaliteit. Anders kunt u op de markt Indiase kleren kopen tussen 100 en 200 roepies/stuk
- Rondleidingen: 500 roepies/persoon (30 roepies voor Indiërs)
- Metro: tussen 8 en 15 roepies/persoon/reis (maar het hangt er ook vanaf waar je heen gaat)
- Riksja: ongeveer 40 roepies/rit (van de metro naar het monument)
TOTAAL : 22 930 roepies of 305€ voor 3 dagen, 2 personen (excl. Boodschappen & Vliegtuig)
We hadden dit budget iets kunnen verlagen door de massage van 5492 roepies voor twee (73€, fooien inbegrepen) te schrappen. Een goed beveiligde accommodatie is echter aan te bevelen, zelfs als dat betekent dat je 2800 roepies moet betalen, zoals wij hebben gedaan
Nuttige links
- Grace’s Home met air-conditioning, ontbijt inbegrepen, keuken beschikbaar: http: //www.grace-home.in/ (reservering gratis per e-mail, bevestiging per e-mail 2 weken voor aankomstdatum)
- Massage: Alaya Spa Salon (bij PVR Cinema) http://alaya.co.in/spalon/ <- Een echte aanrader, Tibetaanse massage voor ongeveer Rs. 2,500 inclusief belastingen