Is het nodig om te gaan sporten voor een wereldreis? Vooral als je niet goed bent in sport?

Toen ik mijn goede vrienden vertelde dat ik met een rugzak rond de wereld zou trekken, en dat het geen grap was, was hun reactie unaniem: bezorgdheid. Niet omdat ze denken dat ik niet in staat ben alles los te laten, maar omdat ze me niet in staat zien zo veel te lopen, en zeker niet met een rugzak

Ik probeerde me fysiek voor te bereiden op deze uitdaging: hier is het nummer van mijn gymnastiekleraar, hier is een korting voor een sportschool, ik loop rond in Parijs, kom je ook? Waar ik altijd NEE tegen zei, ik had het drukker met het leeghalen van het appartement, het maken van afspraken met kopers op Le Bon Coin, dan tijdens de 3,5 maand van voorbereiding waarin ik werkloos was voor de reis, de enige keren dat ik naar buiten ging voor een goede wandeling was met mijn Couchsurfers

Om je te vertellen wanneer ik slecht ben in sport/haat lopen, zal ik je een paar anekdotes vertellen

Op de middelbare school, voor ping pong, werden we gescheiden op niveau. Elke pingpongtafel kwam overeen met een niveau. We waren met z’n vieren per tafel, als ik me goed herinner. Als je twee van de vier wedstrijden won, schoof je een tafel op, zo niet, dan schoof je een tafel naar beneden. Wel, ik heb het nooit tot de hoogste tafel geschopt, omdat ik bijna al mijn wedstrijden verloor.

Toen ik in Vietnam woonde, nam ik vaak mijn scooter om 10 meter te lopen (om groenten te kopen). Mijn huis stond op de top van een heel klein heuveltje van 5 m en ik was zo lui om de heuvel af te dalen en weer op te klimmen dat het me verstandiger leek om mijn scooter te pakken.

Toen ik in Parijs woonde, nam ik altijd een abonnement op de Vélib, want overal waar ik woonde, was de metro tussen 5 en 8 minuten lopen. En ik nam liever de Velib om in 2 minuten naar de metro te fietsen, dan te lopen. Soms nam ik zelfs de bus, voor één station!

Denkt u na het lezen van deze anekdotes nog steeds dat ik in staat ben om een wereldreis te maken in een rugzak? Zelfs ik had mijn twijfels. Hoewel ik geen gewichtsprobleem heb, haat ik lopen zo erg dat zelfs het gewicht van mijn armen ondraaglijk is

En toch, na 3 maanden reizen, kan ik je zeggen dat je vreselijk kan zijn in sport en in staat om de wereld rond te reizen. Je moet gewoon wat grenzen stellen

1. Beperkhet gewicht van de rugzak: Het ideale gewicht is ongeveer 25%-30% max van het lichaamsgewicht. Ik weeg 40 kg, dus normaal kan ik tot 12 kg dragen, maar ik gaf er de voorkeur aan < 20% van mijn lichaamsgewicht te dragen, dat is 7,3 kg. De truc om weinig mee te nemen is een kleine tas te kiezen, dus zelfs als ik zou willen (consument als ik ben, ja, veel dingen verleiden me), zou ik niet meer dingen in mijn tas kunnen stoppen. Ik koos voor de Osprey Mira AG 26 die ik hier besproken heb. In werkelijkheid loop je niet rond met je rugzak op je rug. Hotels en pensions accepteren allemaal dat we onze bagage houden. De enige keer dat bagage niet welkom is, is als we een Airbnb namen.
2. Trekkings en sporten kiezen op je niveau: De reis naar Nepal legde een zekere druk op me. Iedereen gaat er heen om te trekken. Ik haat wandelen, ik haat trektochten, en het feit dat ik in Pokhara maar één dag heb rondgetrokken (en het halverwege heb opgegeven) gaf me een schuldgevoel: mis ik niet iets, ben ik helemaal naar Nepal gekomen om uiteindelijk niet de schoonheid van de plek te zien blablabla… En tenslotte kalmeerde mijn gids me door me foto’s te laten zien van de bergen als ik de 5-daagse trekking had gedaan. Vrijwel dezelfde landschappen als wat ik kon zien door de auto te nemen. Geen spijt dan. Ik denk dat je jezelf niet te veel druk moet opleggen omdat IEDEREEN dit doet in dit of dat land. Niet iedereen kan de top van Everest bereiken voor zover ik weet, maar je kunt de besneeuwde toppen zien vanuit je hotel in Pokhara of Nagarkot.
3. Comfortabele schoenen en sokken: ik denk dat dit een van de geheimen is om het lopen minder pijnlijk te maken voor een lui persoon als ik. Ik neem 3 paar schoenen mee: (1) de Tirra sandalen van Teva, zeer comfortabel vanaf het eerste gebruik (2) wandelschoenen met GoreTex, model Moab van Merrell waterdicht, ademend en zeer comfortabel; die ik aanvul met leren zolen van Minelli (3) een paar slippers om in het hotel te lopen (en in de douche als het te veel moeite is). Voor de sokken koos ik twee paar ademende wandelsokken van Decathlon (een korte en een lange).
4. Stop met te proberen alles te voet te doen: Serieus, we hebben geen verschillende vervoermiddelen uitgevonden om uiteindelijk te gaan lopen. Als het nooit in je opkomt om van Châtelet naar Orsay te lopen (zone 4), doe het dan ook niet in India, onder de 40 graden! Ik ben het ermee eens dat reizen een ander leven is dan gewoonlijk, maar er zijn toch enkele grenzen. Bovendien verhindert het lopen en het lijden, u sterk om van de landschappen te genieten. Door te lopen, ga je langzamer en zie je minder dingen. In Mandalay bijvoorbeeld was het onmogelijk om de stad te voet te bezoeken, het was in dit geval beter om een fiets of een scooter te huren. Voordat je probeert 2€ te besparen op het vervoer, moet je nagaan hoe lang het duurt om van die busterminal, te midden van stof en sterke geuren, naar je hotel te lopen. En doe vooral wat de plaatselijke bevolking doet: meestal nemen ze een tuk tuk, een bus, een taxi, een scooter, ze liften, maar lopen doen ze ook niet.

Zie je wel, ik hoop dat ik niet-atleten zoals ik gerustgesteld heb. Zonder een taxi/Uber prinses te zijn, heb ik me ook niet dood gelopen. Het is ook echt niet nodig om te sporten voor de wereldtournee (doe je? goed, maar leg niet te veel druk op jezelf), als je reist, ben je minder gestrest. De opwinding van de reis en ook het heerlijke eten tijdens de reis stuwen de energie tot het maximum. En als het te vermoeiend is, staat niets je in de weg om na de lunch een dutje te doen, zoals de plaatselijke bevolking in VOLLE landen doet