Mount Cook (Nieuw-Zeeland): zalm en besneeuwde toppen

We verlaten Akaroa direct na de excursie om de dolfijnen te zien

Aangezien de reis naar Mount Cook erg lang is (meer dan 400 km), kiezen we ervoor om te stoppen bij Lake Tekapo, op 1 uur van Mount Cook, om te slapen

De lunch is bij een meer dat onderweg te zien is. Een paar eenden en busjes houden ons gezelschap. We zijn niet erg kieskeurig wat de lunch betreft. Gewoonlijk zijn een paar in de pan geroosterde sneetjes brood en een goede omelet voldoende. Als we wat meer tijd hebben, maak ik ook een salade klaar. De vuile vaat wordt in een plastic zak gedaan om ’s avonds op de camping te worden gewassen

Lake Tekapo is erg groot en mooi. Het beste uitzicht heeft u waarschijnlijk vanuit het stadscentrum, waar u in de verte besneeuwde bergtoppen kunt zien

Tekapo Camping

We kiezen voor het eerst voor een camping zonder douche, met alleen droge toiletten (het lijken gewone toiletten maar onderin zit een groot gat), een gootsteen waar we met de hand water uit het meer moeten pompen. Dit alles voor 13$NZ/persoon, te betalen in honesty box. Dus hoe werkt deze eerlijkheids box betaling voor kamperen? Bij de ingang van de camping staat een metalen doos met enveloppen en een pen. U vult de gevraagde gegevens op de enveloppe in (naam, nummerplaat, aantal personen) en doet het geld erin. Dan doe je de enveloppe in een metalen buisje ernaast. Dat is het! Als je daar slaapt zonder te betalen, is de kans groot dat een ranger je om 6 uur ’s morgens komt wekken en je een flinke boete geeft. We hoorden enkele Fransen klagen over het feit dat ze gewekt waren, ze hadden niet betaald, aangezien een eenvoudige grond zonder iets gratis zou moeten zijn. Geen commentaar..

Deze camping behoort tot het DOC (departement van natuurbehoud) dat een honderdtal campings, vaak zeer goed gelegen, voor duur beheert. Maar de meeste van hen werken op basis van “wie het eerst komt, het eerst maalt” en de beste kampen (uitzicht, ligging) zijn in de zomer snel bezet

Op een bepaald moment gaat JB naar het toilet, en als hij terugkomt, hebben al een vijftigtal insecten hun intrek genomen in onze bestelwagen, rond de plafondlamp. De verschrikking! Het is alsof je in Hitchcock’s Birds zit. Hij doet het licht uit, laat de bus luchten, maar de insecten gaan niet weg. Dus we spenderen 20 minuten, opgesloten in de auto, om ze te doden, een voor een. Een echte genocide! Gelukkig voor ons zijn het niet de beroemde zandvliegen, waarvan de beten erger zijn dan die van muggen. We krijgen gewoon twee soorten insecten, waarvan er een op muggen lijkt (maar niet bijt), en de andere op motten

De volgende dag kijken we door het raam en zien een wolk insecten naast onze auto vliegen. We rennen meteen weg naar Mount John, 4 km verderop (5$NZ per auto). Helaas hebben we door het bewolkte weer geen mooi uitzicht op het Tekapo meer. Maar de aanwezigheid van enkele konijnen betovert ons

Pukaki Meer

We vertrekken naar Mount Cook, met een grote stop bij Lake Pukaki dat ons nog meer betovert dan Lake Tekapo. Het is zo groot dat het 30 minuten duurt om van het ene eind naar het andere te komen. Bovendien verkopen ze bij het toeristenbureau van het Pukaki-meer sashimi van zalm (gekweekt) voor zo’n belachelijke prijs dat we 500g hebben gekocht! Vanaf dit toeristenbureau hebben we een globaal zicht op het meer en de Mount Cook, maar het regent en dus zullen we de turquoise kleur van het meer (en de Mount Cook) pas de volgende dag zien

Terwijl we wachten tot het weer opklaart, brengen we wat tijd door in de Public Shelter in het centrum van Mount Cook village, nemen een lekkere warme douche (voor $2NZ) en genieten van onze eerder gekochte sashimi

JB maakt van de gelegenheid gebruik om een minitocht van 30 minuten te maken vanuit de openbare schuilplaats

Tasman gletsjermeer

Het weer is weer goed, we nemen de weg naar Tasman Valley en doen de beroemde wandeling naar Tasman Glacier Lake. 15 minuten lopen (gemakkelijk) en we staan voor een enorm meer (24km lang), waarop enkele enorme gletsjers drijven (maar heel klein van ver gezien). Dit meer wordt gevoed door gletsjers, en als gevolg van de opwarming van de aarde neemt het elk jaar met ongeveer 50 centimeter af

Laatste wandeling sinds onze kampplaats, de beroemde Halley Track (een onontkoombare!) die 3 uur rond zou moeten duren, we zullen alleen het 1e deel maken, omdat het al laat is, maar het weinige wat we gezien hebben moedigt aan om de volgende dag de volledige tocht te maken