Amérique,  Carnets de voyage,  Etats-Unis,  TDM

We brachten de 4e juli door in Washington (VS) – Reisdagboek

Na 2,5 maand in Canada die eindeloos duurde (niet leuk als je alleen maar naar de tandarts gaat), zijn we nu in de Verenigde Staten. Eerste halte: Washington DC (die we in het artikel Washington zullen noemen) 😉

Nadat we Canaday Day (1 juli) in Ottawa hadden doorgebracht, wilden we zo snel mogelijk naar de VS omIndependence Day (4 juli) in Washington mee te maken. We waren gewaarschuwd voor de Amerikaanse immigratiedienst, die erg kieskeurig kan zijn, maar uiteindelijk is alles goed verlopen (ik zal er in een ander artikel uitvoerig op ingaan).

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Chinatown

Ons hotel(Pod Hotel, Booking link) ligt vrij centraal, op 10 meter van een metro, en is net aan de ingang van Chinatown. Kleine verrassing: het ligt naast een keten van Italiaanse restaurants die JB erg goed vindt: VA PIANO.

We zouden hier 3 dagen blijven, maar in werkelijkheid hebben we maar anderhalve dag om het te bezoeken omdat we de rest van de tijd moeten werken.

Ik raad het Vietnamese restaurant aan de overkant van de straat aan: Pho 88, helemaal niet slecht. En het Koreaanse fast food BIBIBOP, ook naast de deur.

De metro

De metro is frequent en efficiënt. Maar het kopen van tickets is een beetje ingewikkeld. Je moet eerst de kaart kopen ($2), dan pennies toevoegen, dan betalen. Maar de instructies zijn niet erg duidelijk. De dagpas lijkt ons niet zo interessant ($13) omdat de korte trips goedkoop zijn ($2 tot $3) en we toch veel lopen. Voor een bezoek van anderhalve dag, gaven we ongeveer 16$/persoon uit.

Dag 0,5 (bezoek van een halve dag)

Het Capitool

De tickets worden van tevoren gekocht op de officiële website van het Capitool, zodat we het tijdstip kunnen kiezen dat we willen. In werkelijkheid komen veel mensen onaangekondigd en krijgen ze de tijd die ze willen. De rondleiding is verplicht (in het Engels) en gratis. Ik zie niet of je “in god we trust” ziet op de foto van de receptie?

Opmerking: iedereen kan de ontvangstruimte betreden, ook zonder ticket (typ The U.S. Capitol Visitor Center in op Google Maps), zolang hij door de veiligheidscontrole komt. U mag geen water, voedsel of grote tassen meenemen.

Wij bezoeken in totaal 3 grote zalen: één met zuilen (het zijn er 13 in totaal, die de eerste 13 staten voorstellen). Een andere zaal net onder de koepel van het Capitool, en een laatste zaal die werd gebruikt als congreszaal, totdat het aantal senatoren te groot werd. Het bezoek duurt ongeveer een uur, maar je moet de wachttijd en de veiligheidscontrole meerekenen (1 uur in totaal, ook al hadden we van tevoren een afspraak gemaakt).

Ik zal je de schoonheid van de plaats laten bewonderen. Mijn favoriete kamer is, natuurlijk, die waar je de koepel van binnen kunt zien. De bouw van het Capitool werd niet onderbroken tijdens de Burgeroorlog. Integendeel, het werd beschouwd als een symbool van een verenigde natie.

1e kamer
onder de koepel van het Capitool
Twee grote heren
3e kamer

Het is wanneer ik onder deze koepel ben dat ik echt realiseer waar ik ben, en ik word gegrepen door een ongelooflijke opwinding, alsof ik binnenkort naar Egypte of Cuba ga 😀

Bibliotheek van het Congres

Na de rondleiding zijn we vrij om in de lobby te blijven, naar buiten te gaan of een lange gang te volgen naar de “Library of Congress”. Onderweg heb ik enkele gesprekken opgevangen van Amerikaanse toeristen die er tegelijk met ons heen gingen. Ze lijken veel te weten over de geschiedenis van deze bibliotheek, velen van hen leggen aan hun kinderen of familieleden de geschiedenis van deze bibliotheek uit: de oudste federale bibliotheek van het land; de grootste bibliotheek ter wereld in termen van boeken & referenties; Thomas Jefferson gaf zijn eigen collectie boeken, nadat de oorspronkelijke collectie van de bibliotheek was vernietigd door de Britten tijdens de oorlog in 1812

Opmerking: Ik heb verschillende mensen horen praten over Thomas Jefferson’s gift aan de bibliotheek. Misschien is het een deel van de algemene Amerikaanse cultuur.

Omdat we nog nooit van deze bibliotheek hadden gehoord, maar alleen een opmerking op Google Maps hadden gezien, ontdekken we met open mond de schoonheid van dit gebouw, dat als een van de mooiste van Washington wordt beschouwd (het doet ons aan Wenen denken). Je kunt er ook komen zonder door het Capitool te gaan (het heeft een eigen ingang), maar met deze hitte zijn we blij dat we de tunnel hebben genomen.

Er zijn verschillende tentoonstellingszalen, en we kunnen een van de eerste Bijbels die door de Neurenbergse drukkerij werden uitgegeven (er waren er 120 voor de eerste editie), in perfecte staat bewonderen. De leeszaal is gesloten voor het publiek, maar u kunt hem van bovenaf bewonderen. Sommige bezoekers mogen erheen omdat zij rechtstreeks contact hebben opgenomen met hun senator en niet alleen recht hebben op een meer gedetailleerde rondleiding door het Capitool, maar ook toegang hebben tot bepaalde gesloten delen van het complex.

Het Amerikaanse Capitool (toegift)

Met spijt moeten we deze sterk geklimatiseerde plaats verlaten om ons in de oven (d.w.z. de straat) te werpen: 32°C, maar gevoelsmatig 37°C. We zijn niet in India, voor zover ik weet. Het weinige vet dat ik in voorraad heb, begint te smelten. In Miami, heb ik alleen nog spieren over, jjjjjj. Het zal ons veel tijd kosten om van de ene kant van Capitol Hill naar de andere te komen. Waarom hebben ze zoveel stoelen nodig, huh? Er zijn er maar honderd van.

We zijn echter wel gemotiveerd om helemaal rond en terug naar het Capitool te gaan voor een souvenirfoto.

Dan voor het Hooggerechtshof, aan de overkant van de straat, voor nog een souvenirfoto. Alles is te wit, te schoon, het doet pijn aan mijn ogen. Trouwens, ik voel mijn mooie gezicht verbranden ondanks de zonnebrandcrème die ik er vanmorgen op heb gesmeerd. Het is verschrikkelijk! Gelukkig zijn er in de toiletten van het Capitool en soms op straat vele fonteinen om uw dorst te lessen.

Twee uitgedroogde en opgebrande zoombies – die wij zijn geworden – proberen de tocht voort te zetten. Kom op, het Witte Huis is maar 20 minuten weg (te voet + metro).

Het Witte Huis

Het is gek om te denken dat de POTUS vlak achter dit arme kleine hek zou kunnen staan. Natuurlijk moeten de veiligheidsmaatregelen maximaal zijn (je kunt sluipschutters op het dak zien), maar het is leuk om toeristen zo’n mooi uitzicht op zo’n belangrijk gebouw te kunnen bieden. Twee keer per jaar kunt u zelfs de tuinen van het Witte Huis bezoeken (zonder de familie Trump, ouffff)!

Voor het Witte Huis staan altijd protestborden. Eén vrouw maakte zelfs een soort tent voor zichzelf, en we vinden haar twee dagen later op dezelfde plaats. Ik vind deze vrijheid van meningsuiting erg gezond, vooral op een plek als deze.

Pentagon

We motiveren ons, opnieuw, om de metro te nemen (20 minuten) om naar het Pentagon te gaan, aan de andere kant van de rivier. Het is verboden foto’s te nemen, dit gebouw is van de voorkant gezien erg lelijk, en niet zo hoog. Het is het hoogste gebouw ter wereld. De op een na hoogste ter wereld, maar net zo lelijk, staat in Boekarest.

Men zou denken dat een dergelijk gebouw geheim zou worden gehouden, verborgen in de jungle, of onzichtbaar gemaakt door zelfreflecterende spiegels. Maar er is zelfs een metrostation genaamd “Pentagon”, dat bijna onder het gebouw doorgaat. Toen we aankwamen, vroegen we ons zelfs even af waar het was, ook al stonden we letterlijk bij de ingang.

Arlington Cemetery

Een metrostation verder ligt de beroemde militaire begraafplaats, waar soldaten, veteranen en hun gezinnen wonen. Ik vind de plaats, hoewel zeer vredig, minder indrukwekkend dan de begraafplaats in Normandië, omdat in Normandië het land vlak is en de graven zo ver het oog reikt, terwijl er hier veel heuvels zijn (het zijn oude plantages). Ik denk dat het leuk is dat je niet in het midden mag lopen (behalve om een bepaalde persoon te bezoeken).

Iets verderop zijn de graven van de familie Kennedy. Rust in vrede

USMC Oorlogsmonument

Op 15 minuten lopen staat dit zeer beroemde monument voor de mariniers.

4 juli

Het moet gezegd worden dat het programma van elke Onafhankelijkheidsdag in Washington nogal licht is: een parade in de ochtend, een concert in de avond gevolgd door vuurwerk. Zeer licht vergeleken met Frankrijk en veel activiteiten om het Franse leger te promoten. Dus Trump, ziek van jaloezie na het bijwonen van de Franse 14e juli, besloot om iets kwalitatievers te doen. Behalve dat Washington DC weigerde zijn gril te financieren, zodat 1 week voor de nationale feestdag het officiële programma nog steeds niet is gecommuniceerd – omdat alles in onderhandeling was en Trump financiering moest vinden om zichzelf – dit jaar – naar voren te schuiven, terwijl 4 juli traditioneel een niet-politieke dag is in de Verenigde Staten.

Om te protesteren tegen deze ingreep, die als ondemocratisch wordt beschouwd (de nationale feestdag mag niet worden gepolitiseerd), vinden in Washington verschillende protesten plaats, waaronder de Code Pink-beweging, ten gunste van vrouwen, die het recht hebben verworven om te protesteren vlak voor het Washington Monument (het ding dat eruit ziet als een obelisk).

Ochtend

Zoals gewoonlijk is de ochtend gereserveerd voor de parade, verenigingen, personen die daarom gevraagd hebben (u kunt zich aanmelden op de officiële website!) … en een beetje politie in een joviale sfeer, typisch Amerikaans, met choreografie, ballonnen … Helaas zijn er niet genoeg bomen om iedereen schaduw te geven, en de zon is te sterk. Na een uur kunnen we het niet meer aan, en moeten we enkele uren bijkomen in het hotel – in onze kamer met airconditioning #tropdurelavie #dehydratedandalmostdead

Men vraagt zich af hoe men de 43°C in India overleefde, en de 37°C in Washington niet kan verdragen. We zijn of veel ouder geworden of hebben te lang in koude landen gezeten.

Late namiddag

Trump’s toespraak, die hij pompeus “Salute to America” noemt, is om 6:30. We motiveren onszelf om het hotel om 17.00 uur te verlaten, maar het regent pijpestelen. We vertragen het vertrek tot 5:30, en zelfs Trump moet iedereen aanmoedigen om naar buiten te gaan op Twitter, door te zeggen dat de lucht snel zou opklaren. Maar goed, zelfs de hemel kan het niet van Trump hebben, het was een hittegolf en vlak voor – en tijdens – de toespraak van Trump regent het.

We slagen er dus in om het Lincoln Memorial te bezoeken, dat gegijzeld wordt door de POTUS (we hadden het graag bezocht, maar het was de laatste dagen bezet door de teams van de president, de toegang was geblokkeerd). Het is jaren geleden dat een president een publieke toespraak hield op 4 juli. Wij zijn gekrenkt in de gedachte dat hij ons tot zijn supporters zal rekenen en zal kunnen opscheppen dat JB en Anh van Tourdumonde5continents voor hem zijn gekomen 😀 samen met xx miljoen mensen (in werkelijkheid waren er nog vele, vele vrije plaatsen).

En dan te bedenken dat Martin Luther King op deze plek zijn beroemde toespraak hield. Ahalala!

Hoe dan ook, we gingen snel door de veiligheidscontroles (die we verrassend licht vonden voor een toespraak van de POTUS) en kwamen oog in oog te staan met de Code Pink-beweging, die daar zomaar een Baby Trump neerzette. Omdat de Baby Trump vandaag niet met helium mocht worden opgeblazen, maar alleen op de grond mocht blijven, namen de mensen wraak en zetten een Trump in het toilet (die onzin praat en scheten laat ahahha). En bovenal, vrijheid van meningsuiting 100% gerespecteerd. Bravo ! Stel je het equivalent voor van een toespraak van Macron in Frankrijk, het zou in 5 minuten weggewerkt zijn.

Het is erg moeilijk voor ons, met zoveel paraplu’s, om de reuzenschermen te zien. De geluidsinstallatie is slecht, dus het applaus gebeurt door mimiek (zij die het verstaan applaudisseren, en zij die achteraan zitten volgen de beweging). De menigte schreeuwt vele malen “USA, USA, USA”. Wat een emotie!

Blijkbaar vertelt hij in zijn toespraak beknopt de geschiedenis van de VS (met een paar historische fouten – vanwege de prompter werkt dat niet goed – die hij rechtvaardigt), en hij maakt van de gelegenheid gebruik om als een carpetbagger / M6 Boutique gastheer op te treden, waarbij hij elk vliegtuig introduceert dat in de lucht passeert.

let op: zijn tapijthandelaar kant laat hem nooit in de steek. Hij besloot zelfs enkele VIP plaatsen (op de tribune) te verkopen voor een gouden prijs in plaats van ze allemaal te reserveren voor de gasten #zucht

Trump achter het kogelvrije glas, druipend van de regen. Wat het zoeken naar licht bij de ingang verklaart.

We zouden een Air Force One kunnen zien, het vliegtuig van de POTUS en vooral een stealth bommenwerper, zeer indrukwekkend. Aan de andere kant moeten er in totaal 20 vliegtuigen zijn, die met tussenpozen van 10 minuten passeren. Minder indrukwekkend dan in Frankrijk (hoewel we veel minder goed uitgerust moeten zijn), en vooral de vliegtuigen staan niet altijd goed op één lijn, het is vreemd, maar het publiek is opgetogen omdat het de 1e keer is dat ze zo’n show zien. Trump lijkt wat punten te winnen.

Op een bepaald moment protesteert een anti-Trump groep, met megafoon in de hand, tegen Trump en noemt hem een racist en anti-feminist. En we realiseren ons met afschuw dat deze hele menigte, die “boehoe” roepen tegen de anti-Trump, met hem zijn. OMG! Als de menigte representatief is, zal hij waarschijnlijk in 2020 herkozen worden. Tegelijkertijd denkt JB dat het normaal is dat ze pro-Trump zijn, omdat de meesten van hen overheidsambtenaar zijn in Washington. Hoeden, T-shirts, mokken, … “Trump” verkopen als warme broodjes op straat.

Na deze toespraak van een uur, worden we vrijgelaten en kijken uit naar het vuurwerk. Maar het is al te druk om naar het Capitool te gaan voor het concert. Het goede nieuws is dat het niet meer regent.

Washington Monument

Dus proberen we de best mogelijke plaats te vinden, vlak voor het “meer” van het Lincoln Memorial, en kijken naar het concert dat op de reuzenschermen wordt uitgezonden. Om 21.07 uur begint het vuurwerk. Mensen kunnen ze zien vanaf het Capitool (ook al is het niet zo goed als bij ons) of vanaf de andere kant van de rivier. De eerste 3 minuten zijn indrukwekkend, we zijn echt ideaal geplaatst.

Dit vuurwerk wordt gefinancierd door 2 particuliere bedrijven, en het was Trump die besloot het achter het Lincoln Memorial te plaatsen, zeker om meer mensen aan te trekken (wij hebben twee keer zoveel ruimte). Ze kosten 750.000 dollar.

Dus, de eerste 3 minuten waren erg indrukwekkend, maar met Trump word je nooit teleurgesteld. Slechte smaak van A tot Z. De vuren worden vanaf het begin op 3 niveaus ontstoken, dus na 3 minuten is er al zoveel kruit en rook dat je de resterende 27 minuten alleen nog maar rode en witte flitsen ziet. Op Twitter vergelijken mensen de show met Bagdad of een bomaanslag 😀 Overal in DC gaat het brandalarm af door de rook die wordt geproduceerd en urenlang wordt de hele stad (en de voorsteden) overspoeld door een geur en mist van buskruit. Het lijkt wel een apocalyps.

Net na het vuurwerk, horen we twee harde knallen aan onze linkerkant. De mensen zijn niet in paniek maar zeer verrast. Eerlijk gezegd, dacht ik dat het geweerschoten waren. Een paar seconden later ontdekken we dat er een tweede vuurwerk is afgeschoten waarvan we niet weten waar, door wie. Het zal nog 30 minuten duren, maar we kunnen niets zien door de rookwolk, en de mensen zijn het zo zat dat ze allemaal liever naar huis gaan. 750 000$ voor 3 minuten zicht.

Trump zal waarschijnlijk de hemel, de regen, of de anti-Trump mensen de schuld geven van deze mislukking, daar ben ik zeker van. Maar toch moest ik lachen toen ik zag hoe hij vocht om een revolutie te ontketenen voor dit evenement, een fantastische 4 juli beloofde, alleen om ongeluk aan te trekken en kritiek te krijgen #karma #ahahaha


We lopen allemaal naar huis, in stilte. We zien heel weinig politieagenten, maar het gevoel van veiligheid is er. In Parijs, voor dezelfde gebeurtenis, zou de CRS eerder bezig zijn met het neutraliseren van de misdadigers. Hier is alcohol verboden zodra je het terrein betreedt, en de Amerikanen roken al lang niet meer en er zijn geen relschoppers. Ik ben echt onder de indruk van deze zeer veilige en ontspannen sfeer. Het verschilt niet veel van de ontspannen sfeer tijdens de Canadese Dag in Ottawa (Canada).

Conclusie

De meeste toeristen stoppen in New York, maar in Washington is zoveel te zien. Ik raad je aan er op 4 juli heen te gaan, zoals wij deden.

De stad is superveilig, goed bereikbaar, en je kunt er veel monumenten herkennen. Als je ook naar House of Cards hebt gekeken, zul je het leuker vinden.

Bonus: een paar foto’s van Washington, zo schoon dat het wel Disneyland lijkt.

Deel 2: Praktische tips

Begroting

  • Hotel: 80€/nacht Pod Hotel, Booking link: centraal, niet duur voor Washington, naast een metro, raden wij aan!
  • Restaurant : tussen 20$ en 25$/persoon taksen en fooien inbegrepen. Ja, het is duur
  • Vervoer: we betaalden 2$ voor de vervoerskaart + en voegden ongeveer 15$/persoon toe voor onze verschillende uitstapjes
  • Alle bovengenoemde rondleidingen zijn gratis. Om u in te schrijven voor de Capitoolrondleidingen, gaat u naar: https://www.visitthecapitol.gov/ de rondleiding is alleen in het Engels, maar als u geen Engels spreekt, kan de gids u een document in het Frans geven om te lezen
  • U kunt zich ook aanmelden voor een bezoek aan het Pentagon: https://pentagontours.osd.mil/Tours/tour-guidelines.jsp u moet vroeg boeken (tussen 14 dagen en 90 dagen voor de rondleiding)

Vond je dit artikel leuk? Bekijk hier al onze artikelen over de Verenigde Staten

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *