Na deze eerste gemengde indrukken van Chili, besluiten we naar Argentinië te vluchten om te zien of we hun Spaans beter verstaan. Als we gaan vluchten, kunnen we net zo goed naar Ushuaia gaan. Om naar Ushuaia te gaan, moeten we echter eerst naar Punta Arenas, dat aan de Chileense kant ligt.
Deel 1: Reisverslagen
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslagen

Omdat we in de “laten we wegrennen, snel!” modus zitten, hebben we de vlucht naar Punta Arenas de dag ervoor geboekt en de bus naar Ushuaia 2 dagen van tevoren. Voor het vliegtuig waren er nog maar 9 plaatsen over denk ik en we zijn er goed in geslaagd door online te boeken met een vluchtvergelijker. We hadden graag geboekt via de website van Skyairline, maar deze website is een ramp.
Met Uber, kun je van tevoren een auto reserveren voor 5:30 uur. Reserveren is een groot woord, want de applicatie stuurt gewoon een paar minuten van tevoren, het berekenen van de meest nauwkeurige manier voor een auto te komen op het gevraagde tijdstip. Dus het is waarschijnlijk geen reservering. Bovendien, om 5:30 uur, is het tarief x2.2. We denken dat we het hotel hadden moeten vragen om een taxi te boeken. Maar zoals ik al zei, we zijn in de “spreek zo weinig mogelijk Spaans” modus, we dachten dat Uber goedkoper zou zijn. Tot overmaat van ramp zet die vent ons af op het vliegveld en rijdt door naar wie-weet-waar. Pas als we het beseffen stuurt JB hem een sms en stopt hij de rit (noot van de redacteur: Uber is heel eerlijk, we klaagden en de rit werd volledig terugbetaald).
Wel, nu zal ik je de wachtrij op de luchthaven uitleggen, het zal meer dan één helpen. Chilenen maken geen grapjes met valsspelers, althans niet op het vliegveld. Er is maar één wachtrij voor alle vluchten van Sky airline. En omdat hun incheck machines niet werken, gaat het niet snel. Een tweede expresse wachtrij kan worden gevormd, wanneer een stewardess, radeloos, de reizigers opbelt die hun vlucht zouden kunnen missen. Alleen dan kun je in de express rij staan. Sommige mensen proberen het slim te spelen door op de expreslijn te stappen en zijn door de stewardessen aan de kassa afgewezen. Huilen werkt niet in dit geval, we hebben het gezien.
Een paar uur later kwamen we aan in Punta Arenas. Het is zondag, slechts één autoverhuurbedrijf is aanwezig. Er is maar één transferbedrijf. Zondag is het de dag des Heren, veel mensen werken dan niet.
We missen de eerste overdracht en zijn te lui om op de tweede te wachten. In ieder geval, gezien de geadverteerde tarieven: 5000 pesos / persoon, is het nemen van een taxi voor 10 000 pesos hetzelfde. Behalve dat de chauffeur het goede idee had om de meter te zetten, die 16.000 pesos aangeeft. Omdat we de kracht niet hebben om te onderhandelen, betalen we. We begrepen, onze waakzaamheid is ontspannen sinds India en Nepal, maar dit is de laatste keer!
De hoteleigenaar versterkt ons idee van “laten we weglopen” als ze ons verwijt dat we haar Spaans niet verstaan. Maar om “money” in het Engels te zeggen, had ze geen probleem 🙂 Met moeite lukt het ons om haar om een vroeg ontbijt te vragen. Alleluia! Nog een paar dagen en we zijn tweetalig ahahha
We toeren door deze verlaten stad op een zondagmiddag. JB is filosofisch en probeert me op te vrolijken, maar ik denk dat hij ook denkt “wat doen we hier? Als we naar het centrum van de stad lopen, komen we eindelijk een restaurant tegen dat open is: Lomitos, waar we heerlijke churrascos kunnen eten en waar de serveerster ons niet veroordeelt op ons verrotte Spaans. We geven haar een royale fooi (nou ja, de standaard 10%) maar ze leek erg tevreden.
We gaan ook naar het kantoor van de bus die we morgen zullen nemen: Bus Sur, in de hoop dat zij ons rondritten kunnen aanbieden. Net naast de balie van Bus Sur, vinden we inderdaad een man die Engels spreekt. Hij zegt ons dat hij 3 agentschappen heeft gecontacteerd die hem tours voorstellen om de pinguïns te gaan zien, maar geen enkele heeft hem geantwoord.
Zeer teleurgesteld dwalen we als geesten door de stad (alles is gesloten of bijna, groot contrast met Azië waar alles altijd open is), we wilden alleen maar onze dollars wisselen voor Argentijnse pesos, het is onze gekste droom van het moment. Ik zweer het, we zitten in de SURVIVAL modus, het is erg loserig, ik lach nu, maar op dat moment is het vooruitzicht om om 20.00 uur in Ushuaia aan te komen, aan het einde van de wereld, zonder Argentijnse peso, bijzonder beangstigend. Ik had absoluut veel geld nodig!
De slagen van geluk volgen elkaar op want niet alleen vinden we het enige wisselkantoor dat op zondag open is (dank u dank u!), maar we vallen ook op het enige agentschap dat op zondag open is en ons twee kaartjes verkoopt om naar de pinguïns te gaan kijken om 15:30 (dank u dank u!)
RDV om 15:30 uur voor Solo Expediciones, 1255 José Nogueira voor een onvergetelijke excursie.

Pinguinos in Isla Magdalena

In werkelijkheid is het heel goed mogelijk om rechtstreeks naar de veerbootterminal te gaan op 8 km van het stadscentrum en daar een veerboot te nemen voor 45 000 pesos/persoon om 16.00 uur, maar wij zijn de Chileense taxi’s en chauffeurs beu, geen enkele manier om met een taxi naar de terminal te gaan. Bovendien omvat deze tour die we bij Solo Expediciones hebben gekocht (65 000 pesos/persoon) een extra stop bij het zeeleeuweneiland. Je zult zien waarom we er geen spijt van hebben.

We zijn 35 om met dit agentschap te vertrekken, verdeeld over 3 busjes. Een half uur later komen we aan bij een terminal niet al te ver van de luchthaven, waar een boot van het type “redding op zee” op ons wacht. Het belang van deze boot ten opzichte van de veerboot is dat hij super snel gaat. Zo snel dat we maar 1 uur nodig hebben om Magdalena eiland te bereiken waar elk jaar 60 000 pinguïn paren komen paren en baby’s maken.
Na pinguïns in Zuid-Afrika te hebben gezien, is dit bezoek op het eerste gezicht weinig interessant. Het zijn precies dezelfde pinguïns die we in Zuid-Afrika zagen. Het voordeel is dat we de holen die de pinguïns graven om hun eieren te verbergen iets beter kunnen zien, dat ze dichter bij ons zijn en dat er een soort aanlegsteiger is om de pinguïns te observeren als ze zwemmen. JB en ik hebben veel tijd doorgebracht met kijken naar de pinguïns die naar het strand liepen. Ze vallen vaak, arme dingen, en de geringste golf doet hen uitglijden. We lachen, lachen, maar we vragen ons af hoe deze fragiele wezens erin slagen te overleven. Het antwoord komt een paar minuten later als we de pinguïns vanaf de pier observeren. Nadat ze hun gezicht hebben gebroken tijdens het lopen op kiezelstenen, duiken twee pinguïns het water in… en zwemmen als pijlen! Daarnaast zijn Florent Manaudou en Michael Phelps perfecte verliezers. Ze zullen geen probleem hebben met eten! Wooow ! Respect !

Er komt een veerboot aan op het eiland, het is de 45 000 pesos veerboot die we niet namen. Des te beter, want er is een dolle menigte, iedereen staat en heeft last van de wind.
Daarna vertrekken we om op een ander eiland de zeeleeuwen te zien zonnebaden. We krijgen warme chocolademelk en koekjes. We kunnen niet op het eiland landen en de observatie gebeurt van ver weg. We kunnen niet anders dan een vergelijking maken met de scène waarin JB een zeeleeuw uit het water ziet komen op een verlaten strand in Nieuw-Zeeland bij Waipapa. Maar ja, dit is de eerste keer dat we zoveel zeeleeuwen tegelijk zien.

Klik op de foto om in te zoomen, en eventueel de leeuwen bij het water te zien.
En daar wacht ons een grote verrassing: op de terugweg worden we gevolgd door dolfijnen! De dolfijnen hier zijn heel anders, ze zijn wit met een zwarte kop. Ze zijn een beetje ver van de boot maar het is genoeg om ze te herkennen, vooral wanneer een dolfijn besluit ons een plezier te doen door superhoog te springen. Ik plaats hier een illustratiefoto omdat ik er zelf niet in geslaagd ben de foto te nemen

Aangekomen bij de terminal van de veerboot, deelt de kapitein ons mee (in het Engels gelukkig) dat het tij te laag is en dat wij verplicht zullen zijn om 5 aan 5 in een zodiac af te dalen. JB had al eerder een humor van slechte smaak door te zeggen dat we eruit zagen als vluchtelingen met onze reddingsvesten, hij geloofde niet zo goed te zeggen.

Uiteindelijk is het niet zo erg, want we hadden een prachtige zonsondergang om ons te belonen voor onze inspanningen

Deel 2: Praktische tips

Begroting

• Tweepersoonskamer met gedeelde badkamer: 51 US$ of 34.000 pesos
• Tocht van een halve dag met Solo Expediciones: 65 000 pesos/persoon www. soloexpediciones.com (vertrek om 15.30 uur, terugkeer om 20.00 uur). Als u ook naar Ushuaia gaat, zou het beter zijn om de pinguïns vanuit Ushuaia te gaan bekijken (duurder, maar de tour stopt ook op andere mooie plaatsen)
• Lunch in Lomitos: 13.000 pesos, inclusief drankjes
• Voorafbetaalde taxi: 10 000 pesos voor maximaal 4 personen, anders kost de transfer 5000 pesos/persoon

Tips

• Kom niet op een zondag, de stad is verlaten
• De kantoren van Bus Sur zijn de hele tijd open, terwijl die van de andere bussen constant gesloten zijn. Geef dus de voorkeur aan Bus Sur voor uw vertrek, althans vanuit Punta Arenas.
• De veerboot naar het Magdalena-eiland voor 45 000 pesos/persoon : http://www.tabsa.cl/portal/index.php/en/ blijkbaar kun je een collectieve taxi nemen voor 1000 pesos/persoon, maar ik wilde deze optie niet proberen op een zondag, uit angst dat ik niet terug zou kunnen keren om 20u
• Er zijn een paar banken in het centrum van de stad
• De kust is zeer aangenaam voor een kleine wandeling
• Twee grote groepen Nederlanders en Italianen bezochten samen met ons het pinguïn-eiland, vergezeld van hun gidsen. We zouden hen de volgende dag ontmoeten, met dezelfde bus naar Ushuaia. Ik heb de indruk dat de lange rondleidingen hier hetzelfde vervoer en dezelfde excursies kunnen nemen als wij backpackers. Houd hier rekening mee als u via een reisbureau een lange rondreis in Patagonië wilt maken.