Drie dagen in Salento (Colombia): een klein dorp in de koffiestreek

Vanuit Bogotá vervolgen we onze road trip naar Salento, met Philippe, JB’s vader, die momenteel op vakantie is in Colombia.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Hoe kom ik naar Salento vanuit Bogotá?

We hebben de keuze tussen een bus die er bijna de hele dag over doet, of een vlucht van 45 minuten. De vliegtuigoptie werd met eenparigheid van stemmen aangenomen. Een wijs besluit, want het uitzicht vanuit mijn raam is adembenemend.

Ik denk dat na de prachtige landschappen gezien vanuit het raam in Colombia, het aan te raden is om een supplement te betalen om een stoel bij het raam te kiezen (wij hadden niet betaald om onze stoel te kiezen, ik had geluk dat ik het raam had).

We landden in Pereira rond 11 uur ’s morgens en wachtten op de 206 bus die ons naar de busterminal zou brengen (1 uur). We komen aan bij de terminal om 12.28 uur, en aarzelen voor het loket voor Salento, waar men ons zegt dat het te laat is om de bus van 12.30 uur te nemen, maar een man doet ons tekenen om hem te volgen. We installeren ons rustig in de bus en betalen de tickets op het einde (1u15 van de reis).

De gedetailleerde uitleg, dienstregelingen en prijzen van deze route zijn beschikbaar op dit artikel

De bus stopt eerst bij het busstation in Salento (vlakbij ons hotel El Zorzal). Een man stapte in de bus om ons te vertellen dat als we dezelfde dag nog terug willen naar Pereira, we meteen een kaartje moeten kopen, want het verkoopkantoor sluit om 16.30 uur. Dan gaat de bus verder naar het centrale plein.

DAG 1: Bezoek aan een finca

Dora de Ontdekker

De tocht van Pereira naar Salento is zeer aangenaam omdat de landschappen prachtig zijn. Ik zit naast een Colombiaanse vrouw en denk dat ik alleen ben, begint ze tegen me te praten in… Engels. Het is zeldzaam om een Colombiaanse vrouw te vinden, en een oude ook nog, die zo goed Engels spreekt. Als we Filandia naderen, vertelt ze me dat ze daar geboren is, maar dat ze nu een ander huisje heeft in Salento. Ze raadt ons aan daarheen te gaan, het is mooier dan Salento. Als we Boquia passeren, raadt ze me ook aan daar wat tijd door te brengen, want de rivier is er erg mooi.

Ik vraag hem om advies over restaurants in Salento en uiteindelijk gaan we samen lunchen.

Haar naam is Dora en natuurlijk noemt iedereen haar Dora de Ontdekker. Dora neemt ons mee naar een restaurant waar ze al meer dan 10 jaar luncht. Het is er erg schoon en fris volgens haar, in tegenstelling tot de goed ingerichte maar vieze toeristenrestaurants. De forelkwekerij is in de volgende vallei, de Cocora Vallei.

Het restaurant heet Antorchas, het is erg discreet in vergelijking met de anderen, misschien kom je Dora daar wel tegen tijdens de lunch 😀 Als dat zo is, doe haar dan de groeten namens ons.

De forel, de plaatselijke specialiteit, is heerlijk. We kiezen elk voor een trucha asada, vergezeld van salade en een enorme bakbananenchip. Gedurende 3 dagen zullen we bijna alleen maar forel eten, maar die van Antorchas blijft inderdaad de beste, de meest verse, met de meeste smaak. Na de lunch maken we een afspraak met Dora: zondag om 12 uur (2 dagen later), in hetzelfde restaurant.

Finca Las Acarias

Er zijn veel finca’s (koffieboerderijen) in de omgeving. Alle finca’s die in de toeristische gidsen worden genoemd, zijn onbekend bij de plaatselijke bevolking. We vroegen het aan Dora en een andere Colombiaan in de bus, en beiden antwoordden: “Bedoel je avocadoplantages?” #facepalm dus de boerderijen hier zijn niet zo bekend, beter om iets meer of minder toeristisch te verwachten.

We gaan naar het centrale plein, vanwaar de jeeps vertrekken naar de finca’s.

Ik wilde naar de Finca de don Elias, aanbevolen door mijn vroegere collega; maar men vertelde mij dat die vroeg genoeg sloot, ik moest om 14.00 uur vertrekken. Te laat.

We kiezen dan voor Finca Las Acarias, een kleine boerderij gelijkaardig aan de 1ste… maar de verkoper van de jeepkaartjes wil me absoluut de kaartjes verkopen voor Finca Buenos Aires en zijn 2u durende koffietoer (duurder, verder en volgens haar meer “interactief”).

Wat zou ik twee uur lang doen op een koffieplantage? Ik, die niet eens koffie drinkt. Ik sta erop om naar Las Acarias te gaan, waar de rondleiding maar 1 uur duurt

12 000COP/persoon voor de rondleiding op de boerderij (Las Acarias).
6000COP/persoon voor de rondrit met de JeepVertrek
iedere 30 minuten met de JeepAl
deze tickets kunnen direct worden gekocht bij het kantoor op het centrale plein naast de jeepsDe
verkoopster spreekt Engels/Spaans en zelfs een beetje Frans

Er staat maximaal 8 personen, maar we zitten met 15 in de jeep, sommigen zittend, anderen staand, hangend aan de bar achterin. Gelukkig reizen we licht.

Na 20 minuten oncomfortabel spoor, gaan we als eerste (pfoe, we kunnen niet meer) naar buiten voor Las Acarias. De gids van de boerderij biedt ons onmiddellijk een koffie aan (zeer geconcentreerd en zeer bitter), ik weet niets van koffie om u te vertellen of het goed of slecht is. Ik hou toch niet van koffie, maar het ruikt heel erg lekker. De tour is in het Engels of Spaans, uw keuze.

Na een voorstelling van de dieren die op de boerderij aanwezig zijn: Monu, Mona, Hercules, Mario, Antonio (als verwijzing naar Marie-Antoinette)…

… de gids laat ons de groenten en fruitbomen van de boerderij zien, alleen voor de consumptie van de familie. Om volledig autonoom te zijn, alleen al voor 3 personen, heb je een enorme heuvel nodig. De opbrengst is erg laag omdat alles biologisch is.

Dan komen de koffieplanten (alleen arabica). Het duurt minimaal 3,5 jaar om een goede oogst te hebben, daarom worden de boerderijen van generatie op generatie doorgegeven

In deze kwekerij worden de planten na 5 jaar gesnoeid (anders geven ze geen zaad meer), en na 15 jaar worden ze vervangen. Tussen de koffieplanten worden bananenbomen geplant, om de boeren schaduw te geven en de planten van water te voorzien.

Er is slechts één oogst per jaar (tussen mei-juni) en in die periode betalen ze extra arbeidskrachten. Afhankelijk van hun bekwaamheid kunnen plukkers kiezen of ze per uur of per kilo betaald worden. Een goede werker kan tot 25€/dag krijgen (9 uur werk). Het minimumloon is 9€/dag.

De geoogste koffiebonen worden eerst ontdaan van hun toplaag (compostrichting), vervolgens gefermenteerd, gewassen en in de zon gedroogd. Vervolgens exporteren zij de bonen op die manier omdat het roosteren in de landen van bestemming gebeurt (volgens de smaak van het land).

Aan het eind van de rondleiding krijgen we een tweede koffie aangeboden (nee bedankt!).

Ik zie een drone vliegen en vind snel de eigenaar, aan wie ik veel vragen stel. Het is een DJI Mavic Air met een ongelooflijke autonomie en een bereik van 8 km! Mijn drone is een klein speeltje naast de zijne.

Hij vertelt me dat zijn drones bij vertrek en aankomst in Colombia werden gecontroleerd, maar aangezien zijn opblaastas (die verscheidene lithiumbatterijen bevat) door de luchtvaartvoorschriften is goedgekeurd, is alles goed verlopen. Hij raadt me ook aan de foto’s en video’s die met de drone zijn gemaakt te bewerken, want zelfs die van hem hebben een beetje te weinig contrast.

Ik kan je zijn YouTube kanaal niet geven, omdat hij er geen heeft. Voor hem is het gewoon een hobby om hem bezig te houden terwijl hij reist. Dat is ook zo’n beetje mijn aanpak, de drone doen en filmen, ik hoef het niet per se te bewerken of aan jullie te laten zien, maar het is leuk voor mij.

We hagelen een jeep die vlak voor de boerderij langsrijdt. In die zin gaan alle jeeps naar Salento, we kunnen er een stoppen, instappen en betalen (contant of op vertoon van het retourticket). De wijzerplaten van de jeep werken helemaal niet. De chauffeur vertelt me dat de jeep al 57 jaar oud is, en dat hij hem al 15 jaar heeft. Hij is erg sterk geworden in het repareren van auto’s (je verbaast me) en verft ze regelmatig. Als je de jeep n° 26 neemt, is hij onze chauffeur!

Onze herberg

We komen aan op het plein en lopen 3 minuten naar ons hostel El Zorzal (Boekings link). Alles is zeer schoon, rustig, erg mooi met hangmatten in de tuin en een mooi uitzicht op de omgeving. Slechts 20€ voor een privékamer (betaling met cash of kredietkaart met enkele extra kosten).

We haasten ons naar een iets hoger gelegen uitzichtpunt, een minuutje lopen verderop (eigenlijk voor iemands huis) om de zonsondergang te zien. Niet geweldig, maar toch erg mooi.

Het stadscentrum wordt zeer levendig. Omdat het een klein en rustig dorp is, gaan we ’s avonds zonder problemen uit. U moet echter voorzichtig zijn met de honden en de stoep veranderen als u er een ziet, want sommige verdedigen hun territorium meer dan andere.

DAG 2 : Cocora Vallei

We worden gewekt door vogelgezang. Er zijn ergere manieren om wakker te worden, maar deze vogels zijn erg vroeg. Vandaag gaan we naar de Cocora vallei (reisdagboek in een ander artikel) en zullen we 5u30 wandelen (in plaats van de geplande 2u-3u).

Net terug in Salento, wie zien we? Dora the Explorer!!! Ze kijkt erg teleurgesteld en vraagt ons waarom we niet om 12 uur naar het restaurant zijn gekomen. We vertellen haar dat de afspraak voor de volgende dag is (zondag), niet vandaag. Arm ding, ze had het mis, ze kookte zelfs voor ons en zou ons uitnodigen in haar kleine huisje 🙁

Toevallig konden we elkaar ontmoeten en fatsoenlijk afscheid nemen. Het zou dom zijn geweest om de volgende dag om twaalf uur naar het restaurant te gaan, haar niet te zien en niet te begrijpen waarom.

Omdat het eerste hostel geen beschikbaarheid meer heeft, veranderen we van hostel en gaan naar Posada Plaza Salento. Erg moe van deze lange dag lopen, stellen we ons tevreden met wat snacks en gaan dan slapen. Helaas is er in het weekend een klein concert vlak voor ons hotel 😀

DAG 3 : Bezoek aan Salento en terugkeer naar Medellín

Het is 7.30 uur, we gaan naar de busterminal om de kaartjes te kopen voor een vertrek om 10 uur. Er zijn nog 12 plaatsen vrij volgens de website maar je weet maar nooit 😉

We gaan snel naar Salento omdat we tenslotte alleen de omgeving hebben bezocht, maar niet de stad zelf. Het is zondag en veel toeristen uit Armenië zijn er al. Velen gaan naar de mirador (+200 treden), en gaan dan naar de Cocora vallei.

• 

• 

De kerk op het hoofdplein is heel eenvoudig aan de buitenkant, maar heel mooi aan de binnenkant. De deuren staan altijd open, dus aarzel niet om een kijkje te nemen.

8 uur busrit naar Medellín

Het is tijd om de bus terug naar Medellin te nemen. We hadden het vliegtuig vanuit Pereira kunnen nemen, maar we waren te laat en er waren alleen nog dure tickets (100€ in plaats van 30€). Het is een rit van 8 uur (in plaats van de gebruikelijke 6) vanwege de wegwerkzaamheden en er zijn slechts 2 rijstroken.

Anderzijds is de bus nogal luxueus : uitgerust met toiletten, stekker, USB en individueel scherm… (zoals in het vliegtuig) en vooral, weelderige landschappen… zoveel dat ik zelfs niet kon slapen : er waren te veel dingen om naar te kijken. Toevallig heb ik de kans om aan de rechterkant geplaatst te worden, waar de landschappen het meest indrukwekkend zijn.

Onderweg raden we de plantages van koffie, avocado, mango’s… alles is groen en er zijn veel vogels.

We stoppen bij een klein restaurantje onderweg voor de lunch, en rijden dan non-stop naar Medellín. De bus stopt voor het metrostation Sabaneta en rijdt dan verder naar de terminal del sur. Maar we stoppen bij de metro omdat die maar 5 stations verwijderd is van Poblado, onze wijk.

Dit is het einde van deze 4-daagse mini road-trip met Philippe. In de volgende 4 reisverslagen, zullen we Medellín en omgeving bezoeken.

Hier is onze vlog voor degenen die liever video’s zien

Deel 2: Praktische tips

Vervoer, tarieven & dienstregelingen van (Pereira, Medellin, Jardin)/naar Salento worden hier uitgelegd

Als deze informatie ooit niet up-to-date is, weet dan dat Colombianen bijzonder aardig zijn, u zullen weten te informeren en een bus voor u zullen vinden, maakt u zich geen zorgen.

Reizen met het openbaar vervoer in Colombia is een makkie, de grootste moeilijkheid is de grote afstand tussen de steden. Vertrouw niet op Google Maps om je de exacte tijd van de busrit te geven. Er zijn veel bergen en bouwwerken. Als u niet veel tijd hebt, kunt u altijd op het vliegtuig rekenen, dat in Colombia niet erg duur is, op voorwaarde dat u met een handbagage reist.

Als u, zoals Philippe, geen Engels of Spaans spreekt, en niet beschikt over het agentschap Anh-JB, kunt u ook naar Colombiakomen op een aangepaste reis

Geldautomaten in Salento

Er zijn verschillende geldautomaten in Salento, neem wat contant geld mee als u hier komt (vooral om de bussen te betalen) maar u kunt zonder problemen ter plaatse pinnen (kosten gelijk aan 1,7% van het opgenomen bedrag met een internationale kaart). Sommige restaurants aanvaarden kredietkaarten.

Om mee te nemen

Salento ligt in het hooggebergte (1850 m) en in de Cocora-vallei moet u wellicht tot 2860 m klimmen. Ik heb 4 dagen gereisd met 1 t-shirt en 1 trui van merinowol (elke dag douchen) en dat was genoeg.

Zelfs als je veel zweet in de Cocora Vallei, ruiken de t-shirts niet. Dus als je licht wilt reizen en het niet koud wilt hebben, raad ik je aan:

• een merino wollen t-shirt met korte mouwen
• een merinoswollen trui met lange mouwen
• een goedkope k-weg (het regent hier vaak)
• een wandelbroek en een luierbroek
• trailschoenen & 2 paar sokken
• een paraplu
• een paar oordopjes
• pyjama
• iets te eten

Begroting

• Taxi Bogota => Bogota luchthaven: 30 000COP (met de Cabify app)
• Vliegtuig Bogota => Pereira: 30€ (met Cabify app)
• Pereira => Pereira busterminal (bus 26): 2100COP
• Busstation Pereira => Salento : 8000COP/persoon
• Salento => bezoek aan een finca : 18000COP (bezoek + vervoer)
• Bus Salento => Medellin : 54 000COP
• Verblijf : 20€/nacht voor een tweepersoonskamer : El Zorzal (reservatie link), zeer dicht bij het busstation, 3 minuten wandelen van het stadscentrum, met een prachtig zicht op de bergen, zeer rustig, warm water, hangmatten in de tuin, stevig ontbijt
• Restaurant : reken 15 000COP tot 23 000COP voor het gerecht, en 6000COP voor het drankje. Wij bevelen het restaurant Antorchas ten zeerste aan, goedkoper en beter dan de andere.