Amérique,  Carnets de voyage,  Colombie,  TDM

Cocora vallei (Colombia) : 5u30 wandelen te midden van de waspalmen

Na het bezoek aan een koffieboerderij de vorige dag, vertrekken we vandaag naar de Cocora Vallei, 30 minuten per Jeep van Salento. Altijd in gezelschap van Philippe, JB’s vader.

Deel 1: ReisdagboekDeel
2: Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

We nemen een Jeep vanaf het centrale plein van het dorp. 8000COP/persoon rondrit. We zijn van plan om die van 8.30 uur te nemen, maar omdat die om 8.15 uur al vol is, vertrekt de auto meteen. Philippe en ik zitten naast de chauffeur, dus we hebben iets meer ruimte dan degenen die achterin zitten (of JB die de hele weg moet staan).

Door de vermoeidheid die ik de laatste tijd voel, laat mijn geheugen me in de steek en ben ik ervan overtuigd dat de rit maar maximaal 3 uur zal duren, ondanks de waarschuwingen van een man ter plaatse die het heeft over 6 uur lopen (of 3 uur rijden).

Dus in plaats van dat te doen (verwachting): 5,6km. Ik zei tegen Philippe dat ik niet van wandelen hield. En hij ook niet…

We deden dit (realiteit): 9,1km

Oeps!

We zullen later vernemen dat dit ook het pad is dat door de berggidsen wordt aanbevolen, en mensen betalen om dezelfde tocht te doen, met een gids.

Maar op dit moment, weten we het nog niet. We lopen vrolijk door de vallei en nemen een klein paadje naar rechts (typ Cabanas Truchas Cocora in op maps.me).

De Cocoravallei is bekend om zijn 2000 waspalmen, een beschermde soort die de trots van Colombia is. Zij zijn zelfs afgebeeld op het bankbiljet van 100 000COP. Zijn hout, hoe lang ook, kan niet voor de bouw worden gebruikt, en zijn vruchten kunnen alleen als voedsel dienen voor dieren… maar ze zijn mooi, zeer hoog (tot 60 m).

Een boer houdt ons tegen (Punto de Control Sendero El Porton op de kaart) en laat ons 3000COP/persoon betalen om zijn boerderij over te steken. Het is de prijs waard, want het pad is goed aangegeven, het is erg aangenaam.

Een uur later begint de lucht donkerder te worden, maar we zijn al in de jungle en moeten zo 5-6 bruggen oversteken. Zo klein dat er maar één persoon tegelijk mag.

Nadat we alle bruggen zijn overgestoken, neemt het hoogteverschil toe en met de hoogte doen we er 45 minuten over om 700m te overbruggen. Ik vervloek mezelf dat ik de verkeerde weg heb genomen. Als we omkeren, is de afdaling nog moeilijker dan de klim. We moeten doorgaan.

We besluiten niet naar het vogelreservaat van Acaime te gaan (want dat zou een extra wandeling van 30 minuten heen en terug betekenen), maar we slaan meteen linksaf om naar Finca la montaña te gaan.

We zien de Finca la montaña (met een mooie tuin en veel bloemen) van beneden, en voor ons is het net een paradijs. De naam Finca en het logo “café” op maps.me beloven ons een goede lunch, een warme koffie/thee na deze lange uren lopen. Omdat we werden achtergelaten voor een kleine ballade, namen we niets te eten en een heel klein flesje water. We zijn erg hongerig en dorstig!

gezichten vol hoop als ze de Finca zien

Wat een teleurstelling wanneer we vernemen dat er niet alleen niets te eten is (begrijpelijk), maar ook niets te drinken. Wacht, de tweede grote teleurstelling: als je de lus maakt en via een ander, meer toeristisch pad naar beneden gaat, is er een dikke 2 uur lang ook niets te eten/drinken.

Gelukkig hebben we nog wat water over, maar we hebben nog steeds niet geleerd om snacks in de tas te doen voor de trektochten. Philippe redt ons allemaal door wat chips en snoep te halen. Daarmee moesten we nog eens 2u30 wandelen, maar gelukkig op de weg naar beneden.

Finca la montaña

We doorkruisen een klein dennenbos (prachtig) om het eerste uitzichtpunt te bereiken… volledig bedekt door wolken.

We beredeneren ons door te zeggen dat dit deel toch al sinds vanmorgen door wolken is bedekt, en dat we later een beter uitzicht zullen hebben.

We vliegen met onze drone midden in het bos en tegen alle verwachtingen in verliest onze drone plotseling hoogte, wordt onbestuurbaar en stort neer in de bomen.

Een heel aardige Engelse toerist gaat de jungle in en vindt hem voor ons. Maar helaas, een van de 4 motoren is buiten werking en hij is zeker dood. We kunnen het tenminste terugbrengen en in de vuilnisbak gooien, in plaats van het zo achter te laten in het bos.

Het gezang van de vogels troost ons een beetje, en op een gegeven moment zagen we een dozijn van hen, zingend en vliegend boven ons, het was ongelooflijk! We zagen een bijzondere vogel met een lange staart, met vleugels die lijken op een vliegende eekhoorn.

We betalen nog steeds een entreeprijs voor de 2e boerderij (4000COP/persoon) die we oversteken. Toen realiseerde ik me mijn fout, ik wilde het pad volgen dat op de kaart was aangegeven, maar in plaats daarvan volgde ik de blauwe rivier naar rechts. Oeps.

Het valt wel mee, we gaan nu alleen maar bergafwaarts, en de landschappen worden steeds spectaculairder. Het is geweldig om een lange reis met het beste te beëindigen.

2e wachttoren

3e wachttoren

Dit uitzichtpunt is mijn favoriet omdat je heel dicht bij de palmbomen bent en je ze kunt aanraken. Ze zijn ook talrijker. We hebben in meer een zicht met 270°C op de vallei.

Ik denk dat als je niet wilt lopen, je tenminste zover moet komen voor je omkeert.

Bos van waspalmen

We dalen af naar het dorp en volgen het rode pad op de kaart om ons in het palmbos te bevinden. De landschappen zijn buitengewoon, het is zeker het hoogtepunt van onze trektocht.

Andere toeristen, die slimmer zijn, kiezen voor een rit te paard (tussen 2 en 3 uur). Er moet ten minste 20.000 COP/uur worden geteld.

We zijn uitgehongerd en zijn erg blij als de serveerster ons een in knoflooksaus gedompelde forel serveert. Het is niet zo lekker als de forel die we in Salento hadden, maar we zijn zo hongerig en moe dat we het heerlijk vinden. Zelfs ik heb mijn bord leeg.

We stappen op een Jeep met zitplaatsen en maken de tocht met een Italiaans stel dat nog meer heeft gelopen dan wij (de dapperen gingen helemaal naar Acaime).

Gelukkig hebben we veel gemeen: de man is een polyglot, en zijn vrouw, een ontwikkelaar, heeft ook een reisblog. Het gesprek wordt plots technisch, tussen crawlers, SEO, affiliatie, digitaal nomadisme voor/tegen… De 30 minuten reizen gaan supersnel voorbij.

Als je liever video’s ziet, hier is de link naar onze vlog

Deel 2: Praktische tips

De routes, prijzen en praktische adviezen voor de Cocora Vallei worden in dit artikelgedetailleerd beschreven

Vind onze reisagenda in Salento, vervoer van/naar Salento en al onze reisagenda’s & praktische gidsen in Colombia hier

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *