Amérique,  Carnets de voyage,  Nicaragua,  TDM

Rondleiding : Ayopo-meer, Pueblos Blancos & de actieve vulkaan Masaya (Nicaragua)

Vandaag hebben we een afspraak met David, een Nicaraguaanse gids die door Lauriane sterk is aanbevolen om de omgeving van Granada & Masaya te bezoeken. We hielden van elke minuut die we met hem doorbrachten. Ik zal je meer vertellen over ons kleine avontuur.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Paradiso Hotel bij de Lagune van Apoyo

David haalt ons rond 8:45 op in een 4×4 om ons naar de lagune van Apoyo te brengen. Dit is de enige lagune in de omgeving waar het water zuiver is en u zonder angst kunt zwemmen. De andere (in Masaya en Managua) zijn erg vervuild.

We stoppen bij Paradiso Hostel (Booking link), zo’n rustige plek bij de lagune, ook perfect voor digitale nomaden. Natuurlijk, we krijgen niet veel 3G en internet is alleen beschikbaar bij de receptie (zie foto hieronder), maar de snelheid is goed (9,5Mbps down, 10,2Mbps up). Er zijn pendeldiensten van het hostel naar Granada (voor 3$ per enkele reis, aarzel niet om contact met hen op te nemen als je daarheen wilt gaan).

Ze bieden ook Spaanse lessen aan. Vergeleken met de prijzen in Granada is het $100 per week meer, maar de omgeving is mooier.

Voor dagjesmensen zoals wij, kost de toegang tot de douche, ligbedden en een gratis drankje (thee of koffie) $5/persoon (inbegrepen in de tour met David). Koude drankjes zijn ook verkrijgbaar, voor $1 of $2.

Vandaag is het nogal winderig, waardoor er wat golven op de lagune staan. Blijkbaar is dit zeer zeldzaam – gewoonlijk is het water super kalm en lijkt het op een reusachtig glas water, de planten weerkaatsen op het water enz. Dat zal vandaag niet het geval zijn. De lagune is ontstaan door de explosie van een krater, en is 7 km in doorsnee. Er is weinig bebouwing rond de lagune, die nu een natuurreservaat is.

We zijn tegen het licht, de foto’s doen geen recht aan deze prachtige plek. De lagune heeft de vorm van een kegel, dus hoe verder we gaan, hoe dieper het is. Het water is doorzichtig, maar het “zand” is eerder zwart en bezaaid met kiezels, zodat we een beetje turquoise kleur zien, maar niet te veel.

Uitzichtpunt op het meer

Wat ik leuk vind als we de tour met een lokale gids doen, is dat hij altijd geheime hoekjes weet, zoals deze, aan de kant van de weg. Dus, dit uitzichtpunt, mooier dan het officiële, tussen twee huizen… biedt ons een ongelooflijk uitzicht op de lagune van Apoyo. We zien al van ver, aan de linkerkant (je ziet het vast niet op de foto), het grote meer van Nicaragua, dat 10% van de oppervlakte van het land beslaat. Toen we het voor het eerst zagen, dachten we dat het de oceaan was ahahha zo groot is het.

Rechts ziet u de Mombacho vulkaan (die u ook vanuit Granada kunt zien), nog steeds actief, met enkele fumarolen die naar buiten komen. Op de top van deze vulkaan bevindt zich een tropisch woud, met een echt ecosysteem. De beklimming is mogelijk (David is trouwens gespecialiseerd in het beklimmen van vulkanen als je geïnteresseerd bent), je kunt luiaards zien enz. Het gevaar zou komen van een mier die paraponera of kogelmier wordt genoemd, omdat de angel van deze enorme mier evenveel pijn doet als wanneer je wordt neergeschoten.

Mirador de Caratina

Dit is het officiële uitkijkpunt in het dorp Caratina. Het is erg mooi, maar ik hou ook van het uitzichtpunt tussen twee huizen. Het uitzicht is hier nog helderder en je kunt het grote meer op de achtergrond veel beter zien, en hoe groen, groen, groen Nicaragua is. Wij komen ook net uit het regenseizoen, maar het is waar dat er niet veel mensen zijn, niet veel landbouw, en er zijn veel bomen.

San Juan de Oriente

We bezoeken nog een pueblo blanco (wit dorp) dat alleen de naam “blanco” draagt. Het zijn eerder artisanale dorpen. Elk dorp is gespecialiseerd in een ambacht, sommigen verkopen planten (Catarina), anderen aardewerk (San Juan de Oriente), houten meubels, hangmatten… ze zijn echt getalenteerd in dit gebied. San Juan de Oriente is zeer bekend voor zijn aardewerk en levert overal in Nicaragua. Wanneer er een cruise in Nicaragua stopt, zijn er verkopers die hier producten komen oppikken om ze rechtstreeks in de haven aan de toeristen te verkopen.

een bordenwarmer

Ik hou echt van de stijl en de kleur, het is heel anders dan alles wat ik in Vietnam of Marokko heb gezien. De kleuren zijn afkomstig van natuurlijke producten (houtskool, bloemen, planten…), de motieven geïnspireerd op de emblematische dieren van de streek (vogels, schildpadden)

JB krijgt een privé pottenbak les en faalt jammerlijk. Op een gegeven moment glijdt het stuk klei helemaal uit zijn hand en landt 30 cm verderop. David en ik krijgen regelmatig stukjes klei ahahaha. Maar goed dat hij dit baantje niet gekozen heeft om van te leven 🙂

De ambachtsman legt ons uit dat het tussen de bestelling en de levering minstens een maand duurt, de tijd dat alles droogt. Er zijn altijd wat verliezen tijdens het “koken” dus maken ze altijd een beetje meer, voor het geval dat… om de bestelling te kunnen honoreren.

De stad Masaya

De stad Masaya is een stad van volksfeesten. Tijdens de laatste 3 maanden van het jaar wordt er non-stop gefeest, en dat trekt veel lokale en buitenlandse toeristen aan. Vandaag stoppen we bij een restaurant om de beroemde Baho te proeven, een typische feestmaaltijd van Masaya.

Deze enorme pot staat al sinds 4 uur ’s morgens te pruttelen en de ingrediënten zijn in een precieze volgorde gestapeld: er zijn 2 soorten bakbananen, vlees, maniok, ui…. er zijn slechts twee keuzes: vlees met vet(con gordo), of zonder vet(sin gordo). De ingemaakte kool wordt er bovenop gedaan. Ik kies voor vlees met vet en het is te lekker! Het is moeilijk om het gerecht op te eten, tenzij je heel erge honger hebt.

We bestellen ook een tiste, op aanraden van David, het is een drankje gemaakt van tarwe, cacao (niet dezelfde smaak als chocolade), en maïs. De drank wordt geserveerd in dit grappige glas, dat in feite een gedroogde vrucht is(jicaro). De lunch is niet bij de prijs inbegrepen, dus betalen we 140 cordobas/persoon, inclusief fooi. Wij raden u aan de Baho te proberen wanneer u in Masaya bent in het Baho Vilmarestaurant

Het restaurant verkoopt ook veel zoetigheden, die 80% (of meer) suiker moeten bevatten ahaha.

We gaan verder naar het centrale plein – dat een mooie kerk en een park heeft. Vorig jaar, toen de rellen plaatsvonden, was het bijzonder hevig in Masaya, en op dit zeer centrale plein. Maar nu, is het zo stil dat het lijkt alsof er niets gebeurd is.

We gaan verder naar de Artisanale Markt, waar u handwerk uit het hele land kunt kopen. De plaats zelf is leuk, er zijn vaak concerten, de verkopers zijn super aardig, helemaal niet opdringerig.

Ik hou van deze mooie veren, verschillende maten, het is prachtig! Zij tekenen vaak de emblematische vogel van Nicaragua (maar de veer is niet van deze vogel afkomstig).

Hangmatten zijn niet alleen voor toeristen, Nicaraguanen hebben ze ook thuis. In feite vindt u ze in bijna elk hotel in Granada, het is zo comfortabel!

Masaya is erg lokaal en aardig, maar heeft minder charme dan Granada. Bovendien kun je vanuit Masaya geen enkele vulkaan zien (hoewel je naast 2 vulkanen zit), terwijl je in Granada de Mombacho kunt zien vanaf het centrale plein. Hehe, daarom heb ik er na dit bezoek geen spijt van dat ik Masaya niet als uitvalsbasis heb gekozen de afgelopen weken.

Fort El Coyotepe

We nemen de auto om naar de top van een heuvel te gaan, waar El Coyotepe Fortress is. We passeren veel lokale bewoners die hijgend en zwetend naar boven lopen. Er zijn ergere plaatsen om te sporten, moet ik toegeven. Hier, zijn we bijna in het bos, het is echt mooi.

Deze plek, met een prachtig uitzicht op de omgeving, werd helaas gebruikt als gevangenis. Elke cel had heel weinig licht en de gevangenen zaten opeengepakt op de vloer en deden hun wassingen in een klein, smerig hoekje. Er zijn 2 verdiepingen, vol met graffiti en vleermuizen, en je moet de bewaker vragen om de deur voor je te openen. Hij is ook een gids indien nodig. Hoe dan ook, ik vind het interieur helemaal niet mooi, maar het uitzicht is geweldig. Het is een plek geworden voor een afspraakje, ondanks zijn griezeligheid.

We observeren de Masaya vulkaan vanuit de verte en pas na 15 minuten vind ik het vreemd dat er nog steeds een wolk boven hangt. Het is geen “wolk”, het zijn fumarolen gemengd met waterdamp.

Als je een time-lapse video maakt, kun je zien dat de wolk uit de vulkaan komt.

Het is vreemd om in een landte zijn waar er actieve vulkanen in de buurt van de stad zijn en dat hetniemand verbaastomdat het altijd zo is geweest 😀 Maar in mijn hoofd, als ik verschillende vulkanen op een rij zie, 3 actieve, waarvan je de lava met het blote oog kunt zien (van dichtbij is hij in 30 jaar 13 keer wakker geworden, en spuwt hij hier en daar zachtjes een beetje as), zegt een klein bezorgd stemmetje me dat we ons misschien een beetje zorgen moeten maken… “Vertel me nog eens waarom ik hier ben?” 😀

Hoe dan ook, aan de kant van de Stille Oceaan ligt heel Amerika op de rand van de tektonische platen, wat regelmatig aardbevingen en veel vulkanen veroorzaakt.

Van hieruit kunnen we de hele stad Masaya zien, die heel groen is in vergelijking met wat we ons konden voorstellen. De hoofdstad Managua, die ons niet erg beviel, is ook erg groen, zelfs groener dan Masaya en Granada samen. We vragen ons zelfs af of de Amazone niet vlak naast de deur ligt… We kunnen de schade van de laatste uitbarsting van de Masaya vulkaan (lang geleden) wel raden, er zijn gebieden die volledig zijn ingestort, het lijkt erop dat de lava naar het meer is gestroomd, waardoor het waterpeil is gestegen. Er zijn sporen van deze uitbarsting tot in Managua. Er zijn veel lavatunnels rond de vulkaan (die je niet meer kunt bezoeken, maar als je wilt zien hoe een lavatunnel eruit ziet, hebben we er een in Zuid-Korea bezocht).

Ik hoop dat je de perfect gevormde vulkaan, zoals Mount Fuji in de verte kunt zien. Het is nog steeds erg actief, maar het is te mooi !

Actieve vulkaan Masaya of de “Lava Tour

Als u door de deur van een reisbureau in de omgeving loopt, zullen ze u een “lavatour” verkopen die bestaat uit het gaan kijken naar de lava in een krater van de Masaya vulkaan. Er zijn verschillende kraters, maar slechts één is actief, en de Masaya vulkaan is een van de 5 vulkanen ter wereld, waar u permanent lava kunt zien. In tegenstelling tot anderen die af en toe wakker worden.

Wat een geluk! En het moet een van de meest toegankelijke actieve vulkanen in Amerika zijn , zonder trekking, wandelen of wat dan ook.

Betaal gewoon $10 per persoon (voor de entree) en rijd erheen. Simpel. De lava is ook overdag te zien, maar ’s nachts is het nog indrukwekkender.

David neemt ons eerst mee naar het museum, waar hij uitleg geeft over de krater die we gaan bekijken (Santiago), en de algemene structuur van de plaats. Vroeger was het mogelijk om bijna helemaal rond de krater te gaan, de vleermuizen uit een grot te zien komen en een lavatunnel in te gaan, maar dit is nu niet meer mogelijk 🙁 vanwege veiligheidsproblemen. In 2015 werd de minikrater binnen de grote krater iets vergroot, zodat je de lava nu nog beter kunt zien. Vorig jaar heeft een team van National Geographic de binnenkant van de krater bekeken en een documentaire gemaakt (te zien op YouTube).

De Masaya vulkaan is in 30 jaar tijd 13 keer ontwaakt!! en werd door de conquistadores “de deur van de hel” genoemd, zij geloofden dat de vulkaan gevuld was met goud en vuur, rechtstreeks komend uit de hel. Een priester probeerde het uit te drijven met een kruis, maar zelfs het kruis bood geen weerstand. Nu staat er een ander (enorm) kruis naast een van de kraters.

De nacht is gevallen, we kunnen naar de lava gaan kijken. De druk is plotseling opgevoerd. Het is geen angst maar opwinding. Ik ga voor de eerste keer in mijn leven lava met mijn eigen ogen zien, ohlala! David rijdt de parkeerplaats op en legt uit dat de veiligheidsinstructies zijn om in de richting van de start te parkeren, voor het geval de vulkaan plotseling gek wordt. Als het regent, is het verboden hier te komen – omdat een familie die zich kwam verzamelen, omdat hun zoon in de vulkaan zelfmoord had gepleegd, door de bliksem is getroffen. Dubbele straf…

Voor de crisis waren er veel toeristen en moest je in de rij staan om er te komen, elke toerist kon maar 10 minuten blijven. Maar nu is er bijna niemand en kun je zo lang blijven als je wilt. De wind waait bijna altijd in tegengestelde richting, zodatje nauwelijks iets voelt, nauwelijks iets hoort en zelfs de warmte niet voelt. Ik denk dat we ongeveer 200 meter van de krater zijn? De fumarolen maken het echter onmogelijk om de hele krater te zien. De beste plaats is 2m rechts van de metalen paal.

Op een gegeven moment wordt de lava een beetje boos en ontstaan er kleine belletjes die “plouc” maken. Op de wanden van het platform zijn sporen van kiezelzuur te zien, in de vorm van filamenten, zo dun als een haar. Zelfs als we geen last hebben van de rook, zijn er waarschijnlijk giftige gassen in de lucht.

Om u een beetje de hele vulkaan te laten zien, neem ik een screenshot van de video die door National Geographic is gemaakt. Er is een soort van vaste lava gewelf dat op de vloeibare lava valt. Het is dit gewelf dat ons verhindert de ronde vorm van de krater te zien.

En hier is het platform vanwaar we naar de lava kijken, je ziet (pro-foto genomen overdag), we zijn ook niet al te ver. Ik verwachtte serieus dat het zou schudden, dat het heet zou zijn, maar uiteindelijk was het te gemakkelijk voor een actieve vulkaan. Ik ben echt onder de indruk.

David brengt ons terug naar het hotel in Granada. Kijk eens naar deze onberispelijke weg van de ingang van het complex naar de vulkaan, het rechtvaardigt de 10$ toegangsprijs. Overdag kunt u tot aan de vulkaan lopen, maar ’s nachts niet (normaal!). Overdag is de toegang ook goedkoper (500 cordobas voor toeristen, 100 voor de plaatselijke bevolking) – tot 17.00 uur.

Deel 2: Praktische tips

We betaalden 60$/persoon, entrees, tickets inbegrepen (lunch niet inbegrepen). Het is echt de moeite waard, want als we dit allemaal zelf hadden gedaan, dan hadden we niet alleen te veel geworsteld met shuttles, colectivos, tuk-tuk…, minder dingen gezien, maar bovendien hadden we bijna hetzelfde betaald: ongeveer 50$/persoon (het bezoek aan de Masaya vulkaan ’s nachts is moeilijk te doen met het openbaar vervoer. Vanuit Granada is het minimaal 18$/persoon in shuttle + 10$ voor de entree + de andere toegangen, shuttles, colectives, taxi’s etc.). U kunt net zo goed kiezen voor een aardige, lokale en goed geïnformeerde privégids.

Mijn mening over onze gids David

Ik heb echt genoten van mijn dag met David. Lauriane heeft hem mij ten zeerste aanbevolen, maar ik ben nog meer verrast door de kwaliteit van zijn service.

Wij zijn meestal niet het type dat betaalt voor een rondleiding, maar hier overtreft David al onze verwachtingen. Met zijn onberispelijk Frans (met een beetje Belgisch accent omdat hij er een jaar heeft doorgebracht) geeft hij de perfecte dosis informatie – zowel over de plaats van het bezoek, maar ook over het land in het algemeen. Je voelt dat hij zijn land uit het hoofd kent, de geschiedenis kent, en overal naartoe gereisd heeft. Ook al kende ik het programma van tevoren, toch waren er een paar verrassingsstops en kleine accenten die het verschil maakten.

Aarzel niet om contact met hem op te nemen. Aangezien hij in Managua is gevestigd, waar toeristisch gezien niet veel gebeurt, is hij gewend om zijn klanten in heel Nicaragua te ontmoeten. Zelfs als u in Leon, Granada, Masaya of San Juan del Sur bent, aarzel dan niet om contact met hem op te nemen voor een rondleiding in uw omgeving. Hij kan ook tours organiseren van A tot Z, of een specifieke dagtour zoals de onze. Of je nu 1 bent, of 25.

Hier is zijn contactinformatie:

David Arroliga, Franstalige gids in Nicaragua, specialist in vulkanen en gemeenschapstoerisme :
Whatsapp : +505 8805 7304Facebook
: https://www.facebook.com/DEASfotoyturismo/
Persoonlijke website : http://picpanzee.com/deas_t_y_f


Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *