Omdat ik door mijn bergziekte in San Pedro de Atacama niet in actie ben gekomen, moet ik een nieuwe route uitstippelen om een te snelle klim te vermijden. We besluiten af te zien van het idee om 3 dagen per jeep naar Uyuni te gaan. In plaats daarvan bezoeken we de zoutwoestijn gedurende één dag vanuit Uyuni. De reis van San Pedro naar Uyuni wordt per klassieke bus afgelegd.
Dit is ook het goede plan van andere jonge Chilenen die we zullen ontmoeten in de bus die ons naar Bolivia brengt. Sommigen hebben nog nooit gehoord van de 3-daagse jeep tour vanuit San Pedro de Atacama.
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

San Pedro de Atacama -> Uyuni met de bus: het goede lokale plan

De reis van San Pedro de Atacama naar Calama duurt slechts 1h30, het is een beetje verontrustend omdat we nu gewend zijn aan lange afstanden, ik heb nauwelijks tijd om een dutje te doen. We hebben een klein probleempje met de busterminals, we worden afgezet bij een terminal die veel verder ligt dan de terminal die we hadden gevonden. De stad heeft niets charmants, maar ik zie enkele Chinese restaurants, het zal mijn laatste kans zijn om Aziatisch te eten voor een zeer lange tijd!
We vragen informatie over de bus van morgen naar Uyuni maar de receptioniste van het hotel heeft geen idee waar we het over hebben. De schoonmaakster van het hotel, afkomstig uit Uyuni, schiet ons te hulp door om 4.30 uur de bus Cruz del Norte voor te stellen.
We blijven bij ons oorspronkelijke plan: naar de terminal vanAtacama 2000 in de straat van Antofagasta gaan, waar om 8 uur een bus vertrekt, want 4.30 uur is te vroeg voor ons. We hebben veel geluk, want er zijn nog maar 5 plaatsen vrij!
Opmerking: blijkbaar vertrekt diezelfde bus nu om 6 uur ’s ochtends (vraag maar rond!)

Een heel mooie reis

Wat ik leuk vind aan deze reis is dat de weg aan de Chileense kant vrij goed is. We klimmen langzaam naar 3500m hoogte, zodat iedereen goed kan acclimatiseren. Soms rijden we tussen twee enorme zandduinen, of tussen twee vulkanen, de landschappen zijn prachtig. We zijn nog nooit zo “in the middle of nowhere” geweest. Er is alleen een weg, en niets in de buurt. Het is magisch om zo midden in de woestijn besneeuwde toppen te zien. JB zag ook een meertje waar honderden lama’s aan het drinken waren (ik niet want ik sliep).



Uiteindelijk komen we aan bij de Chileense grens, de laatste “plasstop” voor Bolivia (er zijn toiletten in Chileense bussen, maar niet in Boliviaanse).
Zodra de formaliteiten zijn afgehandeld, gaat de bus 10 meter verder om voor een andere bus te stoppen Exp 11 de Julio. We kunnen in Bolivia niet met een Chileense bus reizen, we moeten overstappen. Degenen die de andere kant op gaan hebben hun spullen al uitgeladen, wij zoeken onze bagage en zetten die in de Boliviaanse bus. Iedereen haast zich dus haast ik me ook (het is het schaap effect, wat wil je).
Aan de Boliviaanse grens, waar de politieman veel meer geïnteresseerd is in mijn afkomst dan in mijn Franse paspoort (het lijkt zo onwaarschijnlijk dat ik Frans ben dat hij me vraagt waar mijn vader geboren is), moeten we een klein formuliertje invullen en worden we beloond met een mooi stempel dat ons toestemming geeft 30 dagen te blijven. Wat Chili betreft, is er een uitreisdocument dat je moet bewaren en tonen wanneer je Bolivia verlaat.
Zuurstof is schaars en ademhalingsmoeilijkheden beginnen, zonder onaangenaam te zijn zoals in San Pedro. De geringste inspanning vergt veel energie, we proberen te drinken zelfs als we geen dorst hebben. De weg wordt onregelmatiger, zonder al te onaangenaam te zijn.

Uyuni

We komen in een andere wereld, een andere cultuur, met mensen met matte huiden, met zeer kleurrijke geplooide jurken maat XL en een bolhoed op het hoofd. Het is 4 uur ’s middags en het is nog steeds warm, maar iedereen heeft een trui aan en bedekt zich van top tot teen.
Zodra ik aankom, zie ik meteen kleine abrikozen die me doen denken aan die in Vietnam. De verkoopster geeft me een enorme tas voor slechts 10$B (1,3€). Het is goed om zulke redelijke prijzen te hebben, dank u ! Dat is eens wat anders dan Argentinië en Chili! Op onze koopkracht hehe!

Inchecken in het hotel: 250$B/nacht, het is erg duur maar het is de prijs op dit moment. We besluiten 3 nachten te blijven, 2 om te acclimatiseren (we zijn buiten adem, vooral met onze bagage) en een dag om de salar van Uyunite bezoeken.
Zoals gewoonlijk moeten we geld afhalen (ook al hebben we voor de zekerheid wat geld gewisseld in Santiago…). We gaan langs de banken met een Australiër die moeite heeft om geld op te nemen zoals wij, tot we Banco Unión vinden. Verrassing: 0 opnamekosten! Wij kunnen zoveel opnemen als wij nodig hebben, zonder enige limiet zoals in Argentinië en Chili!
De stad is niet erg mooi maar slenteren door de straten (langzaam want je raakt snel buiten adem) is erg gaaf. Iedereen raadt ons aan om niet langer dan een dag in Uyuni te blijven, maar we vinden deze stad erg leuk. Zodra we de hoofdstraat verlaten, staan er veel half afgebouwde huizen, er is niemand, alleen de woestijn.
We zien een rij stoelen, genummerd van 1 tot 150, voor een gebouw. Sommige mensen zitten er de hele dag op, we zullen later vernemen dat zij het hele weekend voor de school in de rij staan om hun kinderen aanstaande maandag op school te kunnen inschrijven. Auw! Het lijkt Vietnam wel.
We ontdekken met hebzucht de markt op de hoek, verrassend schoon, met kraampjes met fruit, slagerij (we zien zelfs een kop van een uitgesneden lama, maar lachend arhgg) en van bui bui.
Zie je hoe ik me inpas? 🙂 Het is superheet buiten, maar ik bedek mezelf zoals de Bolivianen.

De eerste proeven zijn overtuigend: het lama-vlees (rechts) is zeer goed. En de pimente de pollo (links) is ook erg lekker. 13$B/schotel. S Avonds nemen we genoegen met een portie gestoofde kip met rijst en frieten (15$B per stuk).

Overal op straat vinden we kraampjes met geperste sappen, smoothies, zelfgemaakt ijs… de prijzen zijn erg laag (5$B voor de meesten, dat is 0,7€), ze proberen ons helemaal niet af te zetten (we hebben de lokale bevolking geobserveerd voor we naar de prijs vroegen), wat erg aangenaam is. We worden zelden aangestaard door de lokale bevolking (het kan ze eigenlijk niet schelen, we hebben een aantal reacties gehad dat Bolivianen niet erg nieuwsgierig zijn naar toeristen, ze kunnen erg koud zijn). Dat is prima voor ons! Dus, als iemand te geïnteresseerd is in ons, merken we dat meteen en blijven we waakzaam. Niemand is geïnteresseerd in JB, maar ik heb al een hoop vragen over mijn afkomst. Aangezien het Boliviaanse Spaans langzamer en begrijpelijker is, maak ik van de gelegenheid gebruik om een beetje met de plaatselijke bevolking te praten.
Voorlopig voelen we ons niet onveilig, maar we maken gebruik van onze 3 dagen in Uyuni om mensen te observeren, ons wat meer in de massa te mengen, en enkele basisregels in praktijk te brengen om onze spullen te beschermen (het geld verdelen, een fotokopie maken met een stempel van het paspoort voor het geval we valse politieagenten tegenkomen, enz.)
Na een nacht in Uyuni zijn we minder buiten adem dan de dag ervoor, maar we moeten nog steeds langzaam de trappen op en langzaam lopen. JB koopt een SIM-kaart bij Tigo (10$B). Voor de activering van de kaart is het nummer van de nationale identiteitskaart vereist. De verkoper, te aardig, zet de zijne en helpt ons om het krediet op te laden. Wij raden u aan ten minste 25$B herlaadbeurt te kopen, wat overeenkomt met één week internet met 1GB data.

Helaas misten we de Dakar met 5 dagen. Tegelijkertijd zouden we waarschijnlijk geen onderdak hebben gevonden als we er op het juiste moment waren geweest. BTW, het standbeeld naast JB is gemaakt van zout.
Een kleine rondleiding door de agentschappen later, en hier zijn we dan met twee tickets voor de eendaagse tour naar de Salar de Uyuni de volgende dag (ik zal er een apart artikel aan wijden). Het agentschap waarschuwt ons dat de toegang tot het isla quelque chose niet mogelijk is omdat de zoutwoestijn overstroomd is, maar dat betekent dat we meer tijd zullen hebben om foto’s te nemen door met het perspectief te spelen. Ik moet toegeven dat het eiland mij niet interesseert, ik ben met opzet naar de Salar de Uyuni gekomen om dit “grootste spiegel ter wereld” effect te zien, dat je alleen kunt zien als de woestijn overstroomd is. Ik kan je net zo goed vertellen dat ik SUPER VER HEUGD ben !
We gaan ook naar de busterminal om de vertrektijden van de bussen naar Potosí te noteren.
Het artikel over de overstroomde salar van Uyuni staat hier!

Deel 2: Praktische tips

Begroting

• Bus:
  • San Pedro -> Calama : 4000$CH/persoon, 1u30
  • Calama -> Uyuni : 15000$CH/persoon, 8u – reken 25$B voor het geval er aan de Boliviaanse grens om een “fooi” wordt gevraagd
• Hotel: 250$B/nacht, privékamer voor 2 in Hostal Cordillo Liliana met ontbijt (speciaal tarief om een of andere reden – normaal kost het maar 140$B)
• Wasgoed: 15$B/kilo
• Voedsel:
  • 13$B/maaltijd/persoon
  • tussen 6 en 8 $B / 2L fles water (drink geen leidingwater, poets uw tanden met mineraalwater)
  • 5$B/smoothie of geperst sap
  • tussen 5$B-7$B voor een ijsje
• Andere:
  • 1$B/fotokopie
  • 5$B voor 1u verbinding in het cybercafé (indien uw hotel geen Wifi heeft)
  • 10$B de SIM kaart. 25$B voor 1G te gebruiken in een week (bij Tigo, Entel heeft een betere netwerkdekking)

Tips

• Bus Chili -> Bolivia
  • Wij namen de Atacama 2000 bus, zoals aangegeven aan het begin van het artikel, vanuit Calama.
  • Het is mogelijk om rechtstreeks van San Pedro de Atacama naar Uyuni te vertrekken met de bus zonder in Calama te slapen, maar dan moet je wel vroeg opstaan (4 uur ’s morgens). Neem contact op met Cruz del Norte voor meer informatie
  • Frontera in Calama bedient ook Uyuni, hun kantoor is vlak naastAtacama 2000
  • Ik weet dat op het internet staat dat de bus van Calama naar Uyuni maar 3 keer per week vertrekt, maar in januari 2017 vertrekken er toch elke dag bussen vanuit Calama
• Bus in Bolivia: Er werden ons twee betrouwbare en comfortabele maatschappijen aangeraden vanuit Uyuni (naar Sucre, Potosi of La Paz): Emperador en 11 de Julio
• Op zondag is er een hele leuke markt in de hoofdstraat, je kunt er goedkoop eten kopen, het ruikt er heerlijk.
• Eten: vermijd de voetgangersstraat boven de kerk, het is er erg toeristisch. Ga een eindje weg en eet voor 3 keer niks op de centrale markt.
• Zoals overal in Zuid-Amerika, gooien we ons toiletpapier in de vuilnisbak en niet direct in het toilet
• Kraanwater is niet veilig om te drinken. Het is zelfs aanbevolen om je tanden te poetsen met mineraalwater
• Als u ooit problemen hebt om geld op te nemen, kies dan Spaans als taal in het menu van de geldautomaat.