San Andrés (Colombia): het bewijs dat het paradijs bestaat

Voor mijn negende verjaardag gingen we naar San Andrés, een Caribisch eiland ver weg van Colombia, maar nog steeds deel van Colombia. Het staat op hetzelfde niveau als Nicaragua.

We zagen het door te kijken naar de vliegreizen vanuit Medellin. De weersvoorspelling is regen tijdens onze 4 dagen escapade (het is midden september), maar we duimen voor wat zonneschijn. Deze reis was volledig gepland door JB (bedankt!)

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Medellin => San Andrés met het vliegtuig

Voordat we het vliegtuig ingaan, wordt ons gevraagd een toeristenkaart te kopen. Slechte verrassing! We wisten niet dat we moesten betalen om het eiland te betreden. Gelukkig kan de kaart worden gekocht op het moment van instappen en kunnen we betalen met een creditcard (112 500 COP per persoon).

De reis van Medellin naar San Andrés duurt 1u47mn (98€ retour met LATAM). Tickets zijn goedkoper als je vliegt vanaf Cartagena (54€ retour met LATAM). Ondanks de ligging van het eiland, blijven we in dezelfde tijdzone als Colombia

Ik word aan de linkerkant geplaatst, naast het raam en als ik San Andrés nader, zie ik met open mond twee kleine eilandjes omgeven door een koraalrif, het is prachtig! Dit zijn de Corn Islands die bij Nicaragua horen. In tegenstelling tot San Andrés zijn deze eilanden moeilijker bereikbaar (zeer duur vliegtuig, of een boot van 6u30 waarbij de helft van de passagiers tijdens de reis ziek wordt).

Dag 1 : het eiland ontdekken

Scooter verhuur

JB heeft vooraf een scooterverhuurbedrijf met onklopbare tarieven (200 000 COP voor 72h). Hij neemt contact met hem op via Whatsapp, en de scooter wordt direct op het vliegveld afgeleverd. Wel, met zo’n kleine scooter, is het niet mogelijk om 2 grote rugzakken te hebben. Gelukkig komen we met twee kleine tassen tussen 10L en 15L, de eerste past heel goed in de kofferbak, en de tweede tussen JB’s benen.

Wij behoren tot de zeldzame toeristen (niet Colombianen) die voor de scooter kiezen. De meesten huren dit soort auto’s (met benzine), voor 2 tot 6 personen. Er moet ongeveer 200.000COP per dag geteld worden.

Uitzicht vanuit het hotel

We gaan eerst naar het hotel om onze spullen af te geven en ons om te kleden. Het hotel ligt op de 3e verdieping en we zien voor de 1e keerde beroemde “oceaan van 7 kleuren”. Ons hotel, superschoon, vol licht, ligt in het centrum van de stad, maar ver van de hotels voor toeristen, in een rustige straat. Het is wel nodig om een scooter te hebben want te voet is het ver van alles.

Rondleiding over het eiland

Het stadscentrum

Een van de favoriete bezigheden van toeristen in San Andrés is winkelen in het centrum. U vindt er tal van belastingvrije winkels (parfums, elektronica, koffers…)

Playa Zarpada

We zijn uitgehongerd en kiezen het op één na meest toeristische plekje van het eiland om te lunchen. Het is Playa Zarpada.

Het is echt moeilijk om de toegang tot het strand te vinden. Alles is geprivatiseerd. We besluiten te kiezen voor de makkelijke en toeristische oplossing: gratis parkeren bij het restaurant Aqua Beach Club en daar lunchen. Ik raad u de Arroz Thai aan, rijst gesauteerd met zeevruchten, erg goed en consistent. Reken 35000COP minimum per schotel + 9000COP/drank + 10% fooi. We zijn op een eiland, herinner ik je. Kredietkaart aanvaard.

Wat is er zo speciaal aan dit strand? Vanaf Playa Zarpada kunt u langs een zandbank lopen (en een stukje zwemmen) naar het piepkleine eilandje Rocky Kay, om te snorkelen. Het “pad” is beveiligd door een lijn van boeien. Zeer goede zwemmers kunnen naar het wrak ernaast zwemmen.

Opmerking: de lucht wordt donkerder, vandaar de trieste kleuren op de foto’s, maar bij goed weer is het deel bij het eilandje helemaal blauw, het is erg mooi.

Dit strand is niet mijn favoriet, het zit vol algen en ruikt niet als een roos. Het water blijft echter zeer schoon, doorzichtig, op sommige plaatsen zelfs superblauw… we zullen er een andere keer terugkeren.

We besluiten een complete rondrit over het eiland te maken en zien onderweg een heel beroemd bar/restaurant aan het strand. Het werd beroemd omdat de eigenaar de hele dag naar Bob Marley luistert.

Dit soort strand ligt altijd op de route en is erg populair bij toeristen. Omdat de rotsen een natuurlijk zwembad vormen, waar kinderen rustig kunnen zitten en genieten van het strand, kijkend naar grote golven aan de andere kant.

Hoe meer je rijdt, hoe meer je kokospalmen ziet, bomen, heuvels..

Aan de oostkant van het eiland zijn de golven vrij sterk, aan de westkant lijkt het wel een andere wereld. Het is zo kalm, zo vredig. Aan de andere kant zijn de grote zandstranden vervangen door rotsachtige inhammen, zeer diep. Theoretisch, kun je overal stoppen en snorkelen. Er zijn enkele trappen gereserveerd voor duikers, toegankelijk voor iedereen, maar het is gevaarlijk. We hebben nog steeds liever dat er een kleine structuur is, voor het geval dat…

La Piscinita

Toen we het bordje van La Piscinita zagen, zijn we meteen gestopt. Voor 6000COP/persoon let iemand op onze scooter en geeft ons elk een stukje brood om de vissen te voeren (en dus aan te trekken).

We kunnen de vissen van bovenaf zien, ze zijn zeer talrijk en ze wachten hier allemaal omdat ze weten dat ze gevoerd zullen worden. Als ze niet gevoerd worden, zijn we omringd door “slechts” een twintigtal vissen.

Anderzijds, wanneer iemand hen een stuk brood toewerpt, is het een chaos, een vijftigtal van hen omringen ons (zonder ons aan te raken, ze bewegen zich zeer snel). Bovendien zijn ze enorm, minstens 30 cm! De eerste keer dat ik in hun midden was, was ik totaal overdonderd, maar ik heb geleerd van deze “paniekbeweging” te houden 😀 Hier is een video om te illustreren wat ik bedoel. De video is niet vooruit te spoelen!

Er zijn tal van andere bezienswaardigheden langs de weg, maar daar komen we een andere dag op terug.

Dit is de perfecte plek om de zonsondergang te zien. We zijn helaas erg moe van het snorkelen en het rijden, en hebben niet het geduld om tot 18.30 uur te wachten. We gaan gewoon naar binnen, eten snel wat en gaan dan slapen.

Zodra we terug in het hotel waren, stelde iemand van het hotel voor om de volgende dag de zee op te gaan. Het hotel heeft een eigen boot en aangezien we met 11 klanten zijn, kunnen we de kosten delen. Na overleg met een andere persoon van het hotel (die heel langzaam Spaans spreekt zodat we het begrijpen), maken we afspraken over het programma van de volgende dag.

Dag 2: Eilandhoppen

Dit is waar de dingen ingewikkeld worden. De persoon die ons het programma uitlegde is geen organisator, en door het telefoongesprek had ze enkele details verkeerd begrepen (wat is inbegrepen/niet inbegrepen). We voelen ons dus een beetje dom om elke keer te moeten vragen waar we heen gaan, wat we op dit moment moeten doen (we zijn de enige niet-Spanic in de groep). Maar de twee gidsen die ons begeleiden zijn zeer geduldig en nemen ons niet voor idioten. Integendeel, zij waarderen onze inspanningen om Spaans te spreken en te proberen te begrijpen. En dat is echt geweldig! Een van de gidsen spreekt Engels indien nodig.

Na deling kost de tocht ons 66 000COP per persoon (inclusief de 8000COP toegang tot het Johnny Cay eilandje).

We zijn met 6 Colombiaanse vrouwen, 3 Spaanse vrouwen en twee Colombiaanse gidsen. De sfeer is erg ontspannen, het lijkt alsof we met vrienden gaan. We betalen taxi’s om naar de haven te gaan (taxi’s die gelukkig door de gids worden geroepen, we zouden niet hebben geweten wat we moesten zeggen) en kopen dan drankjes voordat we in de boot gaan. De andere klanten lijken meer geïnteresseerd in rum dan water ahahha. Wij zijn de enigen die alleen frisdrank drinken 😉

Hier is het programma van de dag (sla de foto op op uw telefoon/computer om in te zoomen)

Onze boot is kleiner dan de anderen, dus hij beweegt wat meer. Sterke sensaties gegarandeerd.

Stop 1: Johnny Cay

De eerste halte doet ons al versteld staan. Het zou zonde zijn geweest om het te missen! Dit eilandje is een wonder. Het water is zo blauw dat we onze ogen niet kunnen geloven (de foto is niet geretoucheerd wil ik erop wijzen). Ik denk dat het niets te benijden heeft aan de Bahamas

Het hoofdstrand, ondanks zijn blauwe kleur die te veel afgunst geeft, heeft veel golven en rotsen. Het zand maakt het zicht minder goed, onmogelijk om te snorkelen. JB had zijn sandalen in de boot vergeten en zat met een paar schrammen. Door een stukje te lopen, hebben we toegang tot deze “natuurlijke poelen”, stiller, beschermd door een barrière van rotsen, met veel kleine visjes.

Het water is hier zo ondiep (10 tot 20 cm) dat het moeilijk is om ze met een masker te observeren, maar ik heb mijn sportcamera neergelegd en zag een wondere wereld (achteraf, op de computer). De vissen zijn allemaal klein (slechts 5cm) maar zijn mooi, gevarieerd en kleurrijk.

We gaan een stukje verder en zien veel leguanen. Ze zijn enorm, en zijn niet bang voor ons, het lijkt erop dat ze gewend zijn gevoed te worden. Zodra een toerist een boterham pakt, wordt hij omringd door leguanen.

In het midden van het eiland zijn de toiletten, picknickplaatsen… terwijl het hoofdstrand vol zit met restaurants. Het is hier te stil.

Stop 2 : Wrak

Er zijn veel wrakken in San Andrés, en dit wrak is niet te bezoeken omdat het in een zeer diep gebied ligt met veel golven. We zijn er alleen per boot langsgekomen.

In San Andrés is het voldoende om een beetje weg te gaan en men is tussen de 15 en 50 meter diepte, om heel snel 1000 meter diepte te bereiken!

Stop 3 : Acuario

De magie gaat verder met deze ongelooflijke stop. Acuario = Aquarium, is een lange zandbank die zo wordt genoemd omdat er veel vis te zien is, vlak naast de zandbank. Er zijn tralies geïnstalleerd op de zandbank zelf. We gaan te voet verder en komen aan op het eilandje Haynes. Dit is een van de beste stopplaatsen van de dag.

Ondanks een bewolkte hemel is de kleur van het water een ansichtkaart waardig, dus stel je een zonnige dag voor!

We genieten net van de zandbank wanneer de gids ons aanmoedigt om onze snorkelmaskers op te zetten en verder weg te gaan, waar een kleine rotsachtige barrière is. Ik volg hem met tegenzin, loop liever over de zandbank, maar volg de beweging, de plaats heet toch “Acuario”.

En mijn inspanningen werden ruimschoots beloond, het is inderdaad een aquarium maar dan in de volle natuur. De meeste toeristen genieten van de zandbank, dus zijn we hier maar met 6. We zagen vissen in alle kleuren, ze zijn enorm als gisteren, maar van een andere soort.

De gids vertelt ons dat het een soort is die dicht bij Dory in Nemo’s Wereld staat. Hier hoeven we ze helemaal niet te voederen, ze zijn er van nature, ze eten koralen. JB laat me een paar zee-egels zien, die gelukkig verborgen zijn (ze zullen het wel beu zijn om op getrapt te worden). Sommige hebben stekels van 20 cm, het is ongelooflijk!

En dan vertelt de gids ons “dat hier een haai zit”. In een reflex gil ik van angst, ook al weet ik, sinds we in Frans Polynesië vrij met ze zwommen, dat haaien geen mensen aanvallen (tenzij ze een dode vis in hun hand hebben, of aan een harpoen zijn vastgehaakt). Dit is een verpleegsterhaai, die zich liever dichter bij het zand dan bij de oppervlakte bevindt. Het verstopt zich onder de rotsen, stil. Scholen blauwe vissen omringen hem, alsof ze willen zeggen: “Gaat het, haai? Ben je bang voor mensen? We leiden ze wel af, maak je geen zorgen.

Hij is vrij klein (1m50) maar breder dan de haaien in Frans-Polynesië en heeft een mooier gezicht. Na 30 minuten heeft hij er genoeg van dat we een foto van hem nemen, en rent tussen JB’s benen weg. We proberen hem te volgen maar hij neemt snel afstand.

Stop 4 : Haynes Cay

We nemen weer de boot om 30 meter te maken, richting Haynes Cay voor de lunch. Ik kies voor een portie vis, gelukkig maar, want de hele vis zou me afgemaakt hebben. 35 000COP/schotel, het is mogelijk om zijn eigen drankje te nemen. Alleen contante betaling.

Stop 5 : Ontmoeting met de pijlstaartroggen

We verwijderen ons van het eiland, in the middle of nowhere, en de gidsen laten ons enthousiast de grote zwarte schaduwen zien die ons omringen. Het zijn stralen! Wouaaahhh, sinds Frans Polynesië, hebben we ze alleen nog maar in het aquarium gezien. En we mogen weer met ze zwemmen. Nog een keer!

Ik denk dat we veel geluk hebben, want de meeste boten (vooral de drukke) stoppen daar alleen om de schaduwen voorbij te zien gaan. Alleen een gids gaat naar beneden, haalt een rog op en legt de gasten uit.

Maar we konden er 20 minuten blijven. Op een gegeven moment was ik omringd door een familie pijlstaartroggen, waarvan de grootste half zo groot was als ik. Het is indrukwekkend om zoiets groots voorbij te zien zwemmen. Maar ze zijn allemaal erg gracieus, respectvol.

Ik vroeg de gidsen waarom ze hier waren, specifiek. Ze zeiden dat ze gewend waren gevoed te worden door de andere boten en dat ze rustig wachtten. Ik denk dat het moeilijk zou zijn geweest om ze willekeurig tegen te komen. Zelfs in Polynesië werden de roggen gevoederd op de observatieplaats.

De foto’s zijn onscherp vanwege de roggen, die het zand te veel bewegen 🙂

Stop 6 : Estrella de Mar

Het is een stop midden in de oceaan, met ondergedompeld hout, zeker om vissen aan te trekken. Ze zijn klein, maar zeer gevarieerd en talrijk.

We zagen ook een zeester (vandaar de naam van de halte), een zeekomkommer en een witte zee-egel (met kleinere stekels dan de zwarte). Ik kon de witte zee-egel aanraken en zijn stekels bewogen zachtjes… om in mijn vinger te zinken. Je moet weten hoe je het moet herkennen, want van een afstand lijkt het op koraal (of een soort cactus).

Stop 7 : Mangroves

We zagen veel mangroven in de Keys, maar hier zijn er platte mosselen die zich vastklampen aan de wortels van de mangrove. De gids legde nog veel meer uit, maar het was in het Spaans dus ik begreep er niet veel van 😀

Stop 8 : Drijvende bar

Vanwege de regen is de drijvende bar niet meer actief, maar we gaan er toch heen omdat de meisjes hun fles rum leeg moeten drinken. Aan onze kant hebben we het een beetje koud (omdat we geen alcohol drinken), en het regent al een tijdje. Het zeewater is warmer, dus is het fijner voor ons om er toch heen te gaan en non-stop te zwemmen.

We roepen taxi’s aan, maar weinigen willen ons meenemen omdat we doorweekt zijn. Uiteindelijk vindt de gids een vriend van hem en de chauffeur geeft ons elk een vuilniszak om op te zitten 😀 We zijn doorweekt, we hebben het koud, maar we zijn allemaal erg blij met deze mooie dag.

Dag 3: Re-tour van het eiland

Rocky Cay

De dag begint met een ochtendbezoek aan de Rocky Cay, waarover ik het in het begin van het artikel had. Deze keer gaan we niet door het restaurant maar door een klein weggetje (zoek naar het bordje “ijs”), de dame die ijs verkoopt biedt aan om de scooters voor 5000COP te houden.

Van hieruit kunt u lopend (en een beetje zwemmend) een eilandje bereiken. Het water staat ’s morgens laag, en op een paar meter na waar het water echt diep is (zelfs JB die 1m85 is kan niet meer lopen), kan de rest te voet worden gedaan, of je kan je aan de boeien vasthouden.

We vertrouwen onze tas toe aan een van de vele kluisjes die ter plaatse beschikbaar zijn (7000COP) en beginnen aan de overtocht.

Het eiland zelf is niet uitzonderlijk. Er is een bar op het eiland (gesloten), en als je geen geld hebt, is dat niet erg, je kunt later betalen aan de vrienden van de eigenaar op het strand.

Rond het eilandje staat het water tot aan je buik. Als u echter naar het wrak wilt gaan, ziet het er vrij diep uit en is de stroming vrij sterk. Ik heb iemand van het wrak zien springen, en hij zou het niet gedaan hebben in 50 cm water.

Aan de rechterkant van het eilandje, waar zich andere boeien bevinden, vertelt de plaatselijke bevolking ons dat er een “acuario” is, d.w.z. dat er vis zit. Ze zijn allemaal klein, super kleurrijk, ze zijn niet bang, ze laten zich meevoeren door de golven, in super relaxte modus. Zoiets hebben we de laatste dagen niet gezien. Bij de rotsen zien we duizenden plankton.

Het is 10 uur ’s morgens en de menigte begint binnen te komen (de menigte heeft de neiging zich aan de boeien vast te klampen, om te chillen). Het is tijd om hier weg te gaan. We stoppen onderweg bij een strandje om een kokosnoot te kopen (7000COP). Ondanks de zeer grijze lucht, blijft het water erg mooi.

Reggae Roots

We nemen de scooter terug. Omdat de ervaring in La Piscinita ons goed beviel, zijn we op zoek naar een vergelijkbare plek. Google Maps geeft West View aan (5000COP/persoon), maar we veranderen snel van gedachten als we een twintigtal scooters, en enkele toeristenbussen voor de deur geparkeerd zien staan.

Vlak ernaast is een bar/restaurant in de stijl van Bob Marley(Reggae Roots), leeg, met een duikplank en ligstoelen. We aarzelen geen twee seconden en genieten van de plek, alleen. Op 10m van daar, kijken we met amusement naar de menigte van West View die in de rij staat om van de duikplank te springen.

Hier geven ze ons geen brood om de vissen te voeren. Terwijl bij Piscinita en West View de vissen gevoerd worden, dus zijn het er veel meer. Na de razernij van de gevoerde vissen te hebben gezien, voelt het toch goed om op een 100% natuurlijke plek te zijn. Er zijn minder vissen, maar ze zijn gevarieerder, zeer kleurrijk, we zagen ook witte zee-egels, en twee vissen die op een fluit lijken.

Op een gegeven moment probeert een vis met mij te communiceren, ik weet niet of hij zich ergert aan mijn camera, of dat hij voor mij glimlachend poseert. Wat vind je ervan?

We voelen ons hier zo goed dat we die middag teruggaan. De toegang is gratis, in ruil voor een drankje. De limonada natur el is geweldig, ook al is hij een beetje duur (10000COP). Het is de ideale plaats om de zonsondergang te zien, omdat het later open is dan andere plaatsen.

Kortom, we zijn vandaag twee keer rond het eiland gereden, regelmatig gestopt voor fotostops en om te eten. We kozen ervoor om de andere toeristische stops te negeren, zoals: het spuitgat, het bezoek van een kelder, een museum ik weet niet wat..

We passeerden een heleboel politieagenten, sommigen verstopten zich achter een boom. De maximumsnelheid is 30 km/u en met onze kleine scooter halen we al 25 km/u. De golfkarretjes die op het eiland rondrijden overschrijden dus regelmatig de maximumsnelheid en worden regelmatig door de politie aangehouden. Dus wees voorzichtig!

We hebben geluncht in het beste visrestaurant van het eiland: Regatta, aanbevolen door de plaatselijke bevolking. Als je er ’s avonds heen gaat, is het beter om te reserveren. Ik ging voor hun kreeft (gevangen op het eiland, zo vers) en het was te goed en hartig. JB had een paella, die hij goed vond, maar meer ook niet.

Dag 4:

We hebben een afspraak om 11 uur om de scooter voor het vliegveld in te leveren (ons vliegtuig vertrekt om 12:30 uur). We brengen de kamer terug en omdat het mooi weer is, gaan we naar het hoofdstrand om nog een laatste keer te genieten van de prachtige landschappen van het eiland. We hebben er niet één keer gezwommen omdat er voor ons te veel golven zijn, waardoor snorkelen niet erg interessant is.

Iedereen verdringt zich rond de kokospalmen, maar als je over het voetpad naar The Islander bar loopt, kun je bijna alleen op de wereld zijn.

Dit is hoe ons onvergetelijk verblijf in San Andrés eindigt. Sorry voor de kwaliteit van de foto’s genomen met onze sport camera, de kleuren zijn een beetje doffer dan in het echt. Om echte kleuren te zien, zul je naar San Andrés moeten komen 😀

In het vliegtuig word ik aan de rechterkant geplaatst en tot mijn vreugde is het uitzicht adembenemend. Dank aan JB voor dit leuke verjaardagscadeau!

Deel 2: Praktische tips

Een speciale gids voor San Andrés is hier geplaatst. In de tussentijd, zal ik u de totale begroting geven:

Begroting

Koers september 2019: 1000COP = € 0,27

• Vervoer van de luchthaven naar Medellin en vice versa: 25.000COP per persoon (openbaar vervoer)
• Toeristenkaart (verplicht): 112 500COP
• Hotel: 40€/nacht, tweepersoonskamer
• Vliegtuig: 98€/persoon retour van Medellin, zonder ruimbagage
• Maaltijden: tussen 20000COP en 35 000COP/persoon in toeristische restaurants
• Bij Regatta: 62€ voor twee, schotel + dessert + drankje
• Scooterhuur voor 72u: 200 000COP (betaling in contanten)
• Limonada aan de duikplank: 10000COP
• Toegang tot Piscinata: 6000COP/persoon
• Boottocht : 66000COP/persoon
• Taxi naar de haven: 10000COP voor twee

TOTAAL : 618€ voor twee personen, 4 dagen ALL INCLUSIVE

325 500COP contant te betalen (voor twee) en 530€ te betalen met kredietkaart of online