1 dag in Las Peñitas & schildpadden conservatie project (Nicaragua)

Tot ons grote geluk kwam dit weekend Lauriane , deskundige van Midden-Amerika en van de organisatie van reizen voor geestelijk en lichamelijk gehandicapten – ons in Leon bezoeken. Ter herinnering, we ontmoetten elkaar via een reisgroep op Facebook (toen ik op zoek was naar informatie over Nicaragua) en de stroom verliep meteen goed.

Zij biedt ons aan haar te vergezellen naar Los Brasiles (waar zij drie maanden heeft gewerkt voor een vereniging voor het behoud van de schildpad) en naar Las Peñitas, het beroemde strand op slechts 1 uur van Leon. Zoals gebruikelijk staan praktische adviezen aan het eind van het artikel.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Lauriane heeft een kamer geboekt in Hostal El Albergue in Leon(Boekingslink), en we maken van de gelegenheid gebruik om het interieur van dit leuke hostel te bekijken, de eigenaar Frank te begroeten, en het nestje kittens van de huiskat te zien: Gringa. De 5 kittens zijn echt te schattig, onhandig en een beetje verlegen.

Van Leon naar Poneloya met de chicken bus

Vandaag vertrekken we vroeg omdat er maar één bus per uur gaat en we de bus van 8:20 willen nemen. Er zijn verschillende busterminals in Leon. Voor deze specifieke reis, moeten we naar de Mercadito De Sutiava. Deze markt bevindt zich in een gebied waar de inheemse bevolking nog steeds woont.

Er is maar één manier om bij de markt te komen, dus je moet gewoon op de enige chicken bus stappen (die eruit ziet als een Amerikaanse schoolbus). In een land waar de mensen rijst en rode bonen(frijoles) als ontbijt eten, is het niet verwonderlijk dat de pizzaverkoper (die hij per stuk verkoopt) om 8 uur ’s morgens in de bus een hit is.

Hij zal een omweg maken naar Poneloya voordat hij naar Las Penitas gaat. Dat komt goed uit, want we moeten eerst in Poneloya stoppen.

Van Poneloya naar Los Brasiles

Lauriane zou graag naar Los Brasiles gaan, waar ze 3 maanden heeft doorgebracht, om ons het kamp en de infrastructuur van de schildpaddenconversatievereniging Sos Nicaragua te laten zien (het is niet S.O.S maar Sos, zoals “wij zijn….”)

We vragen de chauffeur om te stoppen bij Poneloya. Dan lopen we naar Chepe’s Bar waar een matroos ons per lancha naar de overkant brengt

Het is de enige vervoersmogelijkheid in de streek, dus over de prijzen valt niet te onderhandelen: 30 cordobas/persoon. Bij eb zou het mogelijk zijn geweest te voet over te steken, maar onder het zand verbergen zich pijlstaartroggen en als wij de pech hebben daarop te lopen, zouden zij ons kunnen aanvallen.

Vervolgens doorkruisen we te voet een zone van mangroves. Men had kunnen vragen dat een kar ons komt zoeken, maar wij lopen liever, we zitten in de schaduw, het is heel aangenaam. Het is de gelegenheid om vogels en hagedissen te observeren.

Sos Nicaragua Project

We komen eindelijk bij het kamp aan. Dit is waar de vrijwilligers wonen die de schildpaddenorganisatie Sos Nicaragua helpen. Het idee is om elke nacht op het strand te patrouilleren en de schildpadden te vinden die hun eieren op het strand komen leggen; de eieren terug te halen en ze op een veilige plaats te bewaren, voordat de stropers en roofdieren ze te pakken krijgen.

Zodra de eieren zijn uitgekomen, worden de babyschildpadjes vrijgelaten in zee.

Ik laat je een foto zien, genomen door Lauriane:

https://www.instagram.com/p/Bw2bLmdgru4/

Wij moeten ook de plaatselijke bevolking voorlichten – om te voorkomen dat zij de schildpadden doodt, of de eieren verzamelt om op de zwarte markt te verkopen. Nu al overleeft slechts één schildpad op elke 1000 babyschildpadden, en de schildpadden komen terug naar het strand waar ze geboren zijn om eieren te leggen. Dus als mensen systematisch de eieren rapen, zullen er binnenkort geen schildpadden meer komen om eieren te leggen.

Vrijwilligers betalen alleen voor hun levensonderhoud om hier te zijn: inclusief onderdak en voedsel. Blijkbaar zijn deze kosten veel goedkoper dan in plaatselijke landen zoals Costa Rica of Mexico waar dit soort verenigingen een echte business is. Als u meer informatie nodig hebt, een verblijf wilt boeken, of gewoon een dag wilt doorbrengen, neem dan contact op met Lauriane, zij heeft er 3 maanden doorgebracht, en zal u meer kunnen vertellen dan ik. Op dit moment (eind november 2019), vinden ze elke dag eieren.

Zijn Facebook: https://www.facebook.com/lauriane.marecal.9
Haar Instagram: https://www.instagram.com/havana_nicaragua/

Het kamp is gebouwd volgens traditionele bouwmethoden. Alles is open en de “slaapzalen”, d.w.z. matrassen met muskietennetten, hebben een direct uitzicht op het strand. Het is prachtig en het moet fijn zijn om in slaap te vallen met het geluid van de golven.

Er is bijna niemand in de buurt, alles loopt op gas en zonne-energie. Wel, het comfort is basic (het is duidelijk niet voor ons die een eigen douche met druk en high speed internet nodig hebben), maar als je op zoek bent naar een echt toevluchtsoord en van schildpadden houdt, waarom niet. Er zijn honden en een kat op het terrein, maar die mogen natuurlijk niet in de slaapzaal. Binnenkort komt er een yogaleraar om 1u/dag les te geven.

Vlak ernaast (10 minuten lopen) is een modernere, beter uitgeruste Surfing Turtle Lodge(link naar reservering, 7€) – die uitsluitend op zonnepanelen werkt. Dit is waar de schildpadeieren worden bewaard. Als de eieren uitkomen, laten ze een belletje rinkelen om alle gasten te waarschuwen. Zij bieden echter geen activiteiten voor het behoud van schildpadden aan.

Las Peñitas

We nemen de omgekeerde weg en lopen naar de oever vanwaar de lancha vertrekt. 30 cordobas later zijn we in Poneloya en wachten wijselijk op de passage van een kippenbusje. We hebben de kans om slechts 15 minuten te wachten (terwijl de bus elk uur langskomt) en in 10 minuten zijn we in Las Peñitas (10 cordobas).

Langs het strand zijn er alleen restaurants en hotels. We strijken de hele namiddag neer in een restaurant, zonder opgejaagd te worden (wel, gezien de aangerekende prijzen, zetten ze ons gelukkig niet onder druk). Ik beveel de vis (zeer vers) en de kreeften aan. Reken 12$ tot 20$ de schotel + 15% van de belasting. Het is wel erg duur voor Nicaragua.

De golven zijn te sterk, dus zwemmen we liever niet. Een van de hotels die erg bekend is bij backpackers (en Instagrammers) is Mano a Mano eco Hostal(Booking link, 9€). We hebben het snel bezocht maar we zijn vergeten foto’s te nemen hehe, ik zal jullie officiële foto’s geven.

Het is waar dat er genoeg plaatsen zijn om mooie foto’s te maken, het gazon is perfect gemaaid, de bar met uitzicht op het strand is prachtig. De sfeer kan wel een beetje te “gringo” zijn. Er zijn feesttoeristen uit Leon die hier een paar uur komen doorbrengen – feestsfeer – alvorens terug te keren naar hun hotel voor gringos in Leon 😀

De zonsondergang is MA.GNI.FIQUE, die mag u echt niet missen.

Terug naar Leon

Zodra de avond valt, nemen we snel een chicken bus naar Leon (16 cordobas).

FYI, dit zijn de vertrektijden van de chickenbus van Las Penitas naar Leon: 5:20 uur; 6:30 uur; 7:20 uur; 8:30 uur; 9:20 uur; 10:20 uur; 11:10 uur; 12:00 uur; 13:10 uur; 14:00 uur; 15:00 uur; 15:40 uur; 16:40 uur; 17:30 uur; 18:00 uur; 18:40 uur. Er is geen officiële halte, je moet gewoon op straat staan, parallel aan het strand, en de bus aanhouden als hij langskomt (hij toetert als hij aankomt).

De chauffeur spoort en in plaats van 1 uur, duurt het maar 35 minuten om terug te keren naar de Mercadito de Leon. We onderhandelen over een taxi colectivo voor 25 cordobas/persoon (de normale prijs is 30 cordobas) naar het centrum van Leon.

Feestelijke sfeer, kerstsfeer vanavond ook al is het eind november, 30°C in de schaduw – er zijn een paar kraampjes en straatshows. We eindigen onze avond in Manana Manana Cafe, één van de cafés die ik aanbeveel om in Leon te werken (met stopcontacten, aanvaardbaar internet, geen druk om te drinken, maar er is muziek en er komen mensen langs).

De volgende dag ontmoeten we elkaar weer voor een winkelsessie. Er zijn veel kledingwinkels in Leon en de prijzen zijn zeer zacht. Kleren komen waarschijnlijk uit de onverkochte van de Verenigde Staten omdat we vol bekende merken vinden. Maar de prijs is zeker Nicaraguaans: tussen 4$ en 6$ per stuk. Ik vind een t-shirt voor JB, om als pyjama te gebruiken want de lavandaria is de hare kwijt.

We lunchen bij de Franse bakkerij Pan y Paz (het is ook een geweldige plek om te werken, ondanks de kleine achtergrondmuziek). Ik beveel hun Franse toast aan, hun quiche lorraine. JB heeft een gemengde schotel van vleeswaren en kaas. Het is ok en het is goed om weer kaas te proeven 🙂

Het is maar een vaarwel

Wat dat betreft, moeten we al afscheid nemen van Lauriane. Over een paar dagen moeten we vertrekken naar El Salvador. Het zal zo vreemd zijn haar niet meer te zien, we zijn zo gewend elkaar regelmatig te zien. Ik hoop dat we elkaar snel weer ontmoeten ergens in Midden-Amerika. Hoe dan ook, het was een geweldige ontmoeting – het is zo fijn om iemand te ontmoeten met zoveel empathie, medeleven, gemeenschappelijke waarden, zoveel liefde voor dieren, en met wie we graag elke seconde doorbrengen <3

Deel 2: Praktische tips

Als je vragen hebt over het schildpaddenproject, of over Nicaragua of Midden-Amerika, aarzel dan niet om contact op te nemen met Lauriane. Volg haar project om een huis voor gehandicapten in Nicaragua te bouwen. Als u opvolging en hulp nodig heeft voor een reis naar Nicaragua voor geestelijk of lichamelijk gehandicapten, neem dan contact met haar op! Ze woont nu in Nicaragua en werkt in Managua.

Zijn Facebook: https://www.facebook.com/lauriane.marecal.9
Haar Instagram: https://www.instagram.com/havana_nicaragua/

Hoe kom ik van Leon naar Las Penitas?

Goedkope oplossing : 46 cordobas per persoon (2,5$) : Taxi + Chicken bus

• Neem een taxi van het centrum van Leon naar Mercadito de Sutiava: vast tarief: 30 cordobas, maar bespreekbaar als u met velen bent
• Stap op de enige chicken bus naar Las Penitas (die lijkt op de Amerikaanse schoolbus). Hij vertrekt elk uur (5:20, 6:20, 7:20 enz.). Kom iets vroeger om een plaatsje te bemachtigen
• Wees voorzichtig op Google Maps want de bus komt aan in Las Penitas en komt dan meteen terug naar Leon, hij maakt geen lange stop.
• Voor de terugreis: hier zijn de vertrektijden van de chickenbus van Las Penitas naar Leon: 5:20 uur; 6:30 uur; 7:20 uur; 8:30 uur; 9:20 uur; 10:20 uur; 11:10 uur; 12:00 uur; 13:10 uur; 14:00 uur; 15:00 uur; 15:40 uur; 16:40 uur; 17:30 uur; 18:00 uur; 18:40 uur. Er is geen officiële halte, je moet gewoon op straat staan, parallel aan het strand, en de bus aanhouden als hij langskomt (hij toetert als hij aankomt). Eenmaal in Mercadito, neem een taxi naar het centrum van Leon

Praktische maar duurdere oplossing: geprivatiseerde taxi

• De taxi’s zullen u er graag heen brengen. Eerst bood de chauffeur aan om ons erheen te brengen voor 300 cordobas, daarna verlaagde hij zelf de prijs tot 250 cordobas (tot 4 personen)
• In de tegenovergestelde richting: Las Penitas – Leon, vertrekken de taxi’s vaak leeg (ze brengen mensen hierheen en keren leeg terug), zodat het mogelijk is een betere prijs te krijgen, tussen 150 en 200 cordobas per rit.

Hoe contact opnemen met het schildpaddenproject?

https://www.instagram.com/p/B5WAFdPnV8E/

Begroting

• Vervoer:
  • Taxi centrum Leon – Mercadito de Sutiava: 30 cordobas/persoon/rit (maar aangezien we met z’n drieën waren, konden we onderhandelen over 25 per persoon)
  • Leon – Poneloya of Leon – Las Penitas: 16 cordobas/persoon
  • Lancha Poneloya – Los Brasiles : 30 cordobas/persoon/reis
  • Poneloya – Las Penitas: 10 cordobas/persoon
  • Las Penitas – Leon: 16 cordobas/persoon
• Voedsel:
  • Lunch in Las Penitas: tussen 12$ en 20$ per persoon + 15% BTW
  • Diner in Leon in Manana Manana Cafe: tussen 7$ en 10$ alles inbegrepen per persoon
  • Franse bakkerij Pan y Paz in Leon: tussen 70 cordobas en 150 cordobas, afhankelijk van het gerecht