[Bezinning] #8: De kracht van het geven

Dit bericht is afkomstig van een oudere Vietnamese ondernemer, die is opgeleid door de drie beste “scholen” voor ondernemerschap ter wereld: de Amerikaanse, de Japanse en de Israëlische. Hij deelt regelmatig zijn ondernemersgedachten en -lessen op zijn Facebook-pagina. Zijn overdenking van vanmorgen raakte mij zeer, omdat hij de informatie die ik ontving en waarin ik geloof, onder woorden wist te brengen, zonder te weten hoe ik het duidelijk moest uitdrukken.

Daarom bied ik u hier de vertaling in het Frans aan, zodat u ook toegang hebt tot de informatie. Het is een belangrijke boodschap om te onthouden en te begrijpen. Aangezien ik geen geschoold vertaler ben, zijn er enkele passages waar ik het idee zal parafraseren in plaats van het als een roman te vertalen.

Opmerking: Deze Vietnamese ondernemer opende enkele jaren geleden een club voor jonge ondernemers. Daar leerden ze hoe ze succesvolle ondernemingen konden oprichten, maar ook hoe ze moesten verliezen. Zodra zij hun eerste miljard Vietnam Dongs (ongeveer 37500€) hebben bereikt, raadt de heer hen aan alles aan liefdadigheid te schenken, en helemaal opnieuw te beginnen. Op deze manier doen deze jonge ondernemers niet alleen een waardevolle donatie aan de samenleving en aan mensen in nood, maar leren zij ook dat geld niet verloren is, als zij hun eerste miljard kunnen verdienen, kunnen zij later zonder probleem tien, twintig miljard verdienen.

Hoe worden de rijken rijk? Niemand weet het omdat ze hun geheimen niet delen.
De armen (noot van de redacteur: de armen zijn wij, die geen multimiljonairs zijn), die zien dat de rijken te rijk zijn, terwijl zij arm blijven, vinden een heleboel verklaringen.

Misschien zijn ze rijk door een erfenis? Misschien zijn ze geboren met een zilveren lepel in hun mond?
Misschien is een familielid minister, en komt het geld uit corruptie?
Als geen enkel familielid dominee is, zullen ze concluderen: Ze moeten illegaal zijn.

Want in de hoofden van de armen leeft niet het idee dat iemand uit zichzelf rijk kan worden.

Als een rijk iemand briljant is, dan moet dat wel komen door zijn uitstekende leraren, zijn beroemde school, zijn rijke familie, de genen van zijn ouders… zij zien niet in dat iemand getalenteerd kan zijn door zijn vermogen tot zelfstudie. Omdat zij dit vermogen niet hebben, aanvaarden zij niet het idee dat iemand autodidact kan zijn en briljant kan worden. Integendeel, zij zoeken absoluut naar een externe reden om te verklaren waarom ZIJ noch briljant, noch rijk zijn.

Over de hele wereld laten veel miljardairs slechts een klein deel van hun fortuin na aan hun kinderen; de rest gaat naar stichtingen en liefdadigheidsinstellingen. De armen zullen dit zien als belastingontduiking, maar in werkelijkheid zijn er zeer specifieke wetten die de activiteiten en uitgaven van dergelijke verenigingen regelen.

De Aziatische familiecultuur is het tegenovergestelde. In een middenklasse gezin, 2 kinderen, zullen de ouders dag en nacht werken om elk van hen een huis te geven. Veel Vietnamese ondernemers zijn gierig met anderen, maar te gul met zichzelf. Voor zichzelf of hun kinderen geven ze kwistig geld uit, kopen luxe auto’s, verbrassen geld voor plezier, verzinken in lust om hun fysieke lichaam te bevredigen… maar bij hun werknemers of partners tellen ze elke cent.

Is het geven van geld aan je kinderen zonder het te tellen een bewijs van liefde?

Westerlingen zeggen dat het geen liefde is. De nakomelingen van Hòa Thân, prins Bạc Liêu (red. noot: de rijke Vietnamezen) zijn nu berooid. Ook al zeiden hun voorouders ooit dat het fortuin genoeg was voor 5 generaties. Waarom is de derde generatie dan motortaxichauffeur geworden? (noot van de redactie: motortaxichauffeur wordt beschouwd als een baan die iedereen kan uitoefenen, je hebt alleen een scooter nodig – het is een beetje zoals kassierster zijn in Frankrijk). Ook de afstammelingen van de vroegere koningen van de wereld hebben hun schatten gaandeweg aan musea verkocht.

Tijdens een discussie zat ik naast twee Chinese vrienden. Ze vertelden me dat in China nog steeds het idee bestaat dat “niemand 3 generaties lang rijk is”. Dat wil zeggen, zelfs als een familie zeer rijk is, zullen ze na 3 generaties niet meer rijk zijn. In het Westen blijven ze echter tientallen generaties lang rijk. In de groep is er een Italiaan die de vijfde generatie is van een groot tomatenproduktenbedrijf. Dus wat is het verschil tussen het Westen en het Oosten?

Ik ging naar de bibliotheek om het antwoord te vinden en vroeg het daarna aan verschillende mensen. Tenslotte kan een deel van het antwoord worden gevonden in een oud Chinees boek uit de 15e eeuw, dat statistieken bevat van duizenden jaren Chinese en Aziatische geschiedenis. Het boek gaat over de kracht van het geven (noot van de redacteur: dit is niet de naam van het Chinese boek, ik heb het zonder succes proberen te vinden, de auteur heeft er toegang toe omdat hij vloeiend Chinees spreekt).

Wanneer iemand ter wereld komt, is zijn succes samengesteld uitEEN SCHAAR TALENT, 2 SCHAAR GIERIGHEID en 7 SCHAAR FORTUIN.

Deze FORTUNE (noot van de redactie: wat ook kan worden vertaald als “heilzame invloed van de voorouders; zegen; gunst”) verzamelt het geluk, de verdienste, de zegen die door zijn voorouders is nagelaten. Wanneer men zegt dat iemand op de wereld komt met veel VOORT, kan hij intelligent zijn, briljant, geluk hebben, of begiftigd zijn met een buitengewone lichaamsbouw… Deze FORTUNE zal 70% van zijn succes bepalen. Het probleem is dat we niet weten hoeveel ons FORTUIN is, dus om te slagen moeten we ook ons aandeel GROOTHEID (noot van de redacteur: goedheid, moraal) vergroten om de toegestane 20% te bereiken en aan onze vaardigheden werken, om het aandeel TALENT van 10% te bereiken.

Bijvoorbeeld de heer Trương in Hangzhou (red. noot: een rijke koopman in China in de 6e eeuw). Hij is een koopman, dus zijn succes zal worden afgemeten aan het geld dat hij verdient. Zijn FORTUIN is, vanaf zijn geboorte, 100.000 goudstaven (noot van de redacteur: wij spreken van staven omdat dit het betaalmiddel was dat in het oude China werd gebruikt, zilveren staven, gouden staven in alle maten), hetgeen overeenkomt met het hoogtepunt van het succes van zijn onderneming. Dat wil zeggen, als hij maar 50.000 ingots verdient, zal zijn zaak nog steeds groeien, en zijn succescurve zal blijven groeien. Maar als hij al 100.000 baren heeft bereikt, maar blijft stapelen, stapelen, dan zal zijn carrière als een parabel beginnen af te nemen: pech, ziektes, allerlei onaangename dingen zullen gebeuren tot het FORTUIN 0 bereikt. Het is zijn 3e generatie die eronder zal lijden.

De westerlingen begrepen het al heel vroeg, ze vonden een oplossing. Dit is het geheim van de rijke westerlingen. Zij betalen alleen voor hun kinderen tot de leeftijd van 18 jaar. Dan is het aan de kinderen om te beslissen. Als ze hun hogere studies willen voortzetten, lenen ze gewoon geld, van de familie of van de staat. Als ze afgestudeerd zijn, zullen ze hard werken om hun schulden af te lossen, net als iedereen. Pas na enkele jaren treden zij toe tot het familiebedrijf en beklimmen zij de ladder zoals de andere werknemers. Daarom waarderen ze geld, als ze luxe auto’s kopen, doen ze dat met hun eigen geld, in plaats van het te kopen met het geld van hun ouders.

Westerse miljardairs weten niet hoeveel de maximumgrens is van hun FORTUIN. Dus geven ze, elke maand wordt er geld gegeven aan deze of gene vereniging, deze of gene stichting, om verschillende redenen, maar het idee erachter is om een voorbeeld te stellen voor de maatschappij, om vreugde te vinden in het geven, om de verantwoordelijkheid van een echte zakenman op zich te nemen.

Bijvoorbeeld, als het fortuin 99.000 baren bereikt, zullen zij 90.000 geven en 9.000 overhouden. Hun FORTUNE blijft hen 91.000 repen geven. Hun zaken gaan nog steeds goed. Plus, er wordt nog niet gesproken over de kracht van het geven. De FORTUNE stijgt, de volgende FORTUNE piek wordt 150.000 ingots, niet 100.000 ingots.

Veel mensen (vooral zij die niet veel geld verdienen, zoals academici), zeggen dat zij het doen om belastingen te ontwijken, maar de realiteit is dat wanneer iemand een miljard dollar heeft, hij heel anders denkt, hij telt niet langer elke cent die naar de belastingen gaat, zoals wij dachten. Tegen de tijd dat zij een miljard, 10 miljard of 20 miljard hebben, maken zij zich geen zorgen meer over het saldo op hun rekening.

Zij geven voortdurend en niet slechts één keer, zij zullen niet besluiten om 5 miljoen te geven, dan spijt hebben, en in plaats daarvan 2 miljoen geven. Als je nog steeds spijt hebt als je het geld ziet gaan, zul je geen grote zaken kunnen doen omdat het je aan vrijgevigheid en dankbaarheid ontbreekt.

Geef, want het universum registreert alles. Een positieve gedachte voor iemand anders is een positieve boodschap aan het universum. Een klein geschenk voor iemand anders is een kleine aantekening van het Universum op onze vrijgevigheid, en het Universum zal regelen om ons andere dingen te geven.

De wet van het universum is te nemen waar er te veel is, te geven waar er te weinig is, en degene die deze opdracht volbrengt zal alle gunsten van het universum krijgen.

[EINDE VAN VERTALING]

Mijn commentaar : Dus, concreet, hoe doen we het ?

Ten eerste, stop met moederkloek zijn, vaderkloek. Stop met geld geven aan je *volwassen* kinderen. Hoe meer je aan je kinderen geeft, hoe meer zij hun deel van het FORTUIN verliezen en je bewijst hen geen dienst. Leen uiteindelijk geld (met rente), maar geef het niet aan de kinderen.

er zijn ook vele manieren om te doneren, hier heeft onze Vietnamese ondernemer het over liefdadigheidsdonaties omdat hij met ondernemers praat. Maar u kunt op vele manieren regelmatig doneren. Het kan een maandelijkse automatische overschrijving zijn van 5€-10€-50€ naar uw favoriete vereniging, het kan de gift van tijd zijn (maaltijden serveren aan de “restos du Coeur”, of aankondigingen doen voor katten om te adopteren), het kan de gift van kennis zijn (gratis iets onderwijzen, een website maken om uw kennis beschikbaar te maken), het kan de gift van bloed zijn, maar het kan ook gewoon delen zijn om te informeren, en om liefde en positieve energie te verspreiden…

Geef deze kerst geen cadeaus die iedereen uiteindelijk weggooit of verkoopt, maar geef een cadeaubon. Op die manier kan de betrokkene de vereniging van zijn keuze kiezen, er belangstelling voor tonen

Als we reizen, nemen we de tijd om foto’s te nemen van eten en restaurants, en vervolgens plaatsen we een positieve recensie op Google Maps of Tripadvisor om klanten over te halen naar hen toe te komen. Als we bijzonder lekker hebben gegeten, van het hotel hebben genoten, schrijven we erover op onze blog. Deze blog is ook een vorm van geven, en dankbaarheid, om het universum te bedanken voor al het geluk dat het ons heeft gegeven.

Wij blijven ons bedrijf in Frankrijk houden en betalen belasting in Frankrijk, om de staat te vergoeden voor de kosten van ons hoger onderwijs, en om andere studenten steeds weer te laten profiteren van de goedkope intelligentie in Frankrijk, de infrastructuur, de kwaliteit en de goedkope medische zorg.

Misschien denk je dat je niet van de daken moet schreeuwen als je doneert of positieve dingen doet. Integendeel, te midden van woedende, negatieve berichten, is een positief bericht als een verademing. Praten over onze positieve daden geeft een voorbeeld en moedigt anderen aan hetzelfde te doen. Wanneer de intentie zuiver is (om te geven om te geven, zonder verwachtingen), hoef je niet bang te zijn voor wat anderen van je vrijgevigheid zullen denken

Hier is de originele tekst in het Vietnamees: