Carnets de voyage,  Europe,  Monténégro,  TDM

Shkodra-meer, Podgorica, Ostrog-klooster & Dobra Voda (Montenegro)

Tussen de storm, de regen, de reisbeperkingen, hebben we nauwelijks iets bezocht sinds het nieuwe jaar. Dus, als JB de zon ziet opkomen, maken we onmiddellijk elk een kleine tas klaar om op reis te gaan.

Deel 1 : Reisdagboek
Deel 2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Dag 1

Nu de reisbeperkingen tussen de regio’s sinds 12 januari zijn opgeheven, kunnen we een lang weekend kriskras door Montenegro trekken, in plaats van zoals voorheen rond Kotor te cirkelen. De strenge beperkingen waren een manier om de verspreiding van het virus tijdens de katholieke kerst-, nieuwjaars- en orthodoxe kerstvakantie in te dammen. Ook de sauna’s en spa’s in de hotels kunnen weer worden bezocht.

Onze eerste stop is bij het enige Thaise restaurant van het land in Budva(Taste of Asia). Een paar weken geleden hadden ze geen ingrediënten meer vanwege de Brexit, maar vandaag is de tom yum soep er weer, het is meer tongstrelend dan nodig, maar het voelt goed om iets anders te eten dan de gewone oude gerechten die we de afgelopen weken hebben gekookt.

Tweede halte, maar het wordt al donker: het Shkodra (of Skadarsko) meer, gelegen tussen Albanië en Montenegro. De witte lijn geeft de grens tussen de twee landen aan. Het lijkt zo ver als het oog kan zien, maar het is nog steeds klein vergeleken met het Titicacameer , dat we geweldig vonden. Met zijn 40 km lengte en 20 km breedte is het echter het grootste meer in de Balkan. Het Montenegrijnse deel lijkt interessanter omdat daar niet alleen het meer is, maar ook meanders, rivieren. (terwijl aan de Albanese kant, er alleen het meer is).

In tegenstelling tot de mondingen van Kotor is er geen weg langs het water, dus we genieten er niet al te veel van. We steken gewoon de brug bij Virpazar over, maar de auto’s rijden 80 km per uur, dus we kunnen alleen aan de kant, voor en na de brug stoppen om een kijkje te nemen. Net na de brug is er een restaurant (momenteel gesloten) met een terras dat uitkijkt over het meer, het moet er in de zomer prachtig zijn. In het midden van de brug staat een oud fort (nu ontoegankelijk)

We kijken met afgunst naar de besneeuwde toppen in Albanië. Aan de andere kant (in Albanië) schijnt er een stad te zijn met uitzicht op het meer, aan de voet van de bergen (Shkodër waarschijnlijk).

Om een goed zicht op het meer te krijgen, moesten we naar boven klimmen of een boot nemen . Wij zijn een beetje ontgoocheld, maar tegelijkertijd maakt het niet hebben van constructies rond het meer het mogelijk om het ecosysteem beter te beschermen. En we zijn nog wel in een Nationaal Park, het is de ideale plek om verschillende soorten vogels te observeren.

Aan de andere kant van de weg (sorry voor de lelijke foto, maar we kunnen ons leven niet riskeren voor een foto), biedt zich een droomlandschap aan, met een ongelooflijke bergketen, met verschillende tinten blauw. Het lijkt op de Blue Mountains in Australië, onbekende versie 😀 We gaan er morgen heen.

Dobra Voda

Vanavond hebben we een nacht geboekt in het Kalamper Hotel (Booking link), in Dobra Voda, een heel klein stadje aan de Adriatische Zee. Dit hotel heeft een zeer goed beoordeeld restaurant en een goed gevulde spa (sauna, hammam, jacuzzi, verwarmd zwembad, Himalaya zoutkamer…). Hoewel we met plezier genieten van het zwembad, de jacuzzi en de sauna, zijn we een beetje bang om de hammam uit te proberen, die ons erg covidvriendelijk lijkt. Niemand draagt een masker, en niemand gaat naar achter om schoon te maken. Het aantal gevallen van Covid blijft laag in Montenegro, maar blijft hoog in verhouding tot de kleine bevolking.

Het restaurant is geweldig, ook al zijn we erg verbaasd dat er zoveel mensen zijn. Het is lang geleden dat we zoveel mensen op de m2 hebben gezien! Blijkbaar is iedereen in vol ornaat, behalve wij. Het is niet het eerste hotel dat dit systeem voorstelt, dat zeer populair lijkt bij de Russische klanten. De kaart is zo uitgebreid dat we heel blij zijn als we niet 1 maar 3 gerechten zien die ons zin geven om te eten. Het verandert de restaurants in ons kleine land 😀 We realiseren ons, ongelukkig, dat als onze Airbnb is geweldig, met een uitzicht op ziek … het is nog steeds in een toeristisch gebied en zonder toeristen, het is dood van dood. De weinige restaurants die open zijn, blijven duur. Hoewel we overwogen ons verblijf te verlengen, zullen we waarschijnlijk een andere plek zoeken om de roep van de maag te beantwoorden!

Ik laat je het uitzicht vanaf ons balkon zien

En het strand bij Dobra Voda. Zoals u ziet is het hier niet mogelijk fijn zand te hebben, noch in Kroatië, noch in Montenegro, de stranden die we zagen hebben allemaal wat rotsen/grind. Maar het water is overal doorzichtig!

Dag 2

Uitzichtpunten op het meer

De volgende dag gaan we naar de top voor een beter uitzicht op het meer van Shkodra. Het is een zonnige dag en we zullen een paar mooie foto’s hebben om u te laten zien. Kijk naar de kaart, gisteren waren we op de brug (gele stip) en vandaag gaan we de stippen met het kleine hartje verkennen. Het gaat elke keer omhoog, en het gaat nauwelijks naar beneden.

Hier is het eerste uitzichtpunt, bereikt zonder al te veel moeite. Ook al is de weg haarspeldbochten, sinds we onze auto hebben ingeruild voor een krachtigere Skoda, wordt alles steeds gemakkelijker. Het is nog steeds moeilijk om de voorliggers te ontwijken vanwege de smalle weg, maar het is niet erg druk op de weg

De bomen hebben allemaal hun voeten in het water, dat is normaal. Enorme overstroomde weiden zijn te zien vanaf de uitzichtpunten, het is een buitengewoon landschap, dat nog mooier wordt onder de zon.

Op dit moment zijn deze overstromingsweiden een beetje bruin, maar in de zomer is er een enorm tapijt van waterplanten die op waterlelies lijken, dus het moet er nog mooier zijn.

We gaan over een nog smallere weg naar het volgende uitzichtpunt. Aan de linkerkant, kijk naar de foto hieronder, ondanks de planten die uitsteken, is het de leegte, de klif! De bomen zijn hoog en overhangen de weg, maar we mogen geen fout maken en meer achteruit gaan dan nodig is. Er zijn enkele bruggetjes te klein en te hoog voor wie hoogtevrees heeft, dus kijk goed uit!

Gelukkig is JB inmiddels gewend aan de bergwegen van Montenegro, en deze zijn geasfalteerd zodat we dit tweede uitzichtpunt zonder problemen bereiken. We zien een auto passeren, en een paar seconden later, horen we een dier naderen… Phew, het is gewoon een hond die achter de auto loopt. Arm ding, ik weet niet hoe hij daarna weer overeind moet komen met dit hoogteverschil. Van hieruit zien we nog beter de besneeuwde toppen, het is te mooi! Het doet me altijd denken aan de besneeuwde toppen gezien vanaf het Isla del Sol in Titicaca.

We passeren een piepklein cafeetje en zien de schone tafeltjes op een rij staan voor een waanzinnig uitzicht, we stoppen dood in onze sporen en vragen angstig of onze 50€ biljetten hier zullen worden aanvaard. Gelukkig heeft de dame wat kleingeld en schenkt ons twee verse zelfgemaakte granaatappelsappen (er zijn veel granaatappelbomen in de omgeving, het moet lokaal en biologisch zijn), en gebak. Dit alles voor 6€.

Opmerking: bankkaarten worden overal aanvaard, maar zorg ervoor dat u kleine biljetten meebrengt. Geld opnemen uit een geldautomaat is duur (3€ tot 5€ per opname), zelfs als ze de euro gebruiken zoals wij.

Ik laat je een foto zien die het mooie leven samenvat dat we leiden. Na het zien van deze foto, was mijn vriendin Huong bijzonder geïnspireerd en tekende met waterverf. Ik vind het zo mooi! Haar tinten zijn geweldig. Het landschap ziet eruit als een schilderij, maar het schilderij komt ook tot leven

En hier is het menu van het café. Hier zijn de Google Maps coördinaten. De eigenaar spreekt geen woord Engels, maar dat is geen probleem.

Ik weet niet of je de twee vulkaanvormige toppen kunt zien (zoals Ometepe, maar kleiner), maar er schijnt een pad te zijn om er te komen, en je kunt een dorp zien aan de voet van de “vulkaan”.

We passeren Rijeka Crnojevica, een klein pittoresk dorpje met zijn oude stenen brug. Het is absoluut rustig zonder toeristen. Je zou hier ook iets te eten moeten vinden.

We klimmen verder en zoals u kunt zien, waarderen we het dat ze rotsen aan de rand van de klif hebben geplaatst, dan hebben we tenminste nog enige schijn van veiligheid.

Dit uitzicht lijkt erg op het uitzicht dat we in Frankrijk zagen. De meanders lijken veel op elkaar, maar deze, met de kleine pieken aan de achterkant, is bijzonder schilderachtig. Ik heb online nog betere foto’s gezien, genomen in de zomer, met het tapijt van waterplanten (afwezig in de winter).

Ik vind het zo mooi! <3 <3 <3

Als je gemotiveerd bent, kun je afdalen naar Karuc, een klein dorpje aan de voet van de berg, maar we moeten naar Podgorica voor een beetje winkelen.

Ik krijg nooit genoeg van die besneeuwde bergtoppen <3

Podgorica

De hoofdstad heeft niets transcendents, we hebben een prachtig uitzicht op de besneeuwde toppen, maar alles is beton, stress en vervuiling. Wij hebben de indruk ons platteland te verlaten en de hoofdstad te ontdekken 😀 Wij zijn niet gewend aan zoveel verkeer, om zoveel mensen te zien. Maar met de poolkou op komst en mijn vochtinbrengende crème die het over een paar dagen begeeft, heb ik nieuwe crèmes nodig, en dus gingen we naar Delta City voor een shopping trip. Het is zo goedkoop dat ik er meer dan genoeg kocht om te testen. Ik heb je hierverteld over de cosmetica die je in Montenegro kunt kopen.

Maar ik wil je een open bioscoop laten zien! Een traantje van ontroering graag. Het voelt alsof we terug zijn in de oude wereld, waar alles open was. Het enige verschil is dat mensen maskers dragen. Ze dragen het slecht, ze schudden handen, maar ze dragen het nog steeds. Er is zelfs een Franse film met Omar Sy erin.

We overnachten in Podgorica, in een appartement-hotel (60€, Booking link), zo goed dat we er wel een maand hadden kunnen blijven. Er is een kamer, een woonkamer, een kantoor, ontbijt geserveerd in de kamer, een zwembad en een sauna in de kelder. Ze bieden tot 50% korting voor lange verblijven. Het restaurant direct naast het hotel (Pizza Bar) is zo goedkoop (3€ – 4€ per schotel) dat we ons realiseren dat we in ons kleine toeristenlandje exorbitante prijzen betaalden, en dat we voor onze volgende Airbnb beter een minder mooi uitzicht kunnen hebben, maar meer toegang tot restaurants omdat we moe zijn van het koken.

Dag 3

Op mijn weer-app krijg ik een windalarm (> 45 km/u) en kans op sneeuw (tot -7°C). Rhalala, ondanks de mooie zon, moet iets het bederven. Nemen we het risico? De laatste keer dat we een waarschuwing negeerden, eindigde we met een raam dat halverwege naar beneden was, Wuthering Heights stijl. Omdat we koppig zijn en sneeuwkettingen in de kofferbak hebben, besluiten we toch op avontuur te gaan, om het Ostrog klooster te bezoeken. Een plek die door toeristen wordt gewaarschuwd vanwege de kronkelige, smalle weg de berg op.

Als ik van autoritten hou, is dat omdat ik dan wakker kan blijven en van het uitzicht kan genieten. Als ik de bus had moeten nemen, zou ik geslapen hebben en alles gemist hebben.

Inderdaad, we gaan omhoog en omhoog, maar er is geen bevredigend uitzichtpunt om deze enorme vallei te observeren. JB merkt de planten met gedroogde bladeren op die men ziet bij het orthodoxe kerstfeest. Iedereen kocht grote takken en zette een kleine tak voor hun auto. Dus wilde JB ook de trend volgen door een kleine tak voor de onze te zetten. Dat ging weg na 3 minuten ahahha. Je moet heel voorzichtig zijn, want er vallen regelmatig rotsen en er zijn geen beschermingsnetten. Voor meer voorzichtigheid, rij in het midden van de weg.

Ostrog klooster

Dit klooster is verdiend, want na een lange bergweg moeten we verder over een weg vol haarspeldbochten, met genoeg ruimte voor 2 auto’s en 20 cm marge. We zijn erg verbaasd om zoveel auto’s te zien, het is zaterdag, er moet een massa zijn?

Ik heb de foto’s van dit klooster al gezien, maar pas als we erheen gaan, beseffen we hoezeer dit klooster is ingebed in de berg. Als er geen Covid was, hadden we een gelijkaardige plaats in China bezocht heheh. Dit klooster is, volgens sommigen, het mooiste van de Balkan en ook het meest bezocht.

Zoals gewoonlijk wordt op Google Maps door uitgebluste Franse toeristen afgeraden “een omweg te maken voor zo’n banale plaats”. Whaaaaaat????

Er zijn niet veel toeristen, maar de parkeerplaats op de top is bijna vol. Ik denk dat het in de zomer beter is om beneden te parkeren en dan te lopen, of de middelste parkeerplaats te kiezen. Kijk eens goed naar de hoofdpoort. Mensen komen altijd achteruit naar buiten, in plaats van normaal.

De gouden mozaïeken schitteren onder de zon. We ontmoeten enkele toeristen (we herkennen ze snel omdat zij de enigen zijn die foto’s nemen), en nogal wat gelovigen.

Vanaf hier is het verboden om foto’s te nemen.

Als we rechtdoor gaan, hebben we toegang tot de eerste troglodytische kapel. De gelovigen staan in de rij om een kleine kapel binnen te gaan, waar een priester (?) hen zegent. Op hun weg naar buiten komen ze met gebogen rug naar buiten, stappen achteruit voordat ze de beelden, de kruisen, omhelzen. Zonder maskers! In vol ornaat Covid. Waarom? We zijn ontzet om zoveel onzorgvuldigheid te zien. Bovendien kussen ze de beelden de een na de ander, zonder dat iemand langskomt om op te ruimen… Op de trap die naar de tweede trogloditische kapel leidt, idem dito, zodra er een religieuze afbeelding is, een kus! Er zijn papiertjes waarop je de namen kunt schrijven van mensen die je dierbaar zijn, en die je in een doosje kunt doen om ze een goede gezondheid te wensen.

Het klooster is vrij klein, er zijn nauwelijks 3 meter tussen de berg en de buitenmuur. Sommige van de mozaïekbeelden zijn in de berg zelf ingebed. Er zijn veel tekeningen, zoals wat we in Goreme zagen. Maar wat ons het meest opvalt is het uitzicht vanuit het klooster over de vallei. Ik zei je dat er geen bevredigend uitzichtpunt was, nou, dit is het beste uitzichtpunt in de omgeving.

Cetinje

We nemen de weg terug naar huis bij de monding van Kotor. We maken een kleine stop in Cetinje, de oude hoofdstad van Montenegro. Er zijn nog steeds zeer mooie huizen, villa’s, paleizen en een enorm klooster. Wij hebben er niets bezocht omdat alles gesloten was, maar het kan een leuke stop zijn, na het nemen van de serpentine aan de kant van Kotor (zie ons artikel), alvorens naar Podgorica te gaan.

Uitzichtpunt op Budva

Op de terugweg stoppen we, sprakeloos, bij dit prachtige uitzichtpunt op Budva. Het moet de ideale plek zijn om de zonsondergang te zien. Als ons volgende onderkomen ooit in de buurt van Budva is, komen we hierheen voor de zonsondergang, met het risico dat we in het donker naar Budva terugkeren en de bergweg nemen, maar we zijn niet bij een bergweg in de buurt.

De oude stad Budva ligt aan de rechterkant, waar een stuk land uitsteekt.

Wel, uiteindelijk, omdat we een flink stuk over de berghelling reden in plaats van dicht bij zee, hadden we niet zoveel last van het weer. Het sneeuwde een beetje toen we in het klooster waren, maar het was toch geen probleem om te rijden. Aan de andere kant, het was zo koud dat zelfs om een foto te nemen, mijn handen meteen daarna bevroren waren. Toen we de temperaturen controleerden, beseften we dat we op -2°C zaten en daarna op -4°C. Brrrrhhh… S Nachts daalt het tot -7°C. Gelukkig is onze Airbnb relatief nieuw, niet goed geïsoleerd maar er zijn rolluiken die ons beschermen tegen de kou. JB, die het niet zo koud heeft als ik, moest zijn fleece uittrekken en gaat er nooit meer vanaf. Dit is onze eerste winter in Europa sinds 5 jaar! De vorige jaren waren we in Azië of Zuid-Amerika.

De rest van ons avontuur in Montenegro staat hier

Deel 2: Praktische tips

Begroting

  • Hotel Kalamper (ontbijt, spa toegang, uitzicht op zee): 73€ per tweepersoonskamer, Reserveren link
  • Perla Residence Hotel in Podgorica: €60 per tweepersoonskamer, reservatie link
  • Koffie met uitzicht: 6€ voor twee. Alleen contante betaling
  • Ostrog klooster: gratis toegang, gratis parkeren
  • tussen Dobra Voda & Podgorica, je moet door een betalende tunnel: 2,5€/passage, kredietkaart aanvaard

Voor meer informatie over Montenegro, zie onze andere artikelen. Alle hierboven vermelde adressen zijn hiertoegevoegd aan onze aangepaste Google Maps

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *