Aangezien het koud is in Europa (zelfs in Sevilla), is het tijd voor ons om wat zon op te zoeken in Azië.

Van Sevilla naar Bangkok

We maakten een simulatie om te weten welke route het voordeligst was om Spanje en Siem Reap met elkaar te verbinden. Resultaat: Barcelona – Bangkok. Omdat de stad ons vorig jaar goed beviel, besloten we er een week te blijven voordat we naar Cambodja gingen.
Eerlijk gezegd weet ik niet of het een goed idee was: we moesten van Sevilla naar Barcelona vliegen, daar een nacht slapen, dan van Barcelona naar Moskou (3u45 tussenlanding) en dan van Moskou naar Bangkok – in een klein vliegtuig waar zelfs ik het benauwd had. Het is dus met overal pijn dat we ’s morgens in Bangkok aankomen.
Opmerking: na berekening deden we deze reis voor 450€/persoon inclusief hotel, tegenover 647€/persoon voor een comfortabeler vliegtuig en 3 uur minder. Dus ja, het is het waard.

Luchthaven => Stadscentrum

Na 1u30 in de rij te hebben gestaan voor de immigratie (voor Azië gebruik ik nu mijn Vietnamees paspoort in plaats van het Franse, gewoon om er wat plaats op te besparen), krijgen we onze bagage terug en hervatten dan onze reflexen van reizigers die in een nieuw land aankomen: geld afhalen (200 bahts voor elke afhaling dus ik haalde een maximum van 10.000 bahts); een SIM kaart kopen bij True Moove.
In plaats van het openbaar vervoer te nemen, besluiten we deze keer een taxi te nemen (omdat we uitgeput zijn). Ik toon de chauffeur het adres geschreven in Latijns alfabet (Google maps) en de chauffeur heeft veel moeite omdat hij alleen Thais schrift begrijpt. Hij geeft me zijn telefoon zodat ik de naam van het hotel kan opschrijven, maar zijn toetsenbord is Thais! Dus moesten we zijn google maps vergelijken met de mijne om uiteindelijk de locatie van het hotel te vinden. Volgende keer zal ik de GPS coördinaten invoeren
Dit alles kostte ons 475 baht (350 voor de rit, 50 voor het parkeren op het vliegveld en 75 voor de tol omdat we liever de snelweg namen om sneller te gaan). Absoluut niet zuinig in vergelijking met de metro en de bus, maar de chauffeur is grappig en ik kon tenminste de hele rit zitten!

Dag 1

Dus vroeg de spullen achtergelaten in het hotel (en de verborgen kostbaarheden), gaan we uit eten. We ontdekken met vreugde de nabijheid van ons hotel met een school (die school zegt goedkoop straatvoedsel voor de kinderen). We kiezen voor een bui bui gespecialiseerd in eend/gans soep. 150 baht voor twee, niet slecht voor een eerste maaltijd.

Maag vol, het is tijd om onze vermoeide spieren te verwennen. We lopen 10 minuten en vinden het massagecentrum dat we de vorige keer leuk vonden, midden in Chinatown. JB kiest voor een voetmassage terwijl mijn pijntjes genieten van een echte traditionele Thaise massage (die eruit ziet als een marteling). Als ik bij de massageruimte kom, zie ik een masseur op de rug van een cliënt lopen. Geschrokken laat ik dit aan mijn masseuse zien door met mijn vingers “nee” te zeggen. Het enige wezen in de wereld dat op mijn rug mag lopen is Rosalie (mijn kat), niemand anders! Maar dat heb ik haar niet verteld omdat ik niet weet hoe ik deze o zo noodzakelijke informatie moet mimen.
Vast voor 6€ elk, gaan we terug naar het hotel voor een dutje (te jetlagged) alvorens ’s avonds uit te gaan naar een Thais-Vietnamees “fusion” restaurant.

Dag 2

De volgende dag word ik gelukkig om 4 uur ’s ochtends wakker en denk ik dat ik een hele nacht heb gehad (dat is het nadeel van een kamer zonder ramen, je verliest alle besef van tijd) en ik zal een aantal dagen op die manier om 4-5 uur ’s ochtends wakker blijven worden. JB past zich onmiddellijk aan de Aziatische schema’s aan (geluk) terwijl het normaal zeer moeilijk is in die zin.
Dus, tussen 4 uur ’s ochtends en 9 uur ’s ochtends, elke dag, lees ik, denk ik na over mijn leven, mijn werk, mijn kat, de lijst van gerechten die ik wil eten in Japan/Vietnam/Korea. Ik denk ook aan degenen die hier voor 2 weken vakantie komen en die 1 week jet-lag hebben.
P/s: als u in hetzelfde geval bent als ik, moet u weten dat 7 eleven altijd 24/24 open is, ideaal voor een nachtelijke/vroege ochtend snack.
We gaan naar Siam Square in de hoop een plaatsje te vinden in een druk restaurant. Maar de rij is zo lang dat we in het foodcourt ernaast belanden. Sorry dat ik het alleen over eten heb, maar in werkelijkheid kom ik hier voor twee dingen: winkelen en eten.
Dit is een soep (je kunt kiezen welke soort pasta je wilt, zo cool!)

En ik hou nog steeds van de Thaise papaya salade.
Dan volgt een lange winkelsessie om mijn gezichtsverzorgingsroutine aan te vullen (mijn volstrekt ongegronde excuus is dat het te warm en te vochtig is, ik heb specifieke producten nodig hehehe)
Het winkelen is vermoeiend, dus we hurken neer in de efemere voedselmarkt ernaast (een bubble tea pleasse).

S Avonds besluiten we naar de nachtmarkt van Khao San te gaan (een adres dat goed bekend staat onder backpackers). We verkennen de Khao San straat en de straat die er parallel aan ligt.

Ik moet zeggen dat ik nogal teleurgesteld ben in deze markt die altijd dezelfde gerechten aanbiedt (pad thai, spiesjes en vruchtensap). De prijzen zijn niet zo interessant in vergelijking met de markt in de namiddag. Jb heeft een schorpioen kunnen proeven tegen toeristenprijs (100 baht in plaats van 30); maar de andere aangeboden gerechten zijn allemaal toerist-vriendelijk.

Misschien heb ik te hoge verwachtingen, ben ik teleurgesteld en verdrink ik uiteindelijk mijn verdriet in een (zeer goed) Vietnamees broodje. Ik weersta de drang om voor 300 baht een gezichtsbehandeling te ondergaan, maar gezien het gebied – te toeristisch – is de kans groter dat ik misvormd raak (lesje geleerd in Boedapest).

Dag 3

De volgende dag worden we gemotiveerd om naar het Palais Royal te gaan – want dat wordt altijd overspoeld door duizenden toeristen en vooral groepen van 60. Geen geluk, de grijze lucht is veranderd in een wolkenloze hemel en we staan als idioten te verbranden door de zon (mijn SPF 30 crème was duidelijk onvoldoende).
Maar in ruil daarvoor, is alles geweldig. We liepen en liepen en liepen. De koninklijke wijk is zo groot dat tussen de eerste ingang en de echte ingang van het oude koninklijke paleis een zonnebrand en een fles water lagen.
De te weinig geklede toeristen worden direct uit de menigte verwijderd (d.w.z. kuiten en armen niet bedekt, ze waren ook niet in bikini). We betalen de entree (500 baht elk alleen contant) en ontdekken met verbazing het beroemde Boeddhabeeld in jadeiet. Het is echt klein! Maar hé, het is alsof je naar de grootste diamant ter wereld gaat kijken en bij het zien van de grootte zegt “hé, is dat alles?
Om het te laten zien (anders zie je het niet), plaatsten ze een zeer uitgebreid gouden altaar van enkele meters hoog. Vandaag is hij gekleed in een gouden jurk, het is zijn winter outfit. Ja, hij heeft verschillende kleren (3 in totaal, te stijlvol), er is zelfs een museum gewijd aan al zijn kleren (en andere dingen, die we uiteraard niet hebben bezocht)



De hitte is moordend en de opeenhoping van goud en fonkelende stenen brandt onze ogen, we zijn gemotiveerd om het begrafenispaleis van de voormalige koning van Thailand te gaan bekijken.
Onderweg gezien:

Ik ben gebluft door de organisatie van de Thai. De ingang is in tweeën gedeeld (buitenlanders/Thai). De buitenlanders moeten hun naam en nationaliteit opgeven. Dan gaan we door een lang pad waar verschillende mensen ons dingen geven: flyer, gebak, water, paraplu, badge.
Duizenden stoelen staan er al. In feite, is het om de bezoeken beter te organiseren. Ze laten de bezoekers in rijen zitten. Er is gezorgd voor gebak en waterflessen, zodat de mensen niet flauwvallen in de hitte. En paraplu’s, zodat ze niet doodgaan in de zon (in tegenstelling tot ons, die geen paraplu zagen). Om de 15 minuten of zo, brengen ze 3 rijen toeristen binnen.

Het bezoek is voor ons snel gedaan want het is al middag en de zon is te sterk. Er zijn verschillende tentoonstellingen met uitleg over het werk van de ambachtslieden, de jeugd van de koning … we begrijpen beter waarom het een jaar werk en 30 miljoen euro kostte.


Op de terugweg geven we de badge terug, de paraplu… dan eindigen we terug in Chinatown voor een lunch met zeevruchten en een massage (ja, voor 5€ kan je niet zonder).
S Avonds gaan we naar het Korean Town plaza waar verschillende Koreaanse restaurants zijn.

De barbecue bij Jang Won’s is indrukwekkend met een groot aantal bijgerechten. U moet weten dat in Zuid-Korea de kwaliteit van de bijgerechten even belangrijk is als de kwaliteit van het eten. Maar hier is alles erg pittig, ik had een gezwollen mond aan het eind van de maaltijd. Maar het was zo goed! (En ik heb niet eens de moeite genomen met het koken)

Dag 4

Vandaag zijn we aan het werk. Onze klanten zijn zo vriendelijk geweest om ons Aziatische uren te laten werken. Dus als ze vertrekken voor de lunch, zijn we klaar voor de dag. En als zij nog slapen, zijn wij aan het werk (in “nachtdienst”).
Ik zou werken vanuit een coworking space, maar de politie blokkeerde een deel van de straat precies op het punt waar ik zou moeten oversteken om bij de ruimte te komen. Ik gokte snel dat het een bommelding was. En terwijl de politie bezig is de aard van de bom te bestuderen, zijn de nieuwsgierigen, die zich niet bewust zijn van het gevaar, allemaal aanwezig en filmen de scène live op Facebook. Wacht, ik zal de mijne met je delen…
Nee, ik maak maar een grapje, ik ben het type dat zo snel mogelijk wegloopt. Tenslotte werk ik vanuit mijn hostel. Later horen we dat er twee nepbommen zijn gevonden in een vuilnisbak bij de ingang van de Birmese ambassade
Over het hostel gesproken, we zitten in Bunny Burrow Hostel, een heel schoon hostel, goed ingericht, maar helaas heeft onze kamer geen raam.
Ik ben het niet meer gewend om de badkamer te delen. Met de vochtigheid, gekruid eten, airconditioning, schreeuwt mijn huid om hulp, ze begrijpt er niets meer van. Het voordeel is dat de gebruikelijke smetplekken helder worden, maar het nadeel is dat andere zones, zoals de T-zone, worden aangetast, ook al heb ik daar al een jaar geen smetplekken meer gehad. Een snelle trip naar Boots (een soort drogisterij) later, ben ik goed uitgerust met make-up remover en reinigingsmiddelen. En ik verander mijn routine (geen crème meer ’s morgens, alleen een serum, maar alleen ’s avonds nog grondig hydrateren vanwege de airconditioning).

Dag 5

We proberen nu al een paar dagen om bij T&K seafood in Chinatown te gaan eten, maar zonder succes omdat we ofwel te vroeg komen (voor de lunch terwijl het restaurant al vanaf 16.00 uur open is) ofwel te laat (er staan dan al zo’n 20 mensen in de rij), dus motiveren we onszelf om om 19.00 uur te komen. Gelukkig wachten we maar 5 minuten en genieten we van zeevruchten tegen een lage prijs

We sluiten de avond af met een drankje op het dak van het Banyan Tree, een 5 sterren hotel. Het is zo chique dat elke gast die met shorts en sandalen komt, een broek en dichte schoenen krijgt (deze regel geldt niet voor mannen). De cocktail kost ongeveer 15$, en om te dineren, moet je een gerecht bestellen dat minstens 50$ kost. De service is gemiddeld, maar goed, je moet ten minste één dak in Bangkok bezoeken

Dag 6

We zijn uitgenodigd voor een diner bij een collega SEO van JB die al 2-3 jaar met zijn gezin in Bangkok woont. Hij beschrijft een zeer koele professionele wereld, een zeer zen leven, de “alles is gemakkelijk” kant. Uit de weinige dingen die ik van Thailand heb gezien, blijkt ook het ongelooflijke gemak dat dit land biedt. Ik heb echt het gevoel dat je in Thailand niet veel hoeft na te denken om een goed leven te hebben – terwijl je in Vietnam, om een goed leven te hebben, veel geld moet hebben, en om veel geld te verdienen moet je hard werken en doodstressed zijn.
We eindigen ons verblijf in Bangkok.

Balans

Om eerlijk te zijn zijn we dit keer minder onder de indruk van Bangkok dan toen we er een jaar geleden voor het eerst kwamen. En dat is normaal: vorig jaar hadden we net Nepal en India verlaten, waar we gedwongen vegetarisch waren geweest, dus Bangkok binnenkomen en daar van het niet-veganistische eten genieten was een reddingsboei.
Dit jaar verlaten we Sevilla – een stad waar we alles te voet kunnen doen en goed kunnen eten – voor Bangkok, waar het zo druk is dat we niet eens de metro willen nemen. Voeg daar nog een schuldgevoel aan toe omdat we meer tijd besteden aan eten en massages dan aan het bezoeken van Bangkok 😀
Ik denk dat als we teruggaan, we liever een hotel dichter bij Siam Square hebben, waar ik minder afhankelijk zal zijn van Uber, en waar er meer restaurantkeuzes zullen zijn.

Deel 2: Praktische tips

Begroting

• Vliegtuig: Sevilla => Barcelona (Ryanair) + een nacht in hotel + Barcelona => Bangkok (Aeroflot): 450€/persoon
• Hotel: 20€ per nacht, privékamer voor twee
• Restaurants:
• • bui bui 40 tot 60 baht per persoon
• • restaurants: 100 tot 250 baht per persoon
• Uber: tussen 50 baht en 150 baht
• Luchthaven => binnenstad:
• • Taxi : 475 bahts (parking 50 bahts inbegrepen + 120 bahts voor de snelweg)
• • Pak : 350 baht (zonder de snelweg te nemen)
• • Uber: 420 baht (via de snelweg)

Praktisch advies

• We namen een hostel in de buurt van Chinatown, maar we hadden graag dichter bij Siam Squaregezeten
• Er zijn 2 soorten metro’s in Bangkok: de bovengrondse en de ondergrondse metro, om van het ene type metro naar het andere te komen, moet je een klein stukje lopen
• Er zijn 2 handige apps voor vervoer in Bangkok: Uber en Grab. Grab is goedkoper voor lange afstanden.
• Als je alleen bent, kun je kiezen voor scooters op Uber
• Op straat, als je motorrijders ziet met een nummer achterop, is het een mototaxi. Er zijn ook tuk-tuk, die duurder zijn dan Uber op korte afstanden, plus je krijgt stof in je gezicht, dus ik raad deze vormen van vervoer niet aan
• Om Aziatische cosmetica te kopen, heb ik hier al een gedetailleerde gidsgeschreven
• Ik zet hier het waardevolle advies van onze expat vriend in Bangkok

Wat het bezoek betreft, raad ik Wat Pho aan en als je de rivier per boot oversteekt, kun je Wat Arun doen. In Wat Pho is een massageschool, het is vaak leuk om even te stoppen voor een voetmassage of zo. Vermijd anders de kleine massagesalons waar meisjes voor de deur staan te wachten, ook al is het over het algemeen overal erg goed. Als u op zoek bent naar iets meer kwaliteit (maar ook duurder), gaan wij graag naar Health land, er zijn er verschillende in BKK. Of vraag het aan je hotel.

Mijn favoriete tempel is Wat Saket, hij is heel klein maar ligt op een kleine heuvel.

Als u oude tempels wilt zien en Bangkok wilt verlaten, raad ik u aan naar Ayutthaya te gaan, bereikbaar per trein vanuit BKK. Het wordt overdag gedaan door vroeg te vertrekken.

U bent hier voor een weekend, dus als u van wandelen houdt, aarzel dan niet om naar Chatuchak te gaan, het is erg groot en bereikbaar met de BTS.

Het grootste park in Bangkok heet Lumphini.

U kunt rondwandelen in de straten van China Town en in de buurt is ook Little India.

Als u iets anders wilt doen dan wat toeristen in Bangkok doen, kunt u naar Bang Krachao eiland gaan, het is de groene long van Bangkok, vrij onbekend, u gaat met de boot en dan kunt u fietsen huren om over het eiland te lopen. Er is een drijvende markt (maar zonder echte boten) in het weekend. Kijk hier eens naar. Bang Nam Phueng drijvende markt. U kunt het ook ter plekke vragen. Tussen de middag kunt u bijvoorbeeld eten op de markt of in het BangkokTreehouse.

Voor de rest, volg de gidsen en vraag mij om een mening als je iets ziet dat je interesseert.

We eten overal goed in Bangkok. Ik raad u aan een apero op het dak te nemen, het uitzicht is altijd prachtig. Ik ga vaak naar de Octave roof top omdat het dicht bij mijn huis is, maar de Vertigo – Banyan tree is ook geweldig en niet ver van uw hotel. We eten graag bij de cabbages and condoms, de plek is grappig en het terras is onder de bomen, erg leuk. Eet niet binnen, het is griezelig. We worden zelden teleurgesteld in Bangkok, kijk maar op Tripadvisor, die zit er nooit naast.