Vandaag hebben we twee uitzonderlijke bezoeken, die alleen aan dahabiyas en feluccas worden aangeboden: het bezoek aan de steengroeven van Djebel Silsileh, en een lange wandeling in de Palmeraies

Als je ze nog niet gelezen hebt, lees dan eerst onze vorige Egypte reisverslagen: #1, #2, #3, #4, en #5

Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

Vandaag staan we vrij laat op (nou ja, 7:30 uur) voor een ontbijt om 8 uur
Wij zien in de verte twee prachtige feluccas, die niet op dezelfde plaats stoppen als wij, maar die in hoge mate bijdragen tot de schoonheid van de plaats en tot het idee van een cruise op de Nijl (er zijn er minder van wegens de daling van het toerisme, net als de dahabiyas en de cruiseschepen). Het is als een droom. Er is niet veel wind vandaag en ik hoop stiekem dat er genoeg zal zijn zodat we kunnen zeilen zoals gisteren

We komen aan bij de steengroeve van Djebel Silsileh. Er zijn twee steengroeven op beide oevers, maar wij bezoeken slechts één oever omdat de andere niet toegankelijk is voor toeristen. Aan de ingang van de steengroeve staat een kleine tempel, uitgehouwen in de rots, zoals Abu Simbel. Deze groeve is niet meer actief, omdat hij geklasseerd is

Onze gids Bassem toont ons de windgodin buiten de tempel en ik maak van de gelegenheid gebruik om stiekem te bidden voor meer wind vandaag

Deze groeve is de bron van stenen van hetzelfde type als die welke bijvoorbeeld in Karnak of Luxor zijn gebruikt. Aangezien de arbeiders uit de 40 provincies van Egypte komen, zien we op de muur de belangrijkste goden, maar ook de karakteristieke goden van elk van de 40 regio’s, zodat elke arbeider zich tot de god van zijn regio kan richten

Om je een idee te geven van de grootte van de stenen en de steengroeve, heb ik me vrijwillig aangemeld

Deze gaten worden gebruikt om de touwen door te laten om de stenen te laten zakken. Zand wordt hier met opzet neergelegd om het vervoer van de stenen te vergemakkelijken

Er zijn een paar herdenkingskapellen langs de weg, later gebruikt als graftombes, maar in principe dienen ze om het bezoek van deze of gene farao te markeren. En toen stopten ze er tarwezaden in. Wanneer het water van de Nijl stijgt en het graan in deze kapellen groeit, vindt een zeer vreugdevol feest plaats: het wijnfeest, een beetje zoals het Oktoberfest

We zijn uitgenodigd om naar de top te gaan. Van hieruit kunnen we zien dat de Nijl erg smal is (een paar honderd meter breed vs. 1 km breed). Wanneer het water van de Nijl sterk stijgt, is de stroming zeer sterk, maar deze doorgang is zo smal dat het water gedwongen wordt een beetje “tot rust te komen”. Dit doet denken aan de mythe van de verre Godin

Verre Godin: Toen Ra de grote Koning van Egypte was, verliet zijn oog het paleis van zijn meester. Het nam de vorm aan van de godin Hathor, ging vervolgens naar Nubië en nam de vorm aan van een bloeddorstige leeuwin. Ra vroeg toen aan Shu en Thoth om te doen wat zij konden om het oog terug te brengen naar Egypte. Om de Godin te benaderen, veranderden zij zichzelf in apen. Thoth was in staat Hathor te overtuigen naar Egypte terug te keren. Om haar voorgoed tevreden te stellen, wierp hij haar bij de eerste cataract in het water van de Nijl. Ze werd toen getransformeerd in een kat van de godin Bastet.

We zien een “gat” in het midden van de berg

Vanuit dit gezichtspunt zien we ook in de verte een paddestoelvorm (maar in het Arabisch aubergine genoemd), volgens de legende om een ketting aan op te hangen (aan de andere kant van de oever staat nog een paddestoel, die nu niet meer bestaat), en de opmars van de vijanden van Egypte te verhinderen

Het bezoek eindigt hier en we zien op de oever een sandaal (soort zeilboot) verrassend volgeladen. In feite is het alleen de boot van de archeologen die er nog steeds werken

We nemen weer de boot en vanaf de brug zien we de gedenkkapellen, de paddestoel en een verafgelegen maar zeer mooie kapel, die moeilijk te bereiken is

Daarna varen we nog 20 minuten en worden we aan de oever afgezet, voor een wandeling van 1u30 in de palmbossen. De kapitein zal ons iets verderop oppikken. Het is de eerste keer dat we onze boot zonder ons zien varen 😀 en hij is prachtig. Het is waarschijnlijk de mooiste dahabiya in Egypte die nog in bedrijf is

We vertrekken voor een wandeling van 1u30 met een matroos en onze gids in de palmbossen. Het is erg aangenaam omdat we het grootste deel van de tijd in de schaduw zitten

We krijgen de “doume” te zien, die op palmbossen lijkt maar het niet is

De droge vruchten worden gebruikt om thee te maken

Hier is een boom die niet aangeraakt mag worden. Het fruit, de bladeren, nada! Risico om blind te worden

Na 1u30 wandelen zijn we moe, maar blij dat we een deel van de calorieën hebben verbrand die we te veel hebben opgenomen (de chef kookt te goed). Maar we zijn ook erg blij dat we onze boot hebben gevonden

Het bed is opgemaakt, zoals elke dag, de handdoeken zijn opgevouwen op een zeer innovatieve manier

We zeilen deze keer (de wind waait erg hard), het lijkt erop dat mijn gebeden zijn verhoord. We varen in absolute kalmte

We komen oog in oog te staan met deze enorme brug in aanbouw. Blijkbaar is het om de toegang tot Kom Ombo te vergemakkelijken

Er is een hele mooie dahabiya die ons volgt, en dan zien we hem verdwijnen achter de Japanse pomp. De sleepboot die ons volgt zwaait naar onze kapitein. Later zouden we vernemen dat ze vastzat op een zandbank, en de sleepboten in de buurt (waaronder de onze) werden gemobiliseerd om haar eruit te halen. Helaas waren we niet in staat de scène bij te wonen om u precies te beschrijven hoe het werkt

Zeilen op de Nijl is een moeilijke oefening, vooral voor zeilboten. Er is geen teken dat de zandbanken aangeeft (ze veranderen voortdurend door het afgezette slib), je moet gewoon met het blote oog kijken. En een windvlaag kan zo snel gaan. In het geval van deze dahabiya is het mogelijk dat de sterke wind van vandaag (+ een enorm cruiseschip dat golven veroorzaakte en op hetzelfde moment passeerde), het op de zandbank heeft gedreven

Het gebeurt zeer dikwijls, wanneer een groot cruiseschip te dicht bij een dahabiya met alle zeilen uitvaart, dat zijn sleepboot zich tussen het schip en de dahabiya spoedt, om elk ogenblik klaar te zijn om in te grijpen

Cruiseschepen kunnen het zich niet veroorloven vast te komen zitten op een zandbank omdat er een leger sleepboten nodig is om ze eruit te krijgen. Onze gids vertelt ons dat dit ooit met een cruiseschip is gebeurd en dat de baas er de voorkeur aan gaf een ander schip te sturen en al zijn klanten naar het nieuwe schip te migreren, in plaats van te wachten op de redding

Toch zijn we ver verwijderd van de “snelweg” van boten zoals voor de revolutie. Voorheen waren het er 400, nu hopen ze tegen Kerstmis 2018 op 100 te komen

Dan leggen we hier aan, we hadden kunnen gaan zwemmen maar JB voelt zich niet lekker en doet liever een dutje. Er zijn een paar hele lieve honden die wachten om gevoed te worden bij de matrassen. Eén hond in het bijzonder, een mooie witte, laat zich aaien en schijnt mij bijzonder aardig te vinden. Hij is erg opgewonden om me te zien. We zullen hem later zien want hij volgt de boot. Zo schattig!

Met de wind, het zeil, de aanwezigheid van de honden, ben ik helemaal gelukkig en kom tot rust als “Titanic”

Drie mensen van een nabijgelegen dahabiya maakten van deze kleine pauze gebruik om onze boot te komen bezoeken omdat die van ons zo mooi is. We dachten dat ze ons waarschijnlijk meer konden vertellen over hun redding uit de zandstrook. Het moet een leuke reis anekdote zijn. Maar misschien is het voorval te recent en in plaats van het te vertellen in de “het is zo grappig wat ons is overkomen”-modus, klinkt de ervaring nog steeds traumatisch voor hen 😀 Ze hebben een heleboel dingen te klagen met hun boot. Hoe kun je ongelukkig zijn als je met een dahabiya vaart?

Als ze wisten dat we Wifi aan boord hadden (wifi dankzij onze 4G verbinding, die we deelden met onze buren aan boord), en dat we een upgrade hadden gekregen om op deze boot te zijn, hadden we ze afgemaakt! Onze gids vertelt ons dat een klant eens klaagde omdat er te veel boten op de Nijl waren, waardoor hij niet van het landschap kon genieten ahahha 😀

Cursus hiërogliefen

Dit is geen onderdeel van het dahabiya programma, maar aangezien onze gids Bassem Egyptoloog is, is hij ook “tweetalig” in hiërogliefen. Omdat hij ons aardig vindt, gaf hij ons een minicursus. Er is geen alfabet als zodanig, maar symbolen die een klank weergeven. En “denominatieve” symbolen die het mogelijk maken de betekenis te verduidelijken, door aan te geven dat het om een plaats, een persoon..

Het is dus mogelijk, als je minstens 2 jaar aan hiërogliefen hebt gewerkt, om de tekens te herkennen (er zijn 5000 tekens) en te weten hoe je de hiërogliefen hardop moet lezen, maar om de betekenis te begrijpen… dat is veel werk! Hoe dan ook, dankzij deze minicursus waren we de volgende dag in staat veel borden te herkennen, ook al begrijpen we de betekenis niet. En toen, toen we Bassems cursus probeerden te kopiëren, realiseerden we ons dat we ook moesten leren hoe we de tekens moesten tekenen, bijvoorbeeld de uil, de havik, de eend, enz. in beide richtingen, want soms draait de havik naar links, en soms draait hij naar rechts

Dus ik ben gestopt met het kopiëren van zijn les, en hij gaf me zijn blad aan het einde van de les, het is makkelijker ahahaha. Bassem vertelt ons dat Arabisch – Egyptisch – spreken veel helpt, omdat veel Egyptische woorden uit hiërogliefen komen

Opnieuw hebben we een prachtige zonsondergang over de Nijl, een uitzonderlijk huisbereid diner met ingrediënten die soms rechtstreeks van de dorpelingen worden gekocht (ik wil het hele jaar door een kok als hij in mijn huis). Vannacht komen er veel cruiseschepen langs, er zijn meer golven dan normaal maar we hebben een geweldige nacht, dankzij de lange rit in de middag

JB voelt zich niet zo lekker, hij heeft gisteren een verkoudheid opgelopen (na het zwemmen) en heeft sinds gisteravond niet meer gegeten. Hij begint koorts te krijgen. Na het overgeven voelt hij zich beter (pas op, het heeft te maken met de wind en de kou van gisteren, maar niet met het eten op de boot want alleen JB is ziek). De kok kookte zelfs witte rijst en roerbakte groenten speciaal voor hem. De hele bemanning vroeg hoe het met hem ging… Het is echt te zoet. Na een goede nachtrust, veel tijgerbalsem, herstelde hij de volgende dag

Zet ons avontuur hier voort

Deel 2: Praktische tips

Begroting

Nogmaals, alles is al vooruitbetaald (zie ons reisbudget hier)

Advies

De bezoeken van vandaag kunnen alleen per dahabiya of felucca worden afgelegd. Met de auto, is het nogal omslachtig om er te komen