Beoordeling na 2 maanden in Quebec (Canada) als een Digital Nomad
Wij zijn in mei in Canada aangekomen in de hoop op wat beter weer. Maar de winter duurde langer dan verwacht en het was erg koud toen we aankwamen, het goede weer kwam pas half juni terug. We hebben dus alleen van Canada genoten als plaatselijke bewoners, niet als toeristen.
Hier is een niet-uitputtende lijst van wat wij hebben gezien, of wat ons is verteld door Franse expats in Montreal.
We zijn er geweest om te kijken of we er ooit echt willen gaan wonen. Het antwoord is nee😀
Niet te duur, maar moeilijk om per maand te huren zoals een normale Canadees
We huurden 1 Airbnb in Toronto, en 2 Airbnb in Montreal – dus meer betalen dan een “normale” huur.
Expats vertellen ons ook dat het vrij ingewikkeld is, zelfs wanneer je naar Canada verhuist, om een “normaal” huurcontract te hebben. Ze gebruiken ook Airbnb (of onderverhuur) voor de eerste paar maanden, want je moet een kredietwaardigheid hebben (zoals je rekeningen goed betalen) en het is onmogelijk om er een te krijgen als je nog nooit in Canada hebt gewoond. Je moet een paar maanden wachten voordat je een “goede reputatie” hebt en een appartement kunt huren.
Een goed plan dat ons opviel is dat veel gepensioneerde Canadezen de winter ontvluchten en hun tijd in de zon doorbrengen op Cuba (waar het erg warm is en de prijs van vluchten erg goedkoop is) of elders. Gedurende 6 maanden, is het mogelijk om hun appartement onder te verhuren. Maar je moet wel van de winter houden!
Internet, Wifi…
Wifi is snel, gratis en overal beschikbaar. Maar als ik een appartement heb, twee telefoons en ik moet alles uit eigen zak betalen om toegang tot internet te hebben, is het niet verwonderlijk dat ik op 400$CA per maand uitkom. Ze hebben ongeveer dezelfde tarieven als wij in Frankrijk hadden voordat Free kwam, het kost een arm en een been! Canada is zo uitgestrekt met een kleine bevolking, het is niet morgen dat een concurrent komt en de prijzen breekt.
Omdat we in Airbnb zitten, hoeven we tenminste niet te betalen voor de Wifi en vroegen we om een bijna onbeperkte verbinding (++100Go/maand, wat niet automatisch is, veel aanbiedingen hebben een beperkt data-quotum). Aan de andere kant, voor de telefoon, moesten we gebruik maken van de Free Mobile aanbieding om onszelf niet te ruïneren (25Go/maand + onbeperkt sms’en naar Frankrijk en Canada voor 20€, en het werkt heel goed zie onze review en de snelheden hier).
Overal kortingen
Behalve in supermarkten, apotheken en restaurants, heb ik geloof ik nog nooit ergens de volle prijs voor betaald. Als ik aan de kassa sta, vindt de caissière altijd wel een manier om me 10% of 15% korting te geven – zonder dat ik er zelfs maar om vraag… Ik hoef alleen maar mijn e-mailadres te geven en voilà, als “VIP-klant” krijg ik een korting. Ik heb de getrouwheidsprogramma’s bekeken – bij Sephora bijvoorbeeld – en ik vind dat je veel gemakkelijker geschenken kunt krijgen dan in Frankrijk. De mensen lijken goed vertrouwd te zijn met nieuwe technologieën, bv. bijna elk restaurant heeft een website met een bijgewerkt menu. Zelfs de kleine schoonheidssalon op de hoek stuurt nieuwsbrieven die ZO verleidelijk zijn!
De aangifte van inkomsten wordt gedaan via een pro
Gezien het aantal deskundigen dat hier een inkomensrapportage voorstelt, dacht ik “maar kunnen Canadezen niet tellen of wat?”. In feite zijn er ZOVEEL dingen die je van je inkomen kunt aftrekken en waarover je minder belasting hoeft te betalen, dat mensen gewoon zoveel mogelijk facturen verzamelen – en de accountant/expert leest ze, dient ze in, en zorgt voor het aangeven en krijgen van aftrekposten. Ik ben bij massagetherapeuten geweest en ze hebben me allemaal een rekening aangeboden (net als bij de dokter), en ze hebben me verteld dat sommige verzekeringsmaatschappijen massages zelfs vergoeden. Wacht, we hebben het over massage-modeleren, niet over fysiotherapie! En ze sturen facturen ook heel graag per e-mail: minder papier, en makkelijker naar de boekhouder te sturen 😀
Boeken zijn duur
De boeken worden meestal geïmporteerd uit Frankrijk, de VS, het VK… dus de prijzen zijn een beetje hoog. De meeste Engelse boeken zijn in hardcover, wat duur is en vrij groot. Voor één keer realiseer ik me hoe nuttig en toegankelijk Franse paperbacks zijn. Dus, om geld te besparen, blijf ik boeken lezen en kopen op Amazon Kindle, het is goedkoper en lichter 🙂
De talen
Ik denk dat mensen veel moeite doen om met de Fransen te communiceren (in Montreal in ieder geval). Ze spreken wat langzamer en vinden het niet erg om bepaalde Quebec woorden uit te moeten leggen. Franstaligen spreken goed Engels, maar Engelstaligen spreken niet noodzakelijk Frans(als ze dat al spreken). Heel vaak voegen Franstaligen Engelse woorden toe in het midden van een gesprek – en iedereen begrijpt elkaar perfect. Alle kinderen gaan standaard naar de Franse school – behalve de kinderen van wie de ouders naar de Engelse school gingen (zij kunnen kiezen tussen FR of EN school). Ik geloof dat je op de universiteit kunt kiezen voor een 100% Engelstalige uni.
Hoe dan ook, wij waren zeer verbaasd te zien dat ALLES, werkelijk ALLES, hier in het Frans vertaald is. Zelfs het STOP teken! heet hier “ARRÊT”.
En als je inlogt op Netflix Canada, zijn er films die ik niet meer herken, omdat de titels in Frankrijk niet per se vertaald zijn, maar hier is alles vertaald. Zo wordt de titel van de film “Ocean’s Eleven” in Frankrijk niet vertaald, maar hier heet hij “The Unknown in Las Vegas”.
De ondergrondse stad
Toen ik het over Canada en de kou had, vertelden verschillende mensen me over de “ondergrondse stad” in de winter. Ik stelde het me voor als een echte stad, met veel activiteit en hoge plafonds. Maar in feite is het gewoon een systeem van gangen (zoals metrogangen) waardoor je van het ene gebouw naar het andere kunt gaan – binnen het centrum. Het is onmogelijk om de hele winter alleen in deze “ondergrondse stad” te blijven, en je moet echt naar buiten bij -20°C. Een mythe is aan het instorten
Een zoet leven
In het begin vonden we de stad Montreal een beetje oninteressant. Het land is zo groot dat je 3 tot 5 uur moet rijden om iets interessants te zien – met dezelfde landschappen, dezelfde wegen… en toen begonnen we hier een zekere lieflijkheid van het levente vinden.
De mensen zijn echt aardig, en ik denk dat het net de Verenigde Staten is, zonder het geweld. Werk lijkt niet te worden gezien als een bron van leed, maar als een middel van bestaan in een aangename sfeer. Je moet gewoon je werk doen, de rest doet er niet toe. Er is mij verteld dat het wat moeilijker is om een band met collega’s te krijgen omdat iedereen na het werk veel activiteiten heeft – dus je maakt vrienden via de boekenclub, verenigingen… en niet noodzakelijk op het werk.
De bezoeken
We hebben hier en daar wat rondgereden en een auto gehuurd. De huur is niet erg duur (ongeveer 25$CA/dag) en de verzekering wordt gedekt door onze American Express kaart, dus daar hebben we gebruik van gemaakt. We hadden met de bus kunnen reizen (helemaal niet duur) maar het heeft iets bevredigends om overal voor het n-de meer van Quebec te kunnen stoppen. De nationale parken worden betalend in Canada, maar de tarieven blijven zeer toegankelijk (9$CA/dag ongeveer) met de mogelijkheid om een kaart te kopen voor alle parken.
Voedsel
Omdat ik erg kieskeurig ben, was ik helaas niet onder de indruk van de Canadese gastronomie. Het lijkt erg op wat je in de Verenigde Staten kunt vinden (veel fast food). Ik hou helemaal niet van specialiteiten uit Quebec (poutine bijvoorbeeld)! (sorry).
Om goed te eten, moet je veel geld betalen. Gelukkig zijn er een paar dingen die echt beter zijn dan in Frankrijk: kreeften, Aziatische restaurants, lekker eten op de bbq…
In het restaurant is de service niet inbegrepen in de prijs op het menu. U moet ongeveer 15% fooi geven, contant of op de betaalterminal waar u kunt kiezen of u 10%, 15%, 18%, 20%, … wilt laten staan. Een zeer praktisch detail: wanneer de ober u de rekening brengt, zal hij u systematisch vragen hoe u wilt betalen. Je kunt antwoorden “iedereen betaalt zijn deel” en iedereen krijgt zijn rekening met wat hij besteld heeft. In Frankrijk is het heel vervelend als je dat doet, en de ober trekt een gezicht
Visa, immigratie…
Wat betreft de papieren om in Canada te blijven, lijkt het iets eenvoudiger dan Australië. Wij kwamen op een toeristenvisum met de mogelijkheid om tot 3 maanden in het land te blijven. Er werden ons een paar vragen gesteld, maar meer om er zeker van te zijn dat we de financiële middelen hebben om 3 maanden te overleven 😀
Degenen die zich daar willen vestigen, wordt aangeraden een verblijfskaart aan te vragen – voordat zij naar Canada komen. Omdat als een PVP, er minder kans is op het vinden van een baan.
De verblijfskaart is natuurlijk een beetje lang en duur om te verkrijgen, maar ze geeft je veel voorrechten. Met deze kaart hebt u dezelfde rechten als Canadezen (behalve het stemrecht). We zagen overal borden met vacatures (er is geen restaurant dat geen werknemers zoekt!). In mijn beroep slaagden mijn ex-collega’s erin om 2 weken na hun aankomst een baan te vinden. Ik heb de indruk dat de lonen lager zijn dan in andere delen van Canada, maar de kosten van levensonderhoud, met name huisvesting, zijn echt goedkoper (en voor een groter gebied) dan in Frankrijk. De koopkracht lijkt me lager voor een kaderlid hier, dan voor een kaderlid in Parijs – maar de levenskwaliteit is veel hoger.
Ik zeg dat omdat vrijetijdsbesteding (restaurants, uitstapjes…) mij duur lijkt, met een kwaliteit/prijs verhouding die niet noodzakelijkerwijs bij de RDV ligt. Terwijl je in Parijs heel goed en veel kon eten voor 15€. Wat de gezondheid betreft, is het beter niet ziek te zijn, maar de medische diensten zijn uitstekend. Ik heb veel tijd doorgebracht bij mijn tandarts in Canada, en eerlijk gezegd, ik heb echt waar voor mijn geld gekregen. Klanttevredenheid was een groot deel van de zorg die ik kreeg. En het is een heel andere aanpak: Ik was meer een cliënt, dan een patiënt.
Kortom, ook al waardeerden wij de stad, de mildheid die er heerst, de mensen… het is duidelijk niet in Canada dat wij ons willen vestigen. De winter lijkt te koud en te lang.