Road trip in Mexico #5 : Bacalar, Los Rapidos, de Cenotes & Cocalitos

Om Kerstmis waardig te vieren, gunden wij onszelf 3 dagen volledige rust in Bacalar, bij zijn prachtige lagune van de 7 kleuren. Verrassing! We worden vergezeld door twee andere digitale nomaden die we in Istanbul hebben ontmoet: Ar. en Am. (om privacyredenen worden hun voornamen in afkorting geschreven).

Opmerking : dit artikel maakt deel uit van de reeks artikelen over onze roadtrip in Mexico. Klik hier voor toegang tot de vorige artikelen: deel 1, deel 2, deel 3, deel 4

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Dag 7 (25 december)

Onze nomadische vrienden hebben net een vreselijke vakantie in Cuba doorgebracht, en zijn van alle kanten opgelicht. Uitgeput, hebben ze hun vakantie afgebroken en besloten om ons hier in Bacalar te vergezellen. Hoewel ik veel tijd heb besteed aan het plannen van mijn programma voor Mexico, beginnen de overbevolking en de “toeristen = automaten” kant van de zaak ook op mij te wegen. Ik heb het gevoel dat ik veel heb opgegeven om een droomvakantie te hebben, alleen maar om de verhouding realiteit/verwachting met de dag minder te zien worden. En Bacalar is de ideale plek om de kleine ergernissen van vroeger te vergeten. Aangezien het massatoerisme hier nog niet komt.

Phew.

Toen Cancún toeristisch werd, werd Playa del Carmen het nieuwe Cancún. En toen Playa del Carmen toeristisch werd, werd Tulum “het nieuwe Playa del Carmen”. En nu is het de beurt aan Bacalar om “het nieuwe Tulum” te worden ahahahha De toeristenbussen komen hier nog niet omdat volgens Google Maps, Cancun – Bacalar 4 uur met de auto zou duren. En voor gasten die betaalden voor een all-inclusive hotelverblijf , is dat zeker teveel voor een dagtrip.

Des te beter, ook al is het tijdens de kerstperiode in Bacalar superdruk.

Tulum – Bacalar met de bus

Vanuit Tulum worden we verondersteld een ADO bus te nemen. Ter plaatse aangekomen, krijgen we 5 minuten voor het vertrek te horen dat de bus geannuleerd is, maar dat een tweede klas bus van de firma Mayab op hetzelfde tijdstip vertrekt. We krijgen het verschil in prijs terug en het is vertrokken. De volgende keer zullen we proberen eerder naar de terminal te komen – voor het geval er weer zo’n incident gebeurt.

La Playita

Onze blogger vrienden Kalokali brachten hun zomervakantie hier door en beveelden La Playita restaurant, hun soort van HQ in Bacalar, ten zeerste aan. Het eerste wat we deden, na aankomst in Bacalar, was naar La Playita gaan, het mooiste tafeltje pakken en naar de lagune kijken.

Het menu alleen al doet me kwijlen. Ik kies voor een tonijntartaar (klein maar lekker) terwijl JB verder gaat met de gerechten. Het voelt zo goed om een restaurant te hebben waar er minstens 2 gerechten zijn die ons interesseren (in plaats van 0 zoals het een week lang het geval is geweest). Hier zijn ze, ondanks de veelvuldigheid, super relaxed. Tijdens de maaltijd zitten we op houten banken. En zodra we klaar zijn, kunnen we onze spullen op deze mooie stoelen leggen en zo lang blijven als we willen.

Opmerking: ik heb mijn camera mishandeld – die bleef defect tot het einde van de roadtrip. Vanaf nu heb je een mix van foto’s gemaakt door 2 smartphones en een sportcamera. Sorry voor de minder natuurlijke kleuren dan een camera. Ik probeer zo realistisch mogelijke foto’s te kiezen

Voordat ik hier kwam, begreep ik niet waarom er zoveel pieren waren, ik dacht dat het voor de stijl was. Maar in feite zouden we zonder pieren allemaal in de modder hebben gezwommen: want het deel aan de rand is vol waterlelies en lotus. Het is erg mooi, maar het water is niet zo doorzichtig. Bovendien dragen de pieren bij tot het behoud van de waterlelies/mangroves/lotus – die bijdragen tot het ecosysteem van de lagune.

het Playita restaurant gezien vanaf de pier

Aan de linkerkant is er een lange pier met boten. Om er te komen moet je 20MXN/persoon betalen, dan zijn er enorme glijbanen, veel restaurants, ligbedden enz. maar het ziet er voor mij te Disneyland uit – daarom zijn we de hele middag in La Playita gebleven, wachtend op de komst van onze nomadenvrienden.

Om 7 uur komen ze eindelijk, we hebben veel te bespreken. We brengen ze terug naar hun hostel. Dan 15 minuten later, belt Ar. me “Houston, we hebben een probleem”. Het blijkt dat hun Morgan House Hostal pal naast een dansfeest ligt – de muziek staat niet alleen super hard, maar het gaat ook door tot 3 uur ’s nachts. Wij stellen z.s.m. voor dat zij in ons hotel verblijven: Aljanna House Boutique Hotel (Boekingslink). In Mexico hebben de meeste kamers 2 tweepersoonsbedden. En men zal in staat zijn om de extra kosten te regelen met de eigenaar de volgende dag

Opmerking: Het tarief voor 4 personen is 30% tot 50% hoger dan het tarief voor 2 personen. Als u met vrienden naar Mexico gaat, kan dit een goede manier zijn om geld te besparen, in plaats van te betalen voor 4 oncomfortabele bedden in een slaapzaal. Vooral met Kerstmis als de tarieven x2 zijn

Dag 8 (26 december)

We gaan terug naar La Playita voor de lunch en het restaurant is nog drukker dan gisteren. We vinden een mooi plekje en genieten van onze lunch. Ik was van plan rechtstreeks bij La Playita een peddel te huren, maar de verantwoordelijke voor de peddels schijnt ook van de kerstvakantie te genieten. Net naast het restaurant (aan de linkerkant) is een klein veldje waar ik een peddel kon huren voor 150MXN/uur. JB vergezelt me op een andere peddel en Ar. volgt ons snorkelend.

Ik voel me als een vis in het water (het is een kleine droom die uitkomt, ik wil al een tijdje peddelen) en ik begrijp niet waarom JB zo veel moeite heeft om zijn evenwicht te bewaren. Het water van de lagune is erg kalm en ik slaag erin vooruit te komen, tot aan de helft van de lagune. JB legt me uit dat lange mensen een hoger zwaartepunt hebben, en dat het daarom moeilijk is om de peddel onder controle te houden. Nou, ik ben blij dat mijn kleine formaat me voor een keer helpt. Ik vind het zo mooi! Zelfs als de boten voorbij varen, val ik er niet af. Ik heb weinig kracht nodig om vooruit te komen, ik verkies de peddel boven de kajak. Om het ecosysteem van de lagune te beschermen, hebben we geen zonnecrème of chemische producten, daarom dragen we bedekkende anti-UV kleding om ons te beschermen tegen de zon.

Ar. vertelt ons dat het snorkelen zinloos is. Er zijn geen vissen. Deze lagune wordt de “lagune van 7 kleuren” genoemd omdat de diepte sterk varieert. We gaan snel van een ondiep gebied (tot aan de heupen) naar een gebied waar we de bodem helemaal niet meer kunnen zien. Op een peddel zitten is als in ontkenning zijn – ik besef niet hoe diep het is, het is veel minder eng dan wanneer ik zou snorkelen. De lagune is zo mooi dat, ook al zwemt Am. niet, ze ten volle profiteert van het uitzicht vanuit het restaurant

Nou, het is maar goed dat we maar voor een uur geboekt hebben want JB kan er niet meer tegen. Als het aan mij lag, zou ik naar het piratenkanaal aan de andere kant van de lagune zijn gegaan – en omgedraaid, hehehe

Diefstal van een parkeerplaats

Ar. merkt een paar toeristen op met een lijkbleke gelaatskleur, midden in een discussie met een restaurantbediende. Het gaat allemaal om de politie en zo. Blijkbaar hebben ze, om te gaan zwemmen, alles in de koffer van hun auto achtergelaten (inclusief paspoorten) en hebben de dieven ALLES meegenomen. Dit is een veel voorkomende misdaad in Mexico, de dieven nemen alles mee en zoeken het later uit. Wat een nachtmerrie! Het goede nieuws is dat zij niet op wereldtournee zijn en waarschijnlijk op zijn minst een pas hadden kunnen aanvragen om thuis te komen. Ik hoop van harte dat ze de kaarten op tijd hebben kunnen blokkeren enz.

Ik heb gehoord van dit soort diefstal in Cancun, Play del Carmen en in de toeristische gebieden van Bacalar. In principe, zodra de parking niet betaald en bewaakt is, zijn er risico’s. Dit is ook een van de redenen waarom wij er de voorkeur aan gaven onze bagage voor 2 weken in de bagageruimte van een hotel in Merida achter te laten en licht per bus te reizen in plaats van een auto te huren en die mee te nemen. Ook in de VS hebben we tijdens onze roadtrip al onze computerapparatuur in een kluisje achtergelaten . Onze paspoorten, bankkaarten zijn altijd bij ons in een Eagle Creek zakje. Indien nodig, kunt u uw bagage altijd bij de ADO terminals achterlaten.

Dag 9 (27 december)

Los Rapidos

Volgens het advies op het Internet (en in de Lonely Planet), motiveren wij ons om naar Los Rapidos te gaan. Hier versmalt de lagune en er ontstaat een kleine stroming – we kunnen ons door de stroming laten meevoeren, het ziet er leuk uit. We nemen een taxi (150MXN, toeristentarief in plaats van 80MXN voor de lokale bevolking). De toegang kost 100MXN/persoon (nog steeds enkel cash). Het is 10 uur ’s morgens en we zijn bijna de enige toeristen. Het is de bedoeling de lagune op te lopen (over de zeer gladde boomstammen) om de neprotsen (die in feite levende organismen zijn) niet te beschadigen. Maar ik denk dat ze zo mishandeld en belopen zijn dat ze nu dood zijn 🙁

Ik herhaal: alles wat hier op rotsen lijkt zijn geen rotsen, het zijn stromatolieten, dus levende organismen, raak ze niet aan!

Dan kunnen we ons op de rug leggen en de stroming zal ervoor zorgen dat we drijven tot het niveau van het restaurant (er zijn enkele touwen om ons vast te houden). Wij hebben geen boei dus we drijven minder snel, maar we hebben andere toeristen zich op de rug zien zetten, met een reddingsvest en het schouwspel is te grappig. Een paar uur later, komen een paar toeristen met gigantische roze-fluo boeien ahahhaha het is te schattig.

Het restaurant ter plaatse is redelijk betaalbaar, tussen 190MXN en 240MXN per gerecht en 45MXN per drankje. Het is een 100% Instagram plek. Alles is mooi, alles is leuk, je kunt hier de dag doorbrengen zonder enig probleem. We hebben wel een paar opmerkingen gelezen over voedselvergiftiging hier – en over diefstallen uit de kluizen – dus we vertrekken zodra de groepen aankomen.

We gaan terug naar Bacalar maar kunnen geen taxi vinden. De eigenaar van Los Rapidos biedt ons aan om een taxi voor ons te bellen maar die zal 180MXN zijn in plaats van 150MXN (omdat de taxi naar ons toe komt). Wij weigeren en lopen liever naar de hoofdstraat (20 minuten lopen). Onderweg komen we een dode slang tegen… dus loop in het midden van de weg voor het geval je een levende slang tegenkomt hehe We stoppen een colectivo die uit Chetumal komt, en voor 25MXN/persoon worden we afgezet voor de ADO terminal in Bacalar (dat is een besparing van 80MXN voor 4, of 4 tacos). Het is dus heel goed mogelijk om de andere kant op te gaan, en te stoppen waar een bordje staat voor “los rapidos”. Betaal 25MXN, dan lopen

Kajakken op de lagune

Onze vriendin Karen vertelde ons dat er Mennonieten (Amish equivalent) in Bacalar waren. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar ik zag niemand. Blijkbaar worden ze vaak gezien, met heel mooie kleren en hoeden in oude stijl – aan de andere kant van de parkeerplaats van La Playita. Doe je ogen open

In Bacalar hebben wij kennis kunnen maken met de verschillende aanbiedingen voor een boottocht op de lagune:

met een gewone motorboot: 250MXN/persoon voor 2 uur – om de lagune rond te varen, naar de cenotes en de piratengeul: Cenote Esmeralda, Cenote Negro, Cenote Cocalitos, Isla de los Pajaros, Canal de los Piratas
met een zeilboot : 650MXN/persoon voor 4u – om dezelfde tocht te maken, maar u vervuilt het water niet en de tocht wordt gedaan zonder lawaai, zonder de slechte geur van benzine

We willen het water niet vervuilen, maar 650MXN/persoon lijkt een beetje duur. Trouwens, 4 uur op een zeilboot – we zouden ons kunnen vervelen. Dus gaan we op zoek naar een kajak – met de bedoeling dezelfde tocht te doen als de boten. Boek in ieder geval niet de *online tours* want die bieden tarieven die 3 keer zo duur zijn als ter plaatse!

Dankzij de kracht van het internet, vinden we een van de beste kajakverhuur tarieven in Bacalar bij The Yak Lake House. Bovendien is de ligging optimaal, want het vertrekpunt is vlak voor het Piratenkanaal, onze eerste stop. De plaats is erg “het geheime plan” want je moet aanbellen bij een hostel. Dan moet je naar de bar gaan en vragen of je een 2-persoons kajak kunt huren. Voor maar 150MXN/uur (terwijl het overal 250MXN/uur is). Je moet voor het eerste uur betalen en een borgsom van 300MXN per kajak achterlaten. Dit is een luxe hostel. De slaapzalen zijn enorm, als je geïnteresseerd bent, hier is de lien Booking de l’auberge. Ze hebben een eigen aanlegsteiger en een leuke bar. Ik weet echter niet of er ’s nachts veel lawaai/muziek is.

Na 15 minuten begrijpen we dat we niet ver zullen komen met de kracht van onze armen. We proberen zo goed als we kunnen naar het Piraten kanaal te gaan, met (veel) pauzes. Dit kanaal wordt zo genoemd omdat de piraten in de 18e eeuw langs deze weg kwamen. Om uit te vinden waar het precies is, is het heel eenvoudig: zoek gewoon de plaats op waar de meeste boten liggen.

Deze plaats was onlangs te zien in het programma Zone Interdite op M6, dat gaat over gezinnen op vakantie. Als je hier komt, wordt de modder rubberachtig en kun je het overal smeren: het is de Maya scrub. Deze modder bevat een beetje zwavel, wat heel goed is voor de huid, en wanneer je het van je huid verwijdert, komt er ook wat dode huid los. Als hij te dichtbij komt, kan JB niet meer opstaan en zakken zijn benen vanzelf in. Het is hetzelfde effect als het drijfzand dat je op TV ziet, behalve dat het niet gevaarlijk is. Maar ik verloor bijna mijn sandalen omdat het te moeilijk was om ze uit te krijgen ahaha. Ik ben ook vaak gevallen – maar meer door de gaten die de vorige toeristen hadden achtergelaten.

Pas een paar dagen na deze “Maya peeling” kwam ik een site tegen – die deze praktijk noodzakelijkerwijs afraadt, oeps – omdat het ecosysteem erdoor wordt verstoord. Door onze huid hier te scrubben, laten we resten van onze chemicaliën achter en lopen we het risico het ecosysteem – dat al verzwakt is door een toenemend aantal toeristen – nog meer aan te tasten.

Met de kracht van onze armen komen we na een lange poging bij de Cenote Negro. Blijkbaar is het 130 meter diep. We kunnen duidelijk de rand zien (met algen en begroeiing) dan is het de leegte.

Alleen al naar de foto kijken maakt me bang… Maar JB, heel dapper, ging toch zwemmen. Hier zijn geen krokodillen (althans niet in dit deel van de lagune, want er zijn te veel toeristen en weinig vissen).

Zeker is dat er twee krokodillen in het Centro Holistico Akalki wonen. U zult ze waarschijnlijk niet zien, omdat de boten er niet heen varen, het is erg ver van het centrum – en alleen degenen die er verblijven zullen ze waarschijnlijk zien. Ik heb het mijn hoteleigenaar nog eens gevraagd en hij zei dat er absoluut geen risico is. Krokodillen zijn erg bang voor toeristen en ze houden zich ver van de toeristische gebieden. Maar hé, een krokodil is een krokodil. In ieder geval, als we Google mogen geloven, is er geen enkel incident met een krokodil gemeld in de lagune van Bacalar.

We hebben geen armen meer en we haasten ons om de kajak terug te brengen. In totaal zullen we 2 uur kajakken gedaan hebben. Een kleine rust later en we passeren om de pieren te zien met de publieke toegang om de zonsondergang te zien. De openbare pieren zijn gesloten om 19.00 uur en we worden weggejaagd om 18.40 uur.

We gaan eten bij een taqueria. We ontdekken de “papas rellenas al pastor”, eindelijk een gerecht dat we lekker vinden. Het is aardappelpuree met een beetje vlees, room en kaas erop. Heel erg goed. Het diner kostte ons maar 125MXN/persoon.

Dag 9 (28 december): Los Cocalitos, Cenote Esmeralda, Cenote Azul

We gaan langs de lagune om de cenotes te bezoeken die we de vorige dag niet per kajak konden doen.

Maar helaas, de toegang tot de lagune is volledig geblokkeerd door vele privé doorgangen van hotels: zie onze n-de Verwachting vs. Werkelijkheid ahahah

Er zijn slechts 3-4 openbare pieren in de buurt van het centrum van de stad, de rest is privéterrein – soms ongebruikt gelaten maar toch met slagbomen. Het spijt ons van dit alles. Je moet altijd betalen, zelfs hier.

Opmerking: als Bacalar ooit te toeristisch en te duur wordt, kun je met een colectivo naar Laguna Milagros gaan, die dezelfde blauwe kleur heeft, maar de toegang is gratis.

Aan de andere kant, sommige hotels zijn echt super, super mooi!

We passeren het Laguna Bacalar hotel(Booking link) en hier zijn de kajakverhuur tarieven nog goedkoper: 50MXN/uur voor een individuele kajak. Dit hotel kijkt uit op een van de mooiste cenotes van Bacalar: Cenote Esmeralada. Om van het zwembad en de faciliteiten te genieten, hoeft u alleen maar in het restaurant te eten

We passeren ook voor Los Axules, geadviseerd op de forums. De toegang is gratis, maar je moet wel consumeren. Het eten is erg duur voor wat het is en het zwemgedeelte is nogal klein. Ik raad het niet meer aan.

Aan de andere kant, Los Cocalitos is een bezoek waard. De toegang kost 35MXN/persoon en we hebben recht op een paar slechte plastic stoelen. Geen parasol of zo. Maar er zijn hangmatten en schommels in het water en vooral… stromatolieten die gemaakt zijn van duizenden bacteriën. Ze werken als een bos, ze absorberen CO2 en geven O2 af. De eerste 5 centimeter zijn levend, de rest is gefossiliseerd. Om ze te behouden, moet u niet te dichtbij komen (minstens 3 meter afstand) en geen zonnecrème of chemicaliën smeren. Ze zijn erg kwetsbaar. Als je erop stapt, duurt het duizenden jaren om ze te genereren. Volgens de wetenschappers zouden de in Bacalar aanwezige stromatolieten meer dan 10.000 jaar oud zijn.

Hier lijken ze nog te leven, we zien nog wat paddenstoelen op ze. De trap naar de lagune ligt echter te dicht bij de stromatolieten. Ik raad u aan om te komen kijken, maar niet om hier te zwemmen.

Cenote Azul

Terwijl ik bijna sterf van de hitte, komen we eindelijk aan bij Cenote Azul. De toegang kost 20MXN/persoon. We nemen gewoon een drankje (25MXN) de tijd om bij te komen van de lange wandeling van vanmorgen alvorens een taxi naar het centrum te nemen (voor 45MXN). Veel locals komen hier eten en zwemmen, het lijkt een meer lokale plek te zijn.

We lunchen bij Pues Si, een Italiaans restaurant dat we erg goed vinden. Het is al tijd om afscheid te nemen van onze kerstreisgenoten.

Wel, het was duidelijk een vergissing om niet voor een boot te hebben gekozen – want zonder boot hebben we slechts toegang tot enkele kleine delen van de lagune. Maar als het kan, kies dan voor een zeilboot, of een kajak, of een peddel… om het water niet te vervuilen. Laten we proberen deze mooie blauwe kleur te behouden!

Onze bus naar Chetumal is weer geannuleerd. We moeten een colectivo nemen vlak voor de busterminal. Dan nog een bus van Chetumal naar Xpujil.

Wordt vervolgd…. het vervolg van ons avontuur in Calakmul

Deel 2: Praktische tips

Toegang tot de lagune

Pieren met publieke toegang: type Balneario Municipal El Aserradero en Muelle Mirador Publico de Bacalar of Muelle Ecologico op Google Maps. Dit zijn de 3 vrije toegangen tot de Lagune. Wees echter voorzichtig met uw bezittingen, er zijn geen kluisjes ter plaatse.
Betaalde toegang of met consumptie: wij bevelen van harte het restaurant La Playita en Cocalitosaan
of kies gewoon een van de vele hotels met privétoegang tot de lagune

Hoe kom je in Bacalar?

De dichtstbijzijnde grote toeristische stad bij Bacalar is Tulum. Hier zijn de busdienstregelingen tussen Tulum en Bacalar: 00:05, 01:50, 08:35, 09:45, 10:35, 12:05, 13:05, 13:35, 17:05, 20:35, 21:05, 22h24, 22h45. Duur: 2u50. Tarief: 292MXN. Wees voorzichtig, deze ADO-bussen worden vaak geannuleerd. In dit geval is er een tweede klas Mayabus die op hetzelfde tijdstip vertrekt. Kom 30 minuten van tevoren naar de terminal en vraag systematisch of uw bus wordt onderhouden.
Als u uit Belize komt, kunt u naar Chetumal gaan en dan een van de vele bussen (of colectivos) nemen naar Bacalar
Je kunt ook vanuit Merida naar Bacalar gaan (dit is het geval voor onze twee nomadenvrienden): 00:15, 07:30, 13:00, 14:45, 18:00, 23:00, 23:45. Duur: 5u05. Tarieven: tussen 285MXN en 524MXN

Hoe kom je van Bacalar?

Naar Chetumal : verschillende colectivos vertrekken om de 30 minuten aan de overkant van de straat (laatste vertrek om 16.00 uur), recht tegenover het ADO-busterminal in Bacalar
Voor Chetumal : u kunt ook een ADO-bus nemen, de dienstregeling is online beschikbaar. Wees voorzichtig, deze ADO-bussen worden zeer vaak geannuleerd. In dit geval is er een tweede klas Mayabus die een paar minuten eerder vertrekt. Kom 30 minuten van tevoren naar de terminal en vraag systematisch of uw bus wordt onderhouden
Voor Xpujil : er zijn maar 2 bussen die erg laat vertrekken. Ik raad je aan om naar Chetumal te gaan, en dan de bus naar Xpujil te nemen omdat de vertrektijden naar Xpujil vanuit Chetumal talrijker zijn (6 vertrektijden per dag) (ik heb er hier over gesproken)
Voor Tulum : verschillende colectivos vertrekken om de 30 minuten vanaf de overkant van de straat, net voor het ADO-busterminal in Bacalar
Voor Tulum, Campeche, Merida, Palenque, Playa del Carmen … u kunt een ADO-bus nemen, dienstregelingen zijn online beschikbaar

Hoe kom je in Los Rapidos?

Ofwel neem een taxi (150MXN, 180MXN retour)
Of neem een colectivo (voor de ADO terminal) naar Chetumal (deze rijdt elke 30 minuten). Stap uit wanneer u het bord Los Rapidos ziet en loop 20 minuten (loop in het midden van de weg want er zijn enkele slangen)

Probeer voor 11 uur te komen.

Hoe kom je in Cocalitos ?

Ofwel wandelen (maar de weg is echt niet cool omdat het uitzicht geblokkeerd wordt door privé-eigendommen)
Of betaal 40MXN in een taxi

De toegang tot Cocalitos is betalend (35MXN/persoon)

Begroting

Vervoer:
- Tulum – Bacalar (ADO-bus): 292MXN (of halve prijs als je het Mayabedrijf neemt)
- Taxi Bacalar – Los Rapidos: 150MXN
- Los Rapidos – Bacalar in colectivo: 25MXN
- Cenote Azul – Bacalar per taxi: 45MXN
- Bacalar – Chetumal (colectivo): 50MXN
Accommodatie:
- zeer dicht bij de ADO terminal, zeer mooie accommodatie, terras met hangmat (soms is de hangmat in de kamer), er is een OXXO naast de deur: Aljanna House Boutique Hotel 52€ (Reserveren link)
- centraler, maar minder leuk, restaurants in de buurt, toegang tot het terras: Hotel Szapot 29€ (reservatielink)
- Luxe backpackers hostel, met eigen aanlegsteiger, erg leuke bar en knusse bedden: The Yak Lake House Boekingslink
Verhuur:
- Peddelen: 150MXN/uur (links van restaurant La Playita)
- Kajak 2 zitplaatsen: 150MXN/uur (bij The Yak Lake House): bel aan en ga naar de bar om de kajak te huren
Eten: reken 125MXN voor een maaltijd in de taqueria, anders 220MXN tot 300MXN/persoon minimum in restaurants

Andere artikelen

Road trip in Mexico #1 : Chichen Itza, Cenote Ik Kil, Valladolid, Cenote Zaci, Ek Balam, Cenote X’canche
Road trip in Mexico #2 : Cobá, Maya-ruïnes & uitzicht vanaf de top van de piramide Nohoch Mul
Road trip in Mexico #3 : Tulum, Playa del Carmen & de Cenotes (Car Wash, Gran Cenote, Xunaan-Ha, Cenote Azul, Cenote Suytun)
Road trip in Mexico #4 : Sian Ka’an, Droomstrand, Dolfijnen & Wilde Schildpadden
Road trip in Mexico #5 : Bacalar, Los Rapidos, de Cenotes & Cocalitos
Road trip in Mexico #6: de ruïnes van Calakmul, diep in de jungle
Mexico #7 : Palenque ruïnes, Misol-Ha watervallen en Agua Azul
Road trip in Mexico #8 : Campeche, Ruïnes van Uxmal & Merida
Gids : 15 dagen in Yucatan (per bus & colectivo)
Gids : 17 dagen in Yucatan (per bus & colectivo)
Oaxaca en omgeving:
Mexico Stad en omgeving :