San Pedro de Atacama (Chili): maanlandschappen
Dit artikel is een week te laat, maar beter laat dan nooit, toch? Más vale tarde que nunca!
Anh blijft liever in rust, ik organiseer mezelf om alleen op reis te gaan. In de hoofdstraat word ik aangetrokken door het bord “nous parlons français” van het agentschap “Flamingo Reisbureau”. Ik controleer de recensies op Tripadvisor en daar gaan we!
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips
Deel 1: Reisverslag
De bediende spreekt eigenlijk heel goed Frans, ik leg hem uit dat ik anderhalve dag heb om wat rondleidingen te doen. Ik voel me aangetrokken tot de “Astronomico”-tour, maar hij legt me uit dat het zicht niet goed is vanwege de wolken en de helderheid van de maan, zodat ze deze excursie op dit moment niet aanbieden. De eerlijkheid wordt op prijs gesteld, omdat het voor andere agentschappen geen probleem is.
Hij raadt ons ook de 3-daagse tocht van San Pedro de Atacama naar Uyuni af in deze tijd omdat de salar dan overstroomd is. Verschillende jeeps moesten de salar omzeilen; om er pas de volgende dag vanuit Uyuni heen te gaan.
Klik op de foto om in te zoomen en de prijzen van andere tours te krijgen
Na overleg koos ik de “Valle de la luna”-tour voor die middag en de “Piedras Rojas”-tour voor de volgende dag. Omdat ik twee rondleidingen neem, vraag ik om korting, hij geeft me een mooie korting zonder discussie. Dus we ontmoeten elkaar om 15.50 uur voor een vertrek om 16.00 uur. “Voor de Chilenen zeg ik 15.40 uur” zegt hij, we zullen later ontdekken dat het niet zomaar een grapje was.
Om 16.00 uur zijn de ongeveer vijftien toeristen er, met een grote helft Fransen… mopperend als ze ontdekken dat de gids geen Frans spreekt. Ik kan hun ergernis begrijpen, het “wij spreken Frans” is een mooi marketing argument. Geen zorgen voor mij, de medewerker had me gewaarschuwd dat deze tour alleen in het Spaans en Engels zou zijn.
We nemen de bus naar Los Flamencos Nationaal Reservaat. We moeten een toegangsprijs van 3000$CH betalen. Een goede gelegenheid voor sommige van mijn landgenoten om onze slechte reputatie in de wereld te rechtvaardigen. Twee van hen tonen hun VITAL CARDS om te doen alsof ze studenten zijn… en sparen 500$CH, of 75 cent aan euro’s. Er zijn geen kleine besparingen, zult u zeggen!
De Maanvallei wordt gekenmerkt door een uitzonderlijke dorheid die het bestaan van leven onmogelijk maakt. Geen fauna, geen flora aan de horizon, alleen een immense woestijn, een maanlandschap gebeeldhouwd door de erosie van water en wind gedurende duizenden jaren. De okerkleur doet me eerder aan Mars denken, maar je snapt het idee.
We maken een eerste stop om een grot te verkennen. Een verkenningstocht die weinig weg heeft van speleo, omdat we ons op handen en voeten in de duisternis zullen bevinden. Op het eerste gezicht niets bijzonders, totdat we begrijpen dat deze grot alleen bestaat uit gekristalliseerd zout, achtergelaten door de zee die 120 miljoen jaar geleden aanwezig was. Met onze levensverwachting van ongeveer 80 jaar, voelen we ons erg klein.
Tweede halte om de “Tres Marias” te begroeten, natuurlijke standbeelden (uiteraard van zout) waaraan de mijnwerkers om bescherming vroegen toen de mijnen nog werden geëxploiteerd. Het vergt enige verbeeldingskracht om drie biddende maagden te zien, vooral omdat een toerist (een Fransman blijkbaar) een van hen opblies toen hij het een paar jaar geleden beklom.
Daarna beklimmen we een duin die me doet denken aan de Dune du Pilat in de Gironde.
Van daarboven hebben we een uitzonderlijk panoramisch uitzicht. Dit is vergelijkbaar met mijn idee van de Grand Canyon van Arizona. Een toerist zal beamen dat het heel gelijkaardig is.
Laatste stop om van de zonsondergang te genieten. Het mist een beetje charme omdat alle toeristenbussen hier zijn. Een klein symbolisch aperitief wordt ons aangeboden en ik ben een beetje jaloers op het feestmaal dat door een andere touroperator wordt aangeboden met champagne, gerookte zalm, het totaal! De prijs was zeker niet hetzelfde.
Ik vind een klein rustig plekje om uit te rusten en dit weidse panorama te bewonderen.
De dag eindigt en we keren terug naar San Pedro.
Voor het praktische advies gedeelte :
Ik had de juiste ingeving door mijn pet te verwisselen voor Anh’s bob, mijn oren zouden anders waarschijnlijk verbrand zijn. Ik heb er dezelfde avond een gekocht, het is een must. Het is heel erg droog, echt! Ik dronk 1,5 liter water in 4 uur, wetende dat de tocht om 16 uur begon, het tijdstip waarop de zon begint te zakken. Ik hoef je er niet aan te herinneren dat zonnecrème geen optie is, zelfs als je er niet van houdt zoals ik.
Dag 2:
De volgende ochtend sta ik vroeg op en de bus komt me om 7 uur ’s ochtends direct bij het hostel ophalen. Zoals beloofd, de gids van de dag spreekt Frans. Het Frans is niet erg goed, maar ik heb bewondering voor haar als ze uitlegt dat ze deze taal slechts 3 maanden heeft geleerd, helemaal alleen dankzij het Internet. Internet is werkelijk een van de mooiste uitvindingen van de mensheid.
We maken een eerste stop in het kleine dorpje Toconao. Het enige interessante is de kleine kerk met een mooie cactushouten trap. Het is schattig, maar ik ben niet zeker of het een stop waard is.
We stoppen aan de rand van de Chaxa lagune. Deze lagune is interessant om roze flamingo’s te observeren. Ik ben een beetje teleurgesteld omdat ik me had voorgesteld ze talrijker en dichterbij te zien. De gids legt ons uit dat er lithium-exploitaties zijn die veel water verbruiken, waardoor de hoeveelheid water in de lagune afneemt en de roze flamingo’s ontmoedigd worden. Lithium wordt beschouwd als “de hulpbron van morgen” en is essentieel voor de batterijen van smartphones, laptops, elektrische auto’s, … 30% van de wereldreserves worden gevonden in de Salar van Atacama. Zoveel te beter voor de Chileense economie, zoveel te slechter voor de natuur… Het schouwspel van de flamingo’s en hun weerspiegeling als ze laag over het water vliegen is echter prachtig.
Ik leer ook dat de roze flamingo’s echte gulzigaards zijn en zich 17u/24 voeden met garnalen! Ik heb sinds Vietnam geen lekkere garnalen meer gegeten, het verlangen om met het hoofd eerst in de lagune te duiken dringt zich op. Ik verzet me omdat het tijd is voor het ontbijt.
De medewerker van het agentschap vertelde me over de goede baguettes en hij loog niet! Het is het beste brood dat ik heb gehad sinds ik 8 maanden geleden Frankrijk verliet. Een toerist legt me uit dat het brood uit de “Franchuteria” komt : een bakkerij die door een Fransman wordt beheerd. Een bakkerij in het midden van de woestijn, de Fransen zijn zeker overal! Deze informatie is niet aan dovemansoren gericht en ik ga de volgende ochtend croissants en pains au chocolat kopen, yum!
Daarna gaan we naar de Lagunas Altiplanicas, om daar te komen, zullen we tot 4000 meter hoogte klimmen. Geen bergziekte, maar we raken buiten adem bij de geringste inspanning.
Het is tijd voor de lunch en goede verrassing: we hebben recht op tomaten, maïs, sla, kipfilet, komkommers, quinoa… om onze eigen salade samen te stellen. Het is een trendy Parijse saladebar waardig, maar we zitten midden in de woestijn. De gids legt ons uit dat quinoa in Chili erg duur is, 10 000$CH per kg, dat wil zeggen 15 euro en dat het in Bolivia en Peru, de twee grootste producenten ter wereld, tien keer goedkoper is. Ik hoop dat we er ter plekke van kunnen genieten.
Volgende stop Piedras Rojas, de rode stenen bieden een mooi contrast met de lagune.
Uiteindelijk stoppen we aan de rand van de Atacama salar die een voorproefje is van wat we zullen ontdekken in de Uyuni woestijn in Bolivia. Kleine teleurstelling: de gids legt ons uit dat het niet toegestaan is om er op te lopen.
Het is tijd om terug te gaan en het einde van deze prachtige dag waar we 300 km weg zullen gedaan hebben!
Deel 2: Praktische tips
Begroting
- 12000$CH het bezoek van de Vallei van de Maan (vóór korting) + 3000$CH de ingang
- 45000$CH het bezoek van de Piedras Rojas (vóór korting) + 5500$CH de ingang
- Hotel: Juriques Hostal 12500$CH/bed (maar we kregen een upgrade naar een privékamer voor dezelfde prijs)
- Restaurants: ga weg van de hoofdstraat om goedkopere restaurants te vinden
- Dure restaurants : 9000$CH het menu of 8000$CH het gerecht
- Gemiddeld restaurant: 6600$CH per menu
- Goedkope restaurants (naast de busterminal) : 4000$CH het menu
- Fast food: 2500$CH voor een hot dog, 1500$CH tot 2500$CH voor een sapje
- Supermarkt
- 2500$CH voor een 6L water kan (die wij u aanraden te kopen, we verdampen met een snelheid !) -> het water is hier niet drinkbaar, je moet je tanden poetsen met mineraalwater
- er zijn weinig verse producten in de supermarkt, koop wat snacks (Springles) of Nutella voor uw uitstapjes
Tips
- Adressen
- Frans reisbureau : Flamingo Reisbureau
- Franse bakkerij: Franchuteria (een beetje moeilijk te vinden, het is in een steegje en opent om 9 uur ’s morgens)
- Vegetarisch restaurant: Tierre Todo Naturale, een beetje duur (8000$CH/bord) maar het is het enige restaurant met goede salades. Omdat ze ziek was, kon Anh alleen dit eten
- Voor alle excursies rond San Pedro de Atacama
- Ruil je pet in voor een bobslee ($5000CH in de winkels in San Pedro)
- Neem een grote fles water
- En veel zonnebrandcrème
- Om hoogteziekte te voorkomen, koopt u cocabladeren (in de supermarkt) om op te kauwen, vermijdt u het drinken van alcohol en het eten van rood vlees. Drink veel water!
- Het is mogelijk om een fiets te huren om de Vallei van de Maan en de Vallei des Doods te bezoeken (maar het is beter om vroeg in de ochtend te gaan)
- Er zijn veel agentschappen in San Pedro de Atacama dus aarzel niet om over de tarieven te onderhandelen