Aguas Calientes, ook bekend als Machu Picchu Pueblo, is het dichtstbijzijnde dorp bij de ruïnes van Machu Picchu. Elke dag verwelkomt dit kleine dorp, genesteld in de vallei, duizenden toeristen, die hier met één doel komen: Machu Picchu veroveren.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Ollantaytambo

Vandaag is de grote dag, we moeten in Aguas Calientes zijn om de volgende dag Machu Picchu te bezoeken.
We besluiten om maar één rugzak mee te nemen en de andere achter te laten in ons hostal in Cusco.

We moeten om 12.00 uur op het station van Ollantaytambo zijn, maar omdat we met een colectivo reizen, doen we er nog een schepje bovenop en zijn we al om 8.00 uur in de Pavitos-straat. Als we aankomen, zien we maar 3 auto’s, waaronder een minibusje. We hebben nog niets gezegd als de chauffeur van het busje ons roept: “Ollantaytambo? Ja! Ga je naar het station? Ja! Hoe laat vertrekken we? (het busje is leeg, we willen hier niet wachten tot het vol is). Hij legt ons uit dat hij over 5 minuten vertrekt om 9 andere mensen in het centrum te zoeken. OK, we gaan met het minibusje naar boven nadat we onderhandeld hebben over de tarieven van 15 soles naar 10 soles/persoon (het is de goede prijs, we moeten ons ook niet voor duiven uitsloven). We geven hem het geld niet in één keer, zodat we, als hij niet binnen de geplande 5 minuten vertrekt, van colectivo zullen veranderen.

De andere 9 mensen zijn te laat, dus na veel frustratie aan de telefoon, slaagt onze chauffeur er eindelijk in om ze allemaal in zijn minibusje te krijgen om 8:45.

Het begint te regenen. Prachtige landschappen passeren voor onze ogen, we zagen ze gisteren tijdens de “Sacred Valley” tour (ik zal het er in een ander artikel over hebben) maar het doet me altijd zo veel plezier om ze weer te zien.

We zijn om 10:30 uur op het station. Nadat we de ingang van het station hebben gezien, lopen we weg om terug te keren naar de ruïnes die we de vorige dag hebben bezocht. Normaal gesproken is ons kaartje niet meer geldig omdat het vakje “Ollantaytambo” gisteren is ingeponst, maar de controleur sluit zijn ogen en laat ons toch binnen.

Een bijna leeg bezoek aan de ruïnes heeft niet hetzelfde effect als het drukke bezoek dat we gisteren hadden. Wij zullen niet zoals gisteren de 200 treden beklimmen, maar verkiezen de fonteinen te verkennen, waarvoor wij geen tijd hadden.

Als u net als wij de trein neemt, probeer dan vroeg naar Ollantaytambo te komen om de ruïnes te bezoeken.
S Morgens zijn er niet veel mensen en de stad zelf is erg mooi.

Er zijn zelfs niet-gedomesticeerde lama’s in het gebied, maar die houden niet zo van gedwongen selfies.

We hebben 45 minuten om te eten en het restaurant te laten weten. Tenslotte zal de kok er 30 minuten over doen en hebben we maar 15 minuten om te eten. Hij geeft ons een prijs voor de maaltijd (20 soles voor alles!! te aardig!) en verontschuldigt zich voor de vertraging. Vandaag is zijn vrouw ziek en kan niet met hem koken. Dit wetende, geven we hem een kleine fooi, ook al was de maaltijd super teleurstellend.

De trein

Wanneer wij slechts één kleine wagon voor ons zien (crèmekleurig), zeggen wij tegen onszelf dat dat niet kan, dat moet gewoon de locomotief zijn. Maar nee, er is maar één auto!

Deze grote blauwe trein van PeruRail is slechts een lokale trein, het is niet de trein naar Machu Picchu.

We zullen de PeruRail treinen de andere kant op zien gaan, hetzelfde, ze hebben maar tussen de 2 en 3 wagons 🙂 Van wat ik gezien heb, heeft onze IncaRail trein niet veel te benijden aan PeruRail, ondanks de goedkopere prijs. Het enige verwijt dat JB kan maken is het gebrek aan ruimte voor de benen en de ongemakkelijke zit voor de volwassenen. Maar hé, voor 1u30 reizen, zullen we niet wenen.

Zoals u kunt zien, zijn de ramen supergroot, er zijn ook enkele ramen aan het plafond, zodat we ons kunnen vergapen aan de vele pieken die aan de zijkanten staan. Ik denk dat dit de eerste keer is dat we in een vallei zijn waar de bergen als zuilen staan, je moet naar de hemel kijken om de toppen te zien. Dat hebben we in geen enkel ander land meegemaakt.

Een hapje en een drankje (warm of koud) zijn in het ticket inbegrepen en worden ons tijdens de tocht geserveerd. Prachtige landschappen trekken aan ons voorbij, we ontdekken zeer mooie ruïnes verborgen in de jungle. Ik denk dat we er wel een paar kunnen bezoeken, maar alleen als we de Inca trail doen (4 dagen 3 nachten).

Als we Aguas Calientes naderen, staan we oog in oog met adembenemend mooie ruïnes tegen de flanken van een berg, met een zeer grote waterval op de achtergrond. Het geheel is magisch! Het lijkt op Rivendell, van de Lords of the Rings.

Ik weet niet of de Rafting optie mogelijk is, maar we volgen/ dalen alleen de rivier af, het zou leuk zijn geweest om te zeggen dat we naar Machu Picchu zijn gegaan door te raften.

Aguas Calientes

Het regent hard, de rivier die Aguas Calientes doorkruist lijkt erg boos te zijn

Sommige mensen klagen omdat we bij het verlaten van het station onvermijdelijk op de toeristenmarkt stuiten. Maar omdat we precies weten waar ons hotel is, konden we Google Maps volgen en vrij snel uit dit doolhof komen. Ik raad u ook aan een fictieve bestemming te verzinnen, zodat u uit de markt kunt stappen zonder uw portemonnee te beschadigen.

Ons hotel (Booking link) ligt naast een van de bruggen die dit mooie stadje versieren. De receptioniste is zo gewend aan het ontvangen van toeristen dat ze erin slaagt om in zeer begrijpelijk Spaans uit te leggen waar je buskaartjes voor Machu Picchu kunt kopen, waar geldautomaten zijn en waar de plaatselijke markt is. We vragen haar of het de laatste dagen zo geregend heeft. Het antwoord is negatief, “alleen vandaag”. We duimen dat de regen stopt voor ons bezoek morgen.

De lokale markt is merkbaar als de prijzen in de stad met 1,5 of 2 vermenigvuldigd worden ten opzichte van Cusco (dat al erg toeristisch is). Water in flessen kost 9 soles in plaats van 5 soles, en de toeristenmenu’s zijn niet erg aantrekkelijk. We vinden zonder al te veel moeite de plaatselijke markt, en betalen 5 soles voor een fles water (de juiste prijs). Op de eerste verdieping is een lokaal food court, voor 8 soles per menu (tegen 25 soles in de stad). Er zijn alleen Peruanen. Ik kies voor een stevig bord van 12 soles: steak montado, bestaande uit rijst, patat, een enorm stuk rundvlees, ei, salade en bananen. Gelukkig waren de honden er om me te helpen, anders had ik mijn bord niet leeg kunnen eten. JB kiest voor een steak frito, voor 6 soles.

Naast me zit een Amerikaanse vrouw te eten. Ze lijkt erg zelfverzekerd met haar vloeiend Spaans. Op het ogenblik van de betaling ontstaat een gespannen discussie: zij verwijt de verkoopster dat zij haar gezegd heeft dat het menu 5 soles kostte in plaats van 8. En dat als zij de prijs al gevraagd had, dat was omdat zij maar 5 soles had. De verkoopster antwoordde dat 8 soles de prijs van het menu was. 5 soles is de prijs van het gerecht. Uiteindelijk ging de Amerikaan weg, slechts 5 soles betalend, de verkoopster in verwarring achterlatend.

We zijn ook super geschrokken van het gesprek, vooral omdat het absoluut onmogelijk is voor iemand om Aguas Calientes te verlaten zonder geld (je moest op een gegeven moment een colectivo betalen). Ze loog zeker, ze moet wat Peruaans geld bij zich hebben gehad. We zijn nog meer geschokt dat de inzet 3 soles (0,8€) was en dat de prijs van het menu al 3 keer goedkoper was dan in een restaurant voor toeristen, en dat ze kon zien dat ze 2 borden had opgediend gekregen. Eerlijk gezegd, als de Amerikaanse vrouw een meer nederige toon had gesproken en niet de hooghartige die zij had, zou ik 3 soles hebben uitgetrokken en voor haar hebben betaald. Als dit allemaal in een restaurant in Vietnam was gebeurd, had de Amerikaan niet ongestraft kunnen vertrekken.

De Peruvianen zijn echt te aardig!

We kopen onze buskaartjes voor Machu Picchu (alleen de heenreis omdat we niet zeker weten of we met de bus terug willen), 40 soles/persoon (12$). Zoals overal, elke keer als we een toeristenticket kopen, moeten we ons paspoort tevoorschijn halen. We zien mensen uit de bus stappen (terug van Machu Picchu) en we staan te popelen om hen de vraag te stellen “En? Hoe was het?” maar als we hen zien met hun regenponcho’s en hun vermoeide gezichten, zeggen we tegen onszelf dat het misschien niet het juiste moment is, noch de juiste vraag.

JB is te blij om zijn buskaartjes te hebben

Op Instagram zien we vandaag mensen poseren voor Machu Picchu met hun regenponcho’s. In de commentaren stond “hoeveel heb je betaald voor je poncho?” ahahaha! Zeker, de hoge prijzen in Aguas Calientes schijnen velen af te schrikken.

• Lees ook ons Machu Picchu reisdagboek hier
• Hoe naar Machu Picchu te gaan met de trein + bus
• En de 10 dingen die je moet weten voordat je Machu Picchu bezoekt hier

Deel 2: Praktische tips

Begroting

• Accommodatie:
  • Cusi Qoyllor, 24€/nacht tweepersoonskamer met eigen badkamer (Reserveren link)
  • Je kunt hier goedkoper terecht, voor 8€/nacht/persoon in een slaapzaal. We boekten 2 nachten om van de ruïnes te genieten
• Levensmiddelen (prijzen op de plaatselijke markt, 1e verdieping) :
  • 8 soles het menu (soep + hoofdgerecht)
  • Hoofdgerecht met meer vlees: 12 soles
  • Normaal hoofdgerecht: 6 soles
  • Waterfles: 5 zolen voor 2,5L
  • Vruchtensap: 7 soles voor 1L
• De transportbudgetten voor Machu Pichu en het toegangsticket zijn hier gedetailleerd

Praktisch advies

• In tegenstelling tot wat je zou denken, kan Aguas Calientes een zeer voordelige plek zijn. Vraag bij aankomst waar de plaatselijke markt is (Mercado de Abastos), ga naar de eerste verdieping voor lunch en diner. De markt sluit om 19:30 uur. Op de begane grond vindt u goedkoop water en mueslirepen voor uw dag in Machu Picchu.
• Als je nog geen insectenspray hebt, is dit je laatste kans om er een paar te halen, vergeet niet dat Machu Picchu in de jungle ligt.
• Als u met velen bent, reis dan niet met de colectivo naar Cusco-Ollantaytambo, maar vraag uw hotel om een minibusje voor u te boeken, het is dezelfde prijs.