[Périgord] Périgueux, Brantôme, Nontron & Grotte de Villars – Road Trip Auto in Frankrijk #22

Vroeger kon je de koepels bezoeken, maar wegens veiligheidsrisico’s is dat nu niet meer mogelijk. Het is jammer, want het ontneemt alle belangstelling van de plaats: de voorkant van de kathedraal is eenvoudig, de binnenkant is niet versierd. En vanuit de kloostergang (toegangsprijs: 1,5€) kan men slechts een deel van de koepels zien.

Voor de table d’hôte moet je van tevoren reserveren – wat we hebben gedaan voordat we kwamen, omdat Filipe dezelfde dag nog de boodschappen doet. Het is simpel maar lekker, en goedkoop, ik raad het ten zeerste aan.

We praten met de buurman van de tafel naast ons, die net klaar is met zijn road trip in Frankrijk, net als wij, maar dan met een motor. Hij vertelt ons over een applicatie waarmee je je route kunt plannen, aangepast aan motorfietsen (hoogteverschil, belang van de route…). Er is één klein puntje waar we niet aan gedacht hebben: een plek vinden om zijn fiets ’s nachts te stallen. Omdat hij al zijn dure spullen op zijn fiets heeft, kan hij het zich niet veroorloven om op de weg te parkeren en op bezoek te gaan. Al, de 1500€ helm moet de hele tijd bij hem zijn.

In het algemeen brengt hij twee dagen per plaats door. Hij vestigt zich en laat zijn spullen achter in het hotel of in een pension, dan gaat hij op bezoek. Hij kiest alleen voor accommodatie met een eigen of beveiligde parkeerplaats, dit is een belangrijk criterium. Hij is een liefhebber van extreme sporten, dus ik was blij dat ik hem veel technische vragen kon stellen, over paragliding met motor, vaarbewijzen, motorfietsen met twee wielen ervoor (die hij beschouwt als motorfietsen voor degenen die niet kunnen rijden). Hij kon ons bijvoorbeeld uitleggen waarom de paragliders die wij in Puy de Dôme zagen hoger vlogen dan het vertrekpunt. Het was, volgens hem, een wind die omhoog waaide, zoals het soort wind dat je op het strand ziet, en het is gemakkelijk te bepalen of het dit soort wind is door gewoon naar de windzak op de Puy de Dôme te kijken. We hebben uren gepraat. Het waren de muggen die een einde maakten aan het gesprek.

De volgende dag, na een goede nachtrust, komen we de eetkamer binnen en onze mond valt open van verbazing: de tafel is helemaal gedekt met Hermès servies! Gemaakt in de regio. Het is geen geschenk van Hermès, maar omdat de Hermès-teams hier vaak komen, wilde de eigenaar hulde brengen aan hen en hen zich thuis laten voelen.

Het zijn geen met de hand getekende schotels, dat zou te belastend zijn geweest om te gebruiken. Maar het is te mooi! Het ontbijt, absoluut vorstelijk, vers en zeer royaal, smaakt beter in zo’n omgeving en met zulk servies 😀

Oh boy, ik kan je niet vertellen hoe moeilijk het was om al die luxe achter te laten, afscheid te nemen van de eigenaars, onze buurman en de prachtige kamer. Het was echt de beste accommodatie van onze hele road trip, en ik zal het me nog heel lang herinneren. Wacht, ik geef je de reserveringslink als je ooit in de buurt bent. We verbleven in de Rode Kamer.

Nontron staat bekend om zijn handgemaakte messen. Het is de trots van de regio. Het servies van Hermès, dat in de streek wordt gemaakt, komt uit Nontron. Het is mogelijk om de winkel in Nontron te bezoeken, 500m van het pension, maar onze buurman raadde ons een andere plaats aan waar u de werkplaats kunt bezoeken, zodat u voor het bezoek kunt betalen, zonder koopverplichting. Klik op de flyers om in te zoomen. Het bezoek kost 6€

Brantôme in de Perigord

Brantôme is een absoluut prachtige stad. Ik geloof dat het “het Venetië van de Perigord” wordt genoemd of zoiets. Het is frustrerend omdat we veel “Venetië” in deze of gene regio hebben bezocht, zonder het ECHTE Venetië te hebben bezocht. Dat moeten we in oktober rechtzetten 😉 Het hoogtepunt van de stad, is de abdij. Het interieur is niet te bezichtigen, maar wel het klooster en het troglodietengedeelte van de abdij met een gids (of niet). Kaartjes kunnen worden gekocht bij het toeristenbureau aan de overkant. Vroeger woonden de monniken in het troglodieten gedeelte, maar na twee invasies van de Vikingen waren ze het beu en begonnen ze iets stevigers op te bouwen.

De belangrijkste activiteit in Brantôme is kanoën. Het centrum van de stad is net een eiland en de route is heel eenvoudig: je gaat er gewoon omheen. Wees voorzichtig, er is een plek waar je een helling van ongeveer 50 cm moet afdalen, maar die is vrij steil, dus de meeste mensen stappen uit de kano om hem te duwen (dus wees bereid om natte voeten te krijgen).

Vlak ernaast is een Relais & Châteaux ( Reserveren link) met een gastronomisch restaurant (menu vanaf 55€). Het terras is erg mooi, maar ik denk dat wij een beter zicht op hen hebben dan zij op ons.

We bezoeken de abdij met een gids, die zeer gepassioneerd is. Maar hij gaat iets te gedetailleerd in op de architectonische evolutie van de abdij en vanaf dat punt was ik de draad helemaal kwijt. Het deel dat me het meest bevalt zijn de gravures in de troglodyte grot. Het doet me zo denken aan Göreme in Turkije, alleen kleiner natuurlijk. Ook hier zijn er veel duivennesten, en er is een “wonderbaarlijke” lente. De rivier stroomt recht onder deze grotten, je kunt hem heel goed horen.

De grot van Villars

We haasten ons om naar de Grotte de Villars te gaan omdat we online de kaartjes voor een rondleiding hebben gereserveerd. In werkelijkheid hadden we de tickets zonder probleem ter plaatse kunnen kopen.

Ik wilde absoluut, na de twee ultra beroemde replica’s van grotten (Chauvet 2 en Lascaux) bezocht te hebben, deze keer een ECHTE grot bezoeken, en mijn geld geven aan een minder bezochte, minder bekende grot, om hen te helpen na de Covid.

Maar mijn flair besliste anders, ik koos, zonder het te weten, een absoluut prachtige niet zo onbekende grot. Serieus, het is alsof ik geld wilde geven aan een kleine plaatselijke vereniging en uiteindelijk aan UNICEF doneerde aahahha.

Dus, de steun aan de weinig bekende grotten, dat zal voor de volgende keer zijn. Ik laat je de enige foto zien die we op het terrein hebben genomen omdat foto’s binnen verboden zijn. We kochten liever een ansichtkaart.

Toen ging ik naar hun website http://grotte-villars.com/ en hier zijn de officiële foto’s.

In elke groep zaten ongeveer 20 mensen, met een gids die was uitgerust met een microfoon, waardoor het heel gemakkelijk was om te horen. Anderzijds zijn sommige plaatsen zo smal dat wij ons in twee groepen moeten opsplitsen en om beurten naar de uitleg moeten luisteren. De doorgangen zijn ongeveer 1m breed, en we zijn omringd door stalagmieten, stalactieten. Om ons een weg te banen, zijn veel stalagmieten vernietigd, denk ik.

De Grotte de Villars is een van de grootste ondergrondse netwerken in de Périgord, bijna 13 km zijn tot nu toe onderzocht. Ik denk dat we maar 1km gaan, en we gaan terug op onze stappen.

Ik heb nog NOOIT een grot bezocht met zoveel stalactieten, het waren er duizenden en alleen al het kijken naar het plafond geeft me rillingen (uit angst dat ze allemaal tegelijk vallen ahaha). Het is de gids die de lichten aansteekt als we verder in de grot komen, voor een “verrassingseffect” (en zodat we ook niet verdwalen). Ondanks het verbod om foto’s te nemen, denken sommige toeristen slim te zijn door stiekem foto’s te nemen, behalve dat je op zo’n plek een professionele camera nodig hebt, smartphones leveren niets op.

Eerlijk gezegd, na het zien van deze grot, vroeg ik me af waarom mensen andere grotten in andere landen blijven bezoeken? Het komt niet eens in de buurt van de Franse grotten. Eerlijk gezegd, zelfs als ik Vietnamees ben, zal ik je niet meer aanraden om de Phong Nha grotten te gaan bekijken, het is niets vergeleken met wat we in Frankrijk hebben ahaha.

Kortom, u hebt het begrepen, ik beveel de grot van Villars aan, het is magnifiek, het overtreft al mijn verbeelding, ik heb nog nooit in mijn leven zo’n mooie grot gezien!

Serieus, na slechts enkele dagen in de Périgord is het beslist: ik kom hier mijn pensioen doorbrengen. Er is van alles te bezoeken, het eten is goed, er zijn veel activiteiten, de mensen zijn aardig, het lijkt mooi weer, de landschappen zijn zeer gevarieerd, er zijn Hermès-ateliers in de buurt, enz… Ik vind het erg leuk!

De rest van ons avontuur is hier