Carnets de voyage,  Europe,  Pologne,  TDM

Wieliczka zoutmijn bij Krakau (Polen): reisdagboek & praktische tips

Iedereen vertelde ons over de Wieliczka zoutmijn, als een van de beste ervaringen in Polen. Dus, natuurlijk, waren we er nieuwsgierig naar.
Deel 1: Reisverslag
Deel 2: Praktische tips

Deel 1: Reisverslag

2 bussen, 45 minuten voor 5 zloty per persoon (1,2€) later, komen we aan in Wieliczka. We lunchen in het eerste restaurant dat we op onze weg tegenkomen (en dat behoorlijk is beoordeeld op Google). Het zal de eerste pierogi zijn en de laatste van ons leven want hij is oneetbaar 😀
5 minuten lopen later, komen we bij de zoutmijn. De buitenkant bevalt ons nu al, er zijn overal grasvelden, verschillende mensen doen er een dutje, er is zelfs een verzorgingscentrum naast de deur voor mensen met ademhalingsproblemen. Ze komen hier om enkele uren per dag in de mijn door te brengen, en blijkbaar is dat genoeg om hen te genezen.

We namen een rondleiding in het Frans (84 zloty/persoon). Er waren ongeveer 20 van ons in elke groep. De gids geeft ons elk een apparaatje met oortjes, zodat we de gids allemaal kunnen horen zonder dat zij hoeft te schreeuwen.
De tocht begint met een non-stop afdaling van meer dan 360 treden te voet.
Daarna bezoeken we een twintigtal verschillende zalen, met beelden gemaakt van zout, de tegels op de vloer zijn ook van zout, maar het ziet eruit als marmer. Hier is het zout niet zuiver en wit zoals in de zoutwoestijn van Uyuni, maar een beetje grijs. De oude mijnwerkers waren zeer religieus en bouwden kapellen naast hun werk.

Zo is er een kleine ondergrondse stad, met beeldhouwwerken gemaakt door mijnwerkers of autodidacten, kapellen overal… Voordien had de mijn grote problemen met methaangas en grote brandrisico’s. Nu, met de mechanische ventilatie geïnstalleerd in de mijn, is er geen risico meer (nou, dat is wat onze gids zegt :D)
Vandaag wordt de mijn niet meer geëxploiteerd, maar een klein deel van het zout wordt er nog steeds gewonnen. Het zou afkomstig zijn van het water dat in de mijn wordt gerecupereerd (water afkomstig van de vochtigheid), dit water is zeer zout (we konden het proeven, ik proefde een druppel water, ik moest nadien een hele fles drinken om deze onaangename bittere zoute smaak te verwijderen) en het wordt gebruikt om zout te produceren dat in de souvenirwinkels van de mijn wordt verkocht.

De zaal die de meeste indruk op mij maakt (en dat geldt voor iedereen, niet alleen voor mij) is de grote kapel, hoog en ruim, met veel beeldhouwwerk. Mijn favoriet is het Laatste Avondmaal gekerfd in zout. Oh boy, het is echt mooi!

Wij hebben ook de “Johannes Paulus II” versie in zout, de Polen zijn erg trots op hem en zijn standbeelden staan overal. Anekdote: Johannes Paulus II bezocht deze mijn toen hij een kind was. Zijn bezoek als paus werd geannuleerd wegens gezondheidsproblemen.
Er zijn ook enkele kunstmatige meren, waar het water volledig verzadigd is met zout. Om naar de bodem van een van deze meren te kunnen duiken, moesten de duikers met 40 kg extra gewicht komen. In een klein maar zeer mooi meer, waren er 2 bootongelukken. Bij het eerste ongeluk zijn de (dronken) mensen door verstikking om het leven gekomen, doordat een boot op hen omsloeg en zij niet in staat waren te “duiken” (zij waren dronken en het water was erg zout) om eruit te komen. Wat een tragisch (en belachelijk) ongeluk!
De lucht in de mijn is verrassend aangenaam en zoals ik al zei, goed voor de gezondheid. De paarden die in de mijn werkten, waren gezonder dan de paarden die aan de oppervlakte werkten. Het is super goed geventileerd, er zijn zelfs kamers gemaakt om de tocht te beperken.

Er is van alles gedaan om de bezoekers te vermaken, bijvoorbeeld standbeelden in de vorm van dwergen om te herinneren aan de 7 dwergen van Sneeuwwitje, of een mini-spektakel van geluid en licht op een kunstmatig meer waar men kan luisteren naar Chopin (ook hij is een Poolse trots, samen met Johannes Paulus II). Maar we vergeven het hen, want de rest is echt goed.
De gids moedigt ons aan, op een zeer (te) repetitieve manier, om (gratis) aan de wanden van de mijn te likken om het zout te proeven. Volgens haar is het niet zo smerig omdat het zout de bacteriën doodt… het is veiliger om te likken dan om met onze handen aan de muur te krabben en het zout te proeven, aangezien onze handen vuiler zijn dan de muren! Eigenlijk, wil niemand het doen 😀
Na 2H bezoek, haalden we niet eens de 1% van de mijn!
In totaal zullen we 800 treden geklommen hebben (alleen bergaf). Na het bezoek worden we achtergelaten in een zeer hoge ruimte (waar een heteluchtballon een wereldrecord vestigde door ondergronds te vliegen). We lopen 1 of 2 km naar de lift en in een paar seconden bereiken we de oppervlakte en herontdekken de zon.
Conclusie: als men de zoutwoestijn van Uyuni in Bolivia zou vergelijken met de Wieliczka-zoutmijn, dan wint de zoutwoestijn duidelijk! Maar als we dit bezoek zouden vergelijken met dat van JB op de bodem van de stoffige mijn in Potosi (Bolivia), dan zou je bijna zin krijgen om in een zoutmijn te werken!
In elk geval was dit bezoek zeer interessant, helemaal niet vermoeiend ondanks de vele stappen, want de gids deed er alles aan om ons de sportinspanningen te doen vergeten en niets… de lucht van de mijn schijnt echt goed te zijn voor de gezondheid 😀
Op weg naar buiten, mag je deze XXXL Italiaanse ijsjes niet missen!

Deel 2: Praktische tips

Hoe er te komen

Met de stadstrein van het centraal station (Krakow Glowny) naar Wieliczka Rynek Kopalnia (ongeveer 9 zloty/persoon)
of Bus 304 (5 zloty)
Meer info hier

Begroting

  • Vervoer: 5 zloty/persoon (wij verkozen de bus)
  • Bezoek: 84 zloty/persoon
  • Lunch: 25 zloty/persoon

Advies

  • Ik raad u aan het bezoek zelf te doen in plaats van het via touroperators te laten lopen , want wat Auschwitz betreft, is het heel gemakkelijk om er zelf heen te gaan
  • Als u echter liever met een organisatie gaat, ontdek dan hier de rondleidingen die door Civitatis voor Krakau worden voorgesteld
  • Kom met een klein jasje want het is altijd een beetje koud in de mijn (14°C)
  • Wij kochten de kaartjes vooraf op de officiële website, maar u kunt de kaartjes ook ter plaatse kopen. Te vermijden omdat het aantal plaatsen beperkt is.
  • Ouderen of gehandicapten kunnen vragen een alternatieve route te volgen, waarbij zij met een lift naar beneden gaan en alleen paden nemen die toegankelijk zijn voor gehandicapten

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *