Dit is het 1e deel van ons verblijf in Bariloche. Het tweede deel kan hier worden geraadpleegd

Deel 1: Reisverslagen

26 uur in de bus? Nooit meer

We hadden het slechte idee om een 24-uurs bus te boeken van El Chaltén naar Bariloche. We hadden al 16 uur in de bus gezeten om van Ushuaia naar El Calafate te gaan, dus we dachten dat 24 uur makkelijk was.
In de eerste plaats is het een slechte start: twee zeer jonge Franse meisjes die veel dingen missen (reiservaring, levenservaring en vooral beleefdheid) zitten vlak achter ons. Alleen slaap zorgt ervoor dat ze ophouden met kletsen en regelmatig tegen de voorstoel schoppen (als u het goed gevolgd hebt, is dat ONZE stoel).
De films worden bijna doorlopend vertoond, ook in het Spaans. Wie met jonge kinderen reist, moet niet rekenen op een ouderlijk filter, want er werden verschillende films met geoliede scènes vertoond.
Hoewel er 3 gangen worden geserveerd (diner, ontbijt en lunch), is alleen het diner eetbaar -> ik had bijna een hypoglycemische aanval. Gelukkig heeft de onbeperkte thee (en suiker) me gered. Op deze reis van 24 uur was er één stop van 20 minuten om te tanken en 3 stops van 5 minuten om nieuwe passagiers op te pikken, dat is alles! In Azië waren we gewend om 30 minuten pauze te nemen om te lunchen in kleine restaurantjes.
Ik had graag gestopt in Los Antiguos. We zouden de grens naar Chico Chico zijn overgestoken, we zouden de beroemde marmeren grotten aan het meer van General Carrera hebben kunnen bezoeken vanuit Puerto de Tranquillo. Dat was het oorspronkelijke plan, totdat alle vervoer tussen Los Antiguos en Chico Chico werd geannuleerd vanwege een hoge belasting op de toeristenauto’s die de twee steden met elkaar verbinden.

Bariloche : niets te zien te voet maar wel enkele grappige anekdotes

Aangekomen in Bariloche, realiseren we ons dat we zijn afgezet bij de nieuwe terminal van de bus, d.w.z. in de buitenwijk en niet die in het centrum. We zien 2 openbare bussen passeren en we rennen om er een te nemen (het nummer 20).
Het is na 22.00 uur (de bus heeft 2 uur vertraging ten opzichte van het programma), we zijn uitgeput, geen zin om te wachten en te onderhandelen met een taxi. We begrijpen vaag dat deze bus in de richting van het centrum rijdt, we gaan er in zonder vragen te stellen. Het is super riskant als we er over nadenken, maar er zijn andere toeristen bij ons dus plotseling zijn we minder bang, als er een probleem is zullen we niet alleen zijn ahaha.
De chauffeur lijkt ons niets in rekening te willen brengen (hij reageerde tenminste niet toen we hem “dos” vroegen terwijl hij het gebaar met zijn vingers maakte). Dus wij zijn 6 toeristen, beladen als ezels, met onze smartphone aan, proberend uit te vinden waar we zijn en hopend dat er een halte is in de buurt van onze bestemming. Als Google Maps laat zien dat we niet ver van het stadscentrum zijn en we een busstation met veel mensen zien, stappen we uit (net als iedereen).
Dat zal de juiste beslissing zijn, want het hostel ligt op slechts 5 minuten lopen. Ik beloof dat ik dit alleen zal doen in de groene zone die door het Ministerie van Buitenlandse Zaken is vastgesteld (d.w.z. heel Argentinië behalve Salta, Buenos Aires en Ushuaia), ik zal dit bijvoorbeeld nooit doen in La Paz in Bolivia.
Wie zien we als we de herberg binnengaan? De twee jonge Franse meisjes waarvan we hoopten dat we ze nooit meer zouden zien! Een van hen waagt het ons een “help me” blik toe te werpen terwijl ze haar twee enorme koffers optilt. Gelukkig zijn wij, sinds India, experts geworden in het tactvol negeren van mensen met problemen. En toen, wegens plaatsgebrek in de slaapzaal waar we twee bedden hadden gereserveerd, kregen we een privé-kamer (zonder extra kosten). Na 24 uur in de bus, is het een leuke verrassing. Dan hoeven we het gezelschap van onze twee kletskousen niet meer te verdragen

Dag 2:

De volgende dag ontdekken we dat alle toeristenbureaus tussen 12.00 en 15.30-4.30 uur gesloten zijn. Het lijkt erop dat veel bedrijven in Argentinië de hele middag gesloten zijn en tot laat in de avond open zijn. We proberen om het meer heen te lopen, ondanks de wind, tot we oog in oog komen te staan met DE Belg die we sinds El Calafate al verschillende keren ontmoet hebben. We zijn het op één punt met hem eens: we vervelen ons dood in het centrum, er is niets te doen. Hij legt ons uit dat hij twee nachten heeft geboekt om bij te komen van de reis en om zijn kleren te wassen… precies zoals wij!
We passeren een reisbureau met een groot Via Bariloche logo (naam van een busmaatschappij) en gaan naar binnen om kaartjes te kopen. Ironisch genoeg weet de werknemer van het agentschap niet hoe hij de boekingssoftware van het genoemde bedrijf moet gebruiken. Dus brachten we wat tijd met haar door, op haar computer, en stelden haar zelfs voor waar te klikken ahahah. Op een gegeven moment nam ze ons mee om te zien “het is nog steeds ingewikkeld hun boekingssysteem, vind je niet? ». We doen alsof we de vraag in het Spaans niet begrijpen, zodat we haar niet in verlegenheid hoeven te brengen met ons antwoord: de software ziet er heel eenvoudig uit. Ze heeft ook veel moeite met de betaalkaartterminal, maar uiteindelijk vertrekken we met onze kaartjes.
De dag van slecht opgeleide werknemers is nog niet voorbij! Bij het passeren van de supermarkt kwamen wij de enige bediende tegen die niet wist hoe hij de artikelen moest scannen, het fruit moest wegen of de betaalautomaat moest gebruiken. Gelukkig wordt ze bijgestaan door 2 andere werknemers en een klant.
Nou, buiten dat, was het nog steeds een positieve dag.
Het hostel verzorgde onze was in 4 uur, voor 80$AR! Youpiiii ! Adios het stof van Patagonië!
We troffen twee zeer bekwame en begaafde mensen in vreemde talen: de 1e bij het kantoor van het nationaal park en de 2e bij het autoverhuurkantoor CORRENTOSO. Wij feliciteren hem met zijn uitstekend Engels. Heel trots antwoordt hij ons: “Ik kan ook Frans spreken als u dat wilt”. Stijlvol 2750$AR + 565$AR aan verzekering later, hebben we onze auto voor 3 dagen, 600km inbegrepen en een “premium” verzekering (de basisverzekering is inbegrepen, maar sinds onze slechte ervaring in Papeetewaar we bijna 250€ betaalden voor een sleepwagen, zijn we bereid een beetje meer te betalen om veilig te zijn)
Merk op dat er een Sixt en Avis agentschap in Bariloche, maar geen van beide had voertuigen beschikbaar de dag ervoor voor de volgende dag (misschien omdat het de vakantieperiode in Argentinië). Reserveer op voorhand als je ze wil meemaken.
Omdat we in Bariloche niets te bezichtigen hebben, nemen we wraak op het eten: hun beroemde handgemaakte chocolade is heerlijk (probeer Ranapui), en Helados Jauja verdient zijn reputatie als de beste ijssalon van Argentinië. Hun zelfgemaakte ijs is zo verslavend dat ze zelfs een klantenkaart uitdelen. Hoe dan ook, hier in Argentinië is ijs populair: het is altijd 2-3 keer zo groot als het hoorntje en de gulzigaards kunnen het per kilo kopen 😃
Morgen gaan we de beroemde weg van de 7 meren ontdekken (ruta de los siete lagos)

Deel 2: Praktische tips

Tips

• Behalve eten is er niet veel te doen in het centrum van Bariloche. Je moet de stad snel verlaten, door een auto te huren, of door de openbare bussen (een beetje druk) naar Llao Llao te nemen en dan een mountainbike te huren
• U kunt een boot nemen om het meer te verkennen, of zelfs betalen voor een lange veerboot naar Puerto Varas in Chili.

Begroting

• Buskaartje El Chaltén – Bariloche: 2020$AR/persoon, 24u reis (20u tot 20u, maar de bus was te laat -> 20u tot 22u)
• Periko’s Hostel: 450$AR/bed/dag in een slaapzaal (aanrader!) erg aardig personeel en het hostel heeft een kleine tuin te schattig.
• Wasserij: 80$AR/emmer – net als in Azië hoeven we niets te doen, gewoon onze vuile was afgeven en een paar uur later schone en opgevouwen was ophalen. Geluk!
• Supermarkt: 330$AR voor 2 maaltijden, 2 personen
• Vegetarisch restaurant: 245$AR voor 2 personen, drankjes inbegrepen
• Openbare bus: normaal tussen 10$AR en 15$AR/persoon.
• Taxi Bus Terminal -> City Centre: normaal $90
• Autoverhuur: 1260$AR/dag voor een kleine auto met 3 deuren, max. 100 km, 2,3$AR voor elke extra km. Afnemend tarief vanaf 2 dagen.
• Chocolade : tussen 43$AR en 50$AR voor een kleine doos chocolade bij Rapanui
• IJs: een Vasito van $60 bij Helados Jauja is meer dan genoeg voor één persoon
• Spaanse lessen zijn mogelijk in ons hostel Periko’s: 30USD voor 2u les. Er is een andere school, La Montana, die hier zeer beroemd is om zijn Spaanse lessen, maar wij wilden geen Argentijns Spaans leren.