Amérique,  Carnets de voyage,  Etats-Unis,  Floride,  TDM

Wilde dolfijnen in Napels, The Ringling, Siesta Key Beach, Dali Museum (USA) – Florida Road Trip #2

Als je het niet gedaan hebt, lees dan hierhet 1e deel van de roadtrip

Programma

  • Dag 4: Vertrek uit ons hotel in Homestead. Boottocht door de Everglades. Bezoek Naples, Sanibel Island en Captiva Island. Overnachting in Fort Myers
  • Dag 5: Bezoek aan het Ringling Museum. Siesta Key Beach en Lido Key Beach. Overnachting in Sarasota
  • Dag 6: Bezoek aan het Dali Museum in St. Petersburg. Overnachting in Orlando.

Deel 1 : ReisdagboekDeel
2 : Praktische adviezen

Deel 1: Reisverslag

Zoals ik al zei, deze roadtrip staat in het teken van het wonder, dus we zullen onderweg voor vele verrassingen komen te staan.

Dag 4

Na 3 dagen in de Keys, kwamen we terug naar Kendall om één nacht door te brengen (om geld te besparen want hotels zijn hier goedkoper dan in de Keys). Ik had een halve dag gepland in de buurt van Flamingo om de Everglades te bezoeken, maar ik moest van dit idee afzien vanwege de afstand.

Ik wist niet dat we op weg naar Napels 3 agentschappen zouden passeren die boottochten in de Everglades aanboden. Dus na even nadenken besloten we om een airboat tour te nemen in het Everglades Safari Park.

Everglades Safari Park

We waren al in de Everglades geweest (een dagtocht vanuit Miami in een toeristische plaats) maar in ruil daarvoor zagen we 4 alligators in hun natuurlijke omgeving.

Hier lijkt de plaats veel wilder, de airboats gaan open zoals in de films, maar we zagen uiteindelijk geen alligator. Ik had het geluk, aan de rechterkant van de boot, een enorme schildpad in het water te zien.

We zijn echter erg blij dat we deze kant van de Everglades hebben gezien, in tegenstelling tot de rechte kanalen op de andere plaats. En dan te bedenken dat Miami er een paar eeuwen geleden zo uitzag.

De tour kost $28/persoon. De boten vertrekken regelmatig, dus u hoeft niet van tevoren te reserveren. Je kunt iets minder betalen via Groupon.

We vinden een Japans/Thailands/Vietnamees restaurant op de weg. Ik ben zo blij dat ik iets evenwichtig eet, want sinds het begin van de reis, gaan we van fast food naar fast food… en fast food. Ik kon er niet meer tegen!

Napels Pier

Napels ligt niet alleen in Italië, maar ook in Florida. Ik aarzelde om erheen te gaan, maar twee mensen raadden het me aan, en ik las deze beschrijving op Google:

De pier van Napels, voor het eerst gebouwd in 1888, is het symbool van de stad. Mensen komen hier vooral om te vissen en dolfijnen te kijken

Nadat we dat gelezen hadden, gingen we DIRECT. De parking bij de pier is enorm, betalend maar goedkoop (1,5$ per uur). Omdat we een druk schema hebben, zijn we niet van plan om er te zwemmen, maar alleen om de pier te bezoeken. Op Twitter zeggen mensen dat ze 7 dagen geleden dolfijnen zagen bij de pier. Er zijn hier veel vogels door de aanwezigheid van plankton, vissen in overvloed..

We gaan naar het einde van de pier en JB ziet… een dolfijn! Wild, en erg groot. Overprikkeld probeer ik hem te volgen (hij hangt rond de steiger omdat hier meer vis zit) voordat hij verdwijnt. Een paar minuten later zien we niet één dolfijn, maar 2: zeker een moeder en een kalf, maar van een afstand. Je zult op Instagram de 1e dolfijn zien:

Het is niet de eerste keer dat ik een wilde dolfijn zie, ik heb er een paar gezien in Australië en Nieuw-Zeeland, maar elke keer betalend. Het is echt een uitzonderlijke ervaring, die sterren in mijn ogen zette, vooral omdat we niets verwachtten. Even later zagen we een witte rog. We zijn er maar een uur geweest en hebben al veel wonderen gezien.

We vervolgen onze weg en we beseffen de rijkdom van deze stad. De villa’s langs de zee zijn enorm en heel erg mooi. Ik vraag JB waarom we niet voor een verblijf van een maand in Napels hebben gekozen, en hij vertelt me dat hij had gezocht maar geen betaalbare Airbnb kon vinden, en dat we een auto zouden moeten huren om ons te verplaatsen, in tegenstelling tot in Miami Beach.

Delnor-Wiggins Pass State Park

Dit park wordt hoog gewaardeerd op Google Maps en lijkt veel bezocht te worden door de plaatselijke bevolking. Entree kost $6/voertuig en we parkeren op de verste parkeerplaats, volgens het online advies. Inderdaad, dit deel van het strand is erg wild, met weer veel vogels. Maar we zagen twee wasberen, een enorme schildpad… gewoon perfect stil staan en de dieren wachten tot alles stil is om naar buiten te komen/ de weg over te steken. Het lijkt erop dat iemand een gps op de rug van de schildpad heeft geplakt.

De golven zijn veel te sterk vandaag (zwemmen verboden), jammer want het zand is erg wit.

Sanibel Eiland

We nemen de weg naar Sanibel Island. Er is maar één – mooie – brug om er te komen, en je moet tol betalen (6$/voertuig).

Mensen komen hier voor de beschieting dat wil zeggen, om de mooiste schelpen op het strand te vinden. Toen ik daar kwam, begreep ik waarom het alleen daarvoor is: er is veel zeewier en het ruikt er helemaal niet lekker 🙁 niet goed om te zwemmen.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om met mijn drone te vliegen terwijl JB een snel dutje doet op het strand. In de verte zijn een dozijn toeristen druk bezig schelpen te zoeken.

foto genomen door de drone

Captiva Eiland

Captiva Island heeft minder schelpen, maar waar een brug is tussen Sanibel Island en Captiva Island, zijn er veel schelpen als je geïnteresseerd bent (je mag niet zwemmen vanwege de stroming).

We gaan naar Captiva Island gewoon uit nieuwsgierigheid maar moeten een goede tien minuten rijden zonder ook maar één parkeerplaats te zien. Het strand lijkt geprivatiseerd: we rijden over een smalle weg: links het strand met minipoortjes die heel symbolisch het toegangsverbod aangeven, rechts volgen hotels, villa’s en luxe huizen elkaar op. Uiteindelijk vinden we de weg naar een zeer rustig openbaar strand.

Onvoorwaardelijke Overgave Standbeeld

Dit standbeeld is een van de 3 standbeelden gemaakt door John Seward Johnson II en gebaseerd op de beroemde foto van Victor Jorgensen. Het standbeeld is zo groot dat we het gezicht van de jonge vrouw ook niet kunnen zien. We zagen haar toevallig tijdens het rijden. Type “Onvoorwaardelijke Overgave Sarasota” om de exacte locatie op Google Maps te vinden.

Het is al tijd om te vertrekken. We nemen de weg weer op en overnachten in de volgende stad: Fort Myers.

Aangezien de porties die in de VS worden geserveerd enorm zijn, lunch ik meestal rond 13.00 uur in een restaurant en eet ik alleen ’s avonds wat fruit.

Dag 5

De Ringling

Het is een complex van verschillende musea, een droomvilla… die allemaal ooit toebehoorden aan Mr. en Mrs. Ringling, die aan het hoofd stonden van het Ringling Bros. en Barnum & Bailey Circus imperium

Barnum, dat doet misschien een belletje rinkelen, toch? Vooral als je de film The Greatest Showman hebt gezien, die het verhaal vertelt van de oprichting van zijn circus en de beste show op de planeet. Toen hij stierf, was niemand in staat om de teugels over te nemen, en toen kwamen de gebroeders Ringling in het geweer door het circus te kopen.

Het circus leverde een grote bijdrage aan de economie van de stad Sarasota. De Ringlings bouwden hun prachtige herenhuis, Ca’ d’Zan, het tastbare bewijs van de Amerikaanse droom. Als gevolg van de recessie, en zwaar in de schulden, werd bij de dood van John Ringling alles overgedragen aan de staat Florida. In 1967 werd het circus opnieuw verkocht, en in 2017 vond de laatste show plaats.

Het Ringling Circus heeft zijn stempel gedrukt op generaties Amerikanen, en daarom blijven zij naar Sarasota reizen om dit museumcomplex te bezoeken.

Er zijn 3 musea ter plaatse: het kunstmuseum (werken uit de Renaissance, dit museum werd geopend in de tijd van de Ringling), het circusmuseum (momenteel gesloten wegens werkzaamheden) en het Tibbals Learning Center van The Circus Museums. Met een kaartje van $25 kunnen we ze allemaal bezoeken.

Maar het is enkel het Tibbals Leercentrum van het Circusmuseum dat ons interesseert. Daar kunnen we een miniatuurmodel bewonderen van het circus zoals het was in de jaren 1920. Dit model werd geschonken door de auteur, de heer Howard C. Tibbals, een liefhebber die miljoenen foto’s gebruikte om de glorie van het oude Ringling Circus in miniatuur na te bootsen. Natuurlijk, aangezien hij degene was die de miniatuur maakte, hernoemde hij het circus naar : Het Howard Bros. Circus 😀

Een film bij de ingang toont snel het kolossale werk achter dit meesterwerk. De kunstenaar legt bijvoorbeeld uit dat er in de “loket”-truck (foto hieronder) een miniatuurmachine staat om munten, minikaartjes, minimunten te tellen… maar dat die binnen staat zodat niemand het zal zien/kennen; maar dat hij wel blij zal zijn met de perfectie van zijn werk

De details zijn indrukwekkend. Dankzij deze miniatuur beseffen we niet alleen hoeveel moeite het kost om een circus van deze omvang te runnen (1800 werknemers, die bijna elke dag van de ene stad naar de andere verhuizen, 15.000 toeschouwers in het grote circus, exotische dieren die moeten worden gevoed en per trein moeten worden verplaatst…), maar het is ook een geldmachine… en een financieel zinkgat. Geen circus zou tegenwoordig nog zo kunnen opereren. Als wij al een uur nodig hebben om de miniatuur te bewonderen, stel je het origineel eens voor!

De komst van een circus wordt beschouwd als een jaarlijks evenement in de stad, de scholen sluiten, het leven komt tot stilstand en iedereen gaat de straat op om naar de promotieparade van het circus te kijken.

De rest van het museum toont oude reclameaffiches en foto’s van beroemde kunstenaars. Boven wordt de geschiedenis van het Amerikaanse circus uitgelegd en zien we een man – een vrijwilliger – nog steeds bezig met de miniaturen.

Ca’d naz

Dit is de vroegere droomvilla van de Ringling, geïnspireerd op het Ca’ d’Oro paleis in Venetië. We moeten een golfkarretje nemen (gratis ter beschikking gesteld door het museum) om er te komen, door de enorme tuin. De aanblik van deze villa ontroert me enorm. Het is het hoogtepunt van de Amerikaanse droom, maar ook het einde van een tijdperk, want na een duizelingwekkend succes en rijkdom te hebben bereikt (13e fortuin van de VS in 1925), is het uiteindelijk de schuld die hen overvalt.

Je kunt het RDC bezoeken voor 10$ zonder gids; en vanaf 20$ met een vrijwillige gids. We zijn niet naar binnen gegaan, te krap in de tijd.

Binnen de grote tuin zijn kleine tuinen zoals deze: Secret Garden, waarvan de samenstelling zorgvuldig is bestudeerd om planten en bloemen te leveren die nodig zijn voor een volledige cyclus van een vlinder. U kunt ook de rozentuin bezoeken, maar in augustus waren er geen rozen.

Waffle House

Na dit ongelooflijke maar ook zeer ontroerende bezoek, stoppen we bij Waffle House, een keten van restaurants, om hun wafels te proeven. Niets is transcendent, maar de bediening is zo onberispelijk dat we het gevoel hebben te goed gegeten te hebben.

Siesta Key Beach

Ondanks de dreigende wolken vervolgen we de weg naar Siesta Key Beach, uitgeroepen tot het mooiste strand van de Verenigde Staten in… ik weet niet welk jaar. Het zand is inderdaad perfect: wit en fijn zoals het hoort, kilometers lang. Het is perfect voor gezinnen, en het is erg schoon. Helaas is het er te druk, zelfs door de week.

We konden onze drone laten vliegen om de uitgestrektheid van het zandstrand te bewonderen.

Lido Key Beach

De plaatselijke bevolking wijst ons op een ander strand, veel minder druk bezocht: Lido Key Beach. Het zand is een beetje slechter dan Siesta Key, maar er is een sfeer, zo kalm, zo zen..

Als u meer foto’s wilt zien van deze ongelooflijke dagen, bekijk dan onze vlog op YouTube :

Eerste motel in de States

Vannacht is de eerste keer dat we in een motel slapen. Beelden uit de horrorfilm “Chainsaw Murder” komen in me op. Ik ben in “PARANO” modus, “we gaan allemaal dood” en begin elke hoek te controleren. Hier laten we zien hoe je kunt controleren op verborgen camera’s enz.

Dag 6

Salvador Dali Museum

Het is het museum met de grootste collectie gewijd aan de kunstenaar. De collectie werd bijeengebracht door A. Reynolds Morse, een industrieel, en zijn vrouw Eleanor Morse.

Het museum is nog klein en duur ($25/persoon) maar de interactieve zaal is helemaal niet slecht: door een app te downloaden, en het werk te scannen, beginnen de interessante details te bewegen op het scherm.

Het spijt me, ik ben geen museumpersoon, dus ik zal de werken niet op hun juiste waarde kunnen schatten.

Door het downloaden van de museum app is mijn batterij snel leeg en eindig ik met een iPhone die niet aan wil – en een camera. Mooi JB is we-weet-niet-waar. Ik vraag wanhopig aan de balie om een kabel om de telefoon op te laden. De dame belt iemand die weer iemand belt – en na 10 minuten biedt eindelijk iemand aan om mijn telefoon aan te sluiten, totdat ik 6% batterij heb om JB te bellen. Rhalala

Onze 6e reisdag zal super licht zijn, we rijden non stop naar Orlando (2u30 rijden). We eten in een Disney hotel waar JB’s neef stage loopt, het is grappig om hier te zijn 🙂 En dan slapen, want morgen brengen we een lange dag door in de Disney Hollywood Studios.

Dit artikel is onderdeel van onze road trip naar Florida. Lees de volgende aflevering hier

Deel 2: Praktische tips

Begroting

  • Reken 35$/maaltijd voor twee personen
  • Everglades Safari Park: $28/persoon
  • Naples Pier: parkeren aan de overkant van de straat, $1,5/uur, betaling met creditcard mogelijk. Gratis douche ter plaatse
  • 6/voertuig retour om de brug over te steken naar Sanibel Island
  • Toegangsprijzen:
    • De Ringling: $25/persoon: toegang tot alle 3 musea. De tuin en de buitenkant van de villa zijn vrij te bezoeken. Gratis parkeren voor het complex
    • Dali Museum : 25$/persoon, met een verplichte parkeertoeslag van 10
  • Ons hotel in Fort Myers: Comfort Inn & Suites Airport (Booking link) $84 .35 per tweepersoonskamer

Dit artikel maakt deel uit van onze serie Road trip in FloridaU kunt alle andere reisverslagen hier vinden:

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *