Digital Nomad: Balans na 1,5 maand in Japan (Osaka, Kansai, Tokio)

Dat was het, we hebben net anderhalve maand in Japan doorgebracht, 1 maand in Osaka en 2 weken in Tokio. Het is tijd om een kleine balans op te maken van deze ongelooflijke ervaring.

Dit is de allereerste keer dat we in Japan zijn. De reden waarom we er nog nooit geweest zijn, is dat we willen dat ons verblijf echt speciaal wordt. Toen wij een vast contract hadden, leek 2 weken te kort; en toen wij op een wereldreis van 11 maanden waren, leek het budget voor een tussenstop in Japan te groot. Dus hierheen komen als digitale nomaden is echt de beste optie voor ons.

Japan stelt ons in staat veel van mijn dromen te verwezenlijken:

• Zie de kersenbomen in bloei
• Zie geisha’s, in het echte leven
• Zie Mount Fuji

De kersenbloesems

Aangezien we in de “plan zo laat mogelijk” modus zitten, keken we pas in januari naar de kersenbloesem kalender (dat wil zeggen 2 maanden voor de periode), we hadden geluk dat we het zo laat konden doen want dit jaar bloeien de bloemen 1 tot 2 weken van tevoren, en aangezien ze maximaal 1 week aan de boom blijven, moesten we in Japan zijn van 1 april tot 15 april ongeveer – zodat ergens in Japan, de kersenbomen in volle bloei zullen zijn

Dus we waren in staat om dit te zien in Osaka

en dit in Kyoto

De bloemen gaan weg bij de minste windvlaag, bij de eerste regen… we dachten dat we een week van de bloemen konden genieten, dus gingen we een week later naar de berg Yoshino, met onze handen in onze zakken, alleen om de kersenblaadjes op ons haar te zien vallen…

Zien hoe vluchtig dingen kunnen zijn, zette me aan het denken.

Sinds onze aankomst in Japan, ben ik getroffen door slapeloosheid, ook al is Japan maar 2 uur verwijderd van Vietnam. Het is alsof ik nog steeds op Vietnamese tijd leef. Ik denk niet dat we de link kunnen leggen met de film Lost in Translation (waar de personages ook enkele maanden slapeloosheid hebben in Japan), maar wel omwille van een heel stom detail: in de restaurants serveren ze ons gratis groene thee, en die is zo lekker dat ik hem meerdere keren per dag drink, vandaar de slapeloosheid.

Maar die lange uren om in slaap te vallen stelden me in staat om opnieuw na te denken over mezelf, mijn leven, het leven in het algemeen. Dit is me al een paar maanden niet overkomen. Ik zat in eencomfortzone in Europa en Zuidoost-Azië. Hier, ook al is het niet echt een wereld apart, zijn de dingen nieuw en anders genoeg om een nieuwe kijk op jezelf en op het leven te krijgen.

Een perfecte wereld

Hier in Japan, is alles blijkbaar perfect. In restaurants zijn er manden onder de stoelen waar we onze tassen in kunnen doen, er zijn kleerhangers om onze jassen op te hangen. In barbecue restaurants worden jassen onder de stoelen verstopt zodat ze niet stinken. Bij geldautomaten is er een haak om uw wandelstok of paraplu te laten rusten, het scherm van de automaat is alleen zichtbaar voor de persoon die ervoor staat en er is zelfs een speciaal gevormde spiegel om te zien of iemand over uw schouders meekijkt. Als je iets vers koopt, geven ze je kleine zakjes met nep-ijsblokjes (d.w.z. het is bevroren maar het smelt niet) om het vers te houden tot je het thuis krijgt. Als u op Amazon bestelt, kunt u het laten bezorgen in een winkel in de buurt die 24 uur per dag open is, en u betaalt alleen bij de bezorging. Als ze zeggen “het komt op die en die datum aan”, dan komt het op die datum aan. Er zijn geen vuilnisbakken in de straat, maar iedereen neemt zijn vuilnis mee naar huis om het weg te gooien. De straten zijn altijd schoon, de metro’s ook. Als de trein of de metro om 17.05 uur vertrekt, vertrekt hij zonder mankeren om 17.05 uur…

Alles wordt zo bestudeerd dat de geringste, nog niet geuite behoefte wordt bevredigd. Alles gebeurt met zo’n perfectie dat wanneer je geen lepel vindt bij de ijsmachine, je denkt “wacht, we zijn in Japan, we moeten onze ogen open doen, de lepels liggen ernaast” en ja hoor, een paar seconden later vind je ze in een klein vakje voor de machine.

Hier klagen de mensen niet, ze verheffen hun stem niet, ze rennen niet weg, ze schreeuwen niet tegen ons. Integendeel, ze zijn allemaal zeer aangenaam, glimlachen, zijn beleefd, doen hun best om ons te helpen en ons verblijf zo aangenaam mogelijk te maken.

Ja, het is zo fijn om in zo’n perfecte wereld te leven. Ik heb me wel eens afgevraagd, waarom zij het wel goed doen en andere landen niet?

Door met verschillende expats te praten, begrijpen we uiteindelijk dat achter deze perfecte uitvoering lange uren van werk, stress, controle in alle richtingen en planning in geval van X,Y, Z schuilgaan.

Ik denk dat ik naar Japan kwam om imperfectie te leren accepteren. Ik ben iemand die extreem veeleisend is met mezelf en vooral met anderen. Ik kan niet per se begrijpen, wanneer volmaaktheid bereikbaar is, waarom anderen zo’n slordig werk kunnen leveren, of hoe zij zo’n onbevredigend leven kunnen leiden en toch leven?

Japan heeft me laten zien dat we inderdaad perfectie kunnen bereiken, maar altijd ten koste van onze tijd en onze gezondheid. Ondanks alle spitstechnologie werken Japanners nog steeds hard en elke avond tot 21.00 uur. De salarissen zijn gelijk aan de Franse, maar de arbeidstijd en het aantal vakantiedagen (ongeveer 12 dagen/jaar) hebben niets te maken met het Franse ritme.

De cultuur van details dwingt hen om hard te werken om de klus goed te klaren, om deadlines te halen. In het geval van een app, bijvoorbeeld, is er een QA-team (kwaliteitsborging) dat honderden rampscenario’s kan opsommen (waarvan sommige misschien nooit zullen gebeuren) en voor elk scenario moet de app in kwestie een overeenkomstige reactie hebben.

Ik zeg niet dat ik zal ophouden een perfectionist te zijn, maar ik zal ervoor kiezen om er niet ziek van te worden. Ik zal mijn best blijven doen om perfectie te bereiken, en om mensen omhoog te trekken, maar als zij niet slagen, of als ik niet slaag, zal ik niet langer urenlang denken over hoe we het anders hadden kunnen doen. In plaats daarvan analyseer ik de inspanning tegenover de bestede tijd, trek conclusies, en ga verder.

Geisha’s en de berg Fuji

Zoals ik hierboven al zei, heb ik ook mijn twee andere dromen waargemaakt: de geisha’s op straat zien in Kyoto, tijdens een show

…en ook de berg Fuji te zien.

Onze Airbnb in Osaka

Onze Airbnb in Osaka gaf ons niet veel meer dan dat. Het is half traditioneel en half modern en heeft dus alle mogelijke nadelen: tocht, geen daglicht, bijna geen verwarming, piepkleine badkamer, niet erg functioneel.

Maar het voordeel is dat je in het centrum van Osaka bent, vlakbij het Namba station, met honderden restaurants voor fijn proevers op 5 minuten loopafstand. En dat vond ik echt leuk! Vlak ernaast is een café waar je per uur betaalt. We werden verschillende keren geweigerd omdat de ober dacht dat we het principe van betalen per uur niet begrepen, maar we moesten ons opdringen door hem de vertaling op Google Translate te laten zien “hello, can I stay here xx hours? Dus werken we er af en toe, als ons appartement te koud lijkt (update: dit café heeft zijn deuren gesloten).

We werken ook bij Starbucks in Dotonbori, waar de 2e verdieping op een reusachtige bibliotheek lijkt, en waar we uren kunnen blijven. Anders werken we gewoon aan onze kleine tafel in de keuken.

Voor zo’n ontwikkeld land is het nogal verrassend dat er niet zoveel gratis wifispots zijn. In Tokyo zijn er meer, maar in Kansai is het niet voor de hand liggend. Omdat mensen allemaal een pocketwifi bij zich hebben (een draagbare wifi die voor iedereen specifiek is), is de huur ervan vrij duur, en bovendien niet echt onbeperkt.

In feite is de snelheid maximaal tot xxxGB, en daarbuiten is de snelheid bijna 0. Dus ik raad je echt aan om een Airbnb te nemen met een bekabelde verbinding, en niet met een wifi-zak.

We hebben ook elk een Japanse 4G kaart, voor het geval dat…

In eerste instantie kozen we voor Osaka, zodat we niet de hoge prijs van een accommodatie in Kyoto hoefden te betalen. Maar Kyoto is groter dan ik dacht. Het kost ons 1 uur om van Osaka naar Kyoto te komen en dan nog 45 minuten met de bus om bij een tempel te komen. In dit tempo is het te vermoeiend om in één dag heen en weer te gaan, en we hebben uiteindelijk veel minder tijd in Kyoto doorgebracht dan we hadden verwacht. De volgende keer zullen we overwegen om onze airbnb (voor een maand) voor Kyoto veel eerder te boeken.

Toch was het een goede beslissing om een maand in Kansai te blijven: er is zoveel te zien in de omgeving en met een pied-à-terre in Osaka konden we op één dag veel sightseeing doen en terug naar huis komen, zonder ’s avonds veel geld te hoeven betalen voor accommodatie of onze koffers in het vervoer te moeten slepen.

Omdat de badkamer zo klein is, brengen JB en ik onze tijd door in de plaatselijke openbare baden, voor 3€, het is alsof je goedkoop naar een kuuroord gaat. U kunt een lange warme douche nemen voordat u gaat luieren in de enorme thermale baden – en extra betalen voor toegang tot de sauna of hammam. In het begin stoorde het naakt-aspect me een beetje, maar aangezien niemand iemand uitcheckt, stoort het me helemaal niet.

Winkelen

Ik ben weer een consument geworden in Japan. JB vindt het niet zo leuk 😀 maar alles is zo schattig hier, zoals ik al zei, ze spelen in op behoeften die nog niet bestaan.

Wat cosmetica betreft, weten de mensen het niet echt, maar Japanse vrouwen geven meer geld uit aan cosmetica dan om het even welk ander Europees land. De reden: hun routine bestaat uit een tiental producten, en hun producten zijn vreselijk effectief. Dus gooide ik al mijn producten weg en verving ze door Japanse.

De kleren zijn ook erg mooi, eenvoudig en elegant. Japanners lijken zich net zo te kleden. Het is nog opvallender als je in het zakendistrict in Tokio bent, waar je over het trottoir kijkt en iedereen op groen licht wacht, allemaal in pak, het lijkt wel of ze uit dezelfde winkel komen.

Kortom, tijd doorbrengen in de winkels was mijn favoriete bezigheid. Maar ik begrijp meer de betekenis van het boek LaMagie du rangement – Marie KONDO. De Japanse samenleving is echt consumentistisch, en sorteren is essentieel omdat we te veel verleidingen hebben, en te veel bezittingen voor een kleine leefruimte.

Een groot deel van ons budget ging naar mijn shopping spree 😀 maar ik kocht genoeg om een jaar te gebruiken. In Zuid Korea, zal ik gewoon mijn garderobe vernieuwen, dat beloof ik 😀

2 weken in Tokio

Ook al werkten we niet veel, in 2 weken in Tokio hadden we nog niet veel van de stad gezien. Omdat we in een meer residentiële wijk waren, waren goede restaurants zeldzamer dan in Osaka, waar wij waren. Ik voelde zeker een beetje meer stress in Tokyo, de buurten zijn levendiger, maar afgezien van een paar must-see toeristische ervaringen (Shinjuku by night, Tower of Tokyo, sumo etc.) voel ik geen behoefte om terug te gaan. Terwijl ik echt terug wil naar Kyoto.

In Tokyo hebben we wel veel leuke dingen gedaan, zoals naar dit absoluut geweldige uitzichtpunt in Odaiba gaan (het is ook een opnamelocatie voor een van mijn favoriete series)

En toen ontdekten we ook DisneySea, het mooiste Disney-park ter wereld.

Begroting

• Osaka : 2003€ voor 36 nachten of 43€/nacht
• Tokio: 935€ voor 13 nachten of 72€/nacht
• Restaurants
  • Goedkoop : 650yen tot 950yen/persoon
  • Zeer goed restaurant : tussen 2000yen en 3000yen/persoon (sushi, barbecue, rundvlees enz.)
  • Kobe-rundvlees: 80€/persoon voor een volledige maaltijd (rundvlees, rijst, soep, salade, drankje)
• Vervoer: wij gaven er de voorkeur aan te betalen naarmate we gingen en niet de JR Pass te nemen
  • Metro’s, treinen, pendeldienst naar de luchthaven: ongeveer 35 000 yen/persoon voor 1,5 maand
  • Vliegtuig Osaka => Tokio : 64€/persoon (goedkoper dan de TGV)
• Sento/Onsen: 440yen/persoon voor de sento. Maximum 1200yen/persoon voor de onsen

Nuttige links

Ik denk niet dat er nog iets te vertellen valt over Japan. De informatie is overal op het internet beschikbaar

Maar ik zal je een paar sites geven die ik erg goed vond en die passen bij de stijl van onze blog.

De Japan Rail Pass: Is het de moeite waard de kosten?

Japan in de praktijk : Viatori.net

Een maand in Tokyo: door miss pandora

Japan gezien door Sonia, ze is erg grappig. Het is niet dezelfde stijl als onze blog, maar ze had het geluk te worden ontvangen door een Japanse vriend en heeft een aantal zeer interessante (en zeldzame) informatie over het leven van echte Japanse mensen (we leren bijvoorbeeld dat het dezelfde dame is die de stem doet van alle elektronische machines die spreken).

Conclusie

Onze ervaring was meer dan positief! Het is lang geleden dat we zo verbaasd waren.

Volgende keer willen we dichter bij Kyoto zitten (door veel eerder te boeken op Airbnb), of meer in het zuiden omdat we dat deel nog niet hebben verkend.

Ik zet hier al onze reisverslagen :

Osaka (Japan) reisdagboek #1: uren van de vlucht en onze Airbnb
Reisdagboek Osaka (Japan) #2: onze eerste onsen, Dotonbori en Shinsaibashisuji winkelstraat
Reisdagboek Osaka (Japan) #3: Kasteel van Osaka, kersenbloesems, Namba Walk, Bic Camera, SK-II
Reisdagboek Osaka (Japan) #4 : Sakura in het Expo ’70 Herdenkingspark, Japan Folk Crafts Museum
Reisdagboek Osaka (Japan) #5 : Een nacht in een Ryokan – Fudouguchikan Ryokan in Osaka
Reisdagboek Osaka (Japan) #6 : Mijn favoriete restaurants
Reisdagboek Osaka (Japan) #7 : Mijn favoriete winkeladressen

Reisdagboek Kyoto (Japan) #1: Sakura, Kersenbloesems
Reisdagboek Kyoto (Japan) #2 : Museum van traditionele ambachten, Kyoto Botanische Tuin, Fushimi Inari-taisha
Miyako Odori 2018: Meningen en praktische adviezen – Carnet de voyage Kyoto (Japon) #3
Reisdagboek Kyoto (Japan) #4 : Nishiki markt, Cat Cafe
Reisdagboek Kyoto (Japan) #5 : Kiyomizu-dera, Hokanji, Ishibei-koji, Gion district

Een dag in Koyasan – Mount Kōya (Japan) : Okuno-in begraafplaats, hoe er te komen, Koyasan pas, praktische informatie
Een dag in Nara (Japan) : Tōdai-ji, Isuien Neiraku Museum, Yoshikien Tuin, Kasuga-taisha schrijn, mochis en herten in Nara park
Een dag in Kobe en Himeji (Japan): Himeji kasteel en Arima-onsen warmwaterbron
Ik heb het Kobe rundvlees in Kobe (Japan) geprobeerd en ik vond het heerlijk!

Reisdagboek Tokio (Japan) #1 : Nihonbashi, Ginza, Odaiba
Reisdagboek Tokio (Japan) #2 : Ueno, Akihabara, Tokio Toren, Shibuya en Shinjuku

Een dag op de berg Fuji (Japan): reisdagboek
Hoe ga je naar de berg Fuji ? en waar maak je mooie foto’s van de berg Fuji